˹���á Forward Magazine

ตอบ

สุสานนักเรียน ตอนที่2 (3)
ผู้ตั้ง ข้อความ
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ สุสานนักเรียน ตอนที่2 (3) 


http://hysteriaculture.wordpress.com

hysteria

สุสานนักเรียน ตอนที่2 สุภาพสตรีชุดขาวกับการจองจำมรณะบนชั้น8

บทความ/นิยา่ยในเพจ Hysteria นี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์แก่ผู้เขียน “นายมัลนร ล้ำสกุลวงศ์” (https://www.facebook.com/ArmandVladJekyllDangouleme8774 และเพจ http://www.facebook.com/hysteriaculture )เท่านั้น ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด หรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาติ

“มิสครับๆ” ฮาเวิร์ดเรียกเลวรำพึงขณะออกมาจากห้องพ่ออธิการ “พ่อของผมอยากจะคุยอะไรด้วยหน่อยครับ” พ่อของเด็กหนุ่มเดินมายัดเงินเป็นจำนวนสามพันบาทใส่มือของเลวรำพึง “ถือว่าเป็นสินน้ำใจเล็กๆน้อยๆที่ช่วยลูกชายผมถึงสองครั้ง ต่อไปนี้ผมคงต้องรบกวนมิสช่วยดูแลลูกชายผมด้วย มีอะไรเกิดขึ้นกับลูกชายผมช่วยแจ้งผมทันที”

“ขอบคุณนะฟารีดาเธอนี่หัวไวจริงๆ” ดีไซน์กล่าวขอบคุณฟารีดาสำหรับคลิปที่ลานสเก็ตบอร์ดที่เธอเพิ่งอัพโหลด “ไม่เป็นไรหรอก! อย่างน้อยตอนที่ฉันเกือบตายบนBTSเธอกับฮาเวิร์ดก็เคยช่วยฉันไว้ทั้งๆที่พวกเราก็ใช่ว่าจะชอบขี้หน้ากันซะเมื่อไร อีกอย่างฉันเห็นที่ยัยสากุลวดีทำกับฮาเวิร์ดถึงขนาดนั้นแล้วบอกตรงๆว่าทนไม่ได้นะ” เด็กสาวทั้งสองคนยิ้มให้กันด้วยความเข้าใจ “ไปเถอะ แฟนเธอมาโน่นแล้ว!” ฟารีดาชี้ให้ดีไซน์ไปหาฮาเวิร์ดและพ่อของเขา เธอมองดีไซน์ที่ยกมือไหว้คุณพ่อของฮาเวิร์ดพลางโอบกอดแฟนหนุ่มด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขก่อนจะเดินไปสมทบกับพวกหลิน แอนดี้และคริสมาสต์ “ฟารีดานี่ยังไงก็ยังน่ากลัวเสมอเลยนะ!” คริสมาสต์แซวทำเอาเด็กสาวหันมายักคิ้ว “ว่าแต่เอาเถอะน่าวันนี้ยังไงพวกเธอก็ว่างกันใช่มั้ย? มาช่วยฉันวาดรูปเลนส์ส่งมิสหน่อยสิตั้งอันละสิบจบยังไงวันจันทร์นี้ข้าก็ทำไม่ทันแน่ๆ” คริสมาสต์อ้อนวอนเพื่อนๆทั้งสาม “ไม่รู้จักทำเองแล้วนี่สอบมิดเทอมแกจะผ่านมั้ยเนี่ย?” ฟารีดาหันมาตำหนิ

