The Strokes : Comedown Machine : Indie Rock/New Wave/Synthpop (87% = 4.5/5)
ย้อนไปกว่า12ปีที่แล้วเชื่อว่าคอเพลงร็อค - - ตัวจริง - - ของบ้านเราคงไม่มีใครไม่รู้จักชื่อของ The Strokes วงการาจร็อคจากนิวยอร์คสุดเปรี้ยววงนี้ เพราะด้วยอานิสงส์จาก Is This It สตูดิโออัลบั้มชุดแรกเมื่อปี2001ก็ได้รับการยกย่องระบือนามให้เป็นหนึ่งในอัลบั้มที่ดีที่สุดแห่งทศวรรษแถมยังมีคุณค่าอเนกอนันต์ถึงขั้นถูกแห่แหนให้เป็นอัลบั้มที่ชุบชีวิตวัฒนธรรมการาจร็อคแห่งยุค70'sจากนักวิจารณ์ดนตรีอีกต่างหาก เรียกได้ว่าเปิดตัวมาก็เปรี้ยง!!!ขึ้นสู่แถวหน้าเลยนะคะเนี่ย
แต่เชื่อเถอะค่ะว่าหลังจากงานเปิดตัวดีสุดขีดอย่าง Is This It ดิฉันก็ไม่ได้สนใจหรือติดตามผลงานใดๆชนิดเป็นชิ้นเป็นอันหรือจริงจังจากวงนี้อีกเลยจะมาฟังอีกทีก็โน่นเลยค่ะ Phrazes For The Young งานโซโล่ของพี่จูลส์ คาซาบลังก้านักร้องนำของวงแล้วก็อัลบั้ม Angels เมื่อ2011ก็จำได้ว่าฟังผ่านๆอยู่ซึ่งก็ดีนะแต่อาจจะไม่ได้ถูกจริตจนถึงขั้นอดรนทนไม่ไหวต้องหยิบมาเขียนให้มันสะสาแก่ใจแบบอัลบั้มชุดนี้ที่คุณได้อ่านอยู่นั่นแล
จะว่าไปก็ไม่อยากเชื่อว่า Comedown Machine ชุดนี้จะเป็นสตูดิโออัลบั้มที่ปาเข้าไปเป็นลำดับที่5ของทางวงแล้ว ตัดสินจากการฟังดิฉันรู้สึกว่างานของพวกเขายังคงยืนอยู่บนพื้นฐานของดนตรี "อินดี้ร็อค" ตามแบบฉบับของ The Strokes หากแต่ถ้าถ้าว่างานชุดนี้เป็นการาจ70'sมั้ย? เป็นพั้งค์มั้ย?หรือเป็นงานร็อคย้อนยุคเก๋าๆแบบเดิมมั้ย? เห็นที่จะต้องตอบว่าส่วนผสมในแบบวันวานที่ทำให้หวนนึกถึงวันชื่นคืนสุขใน Is This It ยังมีอยู่เพียงแต่ถูกผสมผสานและทดลองเข้ากับแนวอื่นๆซึ่งที่ดิฉันรู้สึกว่าค่อนข้างเด่นในอัลบั้มนี้เห็นจะเป็นดนตรีซินธิ์เต้นระบำแบบที่ได้รับอิทธิพลมากจาก Phrazes For The Young งานโซโล่ของคุณจูลส์ คาซาบลังก้าสมาชิกวงและงานนิวเวฟตบกลิ่นอาย80'sโขมงโฉงเฉง ความดิบเก๋าในวันวานอาจจะน้อยลงแต่เปรี้ยวและมีชั้นเชิงขึ้นนะ
แค่เปิดอัลบั้มมาใน Tap Out (4.5/5) ก็ทำเอาอดประหลาดใจไม่ได้ว่าทำไมเมโลดี้แบบงานโซโล่ของคุณจูลส์ คาซาบลังก้าถึงได้แผดอิทธิพลตลบอบอวนเสียขนาดนี้แต่ก็นับว่าเปรี้ยวดีไม่หยอกนะคะเมื่อจับเอาดนตรีซินธิ์เต้นระบำและดิสโก้มาชนกับความเป็นร็อคแบบ The Strokes นับว่าได้เพลงร่วมสมัยที่มีกลิ่นอายของความเป็นงานแบบ70's-80'sฉุยฉายหอมฟุ้งชวนอมยิ้มทีเดียว สำหรับคนที่ชอบ The Strokes ในยุคแรกเริ่มน่าจะถูกใจ All The Time (4.5/5) ที่ก็คิดถูกแล้วที่ตัดเป็นซิงเ้กิ้ลเพราะดูแล้วก็น่าจะเป็นแทร็คที่ดึงดูดคนรัก The Strokes ที่สุดกับงานอินดี้ร็อคสวยๆผสานพั้งค์จางๆพอขบถที่แม้ว่าอาจจะไม่แรงจนโหดถ่อยดิบสะใจแต่เมโลดี้เพราะติดหูมากๆนะ อีกเพลงเห็นจะเป็น 50/50 (4.5/5) ใครที่ชอบงานจำพวกการาจร็อคย้อนยุคดิบๆตบโพสท์พั้งค์แบบโหดๆเลือดสาดล่ะก็ไม่ควรพลาดจริงๆ ใน Welcome To Japan (4/5) คุณจะได้พบกับความหฤหรรษ์ของการจับเอาแนวดนตรีอันหลากหลายมาทำสงครามกัน เพลงนี้เป็นเพลงสำหรับตั้งแต่ผู้ที่ชอบงานร็อคเต้นระบำรากแตกผสานฟั้งค์เหยาะดิสโก้ พวกชอบงานดนตรีแบบซินธิ์พ็อพสวยๆ คนรักซาวนด์เต้นรำแด๊นซ์พั้งค์ไปยันพวกคอนิวเวฟ ดังนั้นไม่ควรพลาดแม้แต่คุณจะเป็นคอเฉพาะการาจหรือโพรเกรสซีฟก็ตาม มาที่ 80's Comedown Machine (4.5/5) เหมือนจะเป็นไทเทิ่ลแทร็คของอัลบั้มนี้ เป็นงานดรีมพ็อพสวยๆลอยละล่องฟังแล้วเคลิบเคลิ้ม ปิดท้ายด้วย Happy Ending (4.5/5) อีกหนึ่งเพลงจังหวะเต้นรำบำริฟฟ์เท่ห์ๆเปรี้ยวปราด ติดหูดีนะ
ส่วนตัวอัลบั้ม Comedown Machine นี่กล้าพูดว่าเป็นหนึ่งในอัลบั้มที่เจ๋งที่สุดของปี2013นี้แน่ๆ แต่ถ้าจะให้ฟันธงว่าเป็นหนึ่งในงานที่ดีที่สุดของ The Strokes มั้ย? คงตอบไม่ได้จนกว่าจะไปหยิบทุกผลงานของพวกเขามาฟังเทียบกันหมด อย่างไรก็ตามพวกเขาได้สร้างมาสเตอร์พีซไว้แล้วใน Is This It ส่วนอัลบั้มนี้แม้จะดีไม่เท่าแต่ก็เป็นอีกหนึ่งอัลบั้มคุณภาพที่ควรค่าแก่การฟังอย่างแน่นอน
