อัลบั้มนี้เหมือนเป็นภาพสองด้านอ่ะครับ ถ้าจะฟังแล้วคิดว่ามันติดหูก็ใช่ แต่ว่าถ้าจะฟังว่าน่าเบื่อๆก็ได้เช่นกัน ? ที่เด่นๆของอัลบั้มนี้คือซาวน์ที่ออกมาได้ดีพอตัวเลย แต่ว่าเสียงซินท์แต่งเสียงบริทย์มันล่อจะทั้งอัลบั้มอยู่แล้ว มันเลยทำให้คนที่ Anti-Brit ยังไม่สามารถเปิดรับได้เต็มที่
เพลงที่โดเด่นออกมาจริงๆเลยก็คือ Out From Under ที่ต้นฉบับทำไว้ดีค่อนข้างมาก ส่วนบริทย์เลือกที่จะนำเสนอให้รู้สึกว่าเธออ่อนแอ ก็ทำได้ดี แต่ชอบต้นฉบับมากกว่าครับ เขี่ยเพลงคัฟเวอร์ชาวบ้านอื่นๆที่เคยคัฟเวอร์มาทั้งชีวิตได้เลยละ
ครับผม!!!
ป.ล.ว่าแล้วก็อยากรีวิว"อัลบั้มแรกของบริทย์ที่ทำให้ฟังได้โดยไม่กดข้ามแทร็ค" (ก็อัลบั้มนี้แหละ) จริงๆเลย แต่ตัวแม่เขาจองรีวิวกันไว้แล้ว อิอิ
_________________
April fighting! + angel
Sojin