
นัท มีเรีย เบเนเนตตตี้ - Get up Beautiful (3/5)
อัลบั้มที่ ....... เท่าไหร่ก็ช่างเถอะ จำไม่ได้ละ ของดิว่าส์รุ่นเดียวกับนิโคล เทริโอ อย่าง นัท มีเรีย ที่อัลบั้มนี้ก็ยังคงความเป็น ปีอป ผสาน แจ๊ซ เหมือนเดิมเช่นอัลบั้มที่แล้ว (แต่อัลบั้มนี้แจ๊ซเข้มข้นกว่าอัลบั้มที่แล้วนิดส์นึง) แถมยังติดกลิ่นโซลนิดๆ (น้อยนิดจริงๆ - - ดังนั้นจะไม่ขอกล่าวถึงในงานเขียนชิ้นนี้นัก)
จุดเด่น ภาคดนตรีพัฒนามาชนิดที่ว่า อีพวกนักร้องหน้าใหม่ไถลดากลงคลองได้เลย รายละเอียดยิบย่อยปีกย่อยเยอะแยะมากมาย แต่ให้ความรู้สึกว่าไม่รก จัดแบ่งส่วนบาลานซ์ได้ดี เป็นอัลบั้มที่มีภาคดนตรีมีความสมบูรณ์ค่อนข้างสูงมากๆ
จุดด้อย โอ้ย เจ๊เข้าขั้นดิว่าส์ไปแล้วนะ ยังอุตส่าห์ทำเพลงกิงก่องแก้วไม่เหมาะแก่อายุเอาซะเลย ยังดีที่มีแค่เพลงเดียว ส่วนเรื่องอื่นๆที่น่าติก็คือ ภาคการใช้เสียงของอีเจ๊ซึ่งในหลายๆเพลงทื่อไปเพราะไปสันใจเรื่องเทคนิคการร้องมากเกิน ทำให้เพลงที่น่าจะออกมาน่ารักๆทื่อไปเกือบจะสนิท ถ้าลองให้รุ่นเดียวกันอย่างน้านิโคลมาร้องนี่ อีเจ๊จะง่อยแดกไปในทันที
ซิงเกิ้ลแรก
ดีเท่าไหร่ไม่หายกัน (3.5/5) ป๊อปบัลลาร์ดช้าๆ ผสาน แจ๊ซบางๆ ที่เน้นการดำเนินจังหวะด้วยกลอง ก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงคีย์บอร์ดแบบจิ้มๆและไวโอลินบางๆ ภาคดนตรีมีความละเอียดค่อนข้างสูงเลยทีเดียว ทางด้านเนื้อหาก็ เอ่อ... คุณน้านัทยังไม่เลิกพร่อเพ้อถึงสามีเก่าอีกหรอ (เนื้อหามันชวนคิดไปแบบนั้นอ่ะ ฟังปุ๊บ หน้าเต๋าลอยมาเลย) แต่ถ้าเทียบกับว่านี่คือซิงเกิ้ลแรกที่บอกว่า นัท มีเรียจะกลับมาใหม่ มันเนือยไปนิดครับ
Beautiful Love (2/5) ป๊อป ฟั้งกี้คล้ายๆอีเจ๊ช่าในเพลง รักยังไม่ต้องการ แต่แง่ความเข้มข้นนี่อีเจ๊ช่ากินขาดเลย ฉะนั้นภาคดนตรีที่ไม่ได้ต่างอะไรกันเลย มาประกอบกับเสียงอีเจ๊นัท ที่ร้องเพลงเร็วได้ง่อยพอตัว แล้วดันหยิบดนตรีที่ค่อนข้างแรงเกินตัวมาเล่นนี่ ไม่ต้องพูดถึงเลย แถมท่อนฮุคก็ไม่เด่น เนื้อเพลงก็เสร่อๆอีก อย่าตัดเป็นซิงเกิ้ลเด็ดขาดนะเจ
ป.ล.ด่าปุ๊บแกรมมี่ก็ประกาศเป็นซิงเกิ้ลเลย เลิศมาก
แทรคอื่นๆในอัลบั้ม
ดอกไม้ในโคลนของเธอ (3/5) แหมเจ๊กล้านะ อินโทรเหมือน "เมื่อเขามาฉันจะไป" ของอีเจีดา เอ็นปลาโลมามากเกิ๊น ภาคดนตรีคล้ายๆดีเท่าไหร่ไม่หายกัน ป๊อปบัลาร์ดช้าๆ ผสม แจ๊ซบางๆ ระดับความเข้มข้นก็ใกล้เคียงกัน แต่เพลงนี้อีเจ๊ก็พร่ำเพ้อคนรักอีกแล้ว ในแง่ของเนื้อหาที่ใช้การเปรียบเทียบก็โอเคอยู่ แต่ส่วนตัวคิดว่าคิดถูกละที่ตัดซิงเกิ้ลนั้น ไม่ตัดเพลงนี้ เพราะระดับความติดหูเทียบไม่ติดเลย
Gossip (2.5/5) แต่น่ารักอยู่ ดนตรีเป็นป๊อป ดิสโก แถมยังมีคนมาแรพให้ด้วย ไม่รู้ไปจับใครมา Feat ด้วย จังหวะไม่เร็วมาก การดีไซน์เสียงน่ารักดี มีซาวน์อวกาศบางๆเสริมให้เพลงน่าฟังขึ้น เพลงนี้อีเจ๊กลายร่างจากอีเจ๊อกหกซ้ำระกำรักมาเป็นเจ้าแม่ปากนกกระจิบ ซุบซิบกอซซิปเรื่องชาวบ้าน (ทำยังกะซ้อเจ็ดเลยนะอีเจ๊)
ป.ล.กลิ่นเพลงเจ๊ ไคลี่ย์ มิโน้ก แรงมากกกกกกกก
ต่อชีวิต (3.5/5) นี่สิเจ๊ค่อยเหมาะกับคำว่าดิว่าส์หน่อย ดีไซน์เสียงแบบใช้พาวเวอร์กระชากเสียงในการร้องนิดๆ ดนตรีเป็นป๊อปบัลลาร์แจ๊ซที่เน้นเสียงกลองมาประกอบ แล้วมีพวกเปียโน ไวโอลิน คีย์บอร์ด สารพัดห่าเหวมาบางๆพอเป็นกระสัย ภาคดนตรีสื่ออกมาได้น้ำเน่าดีครับ
ความจริงเกี่ยวกับความรัก (2.5/5) ป๊อป ดิสโก้ ผสานแจ๊ซสนุกๆ กลิ่นเพลงอีเจ๊ไคลี่ย์แรงอีกแล้วครับท่าน เนื้อหาอ่ะน่ารักดี แต่การวางเสียอีเจ๊วางเสียงแข็งไป ทำให้เพลงที่ดูออกจะน่ารักๆ อารมณ์เพลงมันเลยทื่อๆไป
หากบังเอิญรักเดินผ่านมา (3/5) เสียงอินโทรคีย์บอร์ดกับเครื่องเคาะเบาๆ แถมยังแทรกไวโอลินบางๆอีก รายละเอียดดนตรีเลิศมาก ป๊อป แจ๊ซ น่ารักๆฟังสบายๆ แต่อย่างว่าคือ อีเจ๊นัทมีปัญหาเรื่องการวางเสียง เสียงอีเจ๊นัททื่อไปครับ ความน่ารักชองดนตรีอ่ะมาแล้ว แต่เสียงเจ๊อ่ะให้มันดูหวานๆกว่านี้ได้ไหม เอาให้จริงให้ดิว่าส์รุ่นเล็กรุ่นเดียวกันร้อง อย่างนิโคลอ่ะ ออกมาจะน่ารักกว่าซะอีก ไอ้ที่ทำให้เสียงเจ๊ดูทื่ออ่ะ เพราะเจ๊เล่นใส่เทคนิคการร้องห่าเหวสารพัดมากมาย ขอให้มันบาลานซ์กว่านี้หน่อยนึง
เรื่องยาวๆของเธอกับฉัน (3/5) ปีอปบัลลาร์ดช้าๆ ผสานกลิ่นแจ๊ซได้ลงตัวมากๆ รายละเอียดดนตรีมีเครื่องดนตรีเยอะมากๆ กลอง เปียโน ไวโอลินอะไรมากมาย แต่ให้อัตรส่วนออกมาได้ค่อนข้างดีมากเลยทีเดียวละ ภาคเนื้อหา ก็ยังคงอกหักรักคุดเช่นเดิม
ไม่จำ ไม่จำ (2/5) เครื่องเคาะ เสียงสังเคราะห์ เสียงกลองยุบยับ โครงสร้างเพลงคล้ายๆ บุ่มบ่ามของ ทาทา ไปหน่อย ป๊อปสนุกๆ (ที่ฟังแล้วไม่สนุก) เนื้อหาติ๊งต๊อง รวมถึงการใช้เสียงที่ติ๊งต๊องพอๆกับเนื้อหา อีเจ๊นัทเอ๊ย เป็นถึงดิว่าส์รุ่นเล็กแล้ว ยังมาทำเพลงกิงก่องแก้วอย่างนี้อีก รายละเอียดดนตรีก็ด้อยกว่าเพลงอื่นในอัลบั้ม แถมอีเจ๊ยังแอบเอาเทคนิค อาร์แอนด์บีฮิพฮอพมาเล่นเองตรงๆอีก เฮ้อ แล้วขอ เฮ้ออีก5ครั้ง
แค่เพียงฝัน (3/5) ป๊อป ผสานแจ๊ซ กับเรกเก้ชายหายหาดบางมากๆ การอร้องดูล่องๆลอย แต่ยอมรับในเรื่องภานดนตรีที่อีเจ๊นัทใส่ใจรายละเอียดดี รวมถึงการร้องแบบนี้ผสานกับป๊อปแจ๊ซที่เน้นเอาแซกโซโฟนมาเล่นเนี่ย ลงตัวดี รวมถึงภาคเนื้อหาน่ารักๆ สบายๆ เหมาะแก่การปิดอัลบั้มดี (ท้ายๆจะมีเสียงอีเจ๊นัททที่พยายามหวีดได้ค่อนข้างตลกไปนิด แต่ก็ไม่ได้น่าเกลียด)
สรุป ยอมรับมากๆว่าอัลบั้มนี้รายละเอียดเรื่องดนตรีแน่นมากๆๆๆๆ เมื่อเทียบกับนักร้อง Wanna Be ที่ขยันออกอัลบั้มเน่าๆมาแล้วนี่ อีเจ๊เขี่ยตกขุมนรกร้อยยี่สิบแปดขุมเลยทีเดียวละ ถือว่าเป็นอัลบั้มที่ดีอัลบั้มหนึ่ง (ยกเว้นความดีความชอบให้ภาคดนตรีครับ) สมชื่อ Get Up Beautiful จริงๆครับผม!!!
แก้ไขล่าสุดโดย paradizer เมื่อ Fri Aug 01, 2008 4:22 am, ทั้งหมด 1 ครั้ง
_________________

April fighting! + angel Sojin