ทั้ง4คนช่วยคริสมาสต์นั่งวาดรูปเลนส์จนเสร็จไปเกินครึ่ง “นี่หกโมงเย็นแล้วที่เหลือก็รบกวนแกกรุณาไปวาดเองมั่งนะยะคืนนี้ไม่เสร็จอย่าเสร่อออนเฟซกับSkypeให้ฉันเห็นนะ” ฟารีดายื่นกระดาษรายงานให้คริสมาสต์ที่ยกมือไหว้เพื่อนๆรอบวง “ขอบคุณทุกท่านมากมายคร้าบ!!! โอ๊ยท้องร้องจ๊อกๆแล้วไปกินแม็คกันดีกว่าผมเลี้ยงเอง” ทั้ง4คนเก็บข้าวเก็บของก่อนที่จะมุ่งตรงออกนอกโรงเรียน ระหว่างทางที่ผ่านอาคารกลางแอนดี้มีความรู้สึกแปลกๆความรู้สึกเย็นยะเยือกแบบที่มีพลังอะไรบางอย่างกำลังจ้องมองเขาอยู่ เป็นความรู้สึกที่เขาพอจะเดาออก แต่ไม่น่าสิ่งนั้นไม่ปรากฏมาให้เขาเห็นอีกเลยหลังจากคืนก่อนงานวันประชุมผู้ปกครองแล้ววันนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นอีก? เด็กหนุ่มค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองก่อนที่เขาจะเบิกตาโพลงด้วยความตกใจกลัวกับภาพของร่างในชุดขาวที่ใบหน้าข้างขวายุบไปแถบหนึ่งในขณะที่ดวงตาข้างซ้ายกรอกไปมาอย่างทุกข์ทรมานริมฝีปากของเธอพึมพำอย่างระรัวเร็วจนดูน่ากลัว “แอนดี้มองอะไรอยู่อ่ะ?” คริสมาสต์ตกใจที่เห็นแอนดี้ยืนตัวแข็งทื่อ เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นไปมองก่อนจะแหกปากร้องดังลั่นเช่นเดียวกับหลินและฟารีดาที่กรีดร้องออกมาด้วยความตกใจกลัว

