˹���á Forward Magazine

ตอบ

อีโตจัน (3)
ผู้ตั้ง ข้อความ
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ อีโตจัน (3) 


http://hysteriaculture.wordpress.com

http://www.facebook.com/hysteriaculture

บทความ/นิยายในเพจ Hysteria นี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์แก่ผู้เขียน “นายมัลนร ล้ำสกุลวงศ์” (https://www.facebook.com/ArmandVladJekyllDangouleme8774 และเพจ http://www.facebook.com/hysteriaculture )เท่านั้น ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด หรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาติ

ความเดิมจากตอนที่แล้ว : อีโตจันเติบโตเป็นสาวสะพรั่งวัย16ปีเรียนโรงเรียนมัธยมปลายที่โรงเรียนโตเกียวและกำลังจะมีประสบการณ์รักครั้งแรก ที่ฝรั่งเศสDitaและDominicได้เปิดการประมูลเพื่อมอบรายได้ให้ทางโบสถ์ เด็กกำพร้าและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนในสลัมก่อนที่เธอจะแสดงด้านน่ากลัวที่สาธารณชนไม่เคยรับรู้โดยการสังหาร “อองเดรย์” ตำรวจหนุ่มผู้ลอบเข้ามาเป็นสายสืบให้ “โมลท์เซ่น อเล็กซานเดอร์” นักการเมืองจอมละโมบผู้หวังจะเป็นหนึ่งในแวดวงอาชญากรของปารีสโดยไม่ได้รู้ตัวเลยว่าเขากำลังจะตกเป็นเป้าหมายใหม่ของมาดามDita

โตเกียว – - เสียงกริ่งอัตโนมัติบอกเวลาสามโมงครึ่งอันเป็นเวลาเลิกชั้นเรียนสุดท้ายประจำวันจันทร์ของนักเรียนม.4 “อร๊ายยยย เหมือนสวรรค์จังโว้ย!!!! ในที่สุดก็เลิกเรียนซะที” เคียวโกะกรีดเสียงออกมาด้วยความรู้สึกเบิกบาน “โอ๊ย!!! การบ้านจะเยอะไปไหนอะไรนักหนาเนี่ย?ชีวิตยิ่งกว่าละคร เฮ้อ แค่เวลาเล่นเฟซ ทวิตเตอร์ สไคป์ไหนจะWhatsappจะLineของหม่อมฉันก็ไม่เป็นอันต้องกินต้องนอนกันแล้ว วันนี้เธอรีบกลับบ้านรึเปล่าอีโตจัน?” เคียวโกะหันไปถามแต่ก็พบเพียงโต๊ะนักเรียนที่ว่างเปล่า “เฮ้ย!!! อะไรของเขาวะแม่คนนี้เมื่อกี้ยังเก็บกระเป๋าอยู่เลย คนหรือผีเนี่ย?” เคียวโกะส่ายหัวไปมาด้วยความอ่อนใจ

หน้าประตูโรงเรียนซาโตชิยืนรออีโตจันด้วยหัวใจที่สั่นไหว ปกติแล้วมันเป็นเรื่องง่ายที่สาวๆในโรงเรียนจะกรี๊ดกร๊าดหลงเสน่ห์ของเขาด้วยความหล่อเหลาบวกกับความที่เป็นนักบาสฝีมือดีของโรงเรียนจะว่าไปก็ช่างไม่ยุติธรรมเลยที่เขากลับต้องเป็นฝ่ายออกปากชวนอีโตจันออกเดท หล่อเลือกได้นี่หน่า!! หากแต่ความรู้สึกที่เขามีต่ออีโตจันเป็นความรู้สึกที่แตกต่างเธอคนนี้ไม่เหมือนกับบรรดาเด็กสาวในโรงเรียนที่ต่างปลาบปลื้มในตัวของเขาซึ่งซาโตชิก็ตระหนักดีว่าในเกมส์ครั้งนี้เขาต้องยอมเป็นฝ่ายที่อยู่เบื้องล่างโดยดุษฎี “ซาโตชิจ๋า!!!” เสียงหวานของอีโตจันที่กำลังเดินเอามือไพล่หลังตรงดิ่งมาทางเขาเรียกสติของหนุ่มนักกีฬาโรงเรียนให้กลับมาอยู่กับตัว “รอนานมั้ยคะเจ้าชาย? ไปกันเถอะหิวจะแย่แล้ว อ๋อ ข้อแม้นะคะ ‘สำคัญมาก!’ เป็นกฏเหล็ก…ฝ่ายชายต้องออกเงินใืนทุกกรณีนะเจ้าคะ ^ ^” อีโตจันพูดแหย่พลางแลบลิ้น “ได้สิ ไปกันเถอะ” ซาโตชิยิ้มพลางยื่นมือมาทางอีโตจัน สองหนุ่มสาวเดินจูงมือกันออกจากโรงเรียนมุ่งสู่ศูนย์การค้าโตเกียวพาราไดซ์โดยไม่ได้รู้ตัวเลยว่ากำลังถูกแอบมองจาก “เรียวกะ,เคียวโกะ,ชินย่าและยามาซากิ” ที่ทั้ง4ต่างหัวเราะคิกคักและวางแผนจะป่วนเดทแรกของซาโตชิและอีโตจัน เช่นเดียวกับที่อาจารย์มิซาเอะมองลอดแว่นออกมาจากหน้าต่างห้องพักครูพลางยิ้มอย่างสุขใจ “เฮ้อ!!! นี่ละหนาวัยรุ่น ^ ^”

มาเก๊า – - ณ บ่อนการพนันใต้ดินแห่งหนึ่งที่เปิดเป็นธุรกิจคาสิโนบังหน้า หากแต่แท้จริงแล้วหัวใจของสถานที่แห่งนี้คือเป็นสถานที่สำหรับซื้อขายยาเสพย์ติดของตัวแทนใหญ่ในมาเก๊ากับเอเย่นต์จากฝรั่งเศสรวมถึงเป็นซ่องโสเภณีขนาดใหญ่ เสียงกรีดร้องขอความเมตตาจากหญิงสาวที่ถูกล่อลวงมาค้าประเวณี12คนดังโหยหวนมาจากทางชั้นใต้ดิน “พี่คะปล่อยหนูไปเถอะ อย่าทำหนูเลยหนูขอร้อง!!!” เด็กสาวคนหนึ่งในกลุ่มยกมือไหว้วิงวอนหากแต่ก็ถูกดึงมากอดจูบลวนลามก่อนจะถูกผลักให้เข้าไปรวมกับกลุ่มเพื่อนที่กลัวกันจนตัวสั่น “เฮ้ย!!! มึงว่าเอาคนไหนไปต้อนรับเฮียกับนายฝรั่งดีวะ?” เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้นมา “ไม่ใช่มึงอีอ้วน!!! อีดอกทำเป็นตัวสั่นใครเขาจะเอา กระแดะเหลือเกิน” ชายในกลุ่มอีกคนเอาเท้าถีบเด็กสาวร่างท้วมคนหนึ่งให้หลีกทาง “กูว่าเอาคนในสุดนี่แหละว่ะ แม่งสวยที่สุดสเป็คเฮียเราเลย ไอ้ฝรั่งแม่งคงจะถูกใจ” หลงแมงดาหน้าตาหล่อเหลาที่เป็นขาโจ๋ของบ่อนการพนันแห่งนี้เสนอพลางคว้าแขนของเด็กสาวร่างบางคนนึงขึ้นมา แม้จะสวยบาดใจด้วยผมดำขลับยาวสลวยเป็นธรรมชาตอ ผิวนวลผ่องประดุจแสงจันทร์และริมฝีปากบางๆดุจกลีบกุหลาบแต่โชคชะตาก็หาได้ปราณีหญิงสาวคนนี้ไม่เพราะเธอกำลังจะถูกนำตัวไปให้ชายโฉดสองคนย่ำยี “น้องสาวโชคดีมากเลยนะจ๊ะที่คืนนี้ได้เจอแบบเบิ้ลสองสีสองไซส์และอาจจะโดนเบิ้ลทั้งคืนจนลืมเศร้าไปเลย” ลูกน้องของหลงหยอกเด็กสาวระหว่างพาตัวเธอไปส่งห้องเชือด “เฮียครับๆผมพาอีหนูมาส่งครับ” หลงเคาะประตูเรียกเจ้านายซึ่งเปิดมารับด้วยใบหน้ายิ้มแย้มก่อนจะพาเด็กสาวที่เดินก้มหน้าเข้ามาเตรียมรับชะตากรรมกับเสี่ยแก่กลัดมันและฝรั่งโฉดทมี่ทั้งคู่ยืนในชุดผ้าขนหนูเตรียมพร้อมจะเผด็จศึก “ไอ้หลง ลื้อไปดูอาเจ็กของอั๊วสิว่าที่ติดต่อเรื่องของมันไปถึงไหนกันแล้ว” เสี่ยสั่งของที่จะปิดประตูตามหลังหลงและลูกน้อง

“หนูจ๋า หนูคนสวยอย่าดื้อกับเฮียนะแล้วทุกอย่างจะดีเอง ถ้าเป็นเด็กดีเฮียจะเลี้ยงไว้เป็นเมียเอง สวยๆอย่างหนูเนี่ยขายไปก็เสียดายแย่เลี้ยงไว้ทำงานเป็น ‘นกต่อ’ ให้เฮียดีกว่า เอาล่ะถอดเสื้อผ้าออกสิจ๊ะ” ชายแก่ตัณหากลับพูดหว่านล้อม ในขณะที่เด็กสาวทำตามอย่างว่าง่ายเธอเปลื้องชุดตัวยาวของเธอออกเผยให้เห็นผิวสีขาวนวลเนียนเปล่งประกายประดุจแสงจันทร์ยามราตรี รอยยิ้มครั้งแรกของเธอเผยออกมาเป็นรอยยิ้มที่เจิดจรัสสง่างามหากแต่ดูเยือกเย็นอยู่ในที เมื่อเสื้อผ้าถูกเปลื้องออกเผยให้เห็นเรือนร่างงดงามในชุด’คอร์เซ็ตสีทอง’อร่ามที่ตัดกับผมดำขลับของเธอซึ่งทำให้เธอดูเย้ายวนหากแต่ลึกลับน่ากลัวอยู่ในท “Oh Girl! You are so sexy,my angel.”เอเย่นต์ฝรั่งถึงกับอุทานออกมาก่อนจะเริ่มลูบไล้ไปตามตัวของเธอในขณะที่อาเสี่ยเจ้าของบ่อนดูจะพึงพอใจกับเด็กสาวคนนี้มาแต่แล้ว “กร็อบ!!!” เสียงของกระดูกที่ถูกบีบขยี้จนแตกซะเอียดพร้อมกับเสียงร้องโหยหวนของไอ้ฝรั่งก่อนจะสิ้นใจทันที โฉมงามได้บีบคอของหนุ่มฝรั่งที่ตัวโตกว่าเธอเกือบ8เท่าและกระชากมันให้ออกมาจากบ่าอย่างง่ายดาย ในขณะที่เธอหันมาด้วยดวงตาสีแดงก่ำประดุจเลือดซึ่งมันเปลี่ยนจากดวงตาสวยๆหวานๆของหญิงสาวเป็นตาของงูจงอางเช่นเดียวกับที่สีผมของเธอจากสีดำขลับที่กลายเป็นสีชมพูอย่างฉับพลันพร้อมกับชักพัดสีแดงออกมาชี้ตรงหน้าเสี่ยอ้วนเจ้าของบ่อนที่นั่งเยี่ยวแตกอ้าปากค้างด้วยความตกใจกลัว “แล้วถ้าแบบนี้ล่ะคะเสี่ย!!!” ก่อนที่เธอจะกางพัดที่แท้จริงแล้วเป็นใบมีดแล้วฟันลงไปที่ใบหน้าของของชายชะตาขาดจนใบหน้าหลุดออกมาหนึ่งเสี้ยวพร้อมกับเลือดที่ไหลแดงฉาน

“เมหลีฮั๊ว”จอมยุทธ์หญิงที่มีชีวิตมาตั้งแต่จีนโบราณสมัยก่อนราชวงศ์ถัง เธอผ่านสมรภูมิรบมานับครั้งไม่ถ้วนและมีวรยุทธ์ที่แก่กล้าถึงขนาดที่จอมยุทธ์ชายในตำนานบางท่านยังไม่หาญกล้าจะต่อกร เธอยังจำได้ดีถึงตอนที่ทหารญี่ปุ่นบุกโจมตีเข่นฆ่าประชากรจีนและย่ำยีผู้หญิงจีนซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่สร้างความคับแค้นใจให้เธอชิงชังประเทศญี่ปุ่นมาจวบจนทุกวันนี้ด้วยความรักและหยิ่งทะนงในสายเลือดของคนจีนและศักดิ์ศรีของอิสตรี – -แต่นี่!!! – - เธอเอาเท้าเขี่ยไปที่ศพของชายผู้ถูกปลิดชีพทั้งสอง พลางยิ้มเยาะให้แก่ความปราชัยของคนขายชาติแม้จะหลบหนีจากแผ่นดินใหญ่ที่เป็นมารดามาสู่เขตุการปกครองพิเศษแต่สายเลือดของพวกที่เปิดทางให้ญี่ปุ่นเข้ามาเป็นใหญ่พวกนั้นไม่มีทางจะรอดไปจากน้ำมือของฉันได้ ก่อนที่เธอจะตื่นจากห้วงความคิดด้วยเสียงเคาะประตูจากลูกสมุนของเสี่ยเจ้าของบ่อน “เสี่ยครับๆ ผมได้ยินเสียงร้องข้างในมีอะไรหรือเปล่าครับ?”

ในชั้นใต้ดินลูกน้องของเสี่ยเหลือเพียง3คนที่คุมเด็กสาว ในขณะที่ทั้งสามกำลังสาละวนกับการคอยชะโงกหน้าออกไปฟังเสียงว่าเกิดอะไรขึ้นด้านบนเสียงโซ่ที่ล่ามขาเด็กสาวคนนึงก็เกิดขาดสะบั้น “เฮ้ย อะไรของมึงวะอีอ้วน?!!!” ทั้งสามหันไปแล้วเกิดผงะที่เด็กสาวร่างท้วมหน้าตามอมแมมเมื่อกี้ได้ลุกขึ้นยืนในชุดจีนสีขาวแบบโบราณซึ่งเป็นคนละชุดกับเมื่อหลายชั่วโมงก่อนหน้านี้ ผมสีดำขลับเปลี่ยนเป็นสีทองเปล่งประกายพร้อมใบหน้าเหี้ยมเกรียมและดูอำมหิตผิดจากตอนแรกที่ดูน่าสงสารและไม่สมประกอบลิบลับ เธอกำลังเดินย่างสามขุมตรงมาที่ชายทั้งสาม “อีีนี่นี่มึงจะลองดีเหรอ” ชายคนนึงคว้าไม้หน้าสามกระโจนเข้าใส่หากแต่เธอสามารถหลบการโจมตีของเขาได้อย่างคล่องแคล่วก่อนใช้ฝ่ามือข้างซ้ายปัดไม้หน้าสามจนระเบิดเป็นจุณก่อนที่ฝ่ามือข้างขวาจะพุ่งตรงเข้าปะทะที่กลางอกทำให้ชายหนุ่มลอยกระเด็นไปชนกำแพงชีพจรขาดสะบั้นและขาดใจตายทันที ในขณะที่อีกสองสายได้คว้าปืนมาหมายที่จะยิ่งแต่เพียงแค่เธอส่งกระแสจิตไปที่ปืนทั้งกระบอกมันก็หลอมละลายจนลวกมือของทั้งสองเป็นแผลพุพองขนาดใหญ่ก่อนที่ทั้งสองจะถูกกระบี่ของเธอสังหารอย่างเหี้ยมโหดก่อนที่ “เมหลีฮั๊ว” จะเปิดประตูและเดินปรบมือเข้ามาหา ทำดีมาก “ฝน” ไม่เสียแรงจริงๆที่ข้าสู้อุตส่าห์เคี่ยวเข็ญถ่ายทอดวรยุทธ์ให้เจ้า – - ทั้งสองมองไปที่เด็กสาวอีกสิบคนที่เหลือที่มองเธอทั้งคู่ด้วยความหวาดกลัว “จะเอายังไงกับแม่พวกนี้ดีคะท่านอาจารย์?” ฝนถามพลางชี้กระบี่ไปที่สาวๆ “ปล่อยพวกมันไป!!! แต่เหลืออีสามคนนั้นไว้!” สิ้นสุดคำตอบของเมหลีฮั๊วฝนก็วิ่งเอากระบี่ไปแทงเด็กสาวสามคนที่นางมารเลือกไว้จนเลือดกระฉูด ในขณะที่เมหลีฮั๊วตวาดเด็กสาวที่เหลือว่า “ไสหัวไปให้หมด!!!” หลังจากทั้ง6สาววิ่งหนีไปจนซับตาเมหลีฮั๊วก็ดูเหมือนจะท่องมนตร์อะไรบางอย่างก่อนจะเดินมาอาบเลือดของเด็กสาวผู้เคราะห์ร้ายทั้ง3ซึ่งผิวพรรณผุดผ่องของเธอก็ดูเหมือนจะดูดซับเลือดเข้าไปชนิดที่ไม่ทิ้วคราบให้เหลือสักหยดก่อนที่ร่างอายเลือดของนางมารจะกลับกลายเป็นร่างที่ผุดผ่องงดงามตามเดิม “เลือดของสาวบริสุทธิ์นี่ล่ะที่สานต่อความงาม วรยุทธ์และชีวิตของข้ามาจนถึงทุกวันนี้” เมหลีฮั๊วบอกทาสผู้ซื่อสัตย์อย่างร่าเริง ก่อนที่แมงดาหลงจะเดินเข้ามาในห้อง “ขอเชิญท่านแม่ทางนี้ขอรับ” เมหลีฮั๊วหันไปมองหน้าลูกชายสุดหล่อด้วยความพึงพอใจก่อนจะพูดว่า “ทำดีมากลูกแม่!!!”

กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งจากศพของลูกสมุนเจ้าของบ่อนที่ถูกเมหลีฮั๊วสังหารอย่างเหี้ยมโหดส่งกลิ่นตลบอบอวนไปตลอดทางเช่นเดียวกับศพสภาพขาดวิ่นที่นอนเกลื่อนกลาดเรียงรายอย่างน่าเวทนาตั้งแต่ชั้นลับใต้ดินจวบจนชั้นบนสุดก่อนที่จะเป็นประตูออกไปสู่บ่อนการพนัน “ท่านแม่แผนของท่านช่างแยบยลนัก ให้ลูกแฝงตัวมาทำงานในนี้จนได้ข้อมูลดีๆหลายอย่างและยังทำให้ท่านกับฝนแฝงตัวเข้ามากับกลุ่มเด็กสาวที่ถูกขายและมาทำลายฐานใหญ่สุดในจีนของพวกมันได้โดยง่าย ตอนนี้เรารู้แน่แล้วว่าฐานของพวกมันอยู่ในญี่ปุ่นและฝรั่งเศสจริงๆหากท่านแม่สามารถจะบดขยี้พวกมันได้ยุคที่จักรวรรดิจีนจะครองโลกโดยมีท่านแม่เป็นจักรพรรดิหญิงก็คงจะง่ายเป็นปอกกล้วย” หลงรายงาน ก่อนที่ทั้งสามจะเปิดประตูไปสู่ทางออกจากชั้นใต้ดินซึ่งเป็นฝั่งของบ่อนคาสิโนและพบภาพอุจาดตาที่บรรดาเอเย่นต์และหุ้นส่วนใหญ่ของบ่อนนี้กับลูกสมุนส่วนหนึ่งกำลังกระทำชำเราเด็กสาวที่นางมารปล่อยออกมา “เฮ้ย!!! ไอ้หลงนี่มันอะไรกันวะเนี่ย? อีสองคนนี้เป็นใคร” อาเจ็กของเสี่ยเจ้าของบ่อนผู้ถือหุ้นใหญ่ตะโกนถาม เมื่อเห็นท่าไม่ดีทั้งกลุ่มจึงชักปืนออกมาเล็งมาที่ทั้งสามทำเอานางมารหัวเราะด้วยความชอบใจ “พวกอ่อนหัด” เธอพูดก่อนที่จะกางพัดและสะบัดใส่ผู้ชายทั้งกลุ่มด้วยพลังภายในก่อให้เกิดลมกรรโชกพัดร่างเหล่านั้นกระเด็นไปคนละทิศละทางก่อนที่คนเหล่านั้นจะถูกปลิดชีพช้าๆบ้างก็ด้วยกระบี่และเข็มพิษของฝน บ้างก็ถูกหลงยิงในขณะที่นางมารได้ใช้พัดเหล็กของตนสังหารฟาดฟันกลุ่มชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าจนล้มลงเป็นผักเป็นปลา ก่อนที่เธอจะเดินตรงมาที่อาเจ็กของเจ้าของบ่อนการพนันและพบสิ่งสะดุดตาเข้า “แกได้กำไรนี้มาได้ยังไง?” เธอคว้ามือชายชราขึ้นมา “เอ่อ ปล่อยฉันไปเถอะอยากได้ฉันจะให้” ทำเอานางมารใช้พัดตัดใบหูของชายแก่จนร้องเสียหลงแล้วลงไปดิ้นด้วยความทรมาน “หูแกนี่ดูท่าทางไม่ดีนะ ถ้าลูกเล่นมาอีกฉันจะตัดอีกข้างและตามด้วยลิ้นของแก” เมหลีฮั๊วยิ้มอย่างเยือกเย็น “เอ่อ ได้มาจากผู้หญิงทีชื่อจันทรา เธอกับลูกสาวอาศัยเรือฉันหนีไปที่ญี่ปุ่น” เป็นครั้งแรกที่นางมารหน้าถึงกับถอดสี “จันทราไม่มีลูกนี่!!!” หล่อนอุทาน “มีสิเป็นเด็กทารก เด็กทารกครับ เธอเก็บมาจากธารน้ำแข็ง” สิ้นสุดคำพูดของชายชราพัดของจอมมารก็ปักเข้าทะลุกลางอกสิ้นใจตายทันที “หลง ฝนเตรียมตัวไปเที่ยวกันให้ดี ครั้งนี้เรามีงานซ้อนที่ประเทศญี่ปุ่นและหลังจากนี้ให้เรียกชื่อฉันว่า “คาโอริ” เป็นชื่อที่ฉันเคยใช้ตอนที่ลอบเข้าไปในจักรวรรดิญี่ปุ่นอย่าเรียกชื่อจีนอีก!!!”

โตเกียว – - ณ โตเกียวพาราไดซ์เดตแรกของอีโตจันเป็นไปอย่างโรแมนติคทั้งอีโตจันและซาโตชิได้ไปเดินดูเสื้อผ้าสวยๆ ดูหนัง ทานข้าวและขนมเค้กทั้งคู่สนุกด้วยกันจนลืมเวลาว่านี่เกือบจะสามทุ่มเข้าไปแล้ว อีกฟากเรียวกะ,เคียวโกะ,ชินย่าและยามาซากิต่างเดินหาทั้งสองจนอารมณ์เสีย “โอ๊ยย!!!! ความคิดใครยะเนี่ยที่จะมาป่วนเดตชาวบ้านเขาน่ะ?!!! ที่นี่กว้างจะตายไปใครจะไปเดินตามกันเจอ?” เคียวโกะโวยวายด้วยความหงุดหงิด “ก็เธอนั่นแหละยัยบ้า อยากดูเองไม่ใช่เหรอแล้วเป็นไงล่ะนี่กลับไปแม่คงด่าฉันหูชาแน่ๆ” ชินย่าแหว ทั้ง4จึงตกลงใจแยกย้ายกันกลับบ้าน ระหว่างทางเดินไปขึ้นแท็กซี่เคียวโกะได้เหลือบไปเห็นอีโตจันจูงมือกับซาโตชิไปทางท่าเรือพอดีจึงแอบแยกออกมาจากกลุ่มเพื่อนๆเพื่อตามไปดู ก่อนที่จะต้องอ้าปากค้างเมื่อเห็นอีโตจันและซาโตชิจูบกัน

จูบแรกของอีโตจันเป็นอะไรที่ร้อนแรงและดูดดื่มชนิดที่เธอไม่เคยสัมผัสเบความรู้สึกเช่นนั้มาก่อนในชีวิีต เช่นเดียวกับหัวใจที่เต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะแท้จริงแล้วมันคืออะไร หากแต่วินาทีแห่งความสุขของเธอต้องถูกขัดเมื่อนักเลงเจ้าถิ่น3คนเดินตรงมาที่ทั้งสองคน “วู้ยย หวานจังเลยไอ้น้อง!!! เที่ยวดึกแบบนี้ดูท่าทางตังค์คงเยอะ เอามาแบ่งๆกันใช้หน่อยเด่ะ!” ซาโตชิเดินออกมายืนบังอีโตจัน “อย่ามาข่มขู่กันหน่อยเลยฉันไม่ให้พวกแกทำอะไรเธอหรอก” สิ้นสุดคำพูดการดวลหมัดก็เริ่มขึ้น แม้ซาโตชิจะมีร่างกายแข็งแรงแบบนักกีฬาหากแต่เมื่อต้องเจอกับแรงของชายฉกรรจ์สามคนก็เป็นเรื่องที่เอาชนะลำบาก ซาโตชิพลาดถูกหนึ่งในกลุ่มนักเรียนเอาไม้ฟาดหัวจนเลือดไหลอาบและสลบไป อีโตจันจึงวิ่งออกไปกันร่างของชายหนุ่ม “หยุดนะ!!! ดีแต่รุมแบบนี้ไม่ใช่ลูกผู้ชายนี่หว่า ฉันจะสู้กับพวกแกเอง” ทั้งสามคนหัวเราะ “สู้ไงละหนูแบบทีเดียวสามคนหรือจะเอาแบบทีละคนจนครบสาม?” หากแต่อีโตจันวิ่งมาถึงตัวชายที่ถือไม้ด้วยความเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อก่อนจะกระโดดถีบเข้าที่หน้าของมันอย่างจังจนอีกฝ่ายถึงกับล้มทั้งยืน “อีนี่แสบนัก ฉุดแม่งเลย” ทั้งสามล้อมอีโตจันหมายจะลวนลามแต่อีโตจันกระโดดตีลังกาออกจากวงล้อมและหยิบดาวกระจายออกมาเขวี้ยงใส่ทั้งสามอย่างแม่นยำจนเนื้อตัวเต็มไปด้วยแผลเหวอะจนกลุ่มแตกไปคนละทิศละทาง ซึ่งเหตุการณ์ที่สมควรจะเป็นความลับนี้เคียวโกะได้เห็นตั้งแต่ต้นจนจบ

(โปรดติดตามตอนต่อไป)


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ  


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:
ตอบ หน้า 1 จาก 1
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน
  


copyright : forwardmag.com - contact : forwardmag@yahoo.com, forwardmag@gmail.com