http://hysteriaculture.wordpress.com/2013/10/05/miley-cyrus-bangerz-electropopdub-steprbdance-poppop-rock-94-55/comment-page-1/#comment-201

hysteria

Miley Cyrus : Bangerz : Electropop/Dub Step/R&B/Dance-Pop/Pop-Rock (94% = 5/5)

จากงานชุดที่ไม่เคยคิดจะสนใจติดตามฟังในตอนแรกๆกลับกลายมาเป็นหนึ่งในอัลบั้มที่ดิฉันคาดหวังและรอคอยมากที่สุดชุดหนึ่งของปีหลังจากที่ได้ติดตามความคืบหน้าขอวพัฒนาการทั้งด้านดนตรีและภาพลักษณ์ของน้องหนู “ไมลี่ย์ ไซรัส” ที่จะว่าไปชื่อนี้ก็ไม่ได้อยู่ในสารบบความสนใจของดิฉันมานานโขแล้วใครจะไปคิดว่าจู่ๆโชคชะตาจะเป็นใจให้ดิฉันเกิดบ้าจี้สนใจอยากฟัง Bangerz อัลบั้มชุดล่าสุดของเธอเสียจนฟ้าเขียวฟ้าเหลืองแทบจะลงแดงตายขนาดนี้

เอาจริงๆแล้วตัวดิฉันเองก็เคยแอบมองเธออยู่เหมือนกันตั้งแต่สมัยเป็นสาวน้อย Hanah Montana ซึ่งจำได้ว่าซิงเกิ้ล “7 Things” ของเธอนี่สามารถทำให้ดิฉันหันขวับได้ทีเดียวตอนครั้งแรกที่ได้ยินเพราะส่วนตัวดันไปถูกจริตกับความสดใสเปี่ยมพลังแถมติดหูเหลือหลายของเพลงนี้เข้าอย่างจัง อีกเพลงที่จำได้ก็คงหนีไม่พ้น Party In U.S.A. ที่ส่วนตัวแล้วเราก็โปรดปรานพอตัวทีเดียวหลังจากนั้นก็จำความอะไรไม่ได้เกี่ยวกับศิลปินนางนี้อีกพอมาเจอน้องจอบโผล่มาอีกทีถึงขั้น “อุ๊ต๊ะ!!!” ต๊กกะใจเพราะใครจะไปคิดว่าค่ะว่าฮาน่าห์ มอนทาน่าขวัญใจประชาชนจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ยิ่งได้มาเห็นวีรกรรมล่าสุดของจอบในงาน VMAs ปี2013ล่าสุดแล้วถึงขั้นเอามือกุมอกด้วยความระทึกประทานโทษนะคะที่หยาบคายแต่ไม่ทราบว่าที่เข้าสิงหล่อนมันนี่มัน “ผีปอบ” หรือ “ผีกะหรี่” ซอยไหนกันแน่คะ? อาจจะดูวอนน่าบีและพยายามเกินจนล้นแต่ก็นับว่าเป็นการเสี่ยงตายที่แสนจะคุ้มค่าเพราะอานิสงส์จากโชว์ของไมลี่ย์ในค่ำคืนนั้นส่งผลให้เธอกลายเป็นเทรนด์ที่ร้อนแรงที่สุดอันต้องจารึกไว้บนประวัติศาสตร์ของ VMAs ปีนี้เลยทีเดียว แรงไม่แรงม้ามืดอย่างนางก็สามารถดับทั้งเลดี้กาก้าและเคที่ เพอร์รี่ที่ก่อนหน้านั้นมวลชนเขาคาดหวังจะดูการประชันสุดแซ่บของทั้งสองนางพญาแห่งยุคล่าสุดกันแต่กลายเป็นหนูไหมในชุด “หมี” โผล่มาปาดหน้าเค้กขโมยซีนและกอบโกยเรตติ้งจากสาธารณชนไปเสียได้ “แบบสวยๆ”