แอนดี้รู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังจะเป็นลมแม้จะกลัวแทบขาดใจแต่เขาก็ไม่มีเรี่ยวแรงมากพอที่จะบังคับตัวเองให้เบือนหน้าหนีไปจากใบหน้าบิดเบี้ยวที่สุดแสนจะสยดสยองนั้นประหนึ่งว่าเขาถูกตรึงให้ต้องจำใจยืนอยู่เช่นนั้นแต่แล้วเขารู้สึกถึงแรงกระชากด้านข้างอย่างแรงก่อนที่แขนขาเหมือนกับจะกลับมาเป็นของเขาเองอีกครั้ง แอนดี้วิ่งตามฟารีดาที่กระชากแขนเขาอย่างแรงในขณะที่คริสมาสต์ก็ดึงหลินที่นั่งลงไปทรุดกับพื้นด้วยความตกใจกลัวให้วิ่งตามพวกเขาทั้งสองมาติดๆ “ฉันเรียนที่นี่มาจะ5ปีก็เพิ่งเคยเห็นอย่างที่เขาพูดกัน โอ๊ย เฮ้อ…ก็วันนี้แหละ!!!” ฟารีดาพูดพลางหอบหายใจหน้าป้อมยามในขณะที่หลินยืนนิ่งหน้าซีดไม่พูดไม่จาสักคำ “เรากับแอนดี้เคยเห็นครั้งนึงแล้วตอนคืนวันที่มาช่วยจัดห้องประชุม” คริสมาสต์เปลี่ยนความกลัวเป็นความตื่นเต้นโดยฉับพลัน “ฉันเห็นมาตั้งแต่วันเปิดเทอมเลยต่างหากถึงได้เป็นลมไง” แอนดี้บอกหน้าซีด “แต่หลังจากนั้นนายก็ไม่เห็นอีกเลยไม่ใช่เหรอ? หลังจากเกิดเรื่องที่หอประชุม มิสผกาบอกว่าทุกครั้งที่มีใครเห็นผู้หญิงชุดขาวในโรงเรียนเราจะมีคนตาย!!!” คริสมาสต์เตือนความจำอันไม่น่าพิสมัย “โอ๊ย พอแล้วๆๆหยุดๆ!!!” หลินปิดหูพลางทรุดตัวลงไปร้องไห้จนฟารีดาต้องรีบเดินไปประคองขึ้นมา “ฉันว่ารีบออกจากโรงเรียนกันดีกว่า บรรยากาศเริ่มไม่ค่อยดีแล้ว!” ฟารีดาคะยั้นคะยอเพราะรู้สึกเสียวสันหลังวาบก่อนที่เด็กสาวจะหันมากรี๊ดดังลั่นทำเอาสะดุ้งโหยงกันทั้งกลุ่ม “อะไรของเธอเนี่ย ตกใจหมด?!!! อ้าวลุงศักดิ์สวัสดีครับ” คริสมาสต์ที่หันไปเอ็ดฟารีดารีบยกมือไหว้ทักทายลุงยามคนสนิทซึ่งระยะหลังๆมีอาการแปลกไป ศักดิ์ยังคงนั่งนิ่งเงียบไม่พูดไม่จาดวงตาของเขาดูเหม่อลอยไร้แววและหน้าซีดเผือดเยือกเย็นประดุจไม่มีวิญญาณผิดวิสัยเดิมของเขาที่เป็นที่รักใคร่ของพวกเด็กๆ ฟารีดาสัมผัสได้ถึงความผิดปกติจากศักดิ์จึงรีบลากเพื่อนๆทั้งสามออกนอกประตูโรงเรียนจนคริสมาสต์ทำกระเป๋านักเรียนตก “รีบไปไหนครับคุณผู้หญิง!!!” เด็กหนุ่มประชดฟารีดาก่อนจะก้มลงไปเก็บกระเป๋า เพียงแค่อึดใจเดียวที่เขามองลอดใต้หว่างขาเด็กหนุ่มก็ร้องลั่นออกมาด้วยความตกใจเพราะสิ่งที่เขาเห็นคือร่างไร้ศรีษะของศักดิ์ที่ขณะนี้ก็ยังคงนั่งนิ่งชวนขนลุกอยู่ในป้อมยาม เด็กหนุ่มหันไปมองศักดิ์ด้วยความหวาดกลัวก่อนจะรีบวิ่งตามเพื่อนๆออกนอกโรงเรียนไป

ฮาเวิร์ดกำลังนั่งอ่านคอมเม้นท์ของคลิปฉาวทั้งสองคลิปที่พลิกเกมส์ให้ในวันนี้เขาเดินหมากเหนือซิสเตอร์ฝ่ายปกครองทั้งทาง Youtube,Social Camและบนเพจ “เน็ตไอดอลนักสืบเยาวชนเซนต์มาบุส” ด้วยความพึงพอใจเขาอ่านทุกคอมเม้นท์ที่มีทั้งให้กำลังใจและซ้ำเติม บางคอมเม้นต์ประณามพฤติกรรมของเขาที่ประพฤติต่อซิสเตอร์ที่ลานสเก็ตบอร์ดว่าสมควรแล้วที่จะโดนตีหัวให้แตกแต่ใครจะสนเมื่อตอนนี้เขากำลังสนุกกับดราม่าอันเผ็ดร้อนจากการปะทะคารมสาดกันไปมาในคอมเม้นท์ที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงง่ายๆด้วยความพึงพอใจที่ ณ ขณะนี้โลกโซเชี่ยลเริ่มให้ความสนใจในตัวของเขา เขารู้สึกสะใจที่เห็นคลิปของเขาโดนแชร์ต่อๆกันไปบนหน้าFeedsเช่นเดียวกับยอดไลค์บนเพจของเขาที่ ณ ขณะนี้เหยียบหลักพัน เขาหันไปมองดีไซน์ที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงก่อนจะเดินไปจูบแก้มแฟนสาว ฮาเวิร์ดหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาบรูโน่เพื่อนสนิท “มึงว่าฟีดแบ็คน่าพึงพอใจมั้ยวะ?” เด็กหนุ่มสองคนสนทนาถึงความสำเร็จของกระแสดังกล่าวร่วมครึ่งชั่วโมง “กูว่าถึงเวลาแล้วว่ะบรูโน่ที่เราจะใช้เรื่องผีๆของโรงเรียนให้เป็นประโยชน์ มึงเอากับกูมั้ยเพื่อน?” ฮาเวิร์ดเกริ่นแผนการคร่าวๆให้บรูโน่ฟังซึ่งบรูโน่จากตอนแรกที่ออกแนวหวาดๆก็ถูกกล่อมจนเห็นดีเห็นงามไปด้วย “อินสทาแกรมอัพคลิปได้แล้วเหรอ?” ฮาเวิร์ดพูดอย่างตื่นเต้นหลังจากวางสายจากเพื่อนสนิทก่อนที่เขาจะอัพคลิปที่ห้องฝ่ายปกครองที่บลูทูธมาจากเลวรำพึงขึ้น IG พร้อมกับยิ้มเยาะด้วยความพึงพอใจ

ที่หอพักสีแดงซึ่งเป็นหอพักของเด็กประจำ “จงรักษาร่างกายให้บริสุทธิ์เพื่อที่จะเป็นวิหารของพระผู้เป็นเจ้า” สากุลวดีที่กำลังเดินย่างสามขุมเข้าไปหานักเรียนชายคนหนึ่งที่กำลังนอนเปลือยกายพลางถูกมัดตรึงอยู่กลางสัญลักษณ์ดาวหกแฉก เด็กหนุ่มพยายามดิ้นและร้องขอความช่วยเหลือแต่ก็ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาเนื่องจากปากของเขาถูกมัดไว้แน่น เด็กชายเคราะห์ร้ายเบิกตาโพลงในขณะที่สากุลวดีกำลังพึมพำคำพูดที่ฟังดูเหมือนบทสวดภาษาละตินที่ดูเยือกเย็นอำมหิตและชวนขนลุก ก่อนที่เลือดจะสาดกระเซ็นไปทุกทิศทาง “ลูกๆของครูทำแผลให้สมาชิกใหม่ของครอบครัวเราด้วย ณ ขณะนี้เด็กคนนี้บริสุทธิ์ในสายพระเนตรของพระผู้เป็นเจ้าแล้ว” เธอหันมาพูดกับบรรดาเด็กนักเรียนที่ติดตาเธอมาจากหาดใหญ่ด้วยท่าทีโอบอ้อมอารีผิดธรรมชาติ “ฮาเวิร์ดวันหนึ่งแกจะได้เห็นดีกับฉันแน่ๆ!!!” สากุลวดีพูดพลางเลียเลือดสดๆบนมีดคมกริบก่อนจะกลืนกินลงไปหมด

