http://hysteriaculture.wordpress.com/2013/10/22/back-in-the-day-goldfrapp-seventh-tree-folktronicatrip-hopambientdowntempodream-pop-100-55/comment-page-1/#comment-276
http://www.facebook.com/hysteriaculture
Goldfrapp : Seventh Tree : Folktronica/Trip Hop/Ambient/Downtempo/Dream Pop (100% = 5/5)
(อีกหนึ่งอัลบั้มโปรดที่ไม่ได้เปิดฟังนานมากแล้ววันนี้นัี่งค้นรีวิวเก่าๆที่เคยเขียนเจออัลบั้มนี้พอดี คิดถึงจัง!)
ในฐานะแฟนเพลงเดนตายของโกล์ดแฟร็ปแม้ว่าความผิดหวังที่ได้รับจาก Head First อัลบั้มชุดล่าสุดของพวกเขาจะออกแนวสาหัสสากรรจ์พอตัวก็ตามที แต่เมื่อมองย้อนกลับไปพิจารณาถึงความดีของพวกเขาจากหลายๆอัลบั้มก่อนนห้านี้ตั้งแต่ Felt Mountain งานแอมเบี้ยนท์เปิดตัวสุดเก๋ยัน Black Cherry และ Supernature ที่ผงาดกลายร่างเป็นนางพญาอิเล็คโทรนิคเจิดจรัสบนฟลอร์เต้นรำจี๊ดๆกับการยกเครื่องผสานดนตรีอิเล็คโทรพ็อพเต้นรำเข้ากับแกลมร็อค นิวเวฟ ซินธิ์พ็อพ ทริพฮอพตลอดจนยูโรดิสโก้ที่เล่นเอานักวิจารณ์สยบอยู่ภายใต้มนตร์สะกดจนอึ้งกิมกี่กันไปทางบางแล้ว ก่อนที่ทางวงจะออกงานดาวน์เทมโพดีๆอย่าง Seventh Tree สตูดิโออัลบั้มที่4ออกมาตอกย้ำความประทับใจเน้นๆอีกครั้ง แม้ว่าในแง่ของการเป็นที่กล่าวถึงในระยะยาวจะออกแนวเบาสบายกว่า3งานชุดแรกจนแถบจะไม่รอดก็ตามแต่ในเรื่องของคำชมและคุณภาพนี่ เหนือคำบรรยายค่ะ จนส่วนตัวขอมอบตำแหน่งให้เป็นอัลบั้มของโกลด์แฟร็ปที่ดิฉันภูมิใจที่สุดไปเลยทีเดียว ..ส่วนจะภูมิใจอะไรยังไงมากมายขนาดไหนนั้นเดี๋ยวเรามาคุยกันในรีวิวดีกว่า (ต๊ายยยย งวดนี้แนสทิน่าตัดฉึบเข้าง่ายได้ง่ายๆและดื้อๆมากเลยนะคะ)
รูปแบบเพลง
ใน Seventh Tree โกลด์แฟร็ปได้สลัดภาพของดนตรีอิเล็คโทรนิคเต้นรำแพรวพราวระยิบระยับสุดแรงเกิดด้วยบีทดิสโก้ตึ๊บๆและซินธิไซเซอร์กรูเกรียวแบบใน2งานก่อนหน้านี้ออกไปเสียจนสะอาดหมดจนสู่ความเรียบง่ายของดนตรีโฟล์คโทรนิก้าอันก่อกำเนิดจากการผนึกวิญญาณระหว่างดนตรีโฟล์คอคูสติคเข้ากับบีทอิเล็คโทรนิคเจือจางด้วยซินธิไซเซอร์และเสียงสังเคราะห์กรีดกรายบางเบาตบด้วยการพร่ำพรรณนาบนสรรพสำเนียงแอมเบี้ยนท์เยือกเย็นลอยละล่อง บีททริพฮอพเคว้งคว้างและมิติของความเป็นดรีมพ็อพชวนฝันสุดหรรษา ผลลัพธ์ออกมาเป็นงานอินดี้พ็อพดาวน์เทมโพบริสุทธิ์สะอาดสะอ้านที่ทุกแทร็คล้วนแต่สะท้อนความงามของเมโลดี้อันละเมียดละไมนุ่มละมุน อัจฉริยภาพด้านความเป็นเอกในการใช้วาทะศิลป์ตลอดจนความงามอันน่าอัศจรรย์ของวัฏจักรธรรมชาติที่โลดแล่นไหลเวียนอยู่ภายในชีวิตของพวกเขาทั้งสองที่สามารถรังสรรค์ดนตรีสวยงามขนาดนี้ออกสู่โลกได้ดีจนน่าตะลึง
จุดด้อย
สำหรับคนที่ติดภาพของดนตรีเต้นรำแรงๆใน Supernature คงจะไม่ค่อยถูกใจงานชุดนี้จนถึงขั้นอาจจะมีหลับพริ้มตายคาสเตอริโอไปเลยก็เป็นได้ แต่สำหรับคนที่ชอบเพลงที่ขอเน้นเพราะเน้นงามหวานหยดไว้ก่อนล่ะก็มาทางนีเกนเถิดหมู่เฮา กรู๊ววววววววววว!!!! หึหึหึ
แทร็คเด็ด
เลือกยากนะคะเนื่องจากไม่ว่าจะจิ้มจะแทงไปเพลงไหนนี่มันก็ไพเราะงดงามจนขนลุกซู่ไปหมด เอาเป็นว่าขอคัดมาเขียนถึง5เพลงก็แล้วกันเนอะ เริ่มด้วย Clowns (4.5/5) เพลงเปิดอัลบั้มสุดเรียบง่ายสุขุมลุ่มลึกสงบเยือกเย็นโดยการคลอเคลียกีตาร์อคูสติคควบคู่ไปกับเสียงหวานๆหากแต่เยือกเย็นทะลวงไปจับถึงขั้วหัวใจของเจ๊อลิสันก่อนจะตบตามด้วยโพรแกรมมิ่งเครื่องสายและเสียงสังเคราะห์บางเบาเป็นอันเสร็จพิธี สำหรับผู้ที่ไม่ชินอาจจะรู้สึกว่าเล่นง่ายและน้อยชิ้นไปนิดสำหรับโกลด์แฟร็ปแต่ก็เป็นความเรียบง่ายที่เปี่ยมไปด้วยพลังสะท้านไปถึงจิตวิญญาณโดยแท้ดิฉันขอยืนยัน เช่นเดียวกันกับ A&E (4.5/5) ที่ยืนพื้นบนกรรมวิธีเดียวกันหากแต่จะแตกต่างตรงบีทดนตรีที่กระฉึกกระฉักกว่าพร้อมกับการเหยาะกลิ่นหอมๆของความเป็นดรีมพ็อพและคันทรีย์โฟล์คจางๆลงไปได้อย่างทรงเสน่ห์ เป็น2แทร็คที่เพราะมากๆฟังแล้วนึกถึงงานพ็อพช่วงยุค60ลงมาถึงอินดี้พ็อพยุคบุปผาชนในทศวรรษ70 มาที่เพลงที่ชอบที่สุดในงานชุดนี้ขอยกให้ Little Bird (5) งานโฟล์คโทรนิก้าผสานแอมเบี้ยนท์หวานๆประพิมประพายไปด้วยมนตร์สเสน่ห์อันสุดแสนจะเย็นยะเยือกตบด้วยทีเด็ดจากท่อนคอรัสที่เพราะชนิดฆ่ากันตายฟังแล้วแถบจะควักหัวใจให้เลย เป็นหนึ่งในงานของโกลด์แฟร็ปที่ส่วนตัวขอยกให้เป็นงานที่สวยที่สุดเท่าที่เคยฟังมาเลยทีเดียวCaravan Girl (4/5) นี่ก็ออกมาพ็อพจ๋าจนตกใจฟังแล้วนึกถึงงานพ็อพร็อคติดกลิ่นเซลติคแบบ The Corrs ติดหูมากๆ ปิดท้ายด้วย Cologne Cerrone Houdini (5) อีกแทร็คที่กรีดกรายและสวยสง่าที่สุดโดดเด่นด้วยเครื่องสายงามหยดย้อย การเรียบเรียงภาคเนื้อหาที่แตกต่างทรงวาทะศิลป์ประดุจบทกวีและน้ำเสียงหวานใสหากแต่โหยหวนลึกลับหนาวเหน็บไปถึงก้นบึ้งแห่งจิตวิญญาณของเจ๊อลิสัน สวยงามประดุจถูกเนรมิตมาจากอีกมิติอันไกลโพ้นโดยแท้
สรุป
อัลบั้มที่เพราะที่สุด เอกภาพสูงที่สุด ฟังง่ายที่สุดและบริสุทธิ์งดงามที่สุดของGoldfrappถ้าคุณจะลองหาคำจำกัดความ
