˹���á Forward Magazine

ตอบ

อีโตจัน (1)
ผู้ตั้ง ข้อความ
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ อีโตจัน (1) 


http://hysteriaculture.wordpress.com

hysteria

บทความ/นิยา่ยในเพจ Hysteria นี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์แก่ผู้เขียน “นายมัลนร ล้ำสกุลวงศ์” (https://www.facebook.com/ArmandVladJekyllDangouleme8774 และเพจ http://www.facebook.com/hysteriaculture )เท่านั้น ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด หรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาติ

เรื่องนี้เขียนเสร็จตั้งแต่ต้นปีเพื่อ Happy New Year คนอ่านเพจ Hysteria เป็นนิยายกำลังภายในยุค5G ขออนุญาติพี่สต๊าฟโปรโมตลง FF คั่นรีวิวกับสุสานนักเรียนเรื่อยๆนะคะ

“จอมยุทธ์คือมารดาของผู้สืบทอดสายเลือดแห่งวรยุทธ์ทั้งปวง

ประเทศจีน – - ณ ค่ำคืนที่ฟ้าพิโรธส่งพายุฝนที่ซัดสาดอย่างบ้าคลั่งกระหน่ำเกรี้ยวกราดไปทั่วทุกทิศทางประดุจกระแสธารของธนูที่มุ่งปลิดชีพในสมรภูมิสงคราม ท่ามกลางมรสุมที่พายุฝนกำลังร่ายระบำประหนึ่งล้อเลียนเสียงคำรามจากฟากฟ้าที่กึกก้องกัมปนาทและลมหนาวเหน็บบาดเนื้อได้ปรากฏร่างของหญิงสาวที่ใบหน้าอาบเลือดโชกกำลังวิ่งฝ่าความเยือกเย็นสุดแสนจะอำมหิตของสายฝนแห่งค่ำคืนนี้อยู่ สองมือของนางกำลังอุ้มทารกน้อยที่กำลังส่งเสียงร้องเพื่อขอความเมตตาจากสภาพอากาศที่แสนจะหนาวเหน็บกรีดวิญญาณ

“จันทรา” หญิงไทยปริศนาที่ใช้กว่าครึ่งชีวิตของตนบนแผ่นดินจีน พินิจพิจารณาเธอจากรูปลักษณ์ภายนอกหญิงสาวนางนี้มีความงามล้ำลึกที่ไม่ธรรมดาด้วยผิวคล้ำเข้มแต่เนียนประดุจน้ำผึ้งประสาหญิงไทย ผมที่ยาวเหยียดตรงสลวยและดำขลับเป็นธรรมชาติ รูปร่างที่ผอมบางสะโอดสะองแบบสรีระของสตรีที่ผู้ชายใฝ่ปองและถ้ามองข้ามแผลขนาดใหญ่บนใบหน้าของเธอที่กำลังปล่อยเลือดสีแดงฉานไหลรินจนโชกหน้าก็ต้องนับว่าเธอคนนี้เป็นผู้หญิงที่สะสวยทีเดียว

ในที่สุดเธอก็วิ่งเข้ามาหลบฝนใต้หลังคาขนาบข้างในซอยของโรงเตี๊ยมร้างแห่งหนึ่งพลางนั่งทรุดลงกับพื้นที่เปียกชุ่มไปด้วยโคลน น้ำตาแห่งความหวาดกลัวและสับสนในรอบกว่า10ปีไหลรินเป็นทางเดียวกับเลือดจากแก้มซ้ายที่ยังคงหลั่งรินพลางคิดทบทวนไปถึงสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้น

“ร่างของสองทารกน้อยบนเปลไม้ขนาดเล็กกำลังล่องลอยอย่างไร้จุดหมายท่ามกลางธารน้ำแข็งที่เชี่ยวกราก ในความสงบนิ่งอันสุดแสนจะวิปลาสของราตรีสงัดนั้นเปิดโอกาสให้จันทราลอบแอบลุยน้ำลงมาโดยใจหมายปองที่จะฉุดชีวิตของสองทารกน้อยให้พ้นจากเงื้อมมือของพญามัจจุราช แม้ความหนาวเหน็บประดุจถูกเข็มเป็นพันๆเล่มเข้าทิ่มแทงและขยี้จนร่างกายแทบจะขาดสะบั้นออกจากกันแต่จันทราก็สามารถเอื้อมมือไปคว้าเปลไม้มาได้ในที่สุด…

…’หวืบ!!!!’ เสียงเบาหวิวประดุจลมพัดผ่านของทวนที่พุ่งบาดไหล่ข้างซ้ายของหญิงสาวจนเลือดสีแดนฉานได้ไหลรินลงมาอาบธารน้ำแข็ง “อีจันทรา!!!” เสียงของ “ฮุ่ยเกียง”ทหารหญิงผู้รับใช้คนสนิทของ”เมหลีฮั๊ว”ตะโกนมาจากฝั่ง ใบหน้าที่เหี้ยมเกรี้ยมนั้นบิดเบี้ยวไปด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความริษยาอาฆาต “ฮ่าห์!!!” ฮุ่ยเกียงส่งทวนอีกอันพุ่งตามลงไปพร้อมพลังภายในหมายปลิดชีพหากแต่จันทราก้มเอาตัวกันเปลไม้เอาไว้จนทวนที่แหลมคมพุ่งบาดแก้มซ้ายของจันทราไปเป็นแนวกรีดยาวก่อนที่จะพุ่งลงน้ำแล้วเกิดระเบิด…

…”ตู้ม!!!!” เสียงระเบิดจากกำลังภายในของฮุ่ยเกียงดังสนั่นหวั่นไหวในขณะที่ร่างของจันทราและเปลไม้ลอยแยกจากกันตามแรงระเบิด ร่างเล็กจากเปลไม้ลอยละล่องจมลงไปใต้น้ำในขณะที่อีกร่างหนึ่งนอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่บนเปลและกำลังลอยไปตามกระแสธารที่พัดกรรโชก จันทราตัดสินใจดำน้ำลงไปเพื่ออุ้มทารกที่กำลังจะหมดลมหายใจภายใต้ธารน้ำแข็งที่แสนจะเย็นยะเยือกนี้ในขณะที่อีกร่างหนึ่งบนเปลเริ่มลอยไกลออกไป…

…ฮุ่ยเกียงมองภาพนั้นพร้อมกระหยิ่มยิ้มย่องพึงพอใจด้วยคิดว่าตัวเองสามารถปลิดชีพสมุนมือขวาของจอมมารที่ตนเกลียดชังได้สำเร็จ หากแต่ด้วยวรยุทธ์อันสูงส่งจันทราสามารถกระโดดขึ้นมาจากน้ำลึกหลังจากที่คว้าทารกน้อยไว้ได้ภายในอึดใจ “อีจันทรา มึงแน่มากนะที่ยังหน้าด้านไม่ตายอีก!!!” ฮุ่ยเกียงแยกเขี้ยว “เสียแรงที่นางมารไว้ใจ อีคนทรยศ!!! ท้ายที่สุดมึงก็อกตัญญูหักหลังนางมารได้ลงคอ” จันทราชักดาบขึ้นมาป้องไว้ตรงหน้าในขณะที่มืออีกข้างกำลังอุ้มทารกที่เริ่มกลับมาส่งเสียงร้องอีกครั้ง “ใช่ว่านางมารท่านจะถูกต้องเสมอไป การนำชีวิตทารกบริสุทธิ์มาสังเวยเช่นนี้ถือว่าเป็นเรื่องที่ต่ำช้า!!!” ฮุ่ยเกียงแผดเสียงหัวเราะ “ถ้างั้นกูจะตอบท่านให้เองหลังจากที่กูฆ่ามึงและได้ขึ้นเป็นสมุนมือขวาแล้ว…ว่ากูฆ่ามึงทำไม!!!” ฮุ่ยเกียงชักกระบี่ออกมาในท่าที่พร้อมรบ เช่นเดียวที่จันทราวางร่างของทารกลงบนก้อนหินก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงดาบ

สองสาวได้ปะทะวรยุทธ์เชิงดาบกันโดยมีเสียงของธารน้ำแข็งที่ซัดสาดและเสียงร้องของทารกเป็นพยาน หากแต่ด้วยประสบการณ์ในการสู้รบและความแกร่งกล้าของวรยุทธ์ที่สูงส่งกว่าหลายเท่าตัวทำให้จันทราได้เปรียบมากกว่าเยอะถึงขั้นที่ปัดกระบี่ของฮุ่ยเกียงกระเด็นไปในเวลาเพียงไม่กี่เพลง ฮุ่ยเกียงตีลังกาหลบคมดาบของจันทราที่ฟาดฟันมาอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับใช้พลังจิตส่งน้ำแข็งขนาดยักษ์จากธารพุ่งเข้าใส่จันทราถึง5ก้อนหากแต่จันทราสามารถหลบการโจมตีของก้อนน้ำแข็งได้ทั้งหมดก่อนที่จะใช้ดาบปัดห่ามีดสั้นน้ำแข็งที่ถลาเข้ามาโจมตี จันทราใช้ดาบชี้ไปที่พื้นที่ฮุ่ยเกียงยืนอยู่ก่อนจะเกิดบ่วงบาศเพลิงขนาดใหญ่พุ่งเข้าฟาดฟันใส่หญิงสาวอย่างน่ากลัว ฮุ่ยเกียงถึงกลับกระเด็นจากแรงฟาดของบ่วงบาศเพลิงหากแต่ก็ฉีกยิ้มออกมาในวินาทีไม่กี่อึดใจเมื่อแรงกระแทกนำพาเธอลอยมาพบกับกระบี่ที่ถูกฟาดหลุดมือไป ฮุ่ยเกียงวิ่งเข้าใส่จันทราหมายจะแทงหากแต่จันทรานำดาบปัดเสยตั้งรับไว้ได้ ฮุ่ยเกียงฟันกระบี่ลงมาแต่จันทราก็ยังตั้งรับไว้ได้อย่างสบายๆก่อนจะจัดการที่ช่องโหว่โดยการเตะผ่าหมากและเอาดาบฟันเข้าที่อกของฮุ่ยเกียงอย่างจัง

จันทราเอาดาบชี้ไปที่คอของฮุ่ยเกียงที่ทรุดลงหากแต่ฮุ่ยเกียงพลิกตัวกลับไปคว้าตัวทารกมาไว้ได้พร้อมกับหยิบมีดสั้นที่เอวออกมาเงื้อหมายจะปลิดชีพ หากแต่จันทราเอาดาบฟันไปที่มือข้างที่เงื้อจนขาดกระเด็นก่อนจะเสียบดาบทะลุเข้าไปที่คอสำเร็จโทษคนใจชั่ว “น่าละอาย เป็นจอมยุทธ์แท้ๆหากแต่ใช้เด็กบริสุทธิ์บังหน้า วิทยายุทธ์ของแกก็ไม่ต่างอะไรจากศาสตร์นอกรีต”จันทรากล่าวพลางคว้าร่างของทารกมาไว้ในอ้อมกอดพลางโยนร่างของฮุ่ยเกียงลงสู่ธารน้ำแข็งอันเป็นสุสานที่หนาวเหน็บของนางจิ้งจอก ก่อนจะถอดสร้อยอันเป็นสัญลักษณ์ที่นางมารมอบทิ้งไว้พร้อมฉวยกระบี่ของฮุ่ยเกียงแล้วโยนทิ้งธารน้ำแข็งไป – - สายตาของเธอขณะนี่มองไปยังสุดธารน้ำแข็งที่ไม่ที่สิ้นสุด ไกลลับตาพลางนึกสงสารเด็กทารกอีกคนที่เธอไม่สามารถช่วยไว้ได้”

จันทราได้สติอีกครั้งบนเรือขนส่งสินค้าของพ่อค้าคนหนึ่งที่เธอลักลอบขึ้นมาเมื่อคืน เรือลำนี้กำลังมุ่งตรงสู่แดนอาทิตย์อุทัยดินแดนที่เธอเชื่อว่าไกลพอที่จะปลอดภัยจากจอมมาร “เอี๊ยด!!!”เสียงประตูเปิดออกพร้อมใบหน้าที่ยิ้มแย้มของชายชราใจดี “อ่า วันนี้อากาศดีจริงๆเลยสิวะพับผ่าแบบนี้เราต้องถึงญี่ปุ่นโดยเร็วแน่ๆเลยทีเดียวเชียว” ก่อนที่ชายชราจะหันมาเพราะได้กลิ่นแปลกๆ “เอ๊ะ!!!ทำไมมันมีกลิ่นโคลนกลิ่นน้ำบนเรืออั๊วะได้หว่า” ว่าแล้วเด็กทารกในอ้อมแขนของจันทราก็ส่งเสียงร้องขึ้นด้วยความหิว “นั่นใครอ่ะ!!! เข้ามาในนี้ได้ยังไง?” จันทราเดินถือดาบออกมาทำเอาอาเสี่ยถึงขั้นแผดเสียงด้วยความตกใจกลัว “ลื้อเป็นใครอ่ะ? ต้องการอะไร?ขึ้นมาบนนี้ได้ยังไง?” จันทราไม่มีทางเลือกเพราะรู้ว่าเด็กน้อยในอ้อมกอดเริ่มหิวแล้วจึงอธิบายเรื่องราวบางส่วนให้ชายชราฟัง เดชะบุญที่ชายชรามีจิตใจเมตตาและนึกสงสารจันทรากับเด็กทารกจึงเรียกคนครัวและคนรับใช้บนเรือมาพาทั้งคู่ไปอาบน้ำพร้อมจัดหาอะไรให้กิน เคราะห์ดีที่บนเรือสินค้าลำนี้มีผลิตภัณฑ์อาหารสำหรับเด็กอ่อน จันทราได้ทำงานเป็นคนทำความสะอาดและผู้ช่วยคนครัวบนเรือโดยที่เหล่าแม่บ้านก็จะสลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาดูแล”ลูก”ของเธอ

แต่แล้ววันหนึ่งก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นเมื่อมีทางเรือต้องเจอกับเหตุการณ์ปล้นระดมสินค้า กัปตันเรือ คนขับและพนักงานบนเรืออีกหลายชีวิตรวมทั้งจันทราและลูกของเธอต้องมาแอบรวมกันในห้องที่เป็นโกดังสินค้า “อย่าร้องลูก!!!”แม่ครัวของเรือกำลังอุ้มปลอบเด็กทารก “เราจะทำยังไงดีวะเนี่ย??? ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ายุคนี้คนมันยังทำอาชีพโจรสลัดกันอยู่อีก” เถ้าแก่เรือร้องออกมาด้วยความเสียขวัญ “ดิฉันขอให้ทุกคนหลบอยู่ในห้องนี้และรวมกลุ่มกันไว้อย่าหนีอย่าแยกกัน เดี๋ยวปัญหานี้ดิฉันจะจัดการเองวางใจได้!!!”จันทราลุกขึ้นประกาศ “แต่ลื้อจะทำได้ยังไงมันมากันเป็นสิบแต่ลื้อเป็นผู้หญิงคนเดียว” เถ้าแก่คว้ามือจันทราไว้ “หนูฝากคุณลุงช่วยดูแลลูกหนูด้วยค่ะ!!!”จันทราหันมาสั่งเสีย

สิ้นสุดประโยคประตูก็ถูกถีบออกมาพร้อมกับผู้ชายชุดดำสามคนที่ถือปืนจ่อมาที่จันทรา “ทุกคนอย่าออกมาจากที่ซ่อนนะ” จันทราพูดพร้อมรอยยิ้มก่อนที่เสียงปืนสามกระบอกจะดังขึ้นพร้อมกับร่างของชายสองคนที่นอนดิ้นพราดๆจมกองเลือด ณ ขณะนี้จันทราหยิบดาบขึ้นมาจ่อไปที่คอของโจรคนที่สาม “พากูไปคุยกับลูกพี่มึงทีเด่ะ!!!”

ชายอีกหกคนกำลังกวาดเสบียงและของมีค่าหมายจะรวบรวมไปที่เรือหันมาแล้วพบเพื่อนคนที่ถูกจันทราบังคับให้พาขึ้นมา “ไปดูข้างล่างมาเป็นไงวะ???” หัวโจกตะโกนถามแต่แทนที่จะได้คำตอบลูกน้องขี้ขลาดของมันคนนั้นกลับราบนอนกับพื้นเผยให้เห็นเรือนร่างงามของจันทรา “เฮ้ย! ผู้หญิงว่ะ ฮ่าฮ่า บนเรือนี้มีบริการอย่างดีด้วยเว้ยกูไม่ยักรู้??? เล่นเอาแม่งลงไปนอนกับพื้นเลยดูสิ!!” สิ้นสุดประโยคหัวหน้าโจรถึงกับหน้าซีดเมื่อเห็นว่าหัวของลูกน้องตนที่นอนกับพื้นค่อยๆกลิ้งหลุดออกมา “เฮ้ย!!! พวกมึงยิงๆๆๆ ยิงอีเหี้ยนี่เร็ว” ปืนทั้ง6กระบอกยิงตรงไปที่จันทราแต่เธอกระโดดเหินขึ้นไปบนชั้น3ของเรือก่อนจะกระโดดเขวี้ยงดาวกระจาย6อันมาปักเข้าที่ตาทั้งสองข้างของชาย3คนในกลุ่มอย่างแม่นยำจนอีกฝ่ายถึงกับต้องลงไปนอนร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดทรมาน จันทราวิ่งเข้าใส่ชายที่เหลืออีกสามคนพร้อมกับตวัดดาบเข้าปลิดชีพ

ทุกคนที่อยู่ในห้องเก็บสินค้าเดินขึ้นมาพร้อมกับชื่นชมในฝีมือของจันทรา บางคนถึงกับหวาดกลัวไม่กล้าเข้าใกล้และไม่คุยกับเธอไม่อุ้มลูกเธออีกเลยก็มีในขณะที่เถ้าแก่เรือถึงกับอุทานออกมาว่า “ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันแน่?!!!” แต่ทุกคนก็พร้อมใจจะเก็บสิ่งนี้ไว้เป็นความลับและมุ่งหน้าสู่ญี่ปุ่นพร้อมกันต่อไป

(โปรดติดตามตอนต่อไป)


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ  


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:
ตอบ หน้า 1 จาก 1
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน
  


copyright : forwardmag.com - contact : forwardmag@yahoo.com, forwardmag@gmail.com