พั้นช์ - ปรากฏการณ์ธรรมชาติ (4/5)
เอาตามตรกงันก่อนเลยดีกว่าว่านี่คือศิลปินไอดอลไทยเพียงหนึ่งเดียว(ของยุคนี้)ที่ยังติดตามผลงานมาโดยตลอด ด้วยศักยภาพของตัวนักร้องทำให้เชื่อว่า"ของเขามีดี" และแน่นนอนตราบวันนั้นจนวันนี้ศิลปินหน้าใหม่ก้ผุดกันขึ้นมาอย่างกับดอกเห็ดเวียนว่ายตายเกิดในวงการก็เยอะ น้อยรายที่จะอยู่ยงนาวนานได้ถ้าคุณไม่เจ๋งจริง และ"พั้นช์" ก็เป็นหนึ่งในศิลปินที่อยู่ยงคงกระพันมาถึง 9 ปีแล้วด้วยกัน (นับตั้งแต่ทำอัลบั้มแรก) จากอัลบั้มแรกสู่อัลบั้มนี้การพัฒนาการของพั้นช์มีให้เห็นขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากที่อัลบั้มที่แล้วพั้นช์ได้ตัดทอนความเป็นโฟล์คลดลงและใส่ความทันสมัยในรูปแบบของโมเดิร์นป๊อปร็อคเข้ามาทำให้ผลตอบรับดีขึ้นกว่าในอัลบั้มที่สาม หากแต่ก็ยังไม่โดดเด่นเท่ากับสองอัลบั้มแรกด้วยภาคดนตรีและเนื้อหาที่หม่น ทำให้คนฟังส่วนใหญ่ฟังแล้วรู้สึกอึดอัดแทนที่จะมีความสุข มาในครั้งนี้พั้นช์ได้ถอดเอาโมเดิร์นป๊อปร็อคออกแล้วหันกลับมาสู่ธรรมชาติแบบในสองอัลบั้มแรก เป็นป๊อปร็อค ป๊อปอดัลท์คอนเทมโปลารี่ที่เหยาะกลิ่นโฟล์คลงไป และแน่นอนว่าผลตอบรับออกมาดีอย่างท่วมถ้น
จุดเด่น อัลบั้มนี้พั้นช์พาเรากลับไปในสองอัลบั้มแรกที่ดูเป็นธรรมชาติและเป็นตัวตนจริงๆของพั้นช์ ทำให้ผลตอบรับออกมาดีกว่าอัลบั้มที่สามและสี่อย่างเห็นได้ชัด รวมถึงพัฒนาการในการใช้เสียงร้อง ด้วยตัวศิลปินก็มีเรนจ์เสียงที่ค่อนข้างกว้างอยู่แล้ว สามารถร้องต่ำและสูงได้เยอะ หากแต่ในอัลบั้มที่ผ่านๆมากลับเลือกโทนเสียงกลางและต่ำเข้ามาใช้เยอะให้ความอึดอัดมีค่อนข้างมาก มาในอัลบั้มนี้มีการเลือกใช้โทนเสียงในอ๊อกเตฟที่สูงึ้น ทำให้เสียงพุ่งมากขึ้น ดูหลากหลายมากขึ้นจากเก่าๆ
จุดด้อย แม้ว่าการเพิ่มอ๊อกเตฟของเพลงจะทำให้เพลงน่าสนใจมากขึ้น แต่เนื่องจากเสียงสูงของพั้นช์จะมีความแหลมในตัวอยู่ ถ้าใครที่ไมอชบเสียงในแนวแหลมๆแบบแจ๋นๆอาจจะพาลไม่ชอบไปเลยก็ได้ (แต่ส่วนตัวไม่ใช่ปัญหาเพราะแจ๋นในระดับที่สมควรแจ๋นเหมาะสมกับอารมณ์เพลงดี)
ซิงเกิ้ล
เพื่อนกันวันสุดท้าย (3.5/5) ซิงเกิ้ลแรกที่ปล่อยออกมาซึ่งเรียกได้ว่าคิดถูกมากๆที่ปล่อยเพลงนี้ ทั้งด้วยเนื้อหาที่น่ารักคงโดนใจวัยรุ่นได้ไม่ยาก ถือเป็นการขยายฐานแฟนเพลงทั่วไปให้เพิ่มขึ้นด้วย ในภาคดนตรีที่มาในรูปแบบป๊อปโฟล์คผสานกับมีเดียมร็อคแอนด์โรลด์ก็ออกมาดูเนียนดี การใส่ลูกเล่นของเสียงเพอคัชชั่นก็น่ารักดี ฟังแล้วนึกถึงเราคงต้อง้ปฯแฟนกัน เวอร์ชั่นที่ขยับได้มากกว่า
ผู้เคราะห์ร้าย (4/5) ซิงเกิ้ลที่สองที่ห่างจากซิงเกิ้ลแรกนานพอตัว แต่งานที่ออกมาอยู่ในขั้น ดี -ดีมาก เลยทีเดียว ร็อคโฟล์คบัลลาร์ดแน่นๆดนตรีที่หนักขึ้น รวมถึงภาคเนื้อหาที่ไม่ใช่อกหักดาดๆแบบแต่ก่อนหากแต่พัฒนามาย้ำความรู้สึกตนเองว่า "เจ็บแล้วจำ" และยิ่งภาคการร้องที่สามารถใชเอารมณ์ๆเซ็งๆปนโมโหในท่อนก่อนเข้าฮุค จนมาระเบิดอารมณ์ในท่อนฮุค ทำให้อารมณ์เพลงนี้ออกมาชัดเจนและถึงมากๆ
ไปถามพี่เบิร์ดเลย (2.5/5) ซิงเกิ้ลล่าสุดที่เป็นเรโทรป๊อปผสานกลิ่นของดิสโก้นิดๆและบีทตึ๊บๆแต่คุมจังหวะเพลงให้ไปในทางน่ารักด้วยเสียงสังเคราะห์และเสียงตบบมือก็ถือว่าโอเลยทีเดียว ภาคเนื้อหาดูน่ารักดี(แม้ว่าแทบจะขนมายกค่ายก็ตาม) รวมถึงภาคการร้องที่ดูกวนๆ แต่ว่าจุดที่สำคัญเลยคือตอนนี้สิ่งที่คนฟังเพลงที่อยู่ในฐานะนักวิจารณ์กำลังมองว่าพั้นช์จะสามารถก้าวสู่ความเป็นดิว่าส์ มีการพัฒนาทางดนตรีเพิ่มขึ้นหรือไม่ เพลงนี้เลยอาจจะดูเสมอตัวไปนิด แต่ฟังแล้วสนุกคึกครื้นดีคงไม่มีใครเถียงแน่นอนข้อนี้
เพลงอื่นๆ
ตะวันที่ปลายอุโมงค์ (4.5/5) ดีมาก ร็อคบัลลาร์ดที่ภาคดนตรีคุมเสียงด้วยเครื่องสายและซาวน์หลอนๆลอยๆราสกับว่าอยู่ในอุโมงค์จริงๆ จนกระทั่งเข้าท่อนฮุคจึงใส่อารมณ์ขอร้องอ้อนวอนแทบขาดใจลงไปพร้อมกับดนตรีเครื่องหนัก (กลอง กีต้าร์) ลงไป เป็นเพลงที่เรียบเรียงดนตรีได้ดีมาก และภาคการร้องของพั้นช์ก็อกมาดีมาก แม้ว่าบางท่อนดูจมไปกับดนตรีนิดนึงก็ตาม
ปรากฏการณ์รรมชาติ (3.5/5) ไตเติ้ลแทร็ค เป็นอีกหนึ่งเพลงน่ารักๆที่เชื่อว่าหลายๆคนอยากได้ยินจากพั้นช์ มาในรูปแบบป๊อปอดัลท์คอนเทมโปลารี่ผสานกับโฟล์คเบาๆคลอไปในเพลง เนื้อหาเพลงง่ายๆชิลๆ อารมณ์เขาไปกับเพลง เป็นอีกแทร็คที่ฟังได้เพลินที่สุดในอัลบั้มเลยทีเดียว
สิ่งที่อยู่ข้างใน (4/5) เป็นเพลงเดียวที่รอดมาจากเดโมสามเพลงเข้ามาอยู่ในอัลบั้ม โดยภาคดนตรีจะมีคว่มเป็นโฟล์คสูงกว่าฉบับเดโม กลายเป็นป๊อปร็อคบัลลาร์ดผสมกลิ่นโฟล์คลงไป ประกอบกับเนื้อเพลงที่เศร้าคลอไปกับเพลง แต่ไม่เศร้าในเชิงอกหัก อยู่ในอารมณ์ประมาณน้อยใจ ทำให้ฟังแล้วไม่อึดอัดเหมือนในอัลบั้มที่แล้ว มาที่เพลงที่เรียกได้ว่าดีที่สุดในอัลบั้มนี้กันเลยดีกว่า ลืมฉันไปเสียเถอะ (5/5) ที่ได้พี่เสก โลโซมาดูแลในทุกๆอย่างแม้กระทั่งเสียงคลอรัส โฟล์คบัลลาร์ด ที่เน้นอารมณ์ความรู้สึกซึ่งในเพลงสื่อออกมาได้สุดๆ และเมื่อมารวมกับดนตรีสดของพี่เสกที่ขึ้นชื่อว่าเพราะที่สุดในประเทศไทยคนหนึ่ง อีกทั้งยังเป็นการผสานสไตล์ของพั้นช์และพี่เสกได้อย่างลงตัวสุดๆ ให้ใจไปเลยเพลงนี้
มาที่ คิดถึงเหมือนกัน (3.5/5) ป๊อปอดัลท์คอทเมโปลารี่เหยาะกลิ่นโฟล์คลอยๆ ที่ทำออกมาได้น่ารักอีกเพลงหนึ่ง สไตล์จะคล้ายๆในอัลบั้มแรก (ถ้ายังนึกไม่ออกลองนึกถึงแคลอรี่ บลาบลา อัลบั้มที่ล่าสุด) ทั้งภาคเนื้อหาภาคการร้องและภาคดนตรีทำออกมาได้กลมกลืนมากๆ เช่นเดียวกับทำไมต้องเป็นอย่างนี้ (3.5/5) ที่มาในรูปแบบคล้ายๆกันและฟังได้เพลินๆไม่แพ้กันเลยทีเดียว
ใจถึงก็ถึงใจ (3.5/5) ป็อปร็อคเหยาะกลิ่นโฟล์คที่เน้นการนำเสนอภาคเนื้อหาที่เข้มแข็งและให้กำลังใจได้หึกเหิมดี และภาคการร้องของพั้นช์ก็ดูห้าวดูเข้มแข็งเหมาะสมกับเพลงดี
สุดท้ายกับเพลงประกอบละครทัดดาวบุษยา เส้นทางแห่งความรัก (3/5) ภาคดนตรีป๊อปอดัลท์คอนเทมโปลารี่เหยาะกลิ่นร็อคและโฟล์คลงไปเบาๆ เพลงนี้ทำออกมาได้เสมอตัวตามธรรมดาของเพลงประกอบละครดี ส่วนภาคการร้องของพั้นช์ดูอินเข้าไปกับเพลงดี ถ้าใครดูละครแล้วมาฟังเพลงคงอินไปกับพั้นช์ได้ไม่ยากแน่นอน
สรุป อัลบั้มนี้สามารถดึงตัวตนความเป็นพั้นช์กลับมาได้สูงมากๆ และทำให้ความสดใสในเพลงมีสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และนี่คือภาพลักษณ์ที่คนทั่วไปรวมถึงบรรดาแฟนคลับผู้ฟังเพลงอยากได้ยินและอยาเห็นจากพั้นช์ และคาดว่าในอัลบั้มหน้าก็น่าจะยืนพื้นด้วยดนตรีในรูปแบบนี้ที่ตลาดรับมากกว่าและทำให้ประสบความสำเร็จ
_________________
April fighting! + angel Sojin�
