| ผู้ตั้ง |
ข้อความ |
Da Nastina
FF>>Member Cool
เข้าร่วม: 25 Mar 2006
ตอบ: 1463
|
 แนสทิน่ารีวิวมาดอนน่า COADF (ดิว่า#9)
Madonna : Confessions On A Dancefloor : 5
รูปแบบเพลง
Confessions On A Dancefloor เปรียบเสมือนงานที่มาดอนน่านำผู้ฟังย้อนกลับสู่รากฐานทางดนตรีของเธอนั่นคือ "การนำเสนอเพลงเต้นรำนั่นเอง" ซึ่งเป็นการนำรากฐานดังกล่าวมาปรุงแต่งให้เข้ากับโลกดนตรียุค2000 โดยภาพรวมยืนพื้นที่พ็อพเต้นรำผสานดิสโก้และอิเล็คโทรนิคตบด้วยเรโทร เฮ้าส์ แดนซ์-พ็อพ เวิลด์มิวสิค อาร์แอนด์บีและคลับแดนซ์ได้อย่างลงตัว ผลลัพธ์ออกมาให้ทั้งความเปรี้ยวล้ำของวิถีการนำเสนอดนตรียุคโลกาภิวัฒน์และตัวมนต์ขลังจากการโปรยแรงบันดาลใจที่ได้จากเพลงเต้นรำในยุค70-90อย่างเห็นได้ชัด นอกจากนี้ยังถ่ายทอดให้สารธารณชนได้เห็นว่าสองทศวรรษกว่าๆที่เธออยุ่ในวงการนี้รากฐานและการนำเสนอดนตรีของเธอมีพัฒนาการก้าวไปถึงระดับไหน แต่ที่แน่ๆแค่คุณเปิดซีดีแผ่นนี้เมื่อไรโลกทั้งใบก็เปลี่ยนเป็นแดนซ์ฟลอร์เมื่อนั้นก็แล้วกัน
จุดด้อย
หมดปัญหาเรื่องภาพรวมทั้งเอกภาพ คุณภาพและศักยภาพการนำเสนอค่ะเรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งงานที่ความสมบูรณืแบบสูงสุดๆของอีเจ๊เลยทีเดียว เพียงแต่ตอนที่ฟังครั้งแรกอาจจะมีรู้สึกว่างานชิ้นนี้คลาสสิคสู้งานเก่าๆของเจ๊ในยุค80ไม่ได้ แต่เมื่อฟังไปเรื่อยๆก็จะสัมผัสในอีกแง่มุมได้เชข่นกันว่างานชุดเก่าๆของเธอก็นำเสนอความเปรี้ยวล้ำและความต่อเนื่องสูงสุดได้ไม่เท่ากับงานชุดนี้เช่นกัน ก็คงไม่เกินความจริงซักเท่าไรที่ว่า Confessions On A Dancefloor นอกจากจะเป็นงานเพลงเต้นรำที่เก๋สุดๆในรอบหลายปีที่ผ่านมาแล้วยังเป็นงานที่ล้ำลึกที่สุดในแง่การนำเสนอดนตรีที่บรรดาสาวกเคยได้รับจากมาดอนน่าเลยทีเดียว เริ่ดนะคะ
ซิงเกิ้ล
Hung Up (4.5/5) ซิงเกิ้ลเปิดตัวสุดกะเทยที่เจ๊จิกเอาเพลงสุดคลาสสิคของAbbaอย่าง Gimme Gimme Gimme (A Man After Midnight) มาแปะไว้เป็นแซมเพิ่ลได้อย่างลงตัวบนการนำเสนอแบบแดนซ์-พ็อพ ดิสโก้ประสานอารมณ์เรโทรแบบฟังค์กีย์ดิสโก้ยุค70แบบที่เราๆคุ้นเคยจากศิลปินอย่าง Abba/Giorgio Moroder/Bee Geeรวมไปถึงอิทธิพลจาก Saturday Night Fever ที่เจิดจรัสออกมาจากตัวเพลงอย่างเห็นได้ชัดเลยทีเดียว เริ่ด! ก่อนหน้านี้ขอสารภาพนะคะว่าตอนฟังครั้งแรกแล้วรู้สึกว่าเพลงนี้เพราะจริงสนุกจริงแต่มันธรรมดามากๆเมื่อเทียบกับซิงเกิ้ลเปิดตัวหลายๆเพลงของมาดอนน่าก่อนหน้านี้ เรื่องความขลังและพลังนี่เทียบของเก่าไม่ติดเลยทีเดียวแต่เมื่อเข้าสู่สัจธรรมที่ให้กาลเวลาพิสูจน์ค่าแล้วตอนนี้เดี๊ยนก็ตาสว่งแล้วค่ะเพราะไอ้ที่บอกว่ารรมดาๆเนี่ยแหละทำองค์กะเทยลงร่างเดี๊ยนทุกครั้งที่ฟัง เรียกได้ว่าติดอกติดใจจนบรรยายออกมาเป็นภาษาพ่อภาษาแม่ไม่ถูกเลยทีเดียวดังนั้นลืมทุกอย่างที่เดี๊ยนเคยรีวิวไว้ตอนบอร์ดเก่าไปให้หมดเสียนะคะ หึหึหึ
Sorry (4/5) ซิงเกิ้ลที่สอง พ็อพแดนซ์ผสานลูกเล่นแบบยูโรและอิเล็คโทรนิคลงสู่ตัวเพลงได้อย่างลงตัว อีเจีทำเก๋ด้วยการแปะคำขอโทษสารพัดภาษาไว้ทั่วทั้งเพลงตีคู่ไปกับภาคเนื้อหาที่ดุดันประขดประชันเสียดสีคู่กรณีอย่าง
เผ็ดร้อนชนิดที่หาขุมนรกแทรกหนีกลับไม่ทันเลยทีเดียว อย่างที่รู้ๆกันแหละค่ะว่าบทอีเจ๊องค์แตกด่ากราดนี่ก็ไม่ใช่เล่นๆเหมือนกัน ส่วนตัวเห็นว่าเป็นอีกเพลงที่แสดงให้เห็นถึงพัฒนาการด้านการนำเสนอที่เหนือขึ้นไปอีกระดับของเธอนะคะ เริ่ดอีกแล้วเจ๊
Get Togetther (5) กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!มันเริ่ดชิงๆๆๆๆๆค่ะเพลงนี้ย์ ตัวเพลงเป็นการผสมผสานปะทะกันระหว่างแดนซ์ เฮาส์ พ็อพและแทรนซ์ได้อย่างงมีชั้นเชิงเก๋ไก๋มากๆ มีไม่บอยนักนะคะที่จะได้ยินอีเจ๊ทำเพลงอารมณือวกาศๆแบบนี้ได้ฟังล้ำสุดๆ ฟังครั้งแรกนึกไปถึงBreath On Meของหอก Confide In Meของเจ๊ไคย์ลีย์ ไปจนถึงi Music Sounds Better with You ในปี1998ของวงดนตรีแดนซ์-เฮาส์อย่างStardustน่ะค่ะ ศักยภาพในตัวเพลงสูงเสียดฟ้าทีเดียวค่ะเสียดายนะคะที่เพลงดีๆแบบนี้ไม่ประสบความสำเนร็จมากเท่าที่ควร
Jump (4/5) พ็อพเต้นรำที่ภาคการนำเสนอให้ความรู้สึกเหมือนย้อนกลับสู่รากฐานการทำเพลงในยุคแรกๆของมาดอนน่า เพียงแต่ชั้นเชิงการนำเสนอและความร่วมสมัยในเพลงนี้มีสูงกว่ามาก ส่วนตัวประทับใจความเรียบง่ายติดหูที่เจ๊สื่อออกมากในขณะเดียวกันกับที่ภาคเนื้อหาหนักอึ้งจรรโลงใจปัจเจกชนรวมถึงทำให้เราๆหวนคิดถึงมาดอนน่าในสมัยที่เะอเป็นสาวนักปฏิวัติทางความคิด ทัศนคติและเรื่องเพศที่ยิ่งใหญ่ในยุคก่อนหน้านี้ เหนือชั้นค่ะที่เจ๊มาดอนน่าในยุค2000สามารถระบายมาดอนน่าในอดีตคนนั้นลงสู่ยุคปัจจุบันและโลดแล่นในความทรงจำของผู้ฟังอีกครั้ง
Future Lover/I Feel Love (3.5/5) ต๊ายยยยยย สรุปตัดมาด้วยเหรอคะเพลงนี้ แหมๆๆๆเป็นม้ามืดเลยทีเดียว คาดว่าอีเจ๊คงจะตัดมาเฉพาะเอ็มวีโปรโมตคอนเสิร์ตConfessions Tourของหล่อนน่ะค่ะ มาที่ตัวเพลงI Feel Loveนี่ไม่ใช่เพลงของเจ๊นะคะแต่เป็นเพลงของป้าดอนน่า ซัมเมอร์ที่นักวิจารณืหลายท่านครหาว่าอีเจ๊ไปก็อปเบสไลน์เจ้าป้ามาแปะไว้ในตัวเพลงFuture...น่ะค่ะ อีเจ๊ก็เลยพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสดึงท่อนฮุคมาแปะไว้ในคอนเสิร์ตเพิ่มความอลังการของตัวเพลงเสียเลย เอาเข้าไป! ภาคดนตรีเป็นแดนซ์พ็อพตบด้วยบีทอิเล็คโทรนิคคุมทิศทางและโครงสร้างของเพลงทั้งหมด ส่วนตัวฟังแล้วคิดว่าบีทแรงและเข้มข้นเหยียบๆจะเข้าขั้นเปนไซคลีเดลิกเลยทีเดียว ฟังกี่ครั้งก็นึกถึงRay Of Lightค่ะเพลงนี้
แทร็คอื่นๆ
แทร็คอื่นๆ
Push (3.5/5) พ็อพแดนซ์ผสานอิเล็คโทรนิค จังหวะจะโคนแบบบอลลีวูดรวมถึงสรรพสำเนียงอาร์แอนด์บีฮิพฮอพอ่อนๆคละเคล้ากันได้อย่างลงตัว แม้ว่าในเรื่องของชั้นเชิงอาจจะไม่มีอะไรให้ชื่นชมมากเทียบเท่ากับแทร็คอื่นๆแต่ก็ถือว่าเด้งเกินหน้าเกินตาเพลงของศิลปินเต้นรำหลายศพเลยทีเดียว มาที่ I Love New York (3/5) ซิงเกิ้ลโคมลอยที่ปล่อยให้แฟนๆคาดหวังว่าตจะตัดกันอยู่นานสองนานก่อนที่จะแท้งโดยถาวรนะคะ ภาคดนตรีเป็นซอฟต์พังค์ร็อคตบด้วยบีทเต้นรำ พ็อพ ดิสโก้ อินดี้และคลุมด้วยอิเล็คโทรนิคอีกทีให้ผลลัพธ์ออกมาเป็นดนตรีที่เริ่ดมากๆค่ะ ขอชม แต่เจ๊ตายสนิทตรงภาคเนื้อหาที่ประชดประชันได้อย่างตื้นเขิน กำกวมและกล้าๆกลัวๆมากๆ โถ อีเจ๊อย่ามาดีแต่ปากสิคะใครๆเขาก็เห็นว่าหล่อนอยากจะกลับมาเกิดที่ฝากอเมริกาตัวซี้ตัวสั่น ไม่อายบ้างเหรอคะที่อยากจะไปดังฝั่งโน้นแต่กลับแต่งเพลงด่าเขาปาวๆๆๆๆๆๆๆๆประจานตัวเองอย่างนี้อ่ะอีเจ๊ เจีไม่อายเหรอคะ เดี๊ยนไม่ได้ด่าเจ๊ว่าหน้าด้านะคะแค่ถามเจ๊ว่าไม่อายเหรอคะ อีเจ๊? หึหึหึหึ ตามมาติดๆด้วย Let It Will Be (3.5/5) แทร็คติดกันน่ะค่ะ ตัวเพลงยืนพื้นที่พ้อพเต้นรำเสริมทัพด้วยอิเล็คโทรพ็อพ ดิสโก้จางๆและจังหวะจะโคนแบบมิดเทมโพยุค90น่ะค่ะ เป็นอีกแทร็คหนึ่งที่เดี๊ยนรู้สึกว่าค่อนข้างเป็นส่วนตัวมากๆๆๆๆสำหรับมาดอนน่ เหมือนกับเป็นการที่เธอปลอบประโลมตัวเองกลายๆจากการนั่งย้อนกลับไปมองความสำเร็จและชื่อเสียงที่กำลังอุ้มชูและทำลายเธอหนักขึ้นทุกวันๆเพียงแต่เจ๊เหนือชั้นที่จะนำเสนออกมาในรูปของการประชดประชันและตลกร้ายในแบบฉบับการแสดงความอ่อนแอของผู้หญิงที่ชื่อมาดอนน่าตลอด20กว่าปีที่เราๆเคยสัมผัสนั่นแหละ เริ่ด
How High (4/5) พ็อพแดนซ์เจืออิเล็คโทรนิคซึ่งภาคการนำเสนอเปรียบเสมือนการบูรณาการดนตรีอิเล็คโทรพ็อพเต้นรำจากอัลบั้ม Ray Of Light,MusicและAmerican Lfeผสมผสานเข้าด้วยกันอย่างละนิดแต่ให้ภาพรวมที่ออกมาลงตัวกว่าที่เคยได้ยินกันเลยทีเดียว พิจารณาถึงภาคเนื้อหาเห็นว่าเป็นอีกแทร็คที่แสดงความเป็นมาดอนน่าออกมาได้อย่างถึงพริกถึงขิงจนนาขนลุกเลยทีเดียว สำหรับเพลงที่ดีที่สุดในอัลบั้มนี้ขอมอบให้แก่ Forbidden Love (5) แทร็คที่ชื่อซ้ำกับบัลลาดในอัลบั้ม Bedtime Storyนะคะ แต่การนำเสนอคนละเรื่องกันเลยทีเดียว ภาคดนตรีเป็นอิเล็คโทรพ็อพประสานเทคโน แทรนซ์และแดนซ์เฮาส์ลอยๆ ฟังครั้งแรกขอบอกค่ะว่าไม่ชอบเพลงนี้เอามากๆเนื่องจากตอนนั้นยังเข้าไม่ถึงความเก๋และความล้ำลึกของเพลงนี้ แต่พอเวลาผ่านไปทักษะการฟังเพลงก้าวหน้าขึ้นย้อนกลับไปดุงานรีวิวเก่าที่ด่าเพลงนี้อย่างสาดเสียเทเสียแล้วรู้สึกอายมากๆๆๆๆๆๆ "เป็นควมผิดพลาดมากที่สุดในชีวิตการรีวิวของเดี๊ยนเลยทีเดียว" มาที่ภาคเนื้อหาพิจารณาครั้งแรกแล้วนึกว่าเจ๊กล่าวถึงความรักของชาวเกย์นะคะเนื่องจากการนำเสนอสื่อสารได้อย่างเหนือชั้รนถึงเสน่ห์ ความสวยงาม ความลึกลับ ความทะยานอยากและความทุกข์ระทมของความรักชาวสีม่วงไว้เป็นอย่างดี แต่พอได้ดูConfession Toursของเจ๊แล้วคิดว่ามันเป็นการที่เจ๊กำลังตั้งคำถามเชิงวาทะศิลป์ลอยๆถึงความสัมพันธ์ของมนุษย์โลกในยุคปัจจุบันที่ปฏิบัติต่อกันอย่างเลวร้ายลงไปทุกทีๆ อย่างที่รู้ๆกันะคะว่าคนเราต่างมีกำเนิดมาจากจุดเดียวกัน เซลล์เดียวกัน สถานที่เดียวกันและกรรมวิธีเดียวกันอย่างที่เจ๊กล่าวไว้อย่างเหนือชั้นในเพลงว่า just One Kiss,Just One Touch,Just One Look ก่อนที่จะกระจายตัวไปทั่วโลกเป็นชาติพันธุ์ต่างๆอย่างที่ได้กล่าวไปก็คงไม่ผิดว่ามนุษย์ทั้งโลกทุกสีผิว ทุกเชื้อชาติ ทุกศ่าสนาและทุกรสนิยมทางเพศต่างเป็นพี่น้องกัน เพียงแต่มันน่าคอดนะคะว่าประชากรโลกที่ในอดีตมีจุดกำเนิดมาจากศุนย์กลางเดียวกัน ในปัจจุบันความสัมพันธ์กลับเต็มไปด้วยการแข่งขัน การเอารัดเอาเปรียบ การดูถูกและสารพัดสิ่งปิดกั้นต่างๆที่เกิดขึ้นจากทัสนคติและค่านิยมทางจิตใจของมนุษย์แท้ๆ ราวกับว่าการแสดงความรักกันฉันท์พี่น้องหรือฉันท์เพื่อนร่วมโลกของมนุษย์เรากลายเป็นสิ่งที่ถูกลิขิตให้ต้องห้ามกันระหว่างชาติพันธุ์ไปเสียแล้ว เออ น่าคิดจริงๆว่ะเจ๊ ต่อด้วย Isaac (4.5/5) อีกแทร็คที่น่าสนใจไม่แพ้กันตัวเพลงได้ Yitzhak Sinwaniมาช่วยร่ายภาษาฮิบรูซึ่งหยิบมาจากบทสรรเสริญและพิธีกรรมจากลัทธิแค็บบาล่าห์ที่อีเจ๊เป็นโต้โผใหญ่นั่นแหละ ฟังแล้วชอบมากๆนะคะคิดว่าเป้นการผสานกันระหว่างความร่วมสมัยของบีทเต้นรำแบบตะวันตกและกลิ่นอายที่ทรงเสน่ห์ผนวกกับความทรงพลังจากการนำเสนอที่เปล่งออกมาจากจิตวิญญาณเบื้องลึกแบบเวิลด์มิวสิคของซีกโลกตะวันออกได้อย่าลงตัว เริ่ด เป็นเพลงที่เด่นสุดในอัลบั้มนี้แล้วค่ะแต่ฟังนานๆไปก้สามารถเป็นเพลงที่เบื่อได้ง่ายที่สุดของอัลบั้มเช่นกัน ปิดอัลบั้มด้วย Like It Or Not (4/5) เดินเกมส์อย่างเรียบง่ายด้วยพ็อพเต้นรำเสริมทัพด้วยกีตาร์อคูสติค บีทอาร์แอนด์บีเต้นรำอ่อนๆ บีทดิสโก้และตบด้วยอิเล็คโทรนิคจางๆพอเป็นกระสัยช่วงกลางเพลงผลลัพธ์ออกมาหลอนแต่เริ่ดราวกับไปนั่งดูละครบรอดเวย์เลยทีเดียวค่ะ พิจารณาภาคการนำเสนอและภาคเนื้อหาแล้วเหมาะสมอย่างยิ่งที่จะใช้เป็นแทร็คปิดอัลบั้มแบบไร้ข้อกังขา น่ะค่ะ
สรุป
หลังจากที่ได้ฟังครบทั้ง12แทร็คที่ถูกเชื่อมโยงหล่อหลอมจนเปรียบเสมือนเป็นแทร็คเดียวกันนั้น ขอบอกว่าเกือบทุกแทร็คล้วนกระแทกกลางใจและทำให้เดี๊ยนเพลิดเพลินรวมไปถึงขนลุกกับความสร้างสรรอันบรรเจิดของมหาราชินีเพลงพ็อพนางนี้ รู้สึกภูมิใจและยินดีอย่างบอกไม่ถูกที่ได้เป็นสาวกของเธอและได้ยินเธอทำดนตรีดีๆแบบนี้ออกมาให้เสพย์เรื่อยๆไม่รู้เบื่อ น่าคิดนะคะว่าเธอคนนี้จะสามารถสร้างปรากฏการณ์ ความน่าตื่นตาตื่นใจและเป็นแรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่อะไรได้มากไปกว่านี้อีก แอบคิดเล่นๆก็สนุกแล้วค่ะเพราะตลอด10กว่าปีที่ก้าวตามการผจญภัยครั้งใหม่ของผู้หญิงที่ชื่อมาดอนน่ามันปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามหัศจรรย์ ไร้ขีดจำกัด ประทับใจและแน่นอนคุ้มเกินคุ้มชนิดที่บรรยายความรู้สึกออกมาได้ยากยิ่ง
แก้ไขล่าสุดโดย Da Nastina เมื่อ Mon Jan 07, 2008 11:47 am, ทั้งหมด 2 ครั้ง
_________________ 
|
| Mon Jan 07, 2008 10:37 am |
  |
|
พลอย (น้องปูน)
FF>>Member มือใหม่หัดโพสต์
เข้าร่วม: 08 Dec 2006
ตอบ: 225
ที่อยู่: ขี้ปลักควาย
|
|
| Mon Jan 07, 2008 11:39 am |
|
|
Da Nastina
FF>>Member Cool
เข้าร่วม: 25 Mar 2006
ตอบ: 1463
|
พลอย (น้องปูน) พิมพ์ว่า:นังกระเทยที่เป็น จขกท ขร่า
พอศิลปินที่ชอบของตัวเองก็ทำการบ้านหาศัพท์แนวใช้วลีสะบัดน้ำหมึกกระเด็นเลยน่ะคร่ะ
แต่กับศิลปินที่เฉยๆกลับเขียนได้มะนาวไม่มีน้ำมากคร่ะ
หล่อนลองใช้ความรู้สึกเข้าไปในงานเขียนเหมือนชิ้นนี้ หน่อยสิคร่ะ
คราวนี้ รอดตัวไปคร่ะ ไม่มีอะไรน่าติ ยกเว้น ความบ้ายอเกินเหตุของจขทก น่ะคร่ะ
ชมแม่งอย่างเดียวเลยคร่ะ
เขียนรีวิวชมแบบนี้ ถ้าไปเขียนให้สาวกดงบัง คงมากอด จขทก กันใหญ่
อีไพร่นี่เห่ารับมื้อเที่ยงเลยนะคะ เดี๋ยวก่อนค่ะเดี๋ยวเดี๊ยนรีวิวเสร็จก่อนค่อยเคาะระฆังยกแรกน่ะค่ะ เตรียมตัวไว้ค่ะกะเทย หึหึหึหึ
_________________
|
| Mon Jan 07, 2008 11:42 am |
|
|
Da Nastina
FF>>Member Cool
เข้าร่วม: 25 Mar 2006
ตอบ: 1463
|
พลอย (น้องปูน) พิมพ์ว่า:นังกระเทยที่เป็น จขกท ขร่า
พอศิลปินที่ชอบของตัวเองก็ทำการบ้านหาศัพท์แนวใช้วลีสะบัดน้ำหมึกกระเด็นเลยน่ะคร่ะ
แต่กับศิลปินที่เฉยๆกลับเขียนได้มะนาวไม่มีน้ำมากคร่ะ
หล่อนลองใช้ความรู้สึกเข้าไปในงานเขียนเหมือนชิ้นนี้ หน่อยสิคร่ะ
คราวนี้ รอดตัวไปคร่ะ ไม่มีอะไรน่าติ ยกเว้น ความบ้ายอเกินเหตุของจขทก น่ะคร่ะ
ชมแม่งอย่างเดียวเลยคร่ะ
เขียนรีวิวชมแบบนี้ ถ้าไปเขียนให้สาวกดงบัง คงมากอด จขทก กันใหญ่
ค่ะ ต๊ายยยยยยย เห็นวันนั้นโทรมาคร่ำครวญว่าจะสอบวันนี้นี่แต่หล่อนยังอุตสาห์สละเวลาเข้ามาสังวาสร่อนจิ๋มเจิมกระทู้เดี๊ยนเป็นคนแรกอย่างไม่อางขนางนี่ก็ขอบคุณมากย่ะอีย์ปูน เดี๊ยนละซึ้งในสปิริตอันแรงกล้าของหล่อนจริงๆกะเทย เริ่ด
หล่อนขาไม่ทราบว่าหล่อนอ่านรีวิวของเดี๊ยนมากี่สิบงานแล้วคะ ยังไม่รู้อีกเหรอว่าเดี๊ยนก็เป็นแบบนี้แหละ ยอมรับค่ะว่าลำเอียงลองได้หยิบศิลปินที่รักอย่างมาดอนน่า อีติ๊นา จอห์น เมเยอร์ อีพิงค์ เจมส์ มอริสันอะไรพวกนี้ขึ้นมาเขียนล่ะก็ โฮะๆๆๆๆๆๆ แม่จะเขียนให้เริ่ดจิ๋มฉีกทะลวงเยื่อบุพรหมจารีไปเลยทีเดียว ประมาณว่าให้มันสมศักดิ์ศรีที่เอาชนะใจคนสวยได้น่ะค่ะหล่อนเข้าใจชิมิคะ ส่วนศิลปินรายอื่นก็ช่างแม่งมันสิคะเดี๊ยนก็ใส่ความรู้สึกกับทุกคนนั่นแหละแต่คนที่เราไม่ชอบหรือไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรมากเดี๊ยนก็คงไม่มานั่งบรรยายพรรณนาสาธกให้มากความและเสียเวลาหรอกค่ะ เดี๊ยนไม่ได้ว่างเป็นพิเศษทุกวันแบบหล่อนนะคะถึงจะได้ดาหน้าเข้ามาปั่นรีพลายได้อย่างปิติยินดีตลอด24ชั่วโมง หึหึหึ คนสวยอย่างเดี๊ยนเป็นพวกไม่ค่อยว่างน่ะค่ะเวลาว่างมีไว้ให้ออกไปเที่ยวนะคะสำหรับเดี๊ยน แต่เดี๊ยนก็สามารถรีวิวได้อย่างครบครันไม่ปล่อยให้คนอ่านรอคอยจนหืดราเห็ดผุดออกจากจิ๋มเยี่ยงหล่อนนะคะ กะเทย
"มะนาวไม่มีน้ำ" โฮะๆๆๆๆๆ เสร่อข้ามปีชิงๆ หล่อนเข้าใจคำนี้จริงหรือเปล่าคะหรือว่าเอามาพิมพ์ให้ตัวเองดูเก๋แกร่งสมกับเรียนมหาวิทยาลัยแนวหน้าของประเทศ เดี๊ยนว่าหล่อนคงต้องกลับไปเรียนภาษาไทยใหม่แล้วล่ะเพราะสำนวนนี้ใช้กับรีวิวเดี๊ยนไม่ได้นะคะกะเทย ถ้าอย่างเดี๊ยนนี่มะนาวไม่มีน้ำแล้วนิตยสารปอปอะไรนี่ไม่เข้าขั้นสถุนไปเลยเหรอคะหล่อน? แล้วก็แน่นอนค่ะเดี๊ยนเป็นลูกสาวของมาดอนน่าค่ะก็ต้องชมเท่านั้นค่ะถึงเจ๊ผิดก็ต้องมองว่าเป็นถูกค่ะถึงเจ๊ะพลาดก็ต้องให้กำลังใจค่ะ เดี๊ยนเป็นสาวกอีเจีนี่ค่ะก็เลยต้องทำตัวโง่ๆควายๆเทิดทูนแบบไม่มีสติทำตัวแบบพวกสาวกดงบังที่หล่อนหลงรักหัวปักหัวปำน่ะค่ะ หึหึหึหึ อย่างว่าแหละค่ะจะหาความเป็นธรรมนี่ก็คงต้องไปอ่านหนังสือธรมมะแต่สำหรับเดี๊ยนอีพวกแฟนคลับดงบังอะไรนี่ธรรมมะคงช่วยขัดเกลาได้ยากหน่อยน่ะค่ะหล่อนว่ามั้ยคะ
เอาเป็นว่าประสบความสำเร็จในการสอบนะคะกะเทย ส่วนเดี๊ยนก็นั่งนับวันรองานวิวาห์ค่ะ เริ่ด จะเชิญหล่อนมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวนะคะกะเทย
ป.ล. เมื่อเช้าเดี๊ยนกรวดน้ำไปให้หล่อนด้วยนะคะ ไม่ทราบว่าหล่อนได้รับรึเปล่าคะ กะเทย หึหึหึ
_________________
|
| Mon Jan 07, 2008 12:13 pm |
|
|
Da Nastina
FF>>Member Cool
เข้าร่วม: 25 Mar 2006
ตอบ: 1463
|
อ๋อ ก่อนจาก อีมิเชล แบรนซ์ของหล่อนนี่เมื่อไรจะเสร็จค่ะ ถ้าหล่อนไม่รีวิวเดี๋ยวเดี๊ยนจะจิกมารีวิวเองนะคะกะเทย จะขโมยซีนให้ถึงที่สุดไปเลยทีเดียล
_________________
|
| Mon Jan 07, 2008 12:16 pm |
|
|
พลอย (น้องปูน)
FF>>Member มือใหม่หัดโพสต์
เข้าร่วม: 08 Dec 2006
ตอบ: 225
ที่อยู่: ขี้ปลักควาย
|
|
| Mon Jan 07, 2008 1:31 pm |
|
|
พลอย (น้องปูน)
FF>>Member มือใหม่หัดโพสต์
เข้าร่วม: 08 Dec 2006
ตอบ: 225
ที่อยู่: ขี้ปลักควาย
|
|
| Mon Jan 07, 2008 1:34 pm |
|
|
ทิวทิวา
FF>>Member ระดับเริ่ด
เข้าร่วม: 15 Mar 2006
ตอบ: 10760
ที่อยู่: Hotel room
|
ตามความรู้สึก
ผลงานของมาดอนน่าในอัลบั้มนี้ เหมือนนำเอาประสบการณ์ทางดนตรีของเธอ ที่ผ่านมาอย่างโชกโชนกว่า 20 ปี มาผสมผสานกันได้อย่าลงตัว
ลองฟังดูดีดี ชี แซมเพิ่ล เพลงตัวเอง เยอะเหมือนกันนะ ( ซึ่งความจริงมันอาจจะเป็นเพียง เล็กๆน้อยๆ ที่ ชี ถนัดก็ได้ ) มีหลายจุดที่ทำให้นึกถึงเพลงสมัยก่อน ROL เยอะอยู่
งานเพลงของ ชี ส่วนใหญ่ จะแบ่ง เป็น 2 ยุค อย่างชัดเจน คือ สมัยพ็อพ เต้นรำธรรมดา สามัญ และ พ้อพ เต้นรำ ซาวด์ อิเล็คทรอนิค ซึ่งก้คือ หลังช่วง ROL
ส่วนตัวแล้วชอบงาน สมัยก่อน ROL มากกว่า เพราะมันดู สัมผัสได้ มากกว่า เวลาฟังแล้วรู้สึกเหมือนกับเธอ มาเต้นระบำอยู่ ข้างๆ เต้นไปด้วยกัน จริงๆ
แต่อย่างว่านะคร่ะ ศิลปินที่ดี ก็ต้อง รู้จักสรรหาสิ่งแปลกใหม่ มาสู่ผู้ฟังบ้าง มิใช่ ย่ำอยู่กับที่ ชีจึงยกระดับตัวเองขึ้นมาใหม่หมดจดเกิดใหม่ ใน งาน ROL
หลายครั้งที่ ชี ถูก ปรามาศ ว่า หมดยุคของชีแล้ว แต่ ชี ก้ไม่ท้อถอย กลับไปซุ่มลับฝีมือ ทำผลงาน หักปากกานักวิจารณืมานักต่อนักแล้ว
นี่คือ สิ่งที่ทิวภูมิใจในตัว ชี มากคร่ะ
เฮ้ออ เดี๊ยนร่ายอะไรมาซะยาวคร่ะเนี่ย
ส่วนตัวอัลบั้มนี่ ทิวก็ชอบนะคร่ะ แต่ก้ไม่ได้ชอบทุกเพลง ไป บางเพลง ยังรู้สึกว่า มันเนือยๆ ถ้าจะแด๊นซ์ ทำไมไม่แด๊นซ์ แร่ดๆ ซ่องแตกไปเลยเหมือน impressive instant ไปเลยคร่ะ เชอะ
แทร็คที่ชอบถ้าไม่นับ Hung Up ก็ มี get together กับ How high และ Isaac ที่โดดเด่น ด้วย ภาษาฮิบรู
_________________ 
|
| Mon Jan 07, 2008 2:56 pm |
|
|
Da Nastina
FF>>Member Cool
เข้าร่วม: 25 Mar 2006
ตอบ: 1463
|
พลอย (น้องปูน) พิมพ์ว่า:Da Nastina พิมพ์ว่า:พลอย (น้องปูน) พิมพ์ว่า:นังกระเทยที่เป็น จขกท ขร่า
พอศิลปินที่ชอบของตัวเองก็ทำการบ้านหาศัพท์แนวใช้วลีสะบัดน้ำหมึกกระเด็นเลยน่ะคร่ะ
แต่กับศิลปินที่เฉยๆกลับเขียนได้มะนาวไม่มีน้ำมากคร่ะ
หล่อนลองใช้ความรู้สึกเข้าไปในงานเขียนเหมือนชิ้นนี้ หน่อยสิคร่ะ
คราวนี้ รอดตัวไปคร่ะ ไม่มีอะไรน่าติ ยกเว้น ความบ้ายอเกินเหตุของจขทก น่ะคร่ะ
ชมแม่งอย่างเดียวเลยคร่ะ
เขียนรีวิวชมแบบนี้ ถ้าไปเขียนให้สาวกดงบัง คงมากอด จขทก กันใหญ่
ค่ะ ต๊ายยยยยยย เห็นวันนั้นโทรมาคร่ำครวญว่าจะสอบวันนี้นี่แต่หล่อนยังอุตสาห์สละเวลาเข้ามาสังวาสร่อนจิ๋มเจิมกระทู้เดี๊ยนเป็นคนแรกอย่างไม่อางขนางนี่ก็ขอบคุณมากย่ะอีย์ปูน เดี๊ยนละซึ้งในสปิริตอันแรงกล้าของหล่อนจริงๆกะเทย เริ่ด
หล่อนขาไม่ทราบว่าหล่อนอ่านรีวิวของเดี๊ยนมากี่สิบงานแล้วคะ ยังไม่รู้อีกเหรอว่าเดี๊ยนก็เป็นแบบนี้แหละ ยอมรับค่ะว่าลำเอียงลองได้หยิบศิลปินที่รักอย่างมาดอนน่า อีติ๊นา จอห์น เมเยอร์ อีพิงค์ เจมส์ มอริสันอะไรพวกนี้ขึ้นมาเขียนล่ะก็ โฮะๆๆๆๆๆๆ แม่จะเขียนให้เริ่ดจิ๋มฉีกทะลวงเยื่อบุพรหมจารีไปเลยทีเดียว ประมาณว่าให้มันสมศักดิ์ศรีที่เอาชนะใจคนสวยได้น่ะค่ะหล่อนเข้าใจชิมิคะ ส่วนศิลปินรายอื่นก็ช่างแม่งมันสิคะเดี๊ยนก็ใส่ความรู้สึกกับทุกคนนั่นแหละแต่คนที่เราไม่ชอบหรือไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรมากเดี๊ยนก็คงไม่มานั่งบรรยายพรรณนาสาธกให้มากความและเสียเวลาหรอกค่ะ เดี๊ยนไม่ได้ว่างเป็นพิเศษทุกวันแบบหล่อนนะคะถึงจะได้ดาหน้าเข้ามาปั่นรีพลายได้อย่างปิติยินดีตลอด24ชั่วโมง หึหึหึ คนสวยอย่างเดี๊ยนเป็นพวกไม่ค่อยว่างน่ะค่ะเวลาว่างมีไว้ให้ออกไปเที่ยวนะคะสำหรับเดี๊ยน แต่เดี๊ยนก็สามารถรีวิวได้อย่างครบครันไม่ปล่อยให้คนอ่านรอคอยจนหืดราเห็ดผุดออกจากจิ๋มเยี่ยงหล่อนนะคะ กะเทย
"มะนาวไม่มีน้ำ" โฮะๆๆๆๆๆ เสร่อข้ามปีชิงๆ หล่อนเข้าใจคำนี้จริงหรือเปล่าคะหรือว่าเอามาพิมพ์ให้ตัวเองดูเก๋แกร่งสมกับเรียนมหาวิทยาลัยแนวหน้าของประเทศ เดี๊ยนว่าหล่อนคงต้องกลับไปเรียนภาษาไทยใหม่แล้วล่ะเพราะสำนวนนี้ใช้กับรีวิวเดี๊ยนไม่ได้นะคะกะเทย ถ้าอย่างเดี๊ยนนี่มะนาวไม่มีน้ำแล้วนิตยสารปอปอะไรนี่ไม่เข้าขั้นสถุนไปเลยเหรอคะหล่อน? แล้วก็แน่นอนค่ะเดี๊ยนเป็นลูกสาวของมาดอนน่าค่ะก็ต้องชมเท่านั้นค่ะถึงเจ๊ผิดก็ต้องมองว่าเป็นถูกค่ะถึงเจ๊ะพลาดก็ต้องให้กำลังใจค่ะ เดี๊ยนเป็นสาวกอีเจีนี่ค่ะก็เลยต้องทำตัวโง่ๆควายๆเทิดทูนแบบไม่มีสติทำตัวแบบพวกสาวกดงบังที่หล่อนหลงรักหัวปักหัวปำน่ะค่ะ หึหึหึหึ อย่างว่าแหละค่ะจะหาความเป็นธรรมนี่ก็คงต้องไปอ่านหนังสือธรมมะแต่สำหรับเดี๊ยนอีพวกแฟนคลับดงบังอะไรนี่ธรรมมะคงช่วยขัดเกลาได้ยากหน่อยน่ะค่ะหล่อนว่ามั้ยคะ
เอาเป็นว่าประสบความสำเร็จในการสอบนะคะกะเทย ส่วนเดี๊ยนก็นั่งนับวันรองานวิวาห์ค่ะ เริ่ด จะเชิญหล่อนมาเป็นเพื่อนเจ้าสาวนะคะกะเทย
ป.ล. เมื่อเช้าเดี๊ยนกรวดน้ำไปให้หล่อนด้วยนะคะ ไม่ทราบว่าหล่อนได้รับรึเปล่าคะ กะเทย หึหึหึ
พอดี เดี้ยนเพิ่งสอบเสร็จ อยากพักผ่อนตามอัธยาศัย เห็นกระทู้หน้าแรก มีแต่พวกเสร่อๆเล่น
เลยไม่อยากจะตอบมากไงคร่ะ เดี๋ยวตัวเองจะเป็นอีลุงนีลแทน
- หล่อนไม่เคยได้ยินวลีที่ว่า "ผู้บริโภทย่อมถูกเสมอ Customer Always Right"ไหมคร่ะ
รีวิวดีหรือไม่ดี สุดท้ายแล้ว ผลงานที่ออกมาเป็นประจักษ์แก่คนชม ก็ต้องมีสลับคำชม
คำด่า กันเป็นธรรมดา และที่สำคัญ ก็ไม่ใช่สิทธิ์ของหล่อนด้วย ที่มีบอกว่า เจ๊ชอบนี้ จะเอาอารมณ์นี้
โธ่ เธอ ถ้าสมมุติ มันมีเรื่องงานเรื่องเงิน เข้ามาเกี่ยว หล่อนคงบอกว่า กูจะเขียนอย่างงี้ คนก็ชมเสมอ
เดี้ยนเป็นส่วน Booth รีวิวก็ย่อมต้องมีก่นด่าเผ็ดมากเผ็ดน้อยเป็นธรรมดา
แล้วหล่อนก็รู้น่ะคร่ะ ว่า สำนวนเดี้ยน ก็เป็นเช่นนี้ มาก่อนหน้านี้ เหมือนที่หล่อนว่า
เจ๊เขียนอย่างนี้มาแล้ว ใครจะทำไม... แล้วหล่อนจะทำไมกับเดี้ยนล่ะคร่ะ
อย่างนี้ ก็แปลว่า หล่อนเริ่มมาหาเรื่องเดี้ยนก่อนน่ะคร่ะ แต่ก็ไม่เป็นไรคร่ะ เดี้ยนไม่ด่าหล่อนมากหรอกคร่ะ
เอาแค่ลากเม้าส์ให้นิ้วหลุดก็เป็นพอคร่ะ คนแบบนี้ ก็แปลกน่ะคร่ะ แปลกเหมือนเดี้ยนอ่ะคร่ะ
ที่ชอบมาหาเรื่องก่อน กรณีของเดี้ยน ต้องบอกว่าก่อนน่ะคร่ะ ว่า เป็นสิทธิที่"ควรพึงกระทำอย่างยิ่ง"
เพราะเลสเบี้ยนสวยๆเชิ่ดใส่กระเทย นางนี้ มีอภิสิทธิ์เป็นการส่วนตัวที่ได้รับอนุญาติจากเบี้ยงบน
ตั้งแต่ชาติปางก่อนแล้วคร่ะ อย่างหล่อนน่ะหลอ เดี้ยนรู้คร่ะ ว่า ไพร่แถวๆใต้ถุนเรือนไม้ ที่ชอบ
ไล่ตามพ่อค้าไปขายข้าวขายแกง จนต้องกลับชาติเป็นเกิดเป็นไพร่เหมือนเดิมอย่างที่เห็น
ซึ่งเดี้ยนก็คงสมเพชและเวทนาที่หล่อน ต้องแสดงอิทธิฤทธิ์ว่า กูแน่ กูแกร่ง กูร้องเพลง Survivors
ได้ แต่อย่างหล่อนก็คงไม่ปฏิเสธน่ะคร่ะ ว่า หล่อนก็ยังเป็นไพร่อยู่วันยันค่ำ จะมาตีตัวเสมอภาคกับ
เดี้ยนหลอคร่ะ .... เสร่อคร่ะ อีดอก
Customer Always Right แต่ถ้าเป็น Beautiful Lesbian Always Right เดี้ยนว่า กูก็มีสิทธิ์
อย่างที่หล่อนไม่มีก็แล้วกัน รู้ไหมคร่ะ เดี้ยนไม่ได้เห็นแก่ตัวน่ะ
แต่นั้นเป็นสิ่งที่เดี้ยน"พึงควรจะกระทำ" อยู่แล้ว เพราะฉะนั้น ถ้าอยากจะตบเดี้ยน ก็รอชาติหน้า
หลังจากที่เดี้ยนทำบาปข่มขืนเพื่อนสาวเจ๊ก่อนแล้วค่อยคุยกัน แต่ตอนนี้ พอดี ขึ้นในคอม มันเป็นสองมิติ
แต่ให้มาเจอตัวจริง คงจะมีปัญญาแค่มองตีนสวยๆของเดี้ยนเท่านั้นแหละมั้งคร่ะ
เอาเป็นว่า เดี้ยนเพ้อเจ้อมามากล่ะ ประเด็นต่อไปคร่ะ
- เดี้ยนยอมรับคร่ะ ว่าสอบภาษาไทยได้แค่เกรด 3 แต่ก็ไม่เหมือนหล่อนหรอกน่ะคร่ะ
มาพยายามทำน่าหมั่นไส้ด้วยการบอกว่า ได้เกรด 4 ได้ พออาจารย์เรียกไปชื่นชม
ก่ะชวนไปดินเนอร์ซะหน่อย กลับต้องเจอไพร่หน้าวอก เห่ากลับไปว่า วิชาน่าเบื่อ
ถึงเดี้ยนจะยอมรับหล่อนน่ะคร่ะ ว่า มีความกล้ามากมาย แต่ด้วยประการเหตุผลโดยรวม
รวบยอดแล้ว เดี้ยนว่า หล่อนทำบาปไว้ลึกๆน่ะคร่ะ ....มีหลายๆคนที่พยายามเห็นถึงความดีงาม
ที่หล่อมีพรสวรรค์(หรือเปล่า???) เรียนเก่งอะไรอย่างงี้ แต่หล่อนกลับตบหน้ากะเทยเพื่อนหล่อน
อย่างรุนแรงทีเดียว ซึ่งเดี้ยนก็สะใจคร่ะ แต่กับอาจารย์เลย ครูบาอาจารย์ มันไม่เกินไปหน่อยหลอคร่ะ...
มาบอกว่า วิชานี้ ไม่ใช่สำหรับเดี้ยน แต่หล่อนนึกถึงเด็กที่พูดอังกฤษดีกว่าหล่อนสิคร่ะ
แต่ก็ตามใจหล่อนนั้นแหละคร่ะ แค่นี้ หล่อนก็โชคดีไฮโซกว่า เด็กเอธิโอเปีย ไม่มีขี้จะแดก
น่ะคร่ะ ถือว่า หล่อนก็ทำบุญมาบ้าง ก็ว่ากันไปคร่ะ แต่เดี้ยนว่า หล่อนถึงจะสัญญามากมายว่า
เดี้ยนจะกลับมาเรียน ซึ่งใจจริง ฉันก็เชื่ออยู่หรอก แต่ความมั่นใจก็เป็นบ่อเกิดแห่งความ
ประมาทได้เหมือนกันน่ะคร่ะ ถึงตัวเองจะฉลาดแค่ไหน แต่สุดแต่ฟ้าลิขิต ถ้าสวยก็จะสวยอยู่วันยันค่ำเหมือนเดี้ยน
แต่หน้าวอก กะหรี่จีบ อย่างหล่อน ก็ว่ากันไปน่ะคร่ะ เธอ
ธรรมะ สอนให้เรารู้จักทางสายกลาง แต่สายกลางในที่นี้ หล่อนต้องตีความให้ออกน่ะคร่ะ ว่า
มันไม่ใช่ระหว่างความดี และความชั่ว แต่เป็นอะไรที่เหนือจากนั้นแหละคร่ะ อีกอย่างน่ะคร่ะ
เดี้ยนแนะนำว่า ว่างๆหล่อนควรจะหามาอ่านบ้างน่ะคร่ะ จะได้รู้ซึ้งถึงรสพระธรรมที่แท้จริง และเป็นอย่างที่หล่อนตามหามานาน
ดีกว่ามานั่งล่องแพชีวิต และคิดว่า จะอยู่กับอากาศหนาวหรือร้อนกันแน่
ก็แล้วแต่หล่อนน่ะคร่ะ
สอบเช้านี้ เดี้ยนก็ชิวๆคร่ะ แค่ทำได้ ข้อเดียวคร่ะ ถือว่า เดี้ยนตกหรือได้ A
เดี้ยนก็สวยกว่ามึงนั้นแหละคร่ะ
เอาเป็นว่า หล่อนมึนบ้างไหมคร่ะ
ปล. แล้วมึงจะจบรีพรายกูให้จบทำไมคร่ะ อีดอก อีโง่ หึหึหึหึหึ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อีย์ปูนเครียดค่ะ โถๆๆๆๆๆเดี๊ยนก็แค่จิกหล่อนเล่นๆไปงั้นเองไม่ได้คิดจะด่าว่าเสียดสีกระทบกระแทกแดกดันกะเอาให้ตายไปข้างอย่างที่หล่อนเข้าใจนะคะ โอ๋ๆๆๆๆไม่ต้องน้อยใจไปเดี๊ยนยังรักหล่อนยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อหล่อนเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงค่ะไม่คิดจะหาเรื่องหล่อนแต่อย่างใดค่ะ เข้าใจตามนี้นะคะที่รักว่าแล้วจิกต่อค่ะ หึหึหึหึ
ไอ้อันอื่นๆที่หล่อนกระหน่ำยัดเยียดพิมพ์มาแบบไร้สติเหมือนกะเทยเทคยาอีก่อนสอบเนี่ยเดี๊ยนขอบอกตามตรงนะคะว่าจับใจความไม่ได้เลย ลากซ้ายไปเรื่องโน้นทะแยงขวาไปเรื่องนี้ขึ้นบนลงล่างแต่จับประเด็นไม่ได้เลยนะคะตุ๊ดว่าหล่อนต้องการจะสื่ออะไรให้สาธารณชนเข้าใจกันแน่ หึหึหึ ได้เกรด3ภาษาไทยมาได้ยังไงคะเนี่ย อีโง่ เดี๊ยนละซูฮก
ไอ้ที่พอจะเข้าใจมีดังนี้ค่ะ Customer Always Right หึหึหึหึ นี่หล่อนไม่มีอะไรจะเถียงเลยยกหลักการตลาดมาอ้างว่างั้น โถๆๆๆๆอีปูนขา อีง่าว อีไพร่ ถ้าหล่อนจะมาข้างๆคูๆกับบเดี๊ยนเดี๊ยนก็จะกำปั้นทุบดินกลับค่ะว่า "รีวิวเดี๊ยนสิทธิ์สูงสุดอยู่ที่ความพึงพอใจของคนรีวิวค่ะ" ถ้าจะตอบในรูปแบบที่ดูมีการศึกษาก็ต้องขอบอกว่า "หล่อนเข้าใจผิดมหันต์นะคะอีปูน ที่ว่าคนรีวิวไม่มีสิทธิ์จะรีวิวตามอารมณ์อ่ะ" ปลายปากกาอยุ่ที่มือคนรีวิว คนพิมพ์ก็กูแล้วถ้ามึงบอกว่ากูไม่มีสิทธิ์แทรกอารมณ์รีวิวนี่แล้วกูจะรีวิวไปหาสวรรค์วิมานพระแสงดาบคาบค่ายอะไรกันคะอีไพร่ หล่อนนี่ก็พูดเป็นลิเกนะคะกะเทย อุ๊ยต๊าย หรือว่าไอ้อภิสิทธิ์เบื้องบนอะไรที่หล่อนร่ายเร่าๆมานี่ไม่ทราบว่าเป็น "ความเสร่อ" รึเปล่าคะ ตอบด่วนนะคะอีไพร่ข้อนี้เดี๊ยนละฉงน?
ป.ล. หล่อนอย่ามาจับไปกระเดียดนะคะอีไพร่สว่าเดี๊ยนรับคำติมิได้ หึหึหึ เดี๊ยนก็แค่ใช้สิทธิอันพึงมีพึงได้ติกะเทยกลับก็แค่นั้น
ข้อที่สอง ต๊ายยย อีนี่กล้าพูดนะคะว่าตัวเองเป็นเลสเบี้ยน กรี๊ดๆๆๆๆๆอีดี้มีเดือยขาไอ้ติ่งที่ห้อยอยู่ตรงหว่างขาหล่อนเนี่ยแถวบ้านเดี๊ยนไม่เรียกว่ามดลูกนะคะ อีลิเดือย โฮะๆๆๆๆๆๆๆ อย่ามาสะตอนะคะกะเทยเราเจอกันแล้วผลสรุปก็ออกมาแล้วว่าใครสวยกว่ากัน หึหึหึ เดี๊ยนเป็นกะเทยก็ยอมรับค่ะแต่ดี้เป้ามันตุงไม่ได้นะคะ หึหึหึ แล้วเดี๊ยนคงไม่ไปถ้าตบอะไรกับหล่อนหรอกค่ะเดี๋ยวเลือดหล่อนมาติดมันจะเป็นกาลกิ... อุ๊บส์ไม่ใช่ค่ะๆ ไม่ใช่ๆๆๆๆๆๆ หมายถึง นี่มันปีใหม่แล้วน่ะค่ะอากาศมันก็ยังหนาวอยู่เก็บปากไว้แตกตอนหน้าหนาวก็น่าจะดีกว่าโดนคนสวยจระเข้ฟาดหางใส่แบบเพื่อนกะเทยเดี๊ยนแล้วจะหาว่าไม่เตือนนะคะ เดี๊ยนทำบาปมาเยอะค่ะไม่กลัวค่ะ สะกดคำว่านรกไม่เป็นค่ะ รู้ตัวค่ะ ไม่ต้องมาเตือนค่ะ อีดอกค่ะ เสร่อค่ะ แบบว่าเริ่ดแบบว่าเชิ่ดค่ะ ที่สำคัญสวยกว่าหล่อนค่ะ อีลิเดือยค่ะ
ข้อที่สามเดี๊ยนละงงค่ะหล่อนสับสนอะไรหรือเปล่าคะเดี๊ยนจำไม่ได้ค่ะว่าเคยไปด่าอาจารย์ตอนเรียกเดี๊ยนไปกินข้าวตอนไหน นี่ล่ะคะลางมรณะที่บอกว่าวิชาเช้านี้หล่อน...แน่ ฮุฮุฮุ (หัวเราะแบบมาม่าเมย์) แล้วช่างกล้านะคะเป็นผีแท้ๆแต่กลับมาสอนให้เดี๊ยนซึ้งในพระธรรมตีความคัมภีร์ โฮะๆๆๆๆๆไม่ไหวล่ะค่ะแค่ตีความรีพลายหล่อนนี่ก็เล่นเอาเดี๊ยนแถบจะหนีไปบวชชีแล้ว
ประเด็นสุดท้ายที่เหลือไม่รู้เรื่องเลยค่ะ หล่อนต้องไปเรียนภาษาไทยให้ทมันได้ซักเกรด4นะคะ นี่ขนาดได้เกรดสามยังวิกฤตขนาดนี้เลยถ้าได้เกรด0นี่ไม่ล่อประดิษฐ์ภาษาโลกที่ห้ามารีพลายเลยเหรอคะ อีกะเทยเมายาคุม หึหึหึหึหึ
สวยกว่าอีดี้ยืนฉี่แน่นอนค่ะ,
ดา แนสทิน่า
ป.ล. กูมึนค่ะอีปูน
_________________
|
| Mon Jan 07, 2008 11:32 pm |
|
|
|
|
