http://www.facebook.com/HysteriaCulture
http://hysteriaculture.wordpress.com/2014/04/14/the-used-imaginary-enemy-alternative-rockpost-hardcoreheavy-metal-84-45/
The Used : Imaginary Enemy : Alternative Rock/Post Hardcore/Heavy Metal (84% = 4/5)
ชื่อแซ่วงท่านช่างเป็นที่คุ้นตาเหลือเกินทั้งๆที่ไม่เคยได้มีโอกาสได้เงี่ยหูฟังสักเพลงจากพวก The Used เลยก็เถิด เห็นชื่อวงดูเช๊ย เชยอนุรักษ์นิยมขนาดนี้ตอนแรกดิฉันก็เลยอนุมานเอาเองว่าวงนี้น่าจะเป็นวงร็อคตั้งแต่ยุค80sที่เหลือรอดมาจวบจนวินาทีนี้ที่ไหนได้พวกพี่ๆเขาเพิ่งจะฟอร์มวงกันเมื่อต้นยุค2000sนี้เองโดยอัลบั้ม Imaginary Enemy ชุดนี้ก็เป็นสตูดิโออัลบั้มลำดับที่หกของทางวง
ออกตัวชี้แจงมาเสียอย่างดิบอย่างดีว่าไม่ใช่วงจำพวก อีโมและสครีโม แถมไม่เคยได้รับแรงบันดาลใจจากดนตรีเหล่านั้น อันนี้ก็ว่ากันไปตามความสบายใจที่ทางวงท่านได้ชี้แจงแถลงไขมาว่าดนตรีของThe Usedเป็นงานแขนง ร็อค ที่มีหลกรสชาติหลากระดับตั้งแต่ร็อคย้อนยุคเก๋าๆกลิ่น80s ฮาร์ดร็อค อัลเทอเนทีฟร็อค แด๊นซ์ร็อคยันสายโพสท์ฮาร์คอร์จำพวกโพสท์พั้งค์ไปถึงขั้น เฮฟวี่เมทัล ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลก็มีให้ได้ยินกันในImaginary Enemyชุดนี้
ไม่คิดว่าจะซัดเข้ากลางใจดังเปรี้ยงตั้งแต่ Revolution (4.5/5) เพลงเปิดอัลบั้มกับงานอัลเทอเนทีฟร็อคปะทะกับโพสท์พั้งค์ชนิดที่ถูกจริตจนแทบจะก้มลงกราบช่วงท่อนคอรัสได้กลิ่นอารีน่าร็อคแบบงานร็อคย้อนยุคสมัย80s มาที่ซิงเกิ้ลเปิดอัลบั้มกับ Cry (4/5) ทดลองกับซินธิ์และโพรแกรมมิ่งอิเล็คโทรนิคพลางจับชนกับมุขของอัลเทอเนทีฟร็อค พั้งค์ยันกระเดียดไปทางสายโพสท์ฮาร์ดคอร์พวกฮาร์ดคอร์ช่วงท้ายๆเพลง El-Oh-Vee-Ee (4/5) ดูจากชื่อเพลงตอนแรกนึกว่าจะไร้สาระแต่ที่ไหนได้เป็นงานร็อคโซนพ็อพพั้งค์แบบพวก Simple Plan แต่หนักหน่วงบนความเป็นฮาร์ดร็อคและฮาร์ดคอร์มากกว่า4-5ช่วงตัว ก็เพราะดีนะ เพลงถัดไป A Song To Stifle Imperial Progression (A Work In Progress) (4.5/5) ชื่อยาวไปมั้ยคะ? อันนี้แซมกลิ่นอายแด๊นซ์พั้งค์เต้นระบำเก๋าๆพร้อมตบฟั้งค์และดิสโก้โจ๊ะๆมาเล่นในช่วงคอรัสใกล้เคียงกับพวก The Killers,The RaptureและThe Sunshine Undergroundในขณะท่อนธรรมดาๆเป็นงานสายโพสท์ฮาร์ดคอร์ดิบเถื่อนสะใจถึงพริกถึงขิงเช่นเดิม
Generation Throwaway (4/5) หักดิบมาฟังงานพั้งค์พ็อพเพราะๆเอาใจวัยรุ่นกันบ้าง ก็ไม่คิดว่าจะมีอารมณ์นี้ให้ฟังกันด้วยเพราะตั้งแต่เปิดอัลบั้มมาดูจะมาสายโหดชนิดเต็มตัวแถมอีกเพลงกับ Make Believe (4/5) พ็อพมากและเพราะมากๆถึงขั้นเข้าหมวดหมู่พ็อพร็อคได้งานแบบนี้มาล้างหูคั่นเวลาบ้างก็ดีนะ ไทเทิ่ลแทร็คใน Imaginary Enemy (4/5) ก็มีท่อนคอรัสที่ติดหูเหลือหลายฟังแล้วนึกถึง Sum 41 ในภาคที่พ็อพกว่ามาก ปิดงานกับ Overdose (4.5/5) ฟังตอนเปิดตัวแล้วแทบหงายหลังนึกว่าBackstreet Boysมาเอง (อย่าฆ่าหนูเลยค่ะ) ก็แหมบีทกีต้าร์เพราะๆ การเรียบเรียงเสียงประสานในเพลงและอารมณ์พ็อพหวานๆแบบนี้นี่มันงานทีนพ็อพแบบบอยแบนด์ยุค90sชัดๆนี่คะ นี่ทำมาเซอร์ไพร์สให้ช็อคกันเล่นๆใช่มั้ยเอ่ย? หรือขี้เกียจจับกีต้าร์แล้วจะขอมาเอาดีด้านนี้บ้าง ก็มีแววอยู่นะ!
โดยรวมนับว่าเป็นอัลบั้มร็อคที่เรียกได้ว่าดีทีเดียวสำหรับดิฉันคืออาจจะไม่ได้หนักแน่นเขย่าประสาทจนมึนกันไปข้างแต่ลงตัวทีเดียวนะคะแถมยังผ่อนหนักผ่อนเบาและหลากหลายชนิดที่ผู้ฟังจากสายพ็อพและเมนทสตรีมทั้งหลายก็สามารถฟังได้โดยไม่รู้สึกอึดอัดหรือปวดโสตอะไรมากมาย เผลอๆอาจจะชอบทีเดียว
