http://hysteriaculture.wordpress.com/2013/10/28/get-into-the-groove-lady-gaga-venus-electropophousedance-popsynth-pop-96-55-2/comment-page-1/#comment-331
http://www.facebook.com/hysteriaculture
Lady Gaga : Venus : Electropop/House/Dance-Pop/Synth Pop (96% = 5/5)
หลังจากที่แอบห่างหายจากงานรีวิวไปเคลียร์เรื่องจุกจิกส่วนตัวเล็กน้อยวันนี้ก็ได้ฤกษ์ดีสุดๆที่จะกลับมาสนุกสนานและมีความสุขไปในโลกแห่งเสียงดนตรีพร้อมกับท่านผู้อ่านHysteriaและFF Magทุกท่านอีกครั้ง (ทั้งนี้ทั้งนั้นกราบขอบคุณสำหรับกำลังใจ ความเข้าใจและแรงบันดาลใจนะคะ) ซึ่งก็อย่างที่ได้กล่าวไปว่าฤกษ์ดีสุดๆเพราะเมื่อวานนี้เองที่มารดาอสูรอย่าง เลดี้กาก้า เพิ่งจะพรีเมียร์เพลงVenusที่ส่วนตัวเป็นหนึ่งในเบแทร็คที่ดิฉันสนใจและจับตามองมากที่สุดจากอัลบั้มARTPOPของเธอทีเดียว ดังนั้นดิฉันกล้าพูดว่าวินาทีนี้คงไม่มีเพลงใดบนโลกนี้ที่จะพิเศษต่อความรู้สึกและน่าเลือกหยิบขึ้นมาเขียนเป็นอันดับแรกที่สุดมากไปกว่าเพลงนี้อีกแล้ว
ฟังเพลงนี้พลางทบทวนถึงหลายๆเพลงที่เราได้มีโอกาสฟังจากอัลบั้มล่าสุดของกาก้ามาก่อนหน้าแล้วก็อดที่จะตื่นเต้นกับ ARTPOP มากยิ่งขึ้นไปเรื่อยๆไม่ได้ด้วยความที่ตอนนี้อยากรู้มากๆว่าบทสรุปของอัลบั้มที่คอดนตรีหลายๆคนคาดหวังและรอคอยมากที่สุดอัลบั้มหนึ่งของปีชุดนี้จะถูกนำเสนอออกมาในรูปแบบใด ไล่ตั้งแต่AuraงานEDMที่มีความเป็นสูตรสำเร็จของงานแบบเลดี้กาก้าสูงโด่ ซิงเกิ้ลเปิดตัวApplauseที่แม้ว่าดิฉันจะไม่ชอบแต่ก็น่าสนใจตรงที่เธอย้อนไปทำซาวนด์แบบซินธิ์พ็อพ80sจริงๆแบบมาดอนน่ากับเดวิด โบวี่ในขณะที่ Do What U Want ซิงเกิ้ลPromotionalที่ท้ายที่สุดโดนสับรางมาเป็นซิงเกิ้ลที่สองอย่างเป็นทางการนั่นก็มาสายคอนเทมโพรารี่ย์อาร์แอนด์บีจับซินธิ์แบบงานอิเล็คโทรกลิ่นอายวัฒนธรรม80sตลบอบอวนมาปะทะกับสตรีทอาร์แอนด์บีชนิดที่ภาพรวมออกมาเอาไปท้าชนกับคริสทิน่าและนางมารายห์ได้เลยทีเดียวจวบจนก่อนหน้านี้อย่าง Swine ที่ดนตรีล้ำลึกมากๆในแบบฉบับ Complextro พวกงานอิเล็คโทรเฮ้าส์ที่จับเอามาชนกับโครงสร้างซินธิ์อนาล็อคยุค80sที่ส่วนตัวตอนนี้ชอบและกลัวเพลงนี้มากๆจนไม่กล้าเขียนวิจารณ์เพราะกลัวหน้าแหกและกลัวโดนแหกรอฟังแบบเต็มๆในอัลบั้มก่อนแล้วว่ากันอีกที
จากที่กล่าวไปด้านบนดิฉันคงต้องบอกว่าถึงขณะนี้ก็พอรู้ว่า ARTPOP น่าจะได้เวียนว่ายอยู่กับแรงบันดาลใจจากดนตรียุค80sแบบที่เธอชอบเช่นเดิมซึ่งอันนี้ชัดเจนแต่ก็ยังเดาไม่ออกว่ามันจะรวมออกมาเป็นอัลบั้มเดียวกันได้ยังไงด้วยความที่มันเป็นอะไรที่ต่างกันค่อนข้างมากแต่โดยรวมเท่าที่ได้ฟังๆมาแล้วเชื่อว่าอัลบั้มนี้น่าจะเป็นอีกหนึ่งงานของกาก้าที่ไม่ธรรมดาแน่นอนและหลังจากที่ได้ฟังVenusแบบเต็มๆไปเมื่อวานมันก็ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกดังกล่าวมากยิ่งขึ้นไปอีก เทียบกับทุกเพลงที่ได้ฟังจากอัลบั้มนี้มา (เว้นSwineไว้หนึ่ง) สำหรับเราแล้วคงต้องบอกว่าVenusนี่แหละดูเป็นงานที่ปล่อยของและทรงพลังที่สุดประมาณว่า มาดู กูเอาจริงแล้ว!!! จากเลดี้กาก้า เพียงแค่มิติตั้งแต่เปิดอินโทรเริ่มเพลงขึ้นมาพลังก็ดูต่างจากApplauseซิงเกิ้ลเปิดตัวลิบลับชนิดที่เล่นเอางงว่าเพลงดีขนาดนี้ทำไมไม่หยิบมาเป็นซิงเกิ้ลแรกเสียให้รู้แล้วรู้รอด (อาจจะด้วยเรื่องของคอนเส็ปท์หรือเพราะว่าเธออัดเพลงนี้เสร็จทีหลังก็ไม่ทราบได้) โดยภาพรวมแล้ว Venus นับว่าเป็นอีกครั้งที่กาก้าทำขึ้นมาเพื่อสดุดีจิตวิญญาณความเป็นเรโทรของดนตรีอิเล็คโทรนิคยุค80sอันเป็นแรงบันดาลใจอย่างยิ่งยวดของเธอโดยแท้ตั้งแต่ขึ้นต้นมากับโครงสร้างซินธิ์อนาล็อคฟาดฟันกับบีทดิสโก้ตึ๊บๆที่หลอมรวมประสานเข้ากับสำเนียงอิเล็คโทรเย็นชืดไร้ชีวิตชีวาแต่เข้มข้นเปี่ยมเสน่ห์ตั้งแต่ซาวนด์เทคโนจำพวกยูโรบีทตะลุยอวกาศ สรรพสำเนียงโรโบติคเย็นยะเยือกไปยันกลิ่นอายร่วมสมัยจากความเป็นเฮ้าส์ฟุ้งๆลอยละล่องฟังแล้วหัวหมุนชนิดเหมือนถูกกระชากออกไปทัวร์นอกวงโคจรระบบสุริยะพอวิญญาณกลับเข้าร่างหลังจากฟังรอบแล้วจบเท่านั้นแหละทำเอาดิฉันถึงกับตบเข่าผ่าง เออ มันต้องแบบนี้สิวะก้า!!! นับว่าเป็นแทร็คที่เรียกได้ว่าสะท้อนนิยามของความเป็น ARTPOP ในแบบที่ ดิฉันเข้าใจ ออกมาได้ครบถ้วนสมบูรณ์แบบทีเดียว แฟชั่น ดนตรี ศิลปะ สัญลักษณ์และแรงบันดาลใจที่บูรณาการออกมาเป็นงานเพลงที่ลุแก่ศักยภาพสูงสุดอีกคราขนาดนี้แม้ว่าดิฉันอาจจะไม่ได้ชอบอะไรเธอมากมายแต่พอฟังแล้วมันก็อดท้องร้องจ๊อกๆไม่ได้จริงๆเชียวค่ะ - เมื่อไรARTPOPจะออกสักทีวะ? รอไม่ไหวแล้วนะ!
