ชะรอยว่าจะมีความเห็นแตกต่างกันค่ะ เหมือนในกรณีติ๊กับบริท (เอาโดยรวมอย่าเพิ่งเถียงว่าเหมือนกันตรงไหน) ที่แฟนของแต่ละฝ่ายนั้นไม่มีทางเข้าใจกันได้
เอาโดยรวมเลยดีกว่า มานั่งเจาะเบลอปวดหัวตาย แต่ละเพลงซาวดน์แตกต่างกันแทบจะสิ้นเชิง จากที่โหลดมา ฟังผ่านๆ จนลบทิ้งไป
The Great Escape เอาตรงๆนะคะ ชวนง่วงอ่ะค่ะ
แต่บั้มนี้มีดีตรงที่ มีซาวดน์เก่าๆซึ่งฟังดูแล้วคลาสสิค แต่ขณะเดียวกัน
มันฟังดูดาดๆ ไม่มีอะไรให้น่าตื่นเต้น แต่ก็ยังอุตส่าห์ใส่ป็อป และ ร็อค
เพิ่มสีสัน
Leisure ฟังได้เรื่อยๆ แต่คงไม่ปลื้มเท่าชีวิตในสวน คงเป็นเพราะบั้มนี้มันชัดเจนกว่าบางอัลบั้ม
Modern Life Is Rubbish ธรรมดาไปสำหรับเบลออ่ะค่ะ แต่ด้วยความที่มันอยู่ช่วงต้นยุค 90
อาจจะได้รับอิทธิพลจาก 80 เข้ามา ทำให้มีความเป็นร็อคอยู่
ส่วนสาเหตุที่ไม่ได้หลงใหลได้ปลื้มตาเดม่อนถึงจะหล่อกว่าเลียมก็เถอะ ยอมรับว่าเดม่อนร้องเพลงเพราะกว่าเลียมที่ชอบร้องยานคาง แหงนหน้า แต่ชอบเสียงเลียมมากกว่าเพราะเสียงเห่ยแบบมีเอกลักษณ์ โดยส่วนตัวชอบผลงานของโนลมากกว่า ด้วยความติดหูกับเสียงร้องที่กังวานนี่แหละ อีกอย่างคืองานของเบลอบางอัลบั้มซาวดน์เหมือนกันเปี๊ยบ ส่วนอัลบั้มที่เหี้ยที่สุดของโอเอซิส ยกให้ Standing on the sholders of giant เพราะมุ่งแต่จะเจาะตลาดเมกา จนแป๊กไม่เป็นท่าชิงๆ
แต่จากที่ดูมา ไม่เคยเห็นลุงชอบอะไรจริงๆจังๆสักอย่าง ปากก็บอกว่านั่นน่าเบื่อ นี่น่าเบื่อ นั่นง่อยแดก อะไรก็ไม่ดีในสายตาตัวเองสักอย่าง เสมือนคนไร้จิตใจ แล้วตั้งแต่ลุงพูดมานี่บอกว่าชอบเบลอ แต่ไม่เห็นบอกเลยว่าชอบเบลอที่ตรงไหน เหตุผลที่ชอบก็ไม่บอกสักนิด เอ๊ะยังไงกันคะลุง
ขี้เกียจต่อล่ะคร่ะ อีกสิบหน้าก็ไม่จบ เอาเป็นว่าพอแค่นี้ก่อน ถ้าได้วกเข้าเรื่องนี้อีก ค่อยว่ากันใหม่
แก้ไขล่าสุดโดย Stereosonic เมื่อ Tue May 13, 2008 9:14 am, ทั้งหมด 2 ครั้ง
_________________