Jessica Simpson : Sweet Kisses : 3.5/5
รูปแบบดนตรี
การผสมผสานแนวดนตรีที่หลากหลายลงสู่เพลงพ็อพ จากอัลบั้ม Baby One More Time ของ บริทนีย์ สเปียรส์ กลายเป็นตัวแปรสำคัญที่ช่วยจุดกระแสงานเพลงพ็อพสไตล์ทีดิว่า
ของบรรดาศิลปินหญิงผมบยลอนด์ที่เข้าสู่วงการตามมา ซึ่งSweet Kissesคือหนึ่งในนั้น งานของเจสซิก้าเป็นอัลบัมพ็อพหวานๆใสๆที่มีส่วนผสมอย่างละนิละหน่อยของซาวนดน์อาร์แอนด์บี เออร์บันพ็อพ
ซอฟต์พังค์ร็อค (มีให้เห็นประมาณ3-4แทร็ค) แต่ที่สร้างจุดเด่นให้เธอมากกว่าคนอื่นๆคือ พ็อพบัลลาด แนวดิว่าที่ทำให้นึกถึงสไตล์การทำเพลงในยุคแรกๆของ มารายห์ แครีย์ หรือ วิทนีย์ ฮุสทัน แต่โดยส่วนตัวเดี๊ยน
มีความเห็นว่าเะอคือ ซีลิน ดิออน ในภาคทีนดิว่ามากกว่า
จุดด้อย
แม้ว่าจะเปิดตัวในระดับที่สร้างเครดิตและความคาดหวังต่ออุตสาหกรรมดนตรีสากลมากกว่านางอื่นๆและแม้ว่างานบัลลาดของเธอจะเพราะมากๆก็ตาม แต่การทำบัลลาดเยอะขนาดนี้กลับกลายเป็นขอบเขตที่จำกัดความน่าฟังของอัลบั้ม
ให้กลายเป็นงานที่น่าเบื่อเพราะมีรสชาติไปในทิศทางเดียว (ร้อยละ90หวานเลี่ยน) ซึ่งการขาดความหลากหลายนี่เองที่เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้งานของบริทนีย์ หรือ คริสทิน่า ดูจะเป็นตัวเลือกที่คุ้มค่าต่อการฟังระยะยาวมากกว่า
อีกทั้งงานของทั้งคู่ยังแข็งแกร่งกว่าทั้งในด้านการตลาด เอกภาพ คุณภาพ และที่สำคัญที่สุดคือภาพลักษณ์ที่สะดุดความสนใจแบบขาดลอย แถมอีกเรื่องก็คือเพลงเร็วที่เป็นตัวตีตลาดในยุคนั้นก็สู้เขาไม่ได้ เรียกได้ว่าเสียงดีแต่แพ้เขาทุกทางเลยเว้ย
จากการคุยโทรศัพท์กับคุณน้อง Popparazzi ทำให้เกิดคำถามนี่น่าสนใจคือ "เจสซิก้ารักที่จะเป็นดิว่าจริงหรือ แล้วนี่คือตัวตนของเธอหรือแค่ตัวตนที่ถูกฉาบขึ้นจากพรสวรรค์ในน้ำเสียงและการร้องเพลงของเธอกันแน่?" ไม่ฟันธงนะ
แต่โดยส่วนตัวยิ่งนานไปคิดว่ายิ่งน่าคิดเพราะหลังจากงานชุดนี้เราก็ไม่ได้เห็นศักยภาพระดับนี้จากเธออีก ยิ่งไปกว่านั้นมีความเห็นว่างานของเจสซิก้ามีแต่เสียงที่ขาดไปแบบน่ากลัวเลยคือ การใส่จิตวิญญาณและการนำเสนอตัวตนที่ชัดเจนสู่ผลงาน แบบที่
คริสทิน่า อากิเลรา บริทนีย์ สเปียรส์ หรือแม้กระทั่ง แอชลีย์ ซิมป์สัน น้องสาวเธอทำได้
ป.ล. ยิ่งงานช่วงหลังๆไปๆมาๆงานของแอชลีย์กลับจะเด่นกว่าทั้งในด้านเอกภาพและอัตลักษณ์
ซิงเกิ้ล
I wanna love You forever (4/5) ซิงเกิ้ลแรกที่ขึ้นสูงถึงอันดับ3ในบิลด์บอร์ดชาร์ต พ็อพบัลลาดระดับดิว่าที่โดดเด่นในเรื่องของการใช้พลังเสียงและลูกเล่นในการร้องที่เหนือชั้นกว่าระดับหน้าใหม่ทั่วไป การเปิดตัวด้วยเพลงระดับนี้
นอกจากจะสร้างจุดขายที่ต่างออกไปจากคนอื่นแล้วคิดว่ายังสร้งเครดิตที่ดีต่อตัวเธอเอง ไม่ธรรมดาที่ในยุคนั้นกล้าที่จ้าเบนความสนใจของผู้ฟังไปที่พลังเสียงเทียบชั้นมืออาชีพมากกว่าจะเปิดตัวตามกระแสเบบี้วันมอร์ไทม์ เริ่ด
Where You Are (Duet With Nick Lachey) (3/5) ซิงเกิ้ลที่สองดูเอ็ทบัลลาด คู่กับอดีตสามี นิค ลาเชย์ ส่วนตัวเห็นว่าทั้งคู่ทำได้ดีและไพเราะตามมาตรฐานดูเอ็ทพ็อพทั่วไป ยกความดีให้แก่น้ำเสียงและพื้นฐานการร้องเพลงที่ดีอยู่แล้วของทั้งคู่
ที่ชอบก็คือการที่ทั้งคู่สามารถถ่ายทอดอารมณ์เพลงออกมาอย่างมีเอกภาพ คือรู้จังหวะของกันและกันจนสร้างความหนึ่งเดียวได้ซึ่งเป็นโจทย์สำคัญของการดูเอ็ท เยี่ยม !
ป.ล. แม้ว่าจะทำอันดับได้ไม่ดีเท่าที่ควรแต่ก็ถือว่าเป็นที่นิยมระดับนึงในส่วนของ อดัลท์คอนเทมโพลารีย์ ที่น่าเสียดายคือต้นสังกัดไม่ได้โปรโมตเพลงนี้ในตลาดเพลงใหญ่ๆทั่วโลก (ยกเว้น แคนาดา) ถ้างกน้อยกว่านี้ก็ไม่แน่ว่าอาจจะช่วยส่งผลดีต่อชื่อและยอดขายของศิลปิน ให้มันมีหีบห่อที่
ดีขึ้นกว่าที่ควรจะเป็น
I Think I'm In Love With You (3/5) พ็อพสนุกๆตามธรรมเนียมทีนดิว่าในยุคนั้น อย่าง What A Girl Wants หรือ (You Drive Me)Crazyนั่นแหละ ตัวเพลงแซมเพิ่ลจาก Jack and Diane
ของ John Cugarแปะไว้ตรงซอกหลืบไหนก็ไม่ทราบเช่นกัน แม้ในส่วนของอันดับเพลงจะไม่ได้เข้าไปเสนอหน้าในท็อป10บิลด์บอร์ดอย่างที่สุดที่รักทั้งสองของเดี๊ยนทำได้ แต่ขอชมที่เจสซิก้าทุ่มพลังเสียงทั้งแหกทั้งตะเบ็ง สมราคาที่พระเจ้าประทานหลอดคอมาเพื่อการดนตรีโดยเฉพาะ แถม
เพลงนี้ยังเข้าขั้นเพลงพ็อพใสๆมากกว่าเพลงแอ๊บแบ๊วของบริทนีย์ หรือ เพลงที่ดัดจนจริตหักไม่เหลือชิ้นดีของคริสทิน่า เสียอีก
เพลงอื่นๆ
Woman In Me Feat. Destiny's Child (4.5/5) น่ายินดีที่ได้ฟังงานพ็อพลูกผสมเริ่ดๆจากเธอ ตัวเพลงเป็นเออร์บันพ็อพที่ผสานความเป็นพ็อพของเจสซิก้าและความเป็นโซลของ3สาวเดสทินีย์ ชายส์ได้อย่างกลมกลืน ที่น่าชมคือ
ไม่มีฝ่ายใดถูกอิทธิพลของอีกฝ่ายกลืนจนเสียความเป็นตัวเองไปหมด นี่สิ ถึงจะเรียกว่าการร่วมงานอย่างแท้จริง น่าเสียดายที่เพลงดีๆเพลงนี้ไม่ได้รับพิจารณาเป็นซิงเกิ้ล เพราะเดี๊ยนเชื่อว่าเพลงนี้แหละจะเป็นตัวที่ฉีกเจสซิก้าออกจากคนอื่นได้ดีที่สุดและจะเป็นเพลงที่ยกศักยภาพโดยรวมของเธอให้สูงขึ้น เ
ฮ้อ ชีวิตคนเราที่เลือกอะไรผิดไม่ได้เลยเนอะ
Betcha she don't love you (2/5) พ็อพใสๆสูตรสำเร็จที่มีให้บริโภคเกลื่อนกลาดจนเกินอิ่มจากสาวบลอนด์ปลายยุค 90เหมือน Love Will Find A Way ของ คริสทิน่าแบบน่าเกลียดเกินไปนะคะ . My Wonderful (2.5/5)
พ็อพที่เจือกลิ่นอายเรโทรหวานๆชอบลักษณะการร้องแบบเคลิ้มๆฝันๆของเธอจัง สะท้อนให้เห็นภาพของคนที่กำลังจมอยู่กับความสุขในรักได้อย่าดี อีกนัยนึงยังทำให้เราเห็นภาพตัวเองตอนที่เพ้อแอบรักชาวบ้านเขาข้างเดียว อารมณืคงจะประมาณนี้แหละค่ะ.สำหรับคอดืว่าบัลลาดผู้ที่ชอบดื่มด่ำกับพลังเสียงเริ่ดๆและ
ความไพเราะติดหูของเพลงขอแนะนำ Your Faith In Me (3.5/5) กับ Heart Of Innocense (4/5) สองแทร็คที่เนื้อหาเยี่ยม เพลงแรกเป็นดิว่าบัลลาดสูตรสำเร็จซึ่งแสดงให้เห็นถึงศักยภาพในการทำเพลงแบบรุ่นใหญ่และบอกถึงความต้องการที่จะก้าวไปสู่
การเป็นศิลปินหญิงแถวหน้าได้อย่างดีในขณะที่แทร็คหลังเธอสามารถสื่อความเป็นตัวเองลงไปในเพลงได้มากกว่า พ็อพใสๆบริสุทธิ์แบบนี้แหละที่เจสซิก้าทำได้ดีมากๆ สองแทร็คนี้รับประกันว่าไม่หลุดจากคำว่าไพเราะแน่นอนค่ะ.Sweet Kisses (3/5) ไทเทิ่ลแทร็ค บัลลาดอีกเช่นกันแม้จะไม่อลังการเท่า
แต่ก็เร่งความหวานและอารมณืโรแมนติคของตัวเพลงได้ดีกว่า คิดว่ามาถึงขนาดนี้คงจะชอบกันไม่ยากอ่ะค่ะ
Final Heartbreak (1/5) อีกหนึ่งตัวอย่างที่ดีของพ็อพที่มีลูกเล่นแพรวพราวแต่กลับไม่เก๋ ผสมผสานอย่างไร้เอกภาพจนกลายเป็น "เพลงขยะ" (ขอโทษแฟนๆเจสด้วยนะคะ ขอว่าตรงๆเลยนะ) องค์ประกอบดนตรีสามารถสรุปได้โดยรวมจากท่อนคอรัส3-4รอบว่าเป็นเพลงพ็อพที่ผสม
ผสานลูกเล่นของอาร์แอนด์บีและซอฟต์พังค์ร็อค ที่มันน่าจะเก๋เพราะชาวบ้านเขาไม่ทำกัน ปัญหาอยู่มี่เจสซิก้าตีโจทย์ของอารมณืเพลงไม่แตกทำให้ขาดความชัดเจน จริงๆน่าจะเลือกทางใดทางหนึ่งไปเลยว่าจะหวานแสบแบบทีดิว่า ทำเปรี้ยวแบบสาวอาร์แอนด์บี ไม่ก็เอาให้ดุดันบ้าระห่ำแบบที่น้องสาวเธอทำมันก็น่าจะดีกว่าจับ
ทุกสิ่งอย่างมาชนกันหมด สรุปเได้ว่าฟังท่อนคอรัสรู้เรื่องเป็นวัจนภาษาที่สุด . I've Got My Eyes On You (2.5/5) ค่อยยังชั่ว อาร์แอนด์บี พ็อพแบบที่บริทนีย์ สเปียรส์ชอบทำ ฟังดูชัดเจน มีเอกภาพและน่าติดตามกว่าเยอะ อย่างน้อยก็ยังแข็งพอที่จะลงไปฟัดกับ2นางที่คุณก็รู้ว่าใคร
แบบไม่หวังผลแพ้ชนะได้หน่อย.Did You Ever Love Somebody (3/5) ซาวนด์แทร็คจาก Dawson's Creek (พิมพ์ถูกป่าวเนี่ย) บัลลาดหวานจ๋อยอีกเช่นเคย กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ อย่าเพิ่งมารีเควสบัลลาดให้เดี๊ยนตอนนี้อีกนะคะ
สรุป
นี่อาจจะไม่ใช่อัลบั้มพ็อพที่คลาสสิคและทรงอิทธิพลในระดับเดียวกับ Baby One More Time หรือ Christina Aguilera อย่างไรก็ตามงานเพลงชุดนี้สามารถจัดอยู่ในหมวดคุณภาพสำหรับผู้ที่รักการฟังน้ำเสียงเพราะๆของศิลปินหญิงรวมไปถึงคุณๆที่เป็นขาประจำของอัลบั้มรวมฮิตบัลลาด
เชื่อว่าอัลบั้มนี้จะไม่ทำให้คุณผิดหวังค่ะ ยิ่งวงการดนตรีในยุคนี้ค่อนข้างจืดชืดและมีสีสันน่าตื่นตาตื่นใจเข้ามาเป็นพักๆถือเป็นโอกาสประจวบเหมาะทีเดียวที่จะหันกลับสู่เรโทรและเติมรสชาติที่หลากหลายให้แก่ชีวิตการฟังเพลง โดยเริ่มที่อัลบั้มนี้เลยเป็นไงคะ
_________________
... ขอบคุณมากครับ