ณ ชั้นเรียนคำสอนวันอาทิตย์หลังจากพิธีมิสซาช่วงเช้าที่โบสถ์ประจำโรงเรียน แอนดี้,คริสมาสต์,กาโต้,บรูโน่,ดีไซน์,ฮาเวิร์ดและฮโยมินที่ต้องมาเข้าชั้นเรียนตลอดทั้งเทอมเนื่องจากถูกทำโทษเรื่องที่พวกเขาแอบขึ้นตึกเรียนเมื่อเดือนที่แล้วในกรณีของ4หัวหน้าแก๊งค์เน็ตไอดอลนักสืบเยาวชนที่บุกเรือนนาฏศิลป์กลางน้ำยิ่งหนักเป็นสองกระทง หลินกับฟารีดาแม้ว่าจะไม่ได้ถูกคาดโทษอะไรแต่ก็เสนอตัวมาเรียนด้วยความยินดีเพราะเธอทั้งสองอยากที่จะใช้เวลากับเพื่อนๆโดยเฉพาะฟารีดาที่หลังจากพ้นกับเรื่องน่ากลัวถึงขีดสุดมาแล้วก็ดูเหมือนว่าทัศนคติของเธอจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยจากเด็กที่เก็บตัว ไม่เป็นมิตรและเป็นปัญหาที่สุดเบอร์ต้นๆของโรงเรียนตอนนี้ฟารีดาทำคะแนนได้ดีมากๆในชั้นเรียนแทบทุกวิชาเช่นเดียวกับการเป็นที่รักของเพื่อนและเด็กกิจกรรมของโรงเรียน แอนดี้นั่งฟังซิสเตอร์เวโรนิก้าเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับกิจการของอัครทูตด้วยใจเลื่อนลอยไม่ใช่ว่าเพราะมันน่าเบื่อแต่เขากำลังนั่งทบทวนถึงเรื่องของการปรากฏตัวอีกครั้งของผีผู้หญิงชุดขาวบนชั้น8 เขากำลังกลัวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นเพราะถ้าหากคำพูดของมิสผกาเป็นจริงแล้วล่ะก็นั่นก็หมายความว่านี่เป็นสัญญาณของการกำลังจะเกิดเรื่องสูญเสียหรือโศกนาฏกรรมอีกครั้งในโรงเรียนแห่งนี้ คริสมาสต์วันนี้ก็ดูเหมือนจะเงียบผิดปกติและดูมึนๆซึมๆไป ในขณะที่ฮาเวิร์ด,บรูโน่,ฮโยมินและดีไซน์กำลังเล่นสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า “MSNกระดาษ” คือนั่งเขียนข้อความลงกระดาษรายงานคุยส่งๆกันต่อไปรอบวงอย่างใจจดใจจ่อ “แอนดี้ๆ” เด็กหนุ่มถูกปลุกจากภวังค์เมื่อฮโยมินสะกิดแล้วแอบส่งกระดาษให้เขา แอนดี้เอาหนังสือคำสอนมาบังก่อนจะหยิบMSNกระดาษขึ้นมาอ่าน

“What’s up Andy? คืนนี้พวกเราสมาคมเน็ตไอดอลนักสืบเยาวชนสนใจจะขอเรียนเชิญคุณเป็น Special Guest ในการทัวร์ตึกเรียนในคืนนี้เพื่อค้นหาความจริงของสิ่งลี้ลับที่ใส่ชุดขาวบนชั้น8 ยังไม่ต้องตอบตอนนี้ให้ไปคิดดูก่อน ชวนเพื่อนๆไปเยอะๆนะRazz, Howard” แอนดี้นั่งอ่านข้อความจากฮาเวิร์ดพลางเก็บไปคิดในใจ

มิสผการีบวิ่งเข้ามาในห้องก่อนที่กริ่งพักเที่ยงจะดังขึ้น “ลูกๆขา!!! วันนี้มิสเพิ่งจะปรุงเขียวหวานสามกษัตริย์สูตรชาววังขึ้นมาสำเร็จ ขอเรียนเชิญลูกๆและซิสเตอร์เวโรนิก้าไปร่วมรับประทานเมนูนี้ด้วยนะคะ นอกจากนี้ยังทำสปาเก็ตตี้น้ำยากะทิแล้วของหวานมีเค้กผลไม้ทานกับไอศครีมวนิลาและช็อคโกแล็ตค่ะ!” ผกาป่าวประกาศด้วยใบหน้ายิ้มแย้มตามมาด้วยเสียงเฮลั่นของทั้งชั้น

การได้รับประทานอาหารเที่ยงฝีมือเลิศรสจากมิสผการ่วมกับเพื่อนๆ ครูและซิสเตอร์ในห้องรับประทานอาหารที่ปกติจะไม่เปิดให้นักเรียนเข้าในวันธรรมดาก็ทำให้แอนดี้ดูเหมือนจะคลายความหวาดกังวลกับภาพชวนขนลุกที่เขาเห็นเมื่อวันศุกร์ไปได้บ้าง เขารู้สึกดื่มด่ำกับบรรยากาศในห้องอาหารที่ได้รับการตกแต่งอย่างสวยงามประหนึ่งค็อกเทลเล้าจ์นหรูหราในยุควินเทจ กลิ่นหอมโชยจากอาหารและของว่างปะทะแอร์เย็นๆและดนตรีทั้งประเภทคลาสสิค บอสซาโนว่า แจ๊ซซ์และเพลงกอสเพลสวดสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้านั้นทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายจนความง่วงงุนเข้ามาแทนที่ ในขณะที่พวกอาจารย์และซิสเตอร์กำลังฮือฮากับสปาเก็ตตี้แกงเขียวหวานสามกษัตริย์สูตรชาววังที่ผกาได้คิดค้นขึ้นมาเนื่องด้วยความกลมกล่อมลงตัวหวานลิ้นแต่จัดจ้านของเครื่องเทศที่คลุกเคล้ากับเนื้อหมู ไก่และกุ้งได้อย่างลงตัวแถมด้วยเครื่องเคียงโรยหน้าที่เป็นลูกชิ้นที่รสชาติอร่อยหวานมันเกินกว่าลูกชิ้นที่ทุกคนเคยรับประทานที่ไหนมาก่อน แอนดี้กลับสังเกตุเห็นว่าคริสมาสต์มีอาการแปลกๆไปด้วยความที่ปกติเขาไม่เคยแสดงอาการครุ่นคิดอะไรแบบนี้มาก่อน

“คริสมาสต์นายโอเคมั้ย?” แอนดี้ถาม คริสมาสต์เงยหน้าขึ้นมองเขาพลางส่ายหน้า “เธอเป็นอะไรรึเปล่าคริสมาสต์?” ฟารีดาถามด้วยความเป็นห่วงเช่นเดียวกับหลินและเพื่อนๆทั้งโต๊ะที่หันหน้ามามองคริสมาสต์ “ไม่สบายใจอะไรก็บอกมาสิวะเพื่อน!” บรูโน่เดินเข้ามาตบไหล่ คริสมาสต์จึงเล่าเรื่องทั้งหมดที่เขาเห็นภาพไร้หัวของศักดิ์ในตู้ยามเมื่อเย็นวันศุกร์ให้พวกเพื่อนๆฟัง “ฮ๊า อะไรนะลุงศักดิ์น่ะเหรอ?!!!” ฮโยมินอุทานขึ้นมาด้วยความตกใจ “แต่กูว่าลุงเขาแปลกๆว่ะคือเดี๋ยวนี้ดูเงียบๆซึมๆไม่พูดไม่จากับใครเลยแม่งหลอนสัส” ฮาเวิร์ดเสริม “หลังจากวันนั้นตอนกลางคืนกูก็ฝันแปลกๆว่ะ ฝันเห็นลุงศักดิ์มานั่งร้องไห้ เลือดนี่โชกเลยบอกว่าโดนขังอยู่ในโบสถ์ สองคืนติดแล้วนะ” คริสมาสต์พูดเสียงสั่น

“มึงคิดมากไปหรือเปล่าคริสต์? อาจจะตาฝาดจนกลัวแล้วหลอนไปเอง” ฮาเวิร์ดพูดขำๆแต่แล้วก็หน้าเจื่อนลงเมื่อคริสมาสต์หันทำตาเขียวใส่เขาแบบที่แสดงให้เห็นว่า “กูไม่ตลกกับมึง!” ฟารีดาจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง “ก่อนหน้านั้นพวกฉันก็เห็นผีผู้หญิงชุดขาวบนชั้น8นะ ไม่อยากจะเชื่อว่ามีจริงๆ” คำพูดของเด็กสาวทำเอาแอนดี้กับฮาเวิร์ดมองหน้ากันในขณะที่ดีไซน์เริ่มกระเถิบตัวเข้ามาใกล้ฮาเวิร์ด “แล้วพวกเธอเห็นกันหมดเลยเหรอ?” ฮโยมินดูมีทีท่าสนใจ “ใช่ค่ะ เห็นกันหมดเลยทั้ง4คน!” หลินยืนยันด้วยน้ำเสียงหวาดๆ “Jeez!!! คืนนี้เราต้องได้เทปที่เจ๋งแน่ๆว่ะฮาเวิร์ด” บรูโน่หันไปพูดกับเพื่อนด้วยความดีใจ ก่อนที่ฮาเวิร์ดจะเอ่ยปากชวนเพื่อนๆทุกคนแต่แล้วเสียงตะโกนของ “ตี้” ยามกะกลางวันที่อาศัยอยู่ในหอพักพนักงานที่โรงเรียนก็ขัดขึ้นมา “ลุงโก๋ๆ มาสเตอร์ชรินทร์ครับ มีใครเห็นไอ้ศักดิ์บ้างมั้ยครับว่ามันไปไหน?!!!” ตี้เดินดุ่มๆเข้ามาในชุดเสื้อกล้ามกางเกงบ๊อกเซอร์ “มีอะไรรึเปล่าตี้?” บาทหลวงจรัลถามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วง “คือที่บ้านมันโทรมาบอกว่าติดต่อมันไม่ได้เลยตั้งแต่เปิดเรียนครับพ่อ นี่เงินเดือนมันก็ยังไม่ส่งไปที่บ้าน ช่วงหลังๆมันแปลกๆเป็นอะไรก็ไม่รู้ไม่พูดไม่จาดูเงียบๆซึมๆนี่ก็ไม่เจอมันที่หอนานแล้วนะครับแต่ตี้ก็เห็นมันลงไปเฝ้ายามทุกวัน” ตี้รายงานด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล “คุณศักดิ์เป็นพนักงานคนเดียวที่ยังไม่มาเซ็นรับเงินเดือนของเดือนที่แล้วเลยนะคะ นี่ก็เลยกลางเดือนไปแล้วมิสก็พูดกับเขาที่ป้อมยามตอนเย็นมา3-4ครั้งแล้วว่าว่างๆให้ลงมารับเงินเดือนหรือถ้าไม่สะดวกรบกวนถ่ายเอกสารสมุดบัญชีมาจะได้โอนเข้าให้แต่เขาก็ไม่ตอบอะไรมิสสักคำ” เลวรำพึงพูดแทรกขึ้นมาทำเอาผกาหูผึ่งรีบทิ้งเค้กผลไม้เริ่ดรสก้อนที่5ของเธอแล้วแสร้งยกกาแฟขึ้นเดินมาเสิร์ฟพ่อจรัล “ดิฉันว่ามันต้องมีอะไรแปลกๆแน่เลยค่ะ ท่าทางอาการของตาศักดิ์นี่เหมือนคนจะเป็นโรคซึมเศร้านะคะ เอ๊ะ!!! หรือว่าเขากำลังคิดสั้นน้อยใจอะไร?” ผกาหาช่องแทรกความเห็นที่ไม่มีใครถามมาได้อย่างแนบเนียนลงตัว “เอาเป็นว่าเรื่องนี้พ่อฝากลุงโก๋ ตี้และมาสเตอร์ชรินทร์แล้วกันลองหาช่องทางคุยถามสารทุกข์สุขดิบของเขาดูยังไงก็ฝ่ายอาคารสถานที่เหมือนกันแล้วบอกศักดิ์ว่าถ้ามีเรื่องไม่สบายใจหรือขาดเหลืออะไรมาคุยกับพ่อได้ทุกเมื่อไม่ต้องเกรงใจ”


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ  


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:
ตอบ หน้า 1 จาก 1
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน
  


copyright : forwardmag.com - contact : forwardmag@yahoo.com, forwardmag@gmail.com