Justin Bieber - My World 2.0 - 3/5 (ก็ได้วะ)
ก่อนอื่นขอบอกไว้ก่อนเลยว่าให้อารมณ์คล้ายกับตอนที่เจ๊แนสรีวิวแอชลี่เลย เฮ่อๆ ของแสลงดีๆนี่เอง ดังนั้นแฟนๆอย่าได้คาดหวังอะไรมากว่าจะได้คะแนนเท่าไหร่อะไรยังไง มา มาเริ่มกันเลย
อัลบั้มนี้ปูพื้นด้วยความเป็นป๊อปเหยาะอาร์แอนด์บีแดนซ์เป็นหลัก มีพวกแจ๊ซพวกร็อคหลุดมาประปราย และตบด้วยซินท์ไม่ก็อิเลคโทรนิคตามสมัยนิยม ผลออกมาคืองานป๊อปวัยรุ่น(แก่แดด) ที่ออกมาแล้วใช้ได้เลยทีเดียว
แต่ว่าจะชมอย่างเดียวก็ไม่ได้ (ฮึฮึ) ดังที่บอกไว้แต่ต้นแล้วคือมันออกมาเรียกได้เต็มปากว่า "ดี" หากแต่เมื่อเทียบกับวัยรุ่นชายหญิงคนอื่นๆที่เสนอและถ่ายทอดออกมาได้ดีกว่าก็มีมาก (เพียงแต่ดังไม่เท่า) ซึ่งในระยะยาวหากยังเป็นแบบนี้ ต่อให้สาวกรี๊ดแค่ไหนก็เงียบได้ ดู Aaron Carter เป็นตัวอย่างได้ และรวมไปถึงภาคเนื้อหาที่แก่แดดเกินวัยไปมาก แก่แดดได้ แต่แก่แดดแบบพอดีๆ มิฉะนั้นเดี๋ยวมันเกรียมเอาได้ แถมวิธีแก่แดดมันก็ไม่ได้หมายความว่าต้องแต่งเพลงจีบหญิงอย่างเดียว ไปหัดมาใหม่นะไอ้น้อง
เริ่มมาเริ่มชำแหละกันที่ Baby (2/5) เปิดตัวทั้งทีก็ต้องเอาเพลงที่มันติดหูยู้ฮู้เต้นง่ายฟังง่าย และก็มักง่ายด้วย ชนิดที่เอาคนมาฟีทด้วยแล้วก็ยังคงน่ารำคาญ เบบี้ๆๆ โอ้วๆๆๆ ป๊อปแดนซ์อาร์แอนด์บีดาดๆที่เนื้อหาก็แก่แดดชนิดที่ "หะมอยมึงยังไม่ทันขึ้นกระแดะจะจีบสาว" (แน่นอนว่าเรราจะพบเนื้อหาแบบนี้มากมายเพื่อใช้เรียกลูกค้าสาวๆ) จบข่าว มาที่เพลงต่อมา ตั้งชื่อเพลงมาได้ "อีนี่ มีหนี้" Eenie Meenie (2.5/5) เอาน่าแต่อย่างน้อยก็ไม่ได้น่ารำคาญโอ้วๆๆๆแบบเพลงแรก เพลงนี้ดูเอทกันกับพ่ออ้วนดำสองกิ๊กกะไบท์ ดังนั้นจึงผสานเอาป๊อปแดนซ์อาร์แอนด์บีของเด็กแก่แดดผสานกับเรกเก้ของพ่อดำแดด ผลออกมาก็โอเค ฟังสบายรูหูมากกว่าเพลงแรกเยอะ แม้ว่ามันจะเหมือนเอา Fire Burning + Baby ก็ตาม ส่วน Somebody To Love (2.5/5) ยูโรป๊อปแดนซ์ติดกลิ่นดิสโก้ และตามธรรมเนียม อิเลคโทรนิคติ๊ดๆตื๊ดๆว่อนเพลง แม้เนื้อเพลงจะแก่แดดแต่ให้อภัยเพราะมะนไม่ได้มีแต่โอ้วๆๆๆ แบบเพลงเปิดตัว บวกจังหวะลูกเล่นอะไรก็ดูน่าสนใจดี
์Never Let You Go (3/5) ซินท์ป๊อปอาร์แอนด์บีที่ฟังแล้วดูดีมีชาติตระกูลที่สุดเพลงนึงในอัลบั้มและจะดีกว่านี้ถ้ากำจัดความเนือยของตัวเพลงได้มากกว่านี้ ส่วน U Smile(4/5) เห็นคะแนนแล้วอาจจะตกใจ แต่มันหอนออกมาได้อารมณ์โซลดีจริง แถมดนตรีก็กำลังดีไม่ขาดไม่เกิน ว่าแต่อีเพลงดีๆทำไมไม่ตัดเป็น Official Single วะ
Stuck In The Moment (3/5) ชนิดแค่บีทตึ๊ดๆขึ้นมาพร้อมกับ วิธยู วิธยู ก็สามารถคาดเดาได้ว่ามัน"ไม่น่าจะเวิร์ค" (แต่มันดันเวิร์คหว่ะ) ป๊อปอาร์แอนด์บีคอนเทมโปลารี่ฟังสบายๆที่ไม่คิดจะได้ฟังจากอีเด็กโอ้วๆๆๆ (ฝังรูหูมาก ดังนั้นอาจจะกัดอีกหลายรอบ) มาที่ Runaway (2/5) เสียงสูงได้ปวดประสาทมาก ดนตรีก็ไลน์เดียวกับเพลงเก่งป้าไมค์ Billie Jean ไปหน่อย (ไม่หน่อยก็ได้วะ ฉิบหาย) ต่อด้วย Overboard (3.5/5) กล้าเล่นมากชมเชย ที่หยิบเอาแจ๊ซบางๆมาคลุมป๊อปอาร์แอนด์บีดาดๆ แต่ฟังแล้วมันเหมือนดูเอทกันกับสาวเจ้าที่มาร้องด้วยมากกว่าหว่ะ ไม่ใช่ฟีท แต่ฟังสบายดีจริง รื่นหูดี
ปิดท้ายด้วย That Should Be Me (3.5/5) อินโทรมาได้น่าสนใจมาก ป๊อปร็อคบัลลาร์ดติดกลิ่นโฟล์ค ว่าแต่ตอนแต่งเพลงฟัง The Climb ของพี่จอบมารึเปล่า กลิ่นพี่จอบถึงได้ลอยมาแต่ไกล แถมติดกลิ่นเขาแล้วถ่ายทอดอารมณ์ได้ไม่ดีเท่าเขาด้วย (ดีแล้ว แต่ดีไม่เท่า) แต่ก็โอเคกว่า โอ้วๆๆๆๆ (จิกรอบสดท้ายละ ฮึฮึ)
สรุป เป็นอัลบั้มจากวัยรุ่นที่ฟังผ่านรูหูโสตประสาทได้โอเค ถ้าไม่คิดอะไรมาก อัญเชิญสดับได้ครับผม!!!
_________________
April fighting! + angel Sojin�
