http://www.facebook.com/HysteriaCulture
http://hysteriaculture.wordpress.com/2014/03/26/get-into-the-groove-soyoujunggigo-feat-geeks-lil-boi-some-k-poprb-92-4-55/
Soyou&Junggigo Feat. Geeks Lil Boi : Some : K-Pop/R&B (92% = 4.5/5)
เพลงนี้เขาโปรโมตกันมาตั้งแต่เดือนที่แล้ว - กุมภาพันธ์จนนี่ปลายเดือนมีนาคม - ดิฉันก็ไม่ได้สนใจจะไขว่คว้าหามาเขียนวิจารณ์อะไรเพราะสารภาพเลยว่ามาได้ฟังเอาจริงๆ ก็ตอนที่เพลงนี้มันดังเป็นพลุแตกแล้ว! แถมขอสารภาพจากใจเลยว่า ไม่คิดว่ามันจะดังได้ถึงขนาดนี้!!!
แหมมมม ก็ ใครจะไปคิดล่ะคะว่าบารมีของหนุ่ม จองกิโก - ที่เห็นว่าเป็นอดีตศิลปิน ฮิพฮอพ และเคยเป็นสมาชิกของกลุ่ม Seoul Star ในปี2005แถมร้องเพลงมาตั้ง13ปีแล้ว ซึ่งน่าจะดังในบ้านเขาล่ะมั้ง แต่ดิฉันไม่รู้จักอ่ะ - ที่โดดมาร่วมงานภายใต้สังกัดอิสระย่อยภายใต้แบรนด์ Starship เป็นครั้งแรกกับสมาชิกของวง Sistar เกิร์ลกรุ๊ปอนาคตรุ่งโรจน์แห่งประเทศเกาหลีอย่างสาว โซยู จะแรงถึงขั้นปาดหน้าคว้ารางวัลตามรายการโชว์ต่างๆเฉือนชนะแม้กระทั่งบอยแบนด์ขวัญใจมหาชนอย่าง CN Blue ไปจนถึงเบียดสงครามระหว่างการคัมแบ็คชนกันระหว่างสองวงเกิร์ลกรุ๊ปที่ทรงอิทธิพลที่สุดในอุตสาหกรรมเคพ็อพอย่าง Girls Generation และ 2NE1″ ซึ่งก็ไม่น่าเชื่อว่าทั้งสามวงที่ดูมีความได้เปรียบทั้งด้านภาษีบารมีและฐานแฟนคลับจะต้องถึงกับหลีกทางให้แก่สองท่านนี้เบาๆ คลื่นลูกใหม่แรงกว่าเสมอในทุกวงการจริงๆวุ้ย!!!
แต่เท่าที่ได้ฟัง Some (5/5) แล้วก็ต้องยอมทั้งสองท่านนี้จริงๆแหละค่ะด้วยความที่เพลงของพี่จองกิโกกับน้องครูอ้วนโซยูนี้ดีจริงและไพเราะจริงๆ อีกทั้งความในเปรียบในแง่ของการที่เป็นสูตรสำเร็จที่มัดใจคนเกาหลีและคอเคพ็อพที่ชอบอะไรหวานหูฟังง่ายมานักต่อนัก งานเคพ็อพอนุรักษ์นิยมบนท่วงทำนองของมิดเทมโพอาร์แอนด์บีผสานเครื่องเป่าแบบโซลสวยๆพร้อมแทรกท่อนแร็พเก๋ๆและมีท่อนคอรัสที่โดดเด่นบาดใจและชัดเจนแบบนี้แหละที่ประสบความสำเร็จในแวดวงเมนทสตรีมเคพ็อพและผู้ฟังงานสายอดัลท์คอนเทมโพรารี่ย์และอีซี่ลิสนิ่งเสมอๆเห็นมาตั้งแต่ I Do ของ เรน ละแต่พูดก็พูดเถอะนะ สมควรแล้วที่จะดังแล้วชนะค่ะ! พิมพ์นิยมแต่ทำได้อบอุ่นและสวยงามชนิดจับใส่พานขึ้นหิ้งจุดธูปไปสัก3-4ปีได้ขนาดนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำกันง่ายๆ ในขณะที่บีไซต์เพลงแถมอย่าง Blind (Twilight Mix) (4/5) ก็เป็นงานคอนเทมโพรารี่ย์อาร์แอนด์บีอารมณ์โซลฟูลเชิงลีดแบ็คดาวน์เทมโพก่อนจะใส่มิติของจังหวะเต้นรำแบบกรู๊ฟ อิเล็คโทรนิค แจ๊ซซ์เล้าจ์นยันแอบดีพเฮ้าส์ลอยๆมาได้อย่างมีชั้นเชิง ฟังยากขึ้นนิดนึงแต่ก็เพราะมากๆเช่นกัน
เห็นว่าพี่จองกิโกท่านเคยมีอัลบั้มในปี2008เป็นงานโซโล่ (ถ้าข้อมูลไม่ผิด) ซึ่งน่าจะเป็นโอกาสที่ดีนะคะในการที่คุณพี่จะทำอัลบั้มไม่ก็มินิอัลบั้มลงมาสู้กับไอดอลยุคนี้อีกครั้งเพราะดูจากรูปการณ์แล้วบารมีนี้น่าจะพึ่งพิงได้ระยะยาวอยู่ น้ำขึ้นให้รีบตัก นะตัวคุณน้องตั้งตารองานคุณพี่เจ้าค่ะ สำหรับ Sistar นี่นับว่าน่ากลัวมากๆเพราะนี่ขนาดมณีณุชนางมาแค่คนเดียวยังได้ขนาดนี้ถ้าเร็วๆนี้คัมแบ็คเต็มๆก็คงมีโอกาสสูงที่จะถึงขั้น ลอยลมบน ก็หวังว่าพวกนางจะทำอะไรแรงๆแล้วกลับมาท็อปฟอร์มได้แบบที่ใน Alone นะคะ ใครจะหมั่นไส้นางคิ้ม ฮโยรินเพื่อนสาวดิฉันอย่างไรก็ขอมั่นหน้าเชียร์แบบไม่แคร์สื่อค่ะ #เพราะฉันชอบหน้าฮโยริน 5555
ป.ล.ที่นี้ก็เหลือแต่ดาซมกระมังว่าจะพิสูจน์ตัวเองในงานโซโล่ไม่ก็ซับยูนิต (ถ้ามี) ได้ดีขนาดไหน
