Debutants AF6 The Album 3/5
แหม่ หลังจากที่ปีที่แล้วก็ได้ออกอัลบั้มมาให้เราสยองพองขน (ซึ่งอัลบั้ที่แล้วก็ฟังได้หลายเพลงอยู่แต่ไอ้ที่มันไม่น่าฟังนี่สยองรูหูจริง) มาในปีนี้ที่ดูน่าจะมีคุณภาพขึ้นในเรื่องของตัวคนร้อง พอดุโดยรวมออกมาผลปรากฏว่าก็ไม่ค่อยต่างอะไรกันมากสักเท่าไหร่
ข้อดี ภาคดนตรีดูดีขึ้นนิดหน่อย การร้องของสมาชิกในปีนี้ดูมีพื้นฐานในการร้องเพลงอยู่แล้ว เลยไม่น่าจะมีอะไรมากนัก
ข้อด้อย แต่ว่าเรื่องอารมณ์เพลงและการเลือกใช้แชนแนลเสียงในการร้องกลับดูไม่ผ่านในหลายๆเพลง ยิ่งมาเจอดนตรีที่ยอมรับว่าดูดีขึ้น แต่ก็เชยขึ้นจากอัลบั้มที่แล้วอยู่เยอะพอสมควร สรุปแล้วเลยฉุดภาพรวมกลายเป็นว่าปีที่แล้วยังจะน่าฟังมากกว่าเสียอีก
เพลงที่... ฟังแล้วหนักใจ
First Love - กฤษ มงคงศิลป (1.5/5)
รายแรกที่มาประเดิมนี่แค่เริ่มฟังก็คิดแล้วว่า "คิดถูกหรอว่ะที่ทำเพลงแบบนี้" คือเสียงไม่เข้ากับดนตรีไม่พอ ภาคดนตรีที่เป็นชิลแจ๊ซที่ออกแนวป๊อปอดัลท์คอนเทมโปลารี่บวกกับเนื้อหาที่ดูแล้ว "ง่อย" อย่างแรง มาเจอเสียงแหลมๆและคลอรัสตลกๆแล้ว เ่อ่อ ตอนแรกว่าจะให้ 2 ขอลดเหลือ 1.5 ละกัน
ทางเลือก - แม็ค วีรดนย์ (1.5/5)
โอ้ย ทำไมปีนี้ถึงเลือกทเพลงกันได้เชยยยยยยยยยยยยย ลากขนาดนี้ แม้กระทั่งเพลงร็อคก็ยังจะเชย ยอมแพ้กับอัลบั้มนี้จริงๆ และยิ่งมารวมกับเสียงแม็คที่ไปคนละทิศละทางมากๆ เออ รอบเดียวเกินพอจริงๆ ภาคดนตรีก็กะโหลกกะลาหลวมโครก พอๆ จบ
เพลงที่... เฉยๆ
เกินนาน - อ๊อฟ ชาญณรงค์ (2.5/5)
มาที่รายที่สองที่มาในแนวปีอปร๊อคอดัลท์คอนเทมโปลารี่ที่ฟังล้วดูโอเคมากกว่ารายแรกเยอะ แต่ว่าตัวรายละเอียดดนตรีกับเนื้อเพลงก็ไม่มีอะไรมากนัก ดุธรรมดาๆ ฟังแล้วนึกถึงเพลงประกอบละครช่อง 3 ดี ไม่มอะไรดีเด่น แต่ก็ไม่ได้ง่อยเหมือนเพลงแรก ฟังได้เรื่อยๆ แต่แอบรำคาญเสียงแบนๆไร้มิติอยู่นิดๆเหมือนกัน ฟังแล้วไม่รู้ว่าพี่แกเหงาตามเนื้อเพลงตรงไหน
ขอโทษ - แอน ศิริพร (3/5)
และแล้วเราก็ได้ฟังอะไรที่แตกต่างจากแจ๊ซไทยจ๋าแบบที่ตัวแม่จ๋าของรายการแต่ละปีทำออกมา คือมันฟังแล้วก็ยังเป็นแจ๊ซไทยจ๋าอยู่ดีแต่มันดูร่วมสมัยและไม่เชยมากแบบที่ผ่านๆมาสักเท่าไหร่ (แต่ก็ยังเชยอยู่ดี) แต่เลือกใช้เสียงได้โอเข้ากับโน้ตและอารมณ์ดี แต่ฟังแแล้วมันก็ยังเฉยๆอยู่ดีแหละ ความเป็นตัวตนที่ใส่ไปในเพลงสัมผัสไม่ค่อยได้สักเท่าไหร่
ความจริง - อิชย์ ศรีว่องไทย (3/5)
อินโทรคุ้นหูอย่างอดคิดไม่ได้ แต่ก่อนอื่นขอชมเรื่องเสียงก่อนเลยที่ใช้เสียงเหมาะและมีความเป็นตัวตนลงในเพลงได้สูงกว่าสามรายแรกที่ผ่านมา ภาคดนตรีที่เป็นป๊อปอดัลท์คอมเทมโปลารี่น่ารักๆก็โอเค เพียงแต่ว่ามันดูตลาดๆธรรมดาเหมือนเพลงชาวบ้านไปหน่อย (และแน่นอนว่าเหมือนของท่านโปรดิวเซอร์ของท่านสุดๆ)
จนมุม - แท๊บบี้ รฐา (2.5/5)
อีกหนึ่งคนในปีนี้ที่มีพื้นฐานและเนื้อเสียงในการร้องเพลงที่ดี แต่เพลงไม่ได้อวยศักยภาพนักร้องเลย อย่างแรกเลยคือเชยมากกกกกกกกก เชยกว่ายุคน้ากี้กะโปโลอีก คิดยังไงถึงทำเพลงแนวนี้ แจ๊ซเก่าๆเหยาะกลิ่นร็อค แล้วยิ่งมารวมกับการใช้เสียงของแท๊บบี้เองแล้ว ที่เหมือนรู้ว่ายังไงก็คงไม่ได้ไปรอดมากกว่านี้แล้ว เลยร้องออกมาธรรมดาไร้อารมณ์มากๆ เสียดายจัง
ถามไม่เอาำคำตอบ - ที ทีชลิตป์ (2.5/5)
แม้ว่าอยู่ในบ้านจะดูกะโหลกกะลา แต่พอมาร้องสตูดิโอก็โอเคอยู่ ภาคดนตรีป๊อปร็อคอดัลท์คอนเทมโปลารี่ที่ฟังแล้วก็รู้ว่าว่านทำให้ ภาคดนตรีเลยมีความละเอียดแต่ไม่รก ฟังสบายดี แต่เสียงคุณพี่แกนี่สิมันแหลมๆพิกลๆยังไม่รู้แฮะ ดูไม่ค่อยเข้าทิศเข้าทางเลยที่ใช้แชนแนลเสียงนี้ สู้ไปใช้แชนแนลเดียวกับตอนอยู่ในบ้านยังจะดูดีซะกว่า นอกนั้นไม่มีอะไร ดีชั่วเท่ากันขาดตัว
รักแล้วต้องพูด - กุญแจซอล ป่านทอง (2.5/5)
เรโทรร็อคที่เอาดิสโก้อ่อนๆมาผสานได้อย่างน่ารักดี เนื้อเพลงก็ดูน่ารักสมวัยดี ส่วนภาคการร้องก็ใช้เสียงใหญ่ๆหนาๆได้เป็นประโยชน์ดี ฟังได้เรื่อยๆถ้าไม่คิดอะไรมากนะ อ้อ คีย์เพลงนี้มีไม่เยอะ เสียงหนูเลยดูไร้อารมณ์ไปเลย
รู้หรือเปล่า - นิวตี้ นิธินันท์ (2.5/5)
เป็นร้อคเมนสตรีมธรรมดา ซึ่งก้ธรรมดาจริงๆ คือตัวนักร้องเสียงก็โอในระดับหนึ่งอยู่แล้ว แต่ดันเลือกคีย์ต่ำให้ร้องแล้วมันเลยเหมือนมาบ่นๆอะไรฟังทั้งเพลง แม้กระทั่งท่อนฮุคมันก็ไม่พีค หรือธรรมดาๆและเรียบไปเป็นโทนเดียวไปหมด ฟังไปไม่นานก็จะเบื่อไปเองโดนอัตโนมัติ อ้อ ท่อนก่อนเข้าฮุคจบมิกซ์ได้บรรลัยมาก เสียงดนตรียุบยับแถมยังเสียงพูดอีก
เพลงที่... กินโยเกิร์ต เกิด เกิด เกิด
ผิดมากไหม - ซานิ นิภาภรณ์ (3.5/5)
ทำไมมันดูดีกว่าเพลงที่ผ่านๆมาเยอะเลย(ว่ะ) ทั้งภาคดนตรีที่มีรายละเอียดอะไรค่อนข้างพอดี ภาคเนื้อหาที่ติดหูจำง่ายและไม่คอยมีใครเขียนแนวนี้สักเท่าไหร่ ดนตรีแนวร็อคแบบผู้หญิงจ๋าที่พาลให้นึกถึงร็อคเกอร์สาวฝั่งแกรมมี่อย่างอดคิดไม่ได้ ตัวนักร้องก็เสียงพุ่งและดูได้อารมณ์ดี หลบเสียงต่ำขึ้นสูงตะเบ็งแหกแยกท่อนก็โอ ยกวเน้เสียงหลบที่แปร่งๆไปหน่อย นอกนนั้นดูดีเป็นลำดับต้นๆของอัลบั้มเลยก็ว่าได้
เศษ - นุกนิก นันท์สินี (4/5)
เป็นเพลงที่สองที่ฟังแล้ว "โอ" ในอัลบั้มนี้ ภาคดนตรีที่เป็นบัลลาร์ดร็อคเจืออิเลคโทรนิคที่ลอยๆในเพลงที่ออกมาได้ค่อนข้างพอดีกับเพลง ภสคเนื้อหาก็เพลงร็อคเกอร์ผู้หญิงทั่วๆไปประมาณว่า "ฉันไม่ต้องการเธอแล้ว" ก้ธรรมดาๆทั่วไป มาที่ภาคการร้องของนักร้องที่เสียง"พุ่ง"มากๆ แหวกดนตรีออกมาเลย แถมเทคนิคการแบ่งลมก็ทำออกมาได้ดีพอสมควร ร้องออกมาได้อารมณ์เพลงดี ชอบๆ
อย่าน่ารักกว่านี้ - อิช์ค กัลยทรรศน์ (3.5/5)
ขอแสดงความยินดีกับรุ่นน้องเจ๊มาดามด้วยที่ได้เพลงน่ารักเชียว อินดี้ป๊อปติดกลิ่นดิสโก้รวมไปถึงแจ๊ซนิดๆ ที่ทำภาคดนตรีออกมาได้น่ารักดีแม้ว่าโดยรวมจะตลาดไปหน่อย แต่ภาคเนื้อหาติดหูและติดใจง่าย ยิ่งท่อนที่ว่า "ไม่ได้ดัดจริต แต่เธอไม่มีสิทธิ ทำฉันนั้นหวั่นไหวไปกันใหญ่" ติดใจท่อนนี้มากๆโดยเฉพาะคำว่า... (รู้กันๆ) มาที่ภาคการร้องที่แม้ว่าจะดูด้อยที่สุดในรุ่นนี้แต่กลับเลือกใช้เสียงได้เข้ากับเพลงแล้วอารมณ์เพลงก็เข้าอย่างสบายๆ คือฟังแล้วรู้ว่าไม่ได้ตั้งใจร้องมันมากเินไปจนต้องนึกว่าต้องใส่ตรงนี้ ต้องหลบเสียงต้องลากตรงนี้ เลิศ
สรุป ถ้าคุณเป็นแฟนคลับเอเอฟเฉพาะคนก็จงเลือกฟังเฉพาะแทร็ค หรือถ้าแค่ดูผ่านๆไม่ได้ชอบใครเป็นพิเศษก็ฟังบางเพลง แต่ถ้าไม่ได้สนใจอะไรเลย ก็ควรจะฟังเฉพาะบางเพลงจริงๆ โดยรวมอัลบั้มนี้ไม่ได้แย่ ไม่ได้ดี แต่อัลบั้มของปีที่แล้วดูดีกว่า ก็แค่เท่านั้นเองนะครับผม!!!
_________________
April fighting! + angel Sojin�
