http://hysteriaculture.wordpress.com/2013/08/10/t-ara-treasure-box-j-popdance-pophip-hopelectropoprbsynth-pop-74-3-55/comment-page-1/#comment-108
hysteria
T-ara : Treasure Box : J-Pop/Dance-Pop/Hip-Hop/Electropop/R&B/Synth Pop (74