สำหรับรีวิวคงไม่เลือกเกริ่นอะไรมากมาย เอาเข้าจริงๆแล้วกำลังอยู่ในช่วงหาแรงบัลดาลใจในการเขียนรีวิวด้วย เพราะรู้สึกตัวเองเริ่มหมดมุกและไม่มีอะไรจะเขียน จนมานั่งจิ้มเลือกในไอพ็อด จนสุดท้ายแล้วก็ได้สาวน้อยน่ารักๆจากฝั่งผู้ดีมาเขียน Birdy สาวน้อยผู้มีพรสวรรค์ทั้งฝีมือและน้ำเสียง ผู้ชนะรายการ Open Mic UK ในปี2008 ก่อนจะเดบิ้วสตูดิโออัลบั้มแรกในชีวิตในอีก3ปีต่อมา
Birdy : 70%
สตูดิโออัลบั้มแรกของเธอ โดยใช้ชื่อเดียวกันกับชื่อในวงการ โดยตอนมีผลงานอัลบั้มนี้ เธอมีอายุเพียง14ปี(หลังจากชนะรายการ Open Mic UK เมื่ออายุ12ปี) โดยตัวเพลงในอัลบั้มทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นงานคัฟเวอร์ทั้งสิ้น โดยเอามาRearrangeใหม่ในรูปแบบงานอินดี้โฟล์คซึ่งเป็นธีมแนวหลักของอัลบั้มชุดนี้ ผสมกับแนวทางอื่นๆทั้ง สโลว์คอร์, แซดคอร์, ชามเบอร์, บลูอายด์โซล, นีโอโซล, บลูและคอนเทมโพรารี่โฟล์ค ที่ร้อยเรียงผสารจังหวะของเพียโนเป็นหนึ่งเดียว ทั้งน้ำเสียงโซลที่โดดเด่นของตัวนักร้องเมื่อรวมกับแนวเพลงที่ช่วยส่งเสริมเสน่ห์อันเปลี่ยมล้นออกมาทำให้เธอถูกพูดถึงปากต่อปากในไม่ช้า และด้วยความหม่นหมอง เศร้า และบาดลึกกระแทกจิตกระแทกใจของเพลงที่เธอถ่ายทอดออกมา ทำให้ผู้ฟังถึงกับทึ่งในพรสวรรค์ที่มีติดตัวเธอมา ซึ่งไม่น่าเชื่อเลยว่าคนถ่ายทอดมันออกมาจะเป็นแค่เด็กที่มีอายุเพียง14ปีเท่านั้น
สำหรับส่วนตัวแล้วก็คิดไม่ต่างกับคนส่วนใหญ่ว่าพรสวรรค์ในเส้นทางสายศิลปินของเธอคนนี้โดดเด่นเหลือเกิน พาลคิดถึงพวก Natasha Bedingfield หรือ Norah Jones เลยทีเดียว ซึ่ง ณ ตอนนี้แม้เธอจะยังเป็นเหมือนเพชรที่รอการเจียระไนก็ตาม แต่ในอนาคตเชื่อเลยว่าถ้าเธอดูแลถูกปรุงแต่งไปในทางที่ถูกแล้วละก็ จะต้องงกลายเป็นเพชรที่งดงามอย่างแน่นอน
จุดเด่นและจุดด้อย
ถ้าเทียบกับศิลปินที่อายุเท่ากันต้องถือว่าเธอทำได้ดีกว่ามากๆ เพียงแต่ถ้าเทียบในระดับมืออาชีพที่แข่งขันกันสูงแล้ว ต้องถือว่าไม่ได้รู้สึกเซอร์ไพรซ์ในตัวเนื้องานเท่าไหร่ เพราะมันก็คืองานที่หาฟังได้ทั่วไปจากพวกนักร้องอินดี้หรือพวกโชว์ตามโรงแรมหรือภัตตาคาร ส่วนหนึ่ง อาจจะด้วยความที่มันเป็นงานที่ตอบโจทย์คนเฉพาะกลุ่ม อย่างพวกนักฟังที่ชอบเฝ้าดูการเจริญโต การพัฒนาของศิลปินหรือเปล่า? ทำให้ภาพรวมของอัลบั้มนี้ มันดูเป็นงานที่ขายโชว์มากกว่าสามารถใช้ฟังจริงๆได้
_________________
