http://hysteriaculture.wordpress.com/2013/10/29/geri-halliwell-half-of-me-pop-65-35/
hysteria
Geri Halliwell : Half Of Me : Pop (65% = 3/5)
ช่วงนี้นอกจาก Venus ของสาวเลดี้กาก้าที่ทำดิฉันตื่นเต้นได้มากมายนักหนาแล้วก็คงต้องยกให้เพลงนี้อีกสักเพลงล่ะค่ะกับซิงเกิ้ลเปิดตัวเพลงใหม่แกะกล่องของแม่สาว Ginger Spice เจอร์รี่ ฮัลลิเวล หลังจากที่ทิ้งช่วงไม่ได้ออกผลงานเพลงนานถึง8ปีกันเลยทีเดียว - จำไม่ผิดซิงเกิ้ลก่อนหน้าอันล่าสุดเห็นจะเป็น Desire ที่มันก็นานนมตั้งแต่สมัยอัลบั้ม Passion ชุดที่3มาละ - ส่วนตัวในฐานะสาวกโคตรจะเดนตายของ สไปซ์เกิร์ล อย่างดิฉันถือว่าเป็นหน้าที่อย่างยิ่งยวดที่จะต้องรีบมาปูพรมแดงต้อนรับ (พูดไปนั่นเพลงใหม่ของเมลบีออกมาตั้งนานแล้วเธอยังไม่ได้คลิ๊กฟังเลยไม่ใช่รึ?!!!!)
ส่วนตัวแล้วในบรรดาสไปซ์เกิร์ลทุกท่านนี่ดิฉันจะดูไม่ค่อยอินังขังขอบกับแม่ขิงแดงท่านนี้มากที่สุดในกลุ่มมาตั้งแต่ไหนแต่ไรโดยตอนนั้นนี่หารู้ไม่ว่าหลายเพลงดังๆของ Spice Girls ส่วนมากมาจากไอเดียและปลายปากกาของเจ๊อาภาพรที่มีส่วนร่วมแทบจะทั้งสิ้นแต่ถึงกระนั้นดิฉันก็กลับให้ความสนใจกับงานโซโล่ของเมลซีกับเอ็มม่าหรือแม้กระทั่งงานเดี่ยวยอดขายระดับ50,000ก็อปปี้ของหญิงวิคมากกว่า (ในขณะที่Hotของเมลบีเป็นอัลบั้มี่ดิฉันทนฟังได้เพียง3รอบแล้วก็ไม่คิดจะฟังอีกเลยจวบจนวันนี้ และคาดว่าจะตราบชั่วกัลปาวสาน) คงต้องว่ากันตามตรงว่างานโซโล่ของ เจอร์รี่ ที่แยกตัวออกไปคนแรกสำหรับดิฉันกลับเป็นสมาชิกสไปซ์คนท้ายสุดจริงๆที่ดิฉันสนใจหามาฟัง - ก่อนจะรู้ซึ่งว่าเธอคนนี้มีฝีมือเกินกว่าที่คาดคะเน
แต่ถึงกระนั้นก็ใช่จะหมายถึงว่าอัลบั้มของเจ๊ฮายเมืองผู้ดีท่านนี้จะวิเศษวิโสเด่นเด้งอะไรทั้งนี้ทั้งนั้นอาจจะด้วยเรื่องของศักยภาพในด้านน้ำเสียงที่แค่ พอไปได้ ของนางแต่ถ้าแยกเพลงที่เด่นและเด็ดจริงๆของนางออกมาพิจารณาจะเห็นว่าเจอร์รี่ฉายแววเสมอว่าเป็นคนที่มียีนในการทำเพลงพ็อพที่ชวนฟังสมความเป็นพ็อพ วิสัยทัศน์เธอเอาจริงๆแล้วจัดว่าดีรวมถึงเธอเปลี่ยนแปลงและหลอมตัวเองไปเล่นกับงานดนตรีได้หลายรูปแบบซึ่งสร้างความเพลิดเพลินสำหรับดิฉันเป็นอย่างยิ่งในทุกครั้งที่ได้ยินได้ฟังงานของเธอเพราะว่าอย่างน้อยเธอก็ ไม่ซ้ำซาก ล่ะนะ อย่างการหวนคืนสู่โลกแห่งเสียงดนตรีอย่างเป็นทางการในรอบ8ปีกับ Half Of Me ก็นับว่าเป็นอะไรที่ดิฉันไม่ได้คาดคิดจากเธอเพราะตอนแรกคิดว่าอาจจะเปิดตัวด้วยเพลงสนุกๆไม่ก็เต้นรำรากแตกเป็นอิเล็คโทรนิคโป๊ง โป๊ง ฉึ่งแบบที่ได้ยินใน Ride It ไปเลยก็นับว่าฉีกความคาดหมายเหมือนกันที่มาได้ยินเธอทำงานพ็อพเพราะพริ้งเริงรื่นชื่นบานสไตล์พ็อพอังกฤษแท้ๆที่โดดเด่นบนเครื่องเป่าสวยๆกรีดกรายดูแล้วยกระดับตัวเพลงให้เพลงขึ้นโขทีเดียว บีทเต้นรำพอคึกคักประสานโพรแกรมมิ่งอิเล็คโทรนิคเจือจางตามด้วยท่วงทำนองสูตรสำเร็จสไตล์งานอดัลท์คอนเทมโพรารี่ย์ฝั่งสหราชอาณาจักร (แต่อัดที่ออสเตรเลีย) นั่นแล โดยรวมแล้วส่วนตัวประทับใจนะกับดนตรีพ็อพสะอาดสะอ้านฟังแล้วสดชื่นช่ำใจท่อนคอรัสเพราะๆติดหูเรียบง่ายแต่เมโลดี้หวานหูจับจิตซึ่งก็นับว่านำมาฟังชำระล้างรูหูได้ดีทีเดียว ว่าแล้วก็ให้เสมอตัวแล้วกันนะเจ๊นะ
