มหกรรมแกงหม้อใหญ่ เอาเป็นว่าจะไม่เขียนเยอะค่ะ เพราะที่ผ่านมา จะชอบมากหรือเกลียดมากยังไงก็ตาม เนื้องานของอีเทย์ยังมีอะไรให้ดิชั้นเขียนถึงบ้าง แต่อัลบั้มนี้คือไม่รู้จะเขียน จะวิจารณ์อะไร เพราะไม่มีความรู้สึกชอบหรือเกลียด
ต้องบอกก่อนว่าตอนแรกที่อีนี่ปล่อยภาพกะหรี่แฟลปเปอร์ สวมชฎานางโชว์มาก + ชื่อโปดิ้วเซอเป็น แม็กมาติน, THE Max fucking Martin คนที่เคยชุบชีวิตกะหรี่ท้องทุ่งให้กลายเป็นตัวแม่แห่งตลาดเพลงป๊อปได้ มันก็ต้องมีความคาดหวังเป็นธรรมดา
คือสิ่งที่คิดไว้ คือเพลงเด้งหี แจ๊ส ฟังก์ ร่านกะหรี่ หรืออะไรโจ๊ะๆไปเลย เพราะอีเทย์เองก็ทำแต่เพลงจังหวะกลางๆมาตั้งแต่อี Folklore แล้ว คงอยากเปลี่ยนอะไรบ้าง ก็คิดไว้แบบนี้
แต่ของจริงออกมาก Show Girl ในความหมายของนางก็คือ นาง ที่มีอีกบทบาทในหน้าจอ โดยอัลบั้มนี้ก็จะเล่าในมุมนี้ของนาง ซึ่ง ไม่ผิด แต่ การเล่าเรื่อง คือ บังคับว่าต้องเล่าด้วยเปียโน กับเสียง reverbed ?
ภาพรวมก็เลยกลายเป็นอัลบั้มที่เต็มไปด้วยเพลงจังหวะกลางๆ ที่ไม่สุดสักอย่างทั้งภาคดนตรีและเนื้อหา ใครจะด่าจะว่าอี TTPD ว่า Propaganda เล่นใหญ่ ตอแหลเนื้อหา เพลงของเหลือ ฯลฯ อะไรก็เหอะ แต่กล้าด่าไหม ว่าอีแจ๊คทำเพลงซินธ์สั่วๆให้่นาง ก็ไม่ จังไรยังไง ก็เหนือมาตรฐานของกะหรี่ที่เหลือในวงการ
แต่แล้วนี่คืออะไร เพลงคือ ไม่มีการพัฒนา เหมือนอีนี่ชีวิตทำเป็นแค่นี้ คือถ้าเชิญอีแม๊กมาตินมาทำ แล้วเพลงมึงเป็นเพลงแบบนี้ คือไม่ต้องจ้างค่ะ ให้ chatGPT ทำเพลงให้ก็พอ ไม่แค่นั้นนะ เนื้อหาคืออุบาท คือเหมือนาง try hard ที่จะ express ความเป็น lyricist ของนาง แต่มันออกมาตลกอ่ะ แล้วเนื้อก็ก็จังไร ถ้าระกับอี daddy i fucked him ก็ยังรับได้ แต่่นี่คือ มันยับเยินไปหมด
แล้วที่สำคัญ ไม่มีอีแจ๊คแล้ว แต่ทำไมอัลบั้มนี้มันคละคลุ้งไปด้วยสไตล์อีแจ๊คและอีล้านนา แย่กว่าด้วย ตรงภาคดนตรีไม่มีอะไรให้ว้าว
เริ่มตั้งแต่อี The fate of Ophelia ซึ่งตัวเพลงเองก็ไม่ได้แย่อะไร ติดหูดีด้วย เพลงป๊อปย้อนยุค ที่อีซาบีน่าทำมาก่อนแล้ว2 อัลบั้ม แต่โดยรววมไม่มีเอกภาพษณ์ และความแข็งแรง แบบออี Anti hero หรือ Fortnight อีสองเพลงนั่นคือ สุดๆ มัน serve ภาพรวมอัลบั้ม แนวทาง และทุกอย่างได้อย่างชัดเจนมากๆ ในขณะที่เพลงนี้ ? อีแฮมเลทฆ่ามันคร้ะ
Elizabeth Taylor ต้องว่าไงอ่ะ Such as arrogant statement เพลงก็กระจอก
Opalite คือก็ไม่ต้องคิดมาก ฟังสนุกดี แต่คุณค่ามันระดับ 1989 Side Track ที่ไม่มีวันได้เป็นซิงเกิ้ล สู้ไม่ได้แม้กระทั่ง Vault track
Father Figure เข้าท่าสุด คือพูดได้ว่าเพราะ แต่เนื้อเพลงคือชั้นต่ำ มันไม่ได้ดูฉลาดและ feminism เลย ระดับภาษา เหมือนพวกอีมืดแต่งเพลง diss ผัวแมงดา เอาจริงๆนะ ถ้าอยากได้อะไรเฟมินิซึ่ม ไปฟังอีชาเปลดีกว่า ก็แค่ another pick me girl's jam
Cancelled! อัลบั้มที่แล้วก๊อปอีลาน่า ตอนนี้กลับมาก๊อปอีหลอด?
Ruin the friendship อันนี้คือโคตรดูถูกคนฟัง อีห่า บั้มแรกหรอคะะ
ที่เหลือคือหมดอารมณ์จะกล่าวถึง ขอจบที่ The Life of Show Girl เลย แบบ ผิดหวังมาก ฟีทอีซาบรีน่าหี ในหัวคือ expect ความร่านระดับปรมณูแล้วไหม นี่คือ กูนึกว่าเพลงคันทรีย์ของอีแครี่ คือ MAGA Housewife มากกก คือถ้าอยากเล่าชีวิตตัวเองแบบอิมแพคนะ อีเพลงนี้ควรอยู่ใน Midnigths แล้วมันจะ represent ความเศร้าดีเพรสของ "โชวืเกิรล" ได้ดีกว่านี้มาก
สรุปคือ เป็นบั้มที่ฟังได้ เพราะดี แล้วจบ อีอัลบั้มแล้ว ที่คนสาปกัน นี่ชอบนะ มัน Let go ดี แต่บั้มนี้คือ MEDIOCRE at BEST แล้วเราไม่ได้เห็นพัฒนาการอะไรเลย(แต่ถ้าจะเรียกการทำเนื้อเพลงร้ายๆหยาบๆ ว่าเป็น progress ก็แล้วแต่)
คือนี่เป็นแค่ ของตก QC ในยุค 1989 เผลอๆ Speak Now, Red ด้วยซ้ำ
แก้ไขล่าสุดโดย Pussy เมื่อ Sat Oct 04, 2025 8:44 pm, ทั้งหมด 4 ครั้ง