แต่ถึงกระนั้นก็เถิดพอได้มาฟัง Bangerz จริงๆแล้วส่วนตัวคิดว่าโชว์ที่งาน VMAs ก็เป็นเพียงปัจจัยใหญ่ๆปัจจัยหนึ่งเพราะว่างวดนี้เธอไม่ได้มีดีแค่เพียงของแรงอย่างเดียวแต่ของเธอดันดีจริงเสียด้วยจากตอนแรกที่ดิฉันไม่ได้คิดจะสนใจฟังงานชุดนี้ด้วยซ้ำแต่ขณะนี้ Bangerz กลับกลายเป็นหนึ่งในอัลบั้มที่ดิฉันประทับใจที่สุดในปี2013นี้ไปโดยปริยาย ถามว่าชอบอะไรในงานชุดนี้? คงตอบได้คำเดียวว่าคงจะเป็นในแง่ของ “การเปลี่ยนแปลง” ทั้งจากภาคดนตรีจากแต่ก่อนที่เคยยืนพื้นเป็นพวกงานพ็อพร็อคหรือทีนพ็อพแต่ในอัลบั้มชุดนี้จอบยกเครื่องใหม่โดยยืนพื้นที่งานดนตรีแบบ “อิเล็คโทรพ็อพ” อินเทรนด์สมยุคสมัยสะบัดตามมาด้วยดนตรีประจำยุคอย่างดั๊บสเต็ปยันความเป็นพ็อพร็อคที่เข้าทางไมลี่ย์มาตั้งนานแล้วตลอดจนไต่ระดับไปเล่นกับอาร์แอนด์บีจวบจนดนตรีเต้นระบำตามคลับซึ่งจากการนำเสนอแล้วก็นับว่าเสี่ยงตายพอตัวแต่ก็คุ้มค่าและลงตัวนอกจากมันออกมาดีมากๆเกินคาดแล้วยังแสดงศักยภาพหลายๆด้านของไมลี่ย์ออกมาไม่ว่าจะเป็นด้านการใช้เสียงที่หลากหลายกว่าที่คิดจะร้องหรือจะแร็พเธอก็ทำได้สารพัดแถมยังเป็นการทดลองกับตัวเองสู่สิ่งใหม่ๆที่ประสบความสำเร็จดีทีเดียว…ปฏิเสธไม่ลงว่ามีพัฒนาการที่น่าภูมิใจยิ่งไม่ว่าตอนนี้เธอจะกลายเป็นตัวอะไรในสายตาชาวบ้านก็เถิด!

อย่างไรก็ตามจุดที่ทำให้อัลบั้มนี้ดูสะดุดภายใต้ความสดใหม่และความบ้าพลังเต็มเปี่ยมที่ชวนให้ผู้ฟังสนุกไปกับมันส่วนตัวคิดว่า Bangerz กลับดูเหมือนงานดีๆที่เปี่ยมไปด้วย “อิทธิพล” จากความสำเร็จที่ศิลปินท่านอื่นทำมาแล้ว โอเคอาจจะแย้งในเรื่องของช่วงเวลาได้ว่าจอบเราดันมาทำแบบนี้ทีหลังชาวบ้านเขามันก็อาจจะมีไปเหมือนหรือคล้ายกันได้ไม่ใช่เหรอ? คนอื่นรู้สึกยังไงไม่รู้แต่ส่วนตัวดิฉันฟังแล้วกลับรู้สึกถึงความเป็นงานดนตรีของริฮานน่า,เลดี้กาก้า,พิ้งค์และเนลลี่ เฟอร์ทาโด้ค่อนข้างมากโดยเฉพาะกลิ่นอายของซาวนด์แบบริฮานน่าในช่วงสองอัลบั้มหลังค่อนข้างแรงทีเดียวทีนี้เชื่อว่าคำว่า “วอนน่าบี” อาจจะเกิดขึ้นในความคิดของใครหลายๆคนซึ่งคงจะย้อนกลับมาถามดิฉันว่าแล้ว “ให้ไปได้ยังไงตั้ง5คะแนน?” อันนี้อาจจะเป็นเพราะส่วนตัวมองการนำเสนอบนศักยภาพของความเป็น “ไมลี่ย์ ไซรัส” ที่คงต้องบอกว่ามันเกินความคาดหมายสำหรับดิฉันไปไกลทีเดียวคือคงต้องบอกว่าโชคดีที่หนูไหมดันทำออกมาได้ถึงทุกซาวนด์จริงๆไม่ว่าจะเป็นซาวนด์ของตัวเองหรือไปยืมซาวนด์ใครเขามาก็ตาม ภาพรวมฉูดฉาดไปนิดแต่ลงตัว นอกจากนี้เรื่องการถ่ายทอดเรียบเรียงยังมาโดนกับจริตของดิฉันเต็มๆซึ่งก็ว่ากันตรงๆงานพ็อพแบบนี้ ที่มีพลังในตัวขนาดนี้เป็นอะไรที่ไม่ได้ยินได้ฟังมานานแล้วแถมถ้าจะให้หาจากงานพ็อพในยุค2013นี่ก็คงจะยากกว่ามานั่งงมเข็มในมหาสมุทรอีกอย่าง Bangerz อาจจะเฮงที่ออกมาถูกช่วงเวลาถูกกาลเทศะตรงกันสภาพอารมณ์ของคนเขียนวิจารณ์ “ที่ก็เป็นคนธรรมดาๆคนหนึ่ง” พอดี บางทีไอ้งานที่มันดันคล้ายชาวบ้านเขาไปทั่วแต่ดันทำออกมาดีทำออกมาโดนใจแบบนี้มันก็ไม่ใช่เธอที่เป็นรายแรกเพราะของแบบนี้มันเป็นวัฏจักรอันเป็นธรรมดาของอุตสาหกรรมเพลงพ็อพ…ถ้าฟังแล้วชอบมากก็กล้าบอกว่าชอบก็คือจบไม่อยากจะวางฟอร์มมาก!

แค่เปิดอัลบั้มกับ Adore You (4.5/5) ก็เล่นเอาใจหลุดลอยไปไกลทีเดียวพูดตรงๆว่าเมื่อย้อนกลับไปมองเธอกระโดดเหยงๆในสมัย 7 Things ก็ไม่คาดคิดว่าจะได้ยินเธอทำเพลงบัลลาดอารมณ์ลุ่มลึกกรีดใจขนาดนี้ออกมาในวันนี้กับงานเพลงเชิงคอนเทมโพรารี่ย์บัลลาดที่ยืนพื้นบนดนตรีพ็อพร็อค บลูส์อายส์โซลประสานเคียงคู่ไปกับโพรแกรมมิ่งอิเล็คโทรนิคดาวน์เทมโพลอยละล่องติดกลิ่นอาร์แอนด์บีสโลวแจมเป็นแบ็คกราวนด์ตบด้วยท่วงทำนองสวยหวานละเมียดละไมของเครื่องสายกรีดใจที่เข้ามาช่วยเติมเต็มความงดงามของเพลงนี้ให้มันเพิ่มมากขึ้นไปอีกหลายระดับ นับเป็นซาวนด์ทดลองที่ทำออกมาได้อย่างเฉียบขาดขอยกให้เพลงนี้เป็นหนึ่งในเพลงที่ดีที่สุดเท่าที่ไมลี่ย์เคยทำออกมา มาที่เพลงเก่งอย่าง We Can’t Stop (4.5/5) ที่ตอนแรกฟังแล้วเฉยๆแถมยังรู้สึกว่ามันเหมือนโคลนนิ่งของริฮานน่าชนิดน่าตบแต่ฟังไปฟังมากลับหลอนหูหลอนหัวสุดๆจนความชอบก็ทะยานพุ่งปรี๊ดปร๊าดตาม เอาจริงๆแล้วมันก็โอเคตั้งแต่เรียบเรียงภาคดนตรีแล้วล่ะเป็นงานอิเล็คโทรพ็อพยืนพื้นผสานอาร์แอนด์บีและสรรพสำเนียงเร็กเก้ฟิวชั่นแบบริฮานน่าตบตามดั๊บสเต็ปได้อย่างกลมกล่อมที่สุดยอดเลยคงต้องยกให้ท่อนคอรัสที่ปฏิเสธไม่ลงว่าติดหูหนึบชนิดฝังหัวกันเป็นเดือนๆเลยทีเดียว สมควรแล้วที่มันจะดังแต่ถึงกระนั้นตัวเอกที่เป็นไฮไลท์ของอัลบั้มชุดนี้กลับเป็น Wrecking Ball (5/5) ที่ขึ้นอันดับหนึ่งบิลบอร์ดชาร์ตไปเป็นที่เรียบร้อย ที่พอมาฟังในอัลบั้มแล้วมันกลับทรงพลังมากจนต้องขอกลับไปแก้คะแนนให้ได้5เต็มกับมนตร์เสน่ห์ของท่วงทำนองพ็อพร็อคที่จับมาสอดประสานเข้ากับความเป็นอิเล็คโทรนิคจากดั๊บสเต็ปได้อย่างลงตัว คงต้องบอกว่าเพลงนี้เป็นหนึ่งในเพลงที่มีฮุคเด็ดรวมถึงเป็นเพลงพ็อพที่เข้มข้นและทรงพลังที่สุดของปีนี้ก็คงไม่ผิดส่วนตัวชอบอารมณ์หมองหม่นดิบกร้าวที่ไมลี่ย์ระเบิดออกมาได้ในระดับที่ถึงขีดสุดในแบบที่พิ้งค์เคยทำให้ดิฉันประทับใจไปแล้วกับสมัยอัลบั้ม M!ssundaztood! เช่นเดียวกับที่ไมลีย์ได้สื่อออกมาผ่านทุกพยางค์ของเพลงนี้มันมีวิญญาณและทำให้เรารู้สึกได้ถึงแก่นกลางของบทเพลงจริงๆ ฟังแล้วก็คงปฏิเสธไม่ได้ว่านี่คือหนึ่งในมาสเตอร์พีซประจำปี2013จริงๆ

SMS (Bangerz) Ft. Britney Spears (4/5) ไทเทิ่ลแทร็คที่หลายคนจับตามองเนื่องจากแขกรับเชิญของเพลงนี้ดันเป็นถึงระดับเจ้าหญิงเพลงพ็อพอย่าง “บริทนี่ย์ สเปียรส์” จึงไม่น่าแปลกใจที่เพลงนี้จะเข้าทางเจ๊หอกแบบสุดๆเพราะแค่ขึ้นต้นมารัศมีของ Godney ก็แผดกลบทั้งเพลงแล้วตั้งแต่ช่วงซินธิ์และกีต้าร์ไฟฟ้าตนเพลงที่ฟังแล้วชวนให้นึกถึงเพลง Do Something ที่เจ๊หอกเธอเคยตัดเป็นซิงเกิ้ลโปรโมตอัลบั้มรวมฮิตในตำนานชุด My Prerogative เมื่อนานมาแล้วแต่ฟังๆไปแล้วเป็นงานพ็อพเต้นรำแบบอาร์แอนด์บีฮิพฮอพดิบๆกึ่งดรัมส์แอนด์เบสส์แบบ Freakshow ในอัลบั้ม Blackout ชุดที่บริทนี่ย์โดนโรคประสาทกินมากกว่าแต่มีความโดดเด่นบนความเป็นแด๊นซ์ร็อคสับกีต้าร์สนั่นหวั่นไหวมากกว่าก็แค่นั้น ว่าแต่ฟังแล้วคุณว่าประสาทแดกมั้ยล่ะ? วู้ยยย รีบตัดมันเป็นซิงเกิ้ลเถอะ 4×4 Ft.Nelly (4.5/5) ลูกบ้าแพรวพราวดีนะคะเพลงนี้ เปิดมาแทบจะหงายหลังเพราะนั่งเงียหูฟังตั้งนานว่ายัยคนที่มาแร็พตับแล่บในเพลงนี่มันใช่ “เนลลี่ย์ เฟอร์ทาโด้” รึเปล่าหนอ? รวมถึงการนำเสนอก็คล้ายกับเจ๊เนลลี่ย์ในช่วงยุค Maneater กับ Promiscuous สมัยนั้นเลยทีเดียวตัวเป็นเป็นงานเออร์บันพ็อพเต้นรำที่หยอดเอาอิทธิพลของวัฒนธรรมละทินฟลาเมงโก้มาชนิดตลบอบอวนดนตรีสวยมากๆและก็นับว่าไปได้ดีกลิ่นของอาร์แอนด์บีและฮิพฮอพแร็พที่พยายามแทรกเข้าความเป็นเวิลด์มิวสิคเนียนๆ แต่พูดก็พูดเถอะฟังแล้วนึกถึง Americano ของเลดี้กาก้าว่ะ My Darlin’ Ft.Future (4/5) เท่าที่ดูแล้วดูเหมือนว่าจะพยายามทำงานฟิวชั่นที่จับเอาคอนเทมโพรารี่ย์อาร์แอนด์บีมาชนกับเล้าจ์น ดั๊บสเต็ป อิเล็คโทรนิคและฮิพฮอพซึ่งก็นับว่าเป็นงานเชิงเอ็กซ์เพอริเมนทัลที่น่าสนใจและมีกึ๋นติดตรงที่มันล่องลอยเคว้างคว้างจนดูเรื่อยเปื่อยไปนิดและที่สำคัญอย่าให้มันออกมาเป็นริฮานน่าขนาดนี้สิคะ!

Maybe You’re Right (4.5/5) พ็อพร็อคบัลลาดสูตรสำเร็จแกลมบีทอิเล็คโทรนิคเจือจางที่เพราะมากๆชนิดที่ฟังแล้วอ้าปากค้างไปเลยทีเดียวฟังแล้วนึกถึงงานพ็อพร็อคเพราะๆของอาวริล ลาวีญที่ไม่รู้ว่างวดนี้จะคัมแบ็คมาได้อย่างหนูไหมรึเปล่า? เมโลดี้งามโคตรค่ะ! #GETITRIGHT (4/5) เจือกลิ่นอายเรโทรแบบฟั้งค์กี้ย์ดิสโก้สมัย70s-80sเจือจางฟังแล้วนึกถึงงานของป๋าไมเคิลและพริ๊นซ์ผู้ล่วงลับ (คนหนึ่งตายส่วนอีกคนหนึ่งสาบสูญจากสารบบ) เจ๊แม่มาดอนน่าและจัสติน ทิมเบอร์เลคแม้จะเจือจางไปนิดแต่ก็ติดหูกรุยกรายดีช่วงท้ายตบเสียงประสานเป็นโซลสวยๆส่งท้ายก็เพราะดีนะ Do My Thang (4.5/5) นี่ดูแล้วน่าจะเข้าทางคอคลับแบงเกอร์ทั้งหลายเป็นงานอิเล็คโทรพ็อพเต้นรำที่คว้ามาตั้งแต่ยูโรบีท ดั๊บสเต็ปยันความเป็นเออร์บันทั้งอาร์แอนด์บี ฮิพฮอพแซมกลิ่นแด๊นซ์ฮอลล์เจือจางถ้าใครชอบงานแบบนิคกี้ ไมนาจ,วิล.ไอ.แอม.,เดวิด เกตต้าและริฮานน่าก็น่าจะถูกจริตกับเพลงนี้ไม่ยาก

ท้ายที่สุดแล้วคงต้องบอกว่านี่คือหนึ่งในอัลบั้มเพลงพ็อพที่เราเชื่อว่าดีที่สุดชุดหนึ่งของปี2013นี้เลยทีเดียวถ้าไม่ผิดพลาดอะไรก็เชื่อว่าน่าจะประสบความสำเร็จในแง่ของอันดับและการเป็นที่กล่าวขวัญ สำหรับไมลี่ย์ ไซรัสนี่คงต้องบอกว่าเป็นม้ามืดที่ดันพุ่งตรงเข้าวินจนตอนนี้จากมวยรองนางกลายเป็นตัวเต็งที่ทุกคนจับตามองสำหรับสงครามที่เขาตั้งชื่อว่า #ปลายปีชะนีเดือด นี้กันหมดแล้วนับว่าเป็นหนึ่งในบุคคลที่มาแรงแซงโค้งที่สุดแห่งปีชนิดที่คู่แข่งคนสำคัญระดับตัวแม่อย่าเคที่ เพอร์รี่,เลดี้กาก้าและบริทนี่ย์ สเปียรส์จะประมาทไม่ได้เป็นอันขาดแทบไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าหรูไหมจับทางตัวเองดีๆและสามารถนำเสนอความเป็นไมลี่ย์ ไซรัสหรืออะไรก็ตามที่เป็นไมลี่ย์ ไซรัสแรงๆบ้าๆแบบที่เราเห็นมีซาวนด์โลโก้เป็นของตัวเองจริงๆมากกว่าจะแรงแต่ภาพลักษณ์แต่ด้านดนตรียังต้องหยิบยืมแรงบันดาลใจจากศิลปินท่านอื่นอย่างที่ได้ยินในอัลบั้มนี้แบบนี้ ถ้าเธอทำได้รับรองติดลมบนแน่ๆ

อัลบั้มนี้คือจุดพีคของหนูไหม สิน้ะ กี้ดดดด

วิธีการใช้เสียงของเหมยนี่ ลูกเล่นแพรวพราว

//เหมยสู้ๆ ชูป้าย ติ่งสั่น

ชอบหลายเพลงอยู่นะ Love Money Party 4x4 Adore You



ชอบๆสุดๆก็น่าจะเป็นเพลง Maybe You’re Right เพราะเวอร์


_________________

ถึงจะหมันไส้นาง แต่ชอบเพลงในอัลบัมมก เพลงแรกเพราะฝุดๆ

อีกอย่างนึงคือคิดเหมือนเจ๊แนสเลยค่ะ ว่าซาวเหมือนห่านมาก

บอกเลยว่าอัลบั้มนี้ถูกใจทุกเพลง

เราชอบหลายเพลงเลยคะอัลบั้มนี้


_________________

ต้องหา​ Maybe You're Right มา​ฟัง​ซะ​แล้ว​


_________________

อัลบั้มนี้ ต้องซื้อเสียเเล้ว โดนหลายเพลง


_________________