Insomniatic 2.5/5
รู้จักกันดีในนามสาวแฝด ซึ่งก็เป็นหนึ่งในนักร้องที่เกิดมาจากดิสนี่ย์ เช่นเดียวกับ ฮิล เจสซี่ ซึ่งทั้งสองได้ทำเพลงในอัลบัมนี้ออกมาในแนว ป๊อปร๊อค ทั่วไปตามแบบฉบับแฝด เอลี่ เอเจ เหมือนในอัลบั้มที่ผ่านๆมา
ข้อดี อัลบั้มนี้เพลงเน้นตีตลาดและจังหวะสนุกๆ (พาราไม่ค่อยติดตามผลงานเธอมานักเลยไม่รู้ว่าสองผลงานแรกเป็นมายังไง) เป็นหลัก ทำให้เข้าหูคนฟังได้ง่าย อีกทั้งเพลงบางเพลงยังมีคอรัสติดหูอีกด้วย เช่นเพลงเปิดตัวในอัลบั้มนี้
ข้อเสีย เพลงของพวกเธอทั้งสองร้องด้วยน้ำเสียงเดียวทุกทำนองเพลง ไม่ว่าจะช้าจะเร็ว ทางเอลี่เอง เป็นคนทำเสียในจุดนี้ ส่วนทางเอเจนั้นดีกว่าหน่อย แต่เอเจติดร๊อคมากๆ ทำให้บางเพลงที่เป็นแค่ป๊อปร๊อคเกือบที่จะตะกายขึ้นไปเป็นเพลงร๊อคไปบัดดลนั้น
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Potential Breakup Song ซิงเกิ้ลแรก และดูเหมือนว่าจัโฆษณาอะไรซักอย่างในตอนจบของเอ็มวี (และท่อนฮุคของเพลง) ซึ่งก็เถียงไม่ได้ว่า เออจังหวะมันมัน และท่อนฮุคติดหู อีกทั้งการประสานเสียงระหว่างสองศรีพี่น้องสองคนในเพลงนี้เรียกว่าประสานเสียงกันได้ลงตัวเหมาะเจาะทีเดียว
(4/5) แต่ไหงพอมาเพลงที่สอง Bulleyes ตอนขึ้นต้นเหมือนว่าทำท่าจะรุ่งแต่กลับดิ่งลงเหวตอนหลังได้หล่ะ ประสานเสียงไม่ดี แถมร้องเสียงลมแซ่ลงในเสียงร้องด้วย(หรือว่ามิกซ์ แต่ก๋ไม่เข้า)
เข้าใจว่าอาจจะอยากทำให้เป็นร๊อคมากขึ้น แต่ว่า น้ำเสียงของพวกเธอมันให้เพลงร๊อคอย่แล้ว ไม่ต้องพยายามใส่มันเข้าไปอีกหรอก (2/5) มาที่เพลงที่3 ดนตรีมาแบบป๊อปร๊อคจังหวะปานกลางแต่กลองหนักนิดๆ เพลงนี้เธอกลับใช้เสียงร้องได้เข้าดีกับดนตรี และเป็นป๊อปร๊อคโดยธรรมชาติของเธอเอง ไม่ต้องมิกซ์ หรือทำเสียงซ่าเพื่อเพิ่มอารมย์เธอทำได้ดีอยู่แล้ว ในเพลง Closure (3.5/5)
Division (3/5) เพลงนีคล้ายๆเพลงรุ่นก่อนหน้านี้นิดนึงคือ ดำเนินมารียบๆและกระชากเป็นท่อนๆวรรคๆไป โดยรวมทั้งเพลงทำออกมาได้ดี ยกเว้นตรงกระชาก โดยส่วนตัวคิดว่ามันยังกระชากแรงได้เข้ากับเพลงมากกว่านี้อีก ต่อด้วย Like I Or Live It ดนตรีขึ้นมาน่าสนใจแต่เสียงร้องกลับดูเหมือนมาร้องพะงาบๆให้อารมย์เข้าซะมากกว่าไม่ได้มากร้องแบบเพลงแรก เพลงนี้เลยออกมาทำนองฟังใครบ่นพะงาบๆ แหงกๆไปกับดนตรีมันๆเท่านั้นเอง (1.5/5)
Like Whoa ถ้าบอกว่าเป็นเพลงโฆษณาสินค้าแบรนด์เนมก็จะเชื่อ เป็นเพลงเก่ากลับมาทำใหม่ก็จะเชื่อ (แม้ว่าความจริงจะไม่ใช่) เพราะดนตรีและการร้องเหมือนเป๊ะๆ แต่นึกไม่ออกว่ามันเหมือนเพลงอะไรนี่สิ ก็ไม่ต่างอะไรกับเพลงเมื่อกี้มากนัก เพียงแต่ใช้เสียงได้ดีขึ้นเท่านั้นเอง (2.5/5
) มาฟัง Title Track กันดีกว่า เธอมาพะงาบๆอีกแล้ว บ่นงึมงำงึมงำอะไรไม่รู้ พอๆกันเลย นึกว่าไตเติ้ลแทรกซ์จะมีดีกว่านี้นะเนี่ยสำหรับ Insomniatic(1.5/5) กดข้ามแล้วมาฟังป๊อปน่ารักๆที่แอบใส่ร๊อคนิดๆเข้าไปอย่าง Silence ดีกว่า ฟังสบาย ดนตรีประมาณเทพนิยาย นิทานเด็ก แล้วเสียงก็ร้องไปเรื่อยๆ สบายๆ เหมือนเพลงโฆษณาขนมกูลิโกะอะไรประมาณนี้ แต่จังหวะสบายกว่า น่ารักดี ชอบ (3.5/5)
I Cou;d Have You Back ก็ไม่มีอะไรมาก เพลงดนตรีซอฟต์ร๊อคดำเนินไปเรื่อยๆแล้วก็ร้องคลอตามไป เสมอตัว (2.5/5)
นี่สิถ้าจะร้องช้าพะงาบต้องเอามาร้องในเพลงนี้ถึงจะถูกกาละเทศะ Blush ดนตรีป๊อปร๊อคช้า หลอนๆ ไปกับเสียงคลอๆเนือยๆตามไป เหมาะมากๆ (3/5)
เพลงต่อมาชมนิดหน่อยไม่ได้เหลิงนะ Flattery ทำไมเพลงเหมือนพวกเพลงสวดมนต์ Gospel เลยหล่ะ มันไม่เข้าเลย เสียงมันบีบอะถ้าจะร้องแนวช้าๆจริงๆเอาแบบเพลงเมื่อกี้ดีกว่านะ (2/5)
I'm Here เพลงนี้แอบมีจังหวะคล้ายกับ Mr.James Dean ที่ฮิลทำไว้ แต่ไม่มีการขึ้นเสียงสูง ก็เรื่อยๆเสมอตัวอีกหนึ่งเพลง (2.5/5)
Careful With Words นี่สิเพลงช้าสบายๆที่เธอทำได้ดีของแท้ น่าจะเอาใส่เป็นเพลงในอัลบั้มเลยด้วยซ้ำ ไม่ใช่แค่โบนัสแทรค สบายๆเหมือน Sweet Sixteen ภาคช้า (3.5/5)
Tears โบนัสแทร๊คปิดอัลบั้มเป็นเพลงที่ดนตรีเบามากๆเลยทีเดียวแต่ฟังแล้วดูขลัง ประสานเสียงดู ถ้าเอาไปประกอบตอนพวกการ์ตูนตอนกำลังร่ายเวทย์อะไรอย่างนี้เหมาะมากๆ (2.5/5)
สรุป อัลบั้มนี้อาจจะไม่ได้เป็นที่สนใจนัก (เพราะทั้งสองไม่ได้บูมมากนักในเมืองไทย) แต่ก็ถือได้ว่าทำออกมาได้ดีในระดับเกือบดี (ยกเว้นเพลงแรกที่เด่นมามากๆ) ถ้าทั้งสองคิดว่าตรงนี้เป็นจุดยืน ขอบอกว่าได้ แต่อย่าเลือกเพลงป๊อป ป๊อปร๊อค และ ร๊อค ที่ร้องเนิบ หรือเสียงบีบเลยดีกว่า เพราะมันไม่ชวนน่าฟังเอาซะเลย ยังไงก็รอดูอัลบั้มหน้าแล้วกันนะครับผม!!!
_________________
April fighting! + angel Sojin�
