ไม่รู้จะเริ่มเขียนยังไงดี.. ขอเกริ่นด้วยคำสารภาพก่อนเลยละกันว่าพอได้ยินข่าวว่าแม่สมทรงเลดี้ กาก้าจะปล่อยสตูดิโออัลบัมในปลายปีนี้โดยมี Applause เป็นเพลงเปิดบวกกับราคาคุย(ของใครก็ตามแต่)ที่บอกว่ามันจะเริ่ดหนักหนาว่านี่แหละย่ะ เพลงชาติของชาร์ต 2013 เลย ดิฉันก็ถึงกับเกิดอาการหมันไส้ และปรามาสดูถูก ว่ามันจะเจ๋งขนาดไหนกันเชัยวยะ จนกระทั่งเพลงแอพพลอสทะลานจอดที่ชาร์ต iTunes ที่ดูแล้วไม่น่าจะเปรี้ยงซักเท่าไหร่ ด้วยความที่หมันมาแต่ต้นก็เลยด่วนสรุป คิดไว้เลยว่าอีอัลบัมนี้วัลลาบีหอยหลอดแน่ๆ พร้อมกับเททุกอย่างเลิกละการใส่ใจ จนกระทั่งวินาทีที่ ARTPOP กับ 15 เพลงในอัลบัมวางจำหน่ายและดิชั้นได้รับฟังก็ต้องรีบตบปากตนเอง(รัวๆ) เพราะเธอทำได้ดีกว่าที่ดูถูกไว้มาก ทุกด้านเลยทีเดียว เห็นกระแสในบอร์ดกำลังมาแรงเลยขอลัดคิวปรึซึ่ม และแอวริล ลาวีญ มาเมาท์มอยแช์ความเห็นของแอลบึ้มนี้ แบบ การด่วน ณ บัดนี้ค่ะ
ภาพรวม อัลบัมนี้เป็นอะไรที่ "เยอะ" มากๆ แต่ไม่ใช่เยอะแบบประโคมเสร่อนึกจะใส่ห่าเหวอะไรก็ใส่ ภาคดนตรีหลากหลาย มากมายยิ่งขึ้น แต่ไม่ใช่รูปแบบที่โมเดิร์นนำสมัยให้คนได้ดนตรีแนวใหม่นัก คล้ายกับการยูเนี่ยนจิตวิญญาณของ Born This Way มาบวกลบคูณหารกับดนตรีสนุกๆช่วง The Fame ต่อด้วยการกระจายดนตรีสมัยนิยมเข้าไปในแต่ละแทรครวมถึงเนื้อเพลงที่แม่นาน "คิด" มาแล้วหลายตลบ เอาเป็นว่าลิตเติ้ลมอนสเตอร์ฟังแล้วสามารถตีความไปได้ร้อยแปดนานา ว่าเพลงนี้แม่ก้าหมายความว่าไงกันน้า ภาคดนตรีในอัลบัมนี้ส่วนใหญ่แล้วเป็น อิเล็กทรอนิกส์ คลับ เฮาส์ Dub รวมไปถึงดนตรีร๊อก(กลิ่นเมธัลอ่อนๆ) รวมไปจนถึงคลาสสิค ซินธ์ไซเซอร์อะไรเยอะแยะ แต่ถ้าถามว่าอะไรเป็นตัวน้ำใหญ่ของอัลบัมนี้ก็คงยกในอิเล็กทรอนิกส์ ส่วนนนิยาม คำจำกัดความของ ARTPOP นั้นแปลว่าอะไร ? อันนี้ก็แล้วแต่มุมมองของแต่ละคนแล้วล่ะค่ะ แต่สำหรับอีพุซซี่แล้ว มีอยู่แค่สองอย่างค่ะ คือ "เพราะ" กับ "ไม่เพราะ" ต่อให้ชื่ออัลบัมไปยกบทกวีมาตีความล้านตลบกลั่นเป็นวลีเด็ด ดนตรีวิลิสมาหลา อลังการออเคสต้าล้านแปด แต่มาตายห่าตรงที่เพลงไม่เพราะดิชั้นก็ขอโกยทิ้งถังขยะอย่างไว ในขณะที่บางเพลงอาจจะมีแต่ความหมายใต้สะดือ เปิดมาได้ก็จะสมสู่กันอย่างเดียว ดนตรีก็เมนสตรีมฮิปฮอปไก่กา แต่ฟังแล้วเพราะ ก็ไม่ติดใจที่จะให้คะแนนมากกว่าเพลงประเภทแรกล่ะเนาะ อ๋อ นังกาก้าคะ ชั้นเขียนคำว่า "อาร์ตป๊อป" ด้วยตัวใหญ่ทุกตัวสมใจเธออยากแล้วนะยะ
จุดเด่น / จุดด้อย พูดเลยว่าการเขียนแชร์ความเห็นเกี่ยวกับอัลบัมนี้หินมาก เพราะตัวเองก็ยังไม่ค่อยมีประสบการณ์มากนัก มาดูจุดเด่นตรงภาคดนตรีคือชั้นก็ไม่รู้หรอกว่าแต่ละเพลงนางได้ใครมาเป็นโปรดิวซ์ จะได้แรกบันดาลใจมาจากใคร เพลงยุคไหน ฯลฯ ชั้นทราบแค่ว่าเพลงในอัลบัมนี้เป็นอะไรที่ปราณีต มีสปิริตอยู่เยอะเหมือนกับเพลงที่ถูกตั้งใจทำมาจริงๆ ไปจนถึงระดับการเรียบเรียงโน็ต เมโลดี้ เครื่องดนตรีต่างๆให้สามารถแสดงออกถึงพลังของมันได้อย่างดี ในอีกด้านของความเป็นหีบห่อที่ทั้งพัฒนาและด้อยลงไปจากงานชุดที่แล้วเป็นบางแทรค สังเกตุจากการแบ่งท่อนร้องที่ชัดเจนขึ้น การแบ่งช่วงดนตรี แต่ก็ยังมีส่วนที่ล้นหลามออกมาเกินพอดีอยู่เหมือนกัน อีกหนึ่งจุดเด่นคือเธอสามารถนำเสนอสิ่งที่เจ้าตัวต้องการออกมาในเพลงได้แบบที่ฟังง่าย(กว่าของบางคน) งานชุดนี้บอกดิชั้นอีกอย่างคือ หล่อนตั้งใจทำเพลงในอัลบั้มนี้จริงๆไม่เหมือนนักร้องหลายๆคนที่สักแต่ว่าทำๆยัดห่าให้มันเต็มอัลบัมจะได้ขายๆมันซักกะที ใครจะบอกว่าดนตรีของเธอตลาดไปก๊อปคนนู้นคนนี้มาก็ไม่ผิดนะคะ เพราะมีส่วนที่มันเป็นแบบนั้นจริงๆ แต่จุดประสงค์คือ มันเพราะก็พอแล้ว ใช่แมะ ถ้าฟังเพลงแล้วไม่มีความสุขต้องมานั่งตีความคิดนู่นคิดนี่ ปวดขมอง จะฟังทำไมยะ ? ส่วนจุดด้อยเหรอ คือเอกลักษณ์ของแต่ละเพลง ด้านเนื้อดนตรีนั้นแตกต่างกันอยู่แล้ว แต่เพลงแต่ละเพลงไม่สามารถแสดงเอกลักษณ์ของมาได้แบบชัดจนมาก ขนาดที่ว่า ฟังแล้วต้องพูดเลยว่า "ว้าย นี่มันเพลง...ของอิกาก้านี่หว่า" จะบอกว่าเป็นที่เนื้อเพลงที่นาง หนักมือ ใส่มามากไป กลัวแฟนคลับไม่อินว่างั้น บางทีทำอะไรน้อยๆ เมสตรีมบ้างก็ดีนะยะ เยอะเกินชักไม่เก็นรู้สึกเพลียเสียเปล่า เมาท์อีกนิดคือเรื่องงานภาพทั้งหลายของอัลบัมนี้ คือเข้าใจนะยะ ว่าแต่ละจุดมีความหมาย แต่ทำอะไรสวยๆบ้างก็ดีนะคะ อีห่า ปกอัลบัมแต่ละอันนี่ยังกับให้คนตาบอดพิการซ้ำซ้อนเลือกแล้วส่งไปให้สก๊อยซอยสี่เป็นคนแต่ง ไม่ไหวค่ะ เฟล ดีนะ ที่ไม่มีมากแหกหอยคลอดลุกแบบอัลบัมที่แล้วหรืออีสาวแมงกะไซนั่นอีก ถ้าเจอคราวนี้ ตบเป็นตบนะคะ
ปล. ถ้าเป็นแต่ก่อนเพลงบีทส์หนักชวนหูอื้อๆแบบนี้เจอใบแดงแต่เริ่มแน่ค่ะ แต่พักหลังชักชินกับเพลงแปลกๆเลยไม่มีปัญหาอะไร ใครจะมองว่ามันเป็นข้อเสียก้ได้เนาะ
01 Aura (4/5)
เพลงนี้อาจต้องใช้เวลาในการทำความเข้าใจสักหน่อย เริ่มต้นด้วยเสียงเครื่องสายเครื่องดีดสสไตล์คาวบอยแมกซิโกและเสียงบ่นอะไรซักอย่างของนางเชื่อมด้วยเสียงพิณแบบอินเดียระคนกับเสียงหัวเราะผีบ้าผีบ้อ อัพจังหวะเข้าสุ่อิเล็กทรอนิกส์เต็มขั้น ประกอบ Dub-step เบรกบีทส์เพี้ยนๆ ฆ่าทุกอย่างตายด้วยพอร์ชคอรัสเสียงเน้นๆของแม่นาง ถือเป็นท่อนที่เพราะที่สุดของเพลง คือนางเลือกถูกแล้วแหละที่เอาเพลงนี้มาเปิดเพราะมันคลอบคลุมแนวดนตรีหลายอย่างมาก ถึงจะแปลก ผีบ้า แต่เมื่อเราจูนกับมันได้แล้ว รับรองออร่ากลายจะเป็นเพื่อนแท้ใน itunes แน่ๆ
02 Venus (5/5)
ตอนแรกเพลงนี้จะถูกเลือกเป็น ยาชุบชีวิต หลังจาก Appause ทำพิษให้โดนคนทั่งโลกรุมเฉ่ง ฟังแล้วเข้าใจเลยว่าทำไมถึงต้องเป็นเพลงนี้เพราะมันเจ๋งจริงๆ อินโทรด้วยเสียงสังเคราะห์ดนตรีจังหวะสนุกตบเข้าสู่เพลงแบบคลับหนักๆผสมกับเสียงนักร้องที่ปรับแต่งจนคล้งคว้าง ใช่วิธีถ่วง-เร่งจังหวะเข้าท่อนฮุคแบบที่นิยม แต่ท่อนฮุคนั้นเก๋มากด้วยการเปลี่ยนดนตรีมาเป็นมาร์ชชูเสียงกลองแต๊กระคนกับออโต้ทูนพระสวดตบท้ายด้วยพอร์ชคอรัสซินธ์ไซเซอร์วิ้งๆ มีเบรกอารมณืที่บริดจ์ด้วยที่กรอดนตรีให้กลาบเป็นฮิปฮ่อปดิบๆ ต่อด้วยมาร์ชพอเรทและฮุคสุดเริ่ดอีกครั้ง ทุกอย่างลงตัวไปหมด หวังวะเพลงนี้จะได้เป็นซิงเกิ้ลนะคะ
03 Girl Under You (4/5)
ขึ้นต้นมาเลยกับเสียงออร์แกนแล้วก็ชะนีที่ไหนไม่รู้ว่าอ่านข่าว ค่อยๆเสริมทัพเมโลดี้สังเคราะแปลกๆ ตัวเพลงจริงเป็นอิเล็กทรอนิกส์คลับจังหวะอาร์แอนด์บีผสมเสียงปรบมือด้วย ท่อนฮุคค่อยๆไล่ดนตรีเพิ่มไลน์เปียโนเข้ามา ท่อนฮุคติดหูมากๆ ใช้เมโลดี้สังเคราะห์ให้เป็นประโยชน์อีกครั้ง มันก้เพราะโอเคเลยแหละค่ะ แต่เรื่องเทมโพของเพลงที่คล้ายกันไปหน่อยทำให้ไม่สามารถฟังติดต่อกันนานๆได้มากนัก แถมตอนสุดท้ายมีมาตะโกนโหวกเหวกอะไรไม่รู้ บ้า
04 Sexxx Dreams (4/5)
อธิบายไม่ถูก จังหวะมันแปลกๆ คล้ายๆกับคนเอาไม้ไปฟาดโต๊ะแล้วกลายเป็นเสียงดนตรี เพลงนี้ได้เสียงแส้อิเล้กทรอนิกส์และดนตรีคลับแตกๆคล้ายกับเพลงยุคเก่าๆ รวมกับเสียงร้องหลอนๆเมาๆ และฮุคหลอนๆได้ซินธ์มาร่วมกำกับซักนิดปิดท้ายด้วยท่อนติดหูที่หลายคนคงเคยได้ยินมาก่อนหน้านี้แล้ว เฉยๆกับเพลงนี้ค่ะ แต่เวลารวมกับอัลบัมแล้วมันส่งธีมกันมากๆ
05 Jewel & Drugs (3.5/5)
กรี้ดดด เลดี้กาก้า กลายร่างเป็นกะหรี เอ๊ย นังร้องแบบอิไมลีย์ - นิกกี้ไมนาจซะแล้ว เปิดตัวมาเป็นฮิปฮ่อปจ๋าเลย ได้ T.l. มาช่วยแร่ปด้วย ท่อนฮุคหลอนมาก ประกอบกับซินธ์แปลกๆ เสียงร้องเหมือนพูด ท่อนหลังของเพลงเริ่มมีดนตรีหนักๆเข้ามาเสริมทัพอีกครั้ง ไปจนถึงไวโอลิน สำหรับใครที่ชอบอะไรตลาดสดแบบ Bangerz เพลงนี้รับรอถูกใจ แต่ส่วนตัวแล้วมันเยอะไปนะยะ ฟังแล้วมึนหัว
06 Manicure (3.5/5)
มาที่พ๊อพร๊อกถ่วงจังหวะ โชว์เสียงริฟท์กีร์ต้าเด่นๆและเสียงปรบมือเป็นจังหวะพื้นฐาย ที่ติดหูและสดมากๆ กาก้าสามารถร้องสู่ดนตรีได้ดีไม่แพ้นักร้องแนวนี้เลย ท่อนฮุคเริ่มเข้าสู่ธีมดนตรีวินเทจเข้ามาตบท้ายด้วยฮิปฮอปเบาๆฉาบเข้ามาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว ท่อนหลังๆจะเริ่มมีซินธ์เข้ามาเสริมด้วยปิดท้ายด้วยดัปเสต็บถ่วงจังหวะโชว์เสียงกีร์ต้าปิดท้าย ก็เพราะนะ แต่เพราะแบบไม่มีอะไร พักหูละกัน เก๋ๆ
07 Do What You Want (3.5/5)
พอเทียบกับเพลงอื่แล้ว เพลงนี้ดูธรรมดาไปเลย ดัปเสตปคลับจังหวะหนักๆ ไม่มีอะไรมากแค่ดนตรีกับเสียงเปล่าๆ ท่อนฮุคลดดนตรีค่อยเพร่งจังหวะ ตบท้ายด้วยอะไรๆจังหวะเดิม มีดีเพิ่มมาหน่อยตรงที่มี R.Kelly มาช่วยแก่เบื่อบ้าง เพลงนี้คงกะมาวินเรื่องความหมาย อะไรแบบนั้น ทำห่าอะไรก็ทำย่ะ แต่รู้ไว้หน่อยก้ดีนะ ว่าชั้นไม่เสียใจหรอกย่ะ
08 ARTPOP (4/5)
ซินธ์พ๊อพที่ฟังง่ายที่สุดในอัลบัมนี้ ด้วยจังหวะที่เบาลงแต่ยังคงความแพรวพราวของชั้นเชิงดนตรีไว้ได้อย่างแยบยล ถ่ายทอดการร้องแบบย้อนยุคในท่อนฮุค ทยอยหยอดดนตรีเพิ่มที่ละน้อยในช่วงหลัง มาคล้ายๆกับ GUY ที่ดนตรีไม่ค่อยหวือหวาแหวกอารมณ์ที่ชัดเจนเท่าไหร่ แต่เพลงนี้ก้เพรานะ น้อยๆแต่พอดี
09 Swine (3/5)
อีบ้าที่ไหนมาสะอึกสำลักน้ำอยู่แถวนี้ ? dub จังหวะดิบๆปสมเสียงสังเคราะห์)อีกแล้วนั่นแล เจือด้วยเมโลดี้สังเคราะหืแบบรถแข่งแข่งอะไรซักอย่างแบบว่า โหลตลาดสุดๆ ( อาจชวนให้นึกถึง Goverment Hooker) ได้ท่อนฮุคมาช่วยหน่อยเพราะดี สักพักแล้วก็ปิดท้ายมากับเสียงใบพัด ท่อมอเตอร์ไซค์อะไรซักอย่าง ตบท้ายด้วยดับเสต๊ปแดนซืแปลก คือถ้ามันอยู่บนรันเวย์มันก็เริ่ดอยู่นะ แต่ถ้าอยู่บนซีดีเนี่ย .....
10 Donatella (4/5)
เพลงที่ได้แรงบันดาลใจมากจากป้าเวอร์ซาเช่ หลังจากที่ออกมาพลอดรักแสดงความรักที่มีต่อแบรนด์อินไสปเรชั่นมากมาย ที่หลอมรวมกันแล้วได้เพลงนี้ เริ่มต้นด้วยเสียงรินน้ำชา (หรือเหล้า) ต่อด้วยพ๊อพธรรมดา รอจนคุณเธอพล่ามบรรยายสรรพคุณจบแล้วจึงมาต่อคลับอิเล็กทรอนิกส์ได้ จั่วด้วยดนตรีสังเคราะห์อะไรมากมาย ท่อนฮุคติดหูเริ่ดชวนเต้นมากๆ แถมยังมีภาษาฝรั่งเศสแทรกมาเป็นท่อนๆด้วยนะ เออ เข้าใจคิดเนาะ ตอแหลดีค่ะ
11 Fashion! (5/5)
อินโทรด้วยเสียงเพียโนนุ่มๆ เข้าสู่พ๊อพย้อนยุค ที่ได้เสียงเอคโค่แบบสมัยก่อนมาแซมเป็นระยะ คืออธิบายไม่ถุก แต่ฟังแล้วมันได้ฟีงวินเทจ แรโทรสมัยก่อนดีจริงๆ แถมมีเสียงเพียโน และซินธ์สังเคราะหือะไรเติมเข้ามาพอที พอร์ชคอรัสเองก้ติดหูสุดๆ เอาเป็นว่าไปฟังกันเอง รับรองไม่ผิดหวัง อุ้ยๆ ท่อนหลังเริ่มเร่งจังหวะปรับเข้าสู่ดนตรีสมัยนิยมด้วยอิเล็กทรอนิกส์ ดิสโก้จ๋ามาเลยด้วย ชอบค่ะ อร๊าย
12 Mary Jane Holland (4.5/5)
เริ่มต้นด้วยเมโลดี้สังเคราะห์ที่ฟังแล้วคุ้นหูมาก ( อร๊ายยย Here - Jessie J) จังหวะเพลงจริงเป็นอิเล้กทรอนิกส์พ๊อพดึงจังหวะ ค่อยๆเร่งเทมโพในพรีฮุคซ้อนด้วยซินธฺไซเซอร์แพรวพราวมากมาย ตบท้ายด้วยท่อนฮุคที่กลายเป็นเพลงช้าแต่ยังมีดนตรีดิสโก้อิเล็กทรอนิกส์แทรคอยู่ไปจนถึงเสียงสไลด์แผ่นเสียงอย่างแยบยล บริดจ์ค่อยๆเร่งจังหวะ มีการเอาเสียงกรี้ดมาประกอบด้วยนะ โอ้ยตาย เริ่ดไม่ไหว
13 Dope (3.5/5)
เพลงช้าหนึ่งเดียวในอัลบัมนี้ ขึ้นต้นมาด้วยเสียงกดเปียโน ตัวเพลงเริ่มเป็นดาวน์เทมโพสำเนียงดิบๆ ใช้เพียงเสียงเพียโนและเพียโนร่วมกันเป็นคอรัวให้เสียงของกาก้าเด่นขึ้นมาเท่านั้น เริ่มใส่จังหวะแบบร๊อกเมธัล หรือ ฮาร์ดอิเล็กทรอนิกส์หว่า ? เข้ามาในช่วงหลังๆ คือเพลงนี้เพราะมากเลยนะคะ แต่อยากให้กาก้าร้องออกมาด้วยเสียงเรียบๆ หลบ น่าจะเพราะกว่าการโก่งลำคอบังคับให้เสียงทุ้มและหนักแน่นะ ฟังแล้วมันไม่สบายหูอ่ เหมือนตอนฟังสปีชเลสอ่ะ มันเกร็งๆยังไงชอบกล
14 Gypsy (5/5)
เริ่มต้นมาเป็นเพลงช้าแบบดาวน์เทมโพ โชว์เสียงสวยๆกับคีย์บอร์ด ค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นเป็นพ๊อพอาร์แอนบี จบที่ท่อนฮุคลากเสียงเป็นเพลงพ๊อพลัลลารืดอิเล้กทรอนิกส์สอดใส่ไปด้วยดนตรีสังเคราะห์และกลิ่นอายอัลเตอร์เนทิฟ มาที่ท่อนหลังที่เริ่มกลายเป็นเป็นเฮาส์เต็มตัวและดนตรีที่หนักแน่นขึ้น แถมฮุคสองยังมีการแทรกคอรัสประสานเสียงให้ฟีลลิ่ง "เพื่อชีวิต" ด้วย พอร์ชคอรัสเป็นซินธ์ป๊อปจังหวะเร็วตบท้ายด้วยการไล่ชื่อประเทศต่างๆที่ได้ใจแฟนเพลงทั่วโลกไปเต็มๆ ฟังแล้วจะนึกถึง Born this way + Marry The Night เนาะ
15 Applause (3/5)
กลายเป็นเพลงนี้ถูกตราหน้าในฐานะลูกเมียน้อย หลังจากหลายคนไม่ปลื้มม้อกๆ แล้วมันก็ไม่มีอะไรจริงๆนั่นแหละอิเล้กทรอนิกส์ป๊อปดาษระดาทั่วไปจริงๆ แถมมีเมโลดี้อะไรก็ไม่รู้เสร่อ ท่อนฮุคแทรกเสียงปรบมือมานิสนึงตบท้าด้วยพอร์ชคอรัสเสียงสังเคราะห์ A P P L A U S E ก็เพลินๆอยู่นะ ชอบตรงการที่จบท้ายด้วย A R T P O P เป็นการปิดอัลบัมที่ลงตัวดี
อ้างอิงจาก:
สรุปแล้ว ไม่อยากให้ทุกคนประมาทกาก้าในวินาทีนี้เลยจริงๆ (ถึงนางจะชอบทำอะไรวัลลาบีให้น่าหมันไส้ก็เถอะนะ ) เพลงของหล่อนนั้นออกมาดีมากๆ ถึงมากที่สุด ตอนแรกนึกว่ารีวิวนี้จะด่าเละซะอีก แต่ฟังไปฟังมาแล้วมันใช่อะไรค่ะ ไม่รู้จะว่าอัลไล เอาเป็นฟ้าใครเป็นแฟนคลับเพลงออเล็กทรอนิกส์ทั้งหลายควรมีอัลบัมนี้ไว้ในครอบครอง พูดเลย
