http://hysteriaculture.wordpress.com/2013/08/01/brown-eyed-girls-black-box-k-poprbdance-pop-85-45-2/comment-page-1/#comment-96
hysteria
Brown Eyed Girls : Black Box : K-Pop/R&B/Dance-Pop (85% = 4/5)
หลังจากที่ปล่อยซิงเกิ้ล Recipe คัมแบ็คมาชนิดAll Killยกชาร์ตเกาหลีในช่วงต้นเดือนกรกฏาคมที่ผ่านมาไปหมาดๆ ตอนแรกดิฉันก็แอบบ่นอุบว่า ไหงคัมแบ็คมาให้ฟังกันแค่เพลงเดียว อยากฟังทั้งอัลบั้มอ่า? พอเขียนวิจารณ์ตัวซิงเกิ้ลเสร็จได้ไม่นานทางต้นสังกัดก็กระพือข่าวทันที่ว่าสาวๆกำลังขมักเขม้นทำอัลบั้มใหม่กันอยู่ซึ่งจะพร้อมปล่อยออกมาให้ชาวEverlastingฟังกันให้จุใจชนิดหายคิดถึงไปข้างในวันที่29 กรกฎาคมที่ก็เพิ่งผ่านไปสดๆร้อนๆ ซึ่งก็แน่นอนนะคะว่าระดับเกิร์ลกรุ๊ปนางพญาอย่าง Brown Eyed Girls - เจอา,นาร์ช่า,กาอินและมิร์โย(มิเรียว) - ปล่อยของดีออกมาให้ฟังกันทั้งทีทางเพจ Hysteria ของเราที่ตั้งหน้าตั้งตาสนับสนุนพวกเธอชนิดออกนอกหน้ามาตั้งแต่ยังไม่เปิดเพจแล้วจะพลาดได้อย่างไร?
แต่ที่ทางเพจเราทิ้งช่วงหายเงียบไปสองวันจนน้อง Natz Say คนอ่านของนิตยสาร Hysteria ร่อนรีเควสต์มาถามข่าวคราวซึ่งผิดวิสัยนางบ.ก.เพจของเรามากๆที่เป็นประเภทถ้ารักใครชอบใครคุณเธอจะรีบเขียนถึงวันนั้นวินาทีนั้นเดี๋ยวนั้นชนิดทันท่วงทีต่อกระแสไม่งั้นตายตาไม่หลับซึ่งไม่ใช่อะไรหรอกค่ะแต่สองวันที่อู้ไปคือยัยบ.ก.เพจเราเธอกำลังเพลิดเพลินกับการคิดหวยพลางนั่งดื่มด่ำเก็บข้อมูลอัลบั้ม Black Box สตูดิโออัลบั้มสุดเก๋แห่งปีชุดนี้จนพอได้ฤกษ์ (เมื่อเธอเจอเลขที่ถูกใจสำหรับวันที่1ศกนี้แล้ว) เธอถึงเพิ่งจะคิดได้ว่าสมควรแก่เวลาที่จะกลับมาเขียนวิจารณ์เสียที
สำหรับอัลบั้ม Black Box เท่าที่ฟังแล้วคงต้องขอเรียนตามตรงว่าในแง่ของสีสันและความทรงพลังนั้นส่วนตัวคิดว่ายังออกมาด้อยกว่างานชุดก่อนหน้านี้อย่างSound GและSixth Senseอยู่ค่อนข้างมากแต่ก็ว่าไม่ได้นะคะเพราะสองอัลบั้มนั้นก็ขึ้นแท่นมาสเตอร์พีซของทางวงไปแล้วซึ่งดูๆแล้วแม้พวกเจ๊ๆคงไม่ได้คิดกะจะปั้นมาสเตอร์พีซอีกหนึ่งชุดมาส่งขึ้นหิ้งให้เหล่า Everlastingและสาวกเคพ็อพกราบไหว้บูชาเหมือนงานก่อนหน้าแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าBlack Boxเป็นอีกหนึ่งอัลบั้มเพลงที่ทำออกมาได้เป็นงานทรงคุณภาพเชิดหน้าชูตาให้แก่วงการเคพ็อพประจำปี2013นี้ทีเดียว นับว่านอกจากจะเป็นการคัมแบ็คที่ต้องเอ่ยปากชมว่าสมศักดิ์ศรีแล้วยังเป็นการการันตีได้อีกคำรบถึงวิสัยทัศน์ทางดนตรีที่ไม่ธรรมดาของพวกอาเจ๊และทีมโปรดิวซ์เซอร์ว่าคณะ Brown Eyed Girls และผู้มีส่วนร่วมนั้นเปรี้ยวจริงมีของดีและแรงจริง โดยความรู้สึกเนื้องานอาจจะไม่ได้เว่อร์เท่าสองอัลบั้มที่แล้วแต่ส่วนตัวคิดว่าในเรื่องของการเรียบเรียงและจัดเอกภาพนี่คิดว่า Black Box มีพัฒนาการในการจัดระเบียบให้มีความชวนฟังได้อย่างต่อเนื่องและทนทานขึ้นกว่าเดิมมากนี่นั่งฟังไปน่าจะเกือบ5รอบได้แล้วก็สามารถวนฟังต่อได้ทั้งวันไม่มีเบื่อ
นั่งพิจารณาภาพรวมของดนตรีใน Black Box แล้วสำหรับดิฉันอัลบั้มนี้เป็นงาน พ็อพอาร์แอนด์บี ตามสไตล์ของBEGที่ยืนพื้นบนสัดส่วนของความเป็นอาร์แอนด์บีค่อนข้างสูงมีตั้งแต่งานแบบคอนเทมโพรารี่ย์อาร์แอนด์บีเนียนๆ โอลด์สคูลเป็นโซลย้อนยุคยันฮิพฮอพผสานกับจังหวะจะโคนของดนตรีเต้นรำเก๋ๆไปจนถึงงานเคพ็อพแบบสูตรสำเร็จซึ่งแทร็คที่นับว่าเป็นศูนย์กลางและเป็นอิเมจสะท้อนภาพรวมของตัวงามได้ดีที่สุดเห็นทีจะหนีไม่พ้น Recipe (5/5) ซิงเกิ้ลคัมแบ็คที่เป็นงานโอลด์สคูลพ็อพอาร์แอนด์บีที่ผสานเอากลิ่นอายของซินธิ์พ็อพและนิวเวฟสวยๆแบบยุค80sเข้ากับวัฒนธรรมการนำเสนอของอาร์แอนด์บี90sได้ลงตัวทั้งความเป็นสตรีทฮิพฮอพเหยาะรวมเข้ากับความเป็นอดัลท์คอนเทมโพรารี่ย์และสรรพสำเนียงฟั้งค์โซลจากน้ำเสียงฟัลเซ็ทโทสุดเซ็กซี่ ใครคิดไม่ออกให้ลองคิดถึงงานในยุคแรกๆของมาดอนน่าแล้วใส่อิทธิพลของเจเน็ท แจ็คสันในช่วงยุค90sเข้าไปเท่านั้นก็คงรู้เรื่อง อีกเพลงที่น่าจะเป็นตัวแทนอีกภาคส่วนของอัลบั้มได้ดีเห็นจะต้องยกให้ Kill Bill (3.5/5) ฟังแล้วคิดถึงงานเคพ็อพสูตรสำเร็จในยุคแรกเริ่มที่เพิ่งดังในบ้านเราตั้งแต่ความเป็นเรโทรปะทะจังหวะจะโคนของดนตรีเต้นรำแบบอิเล็คโทรนิคบีทลึกๆตึ๊บๆแทรกท่อนแร็พและสาดโพรแกรมมิ่งแพรวพราว ติดหูดีนะแม้ส่วนตัวจะเฉยๆเพราะมีอีกหลายเพลงในอัลบั้มที่ดีกว่าเพลงนี้มากแต่ก็เห็นด้วยที่ตัดเพลงนี้เป็นซิงเกิ้ลเพราะน่าจะถูกหูผู้ฟังในวงกว้างมากกว่าเพราะเพลงอื่นต้องใช้ชั้นเชิงในการฟังนิดนึงไม่เหมือนกับเพลงนี้ที่ออกมาแนวโฉ่งฉ่างตลาดจ๋าไปเลย ดูผิวเผินอาจจะว่ากะโหลกกะลาเพราะบารมีระดับ Brown Eyed Girls ไม่ต้องลดตัวมาแตะอะไรดาดๆแบบนี้ก็ได้แต่มองในแง่ของการวนกลับสู่รากฐานพร้อมกับทดลองสิ่งใหม่ๆให้แก่งานดนตรีของตัวเองก็ไม่เสียหายจริงมั้ย? เพลงอื่นๆที่น่าสนใจที่ชอบมากๆเห็นจะไม่พ้น After Club (4.5/5) แทร็คเปิดอัลบั้มเป็นงานโอลด์สคูลพ็อพอาร์แอนด์บีผสานซาวนด์เต้นรำที่มีตั้งแต่กลิ่นอายของฟั้งค์กี้ย์ดิสโก้รุ่มรวยย้อนยุคจนความร่วมสมัยของดนตรีเทคโนกึ่งดีพเฮ้าส์ตึ๊บๆยันอารมณ์ฮิพฮอพเปรี้ยวเท่ห์จากท่อนแร็พของเจ๊มิร์โย(มิเรียว) มาเรียบง่ายแต่เก๋ไก๋มีคลาสมากๆ แทร็คที่สองเป็นภาษาเกาหลีอ่านไม่ออกแต่เพราะมากๆสำหรับคนชอบงานโมเดิร์นอาร์แอนด์บีติดกลิ่นเรโทรแบบย้อนยุคบีที่ใส่อิทธิพลของความเป็นโมทาวน์ช่วงยุค60s-70sอันเป็นยุคทองของดนตรีผิวสีจำพวกโซลและอาร์แอนด์บีซึ่งก็นับว่ามีครบตั้งแต่อารมณ์โซลหวานๆลอยละล่อง บีทเต้นรำกระฉึกกระฉักติดฟั้งค์ติดดิสโก้ในบางลีลา ฮิพฮอพแร็พจะว่าไปเป็นงานโอลด์สคูลที่ถ้าจะจับไปไว้ในหมวดงานฟิวชั่นจำพวกนูโซลก็พอกล้อมแกล้มไหวอยู่ เอาไป4.5ดาวเต็ม5 มาที่ Boy (4/5) สาดกลิ่นเออร์บันตลบอบอวนทั้งอาร์แอนด์บี ฟั้งค์ โซล ฮิพฮอพปะทะกับซาวนด์เต้นรำแบบอิเล็คโทรนิคติดกลิ่นเฮ้าส์เจือจางฟังแล้วคิดถึงงานของพวกพริ๊นซ์,ลิซ่า สแตนฟีลด์,จัสติน ทิมเบอร์เลค,เนลลี่ย์ เฟอร์ทาโด้ยันมาดอนน่ายุคอัลบั้มEroticaกับHard Candyฟังแล้วก็ต้องบอกว่าคำกล่าวว่า ดนตรีไม่มีพรมแดน นั้นเป็นเรื่องจริงคือฟังแล้วไม่คิดว่าเป็นงานภาษาเกาหลีเลยนะ ขออำลาไปด้วย Mystery Survivor (4.5/5) ขยับขึ้นมาเป็นงานแบบคลับแบงเกอร์จัดๆประดังกันมาหมดทั้งยูโรบีทฟาดฟันกับอิทธิพลของดรัมส์แอนด์เบสส์เจือจางขยับเป็นงานแด๊นซ์พ็อพ-เทคโนเปิดโยกกันหัวสั่นหัวคลอนในคลับ บีทตึ๊บมากๆฟังแล้วแทบจะพุ่งออกไปนอกโลก
ในความที่เหมือนกับจะแรงไม่สุดในอัลบั้มนี้แต่จริงๆแล้ว Black Box แฝงชั้นเชิงเปรี้ยวๆไว้ให้เสพย์เยอะทีเดียวนะคะในเรื่องของเพลงอาจจะไม่มีเพลงไหนที่ดูแรงในระดับเดียวกับ Abracadara,Sixth SenseหรือSignแต่ก็เป็นความเก๋แบบซึมลึกๆชนิดที่ถ้าใช้เวลาสัมผัสด้วยสักพักรับรองบรรลุ พวกท่านนี่ช่างเป็นวงที่ไม่ธรรมดากันจริงๆ
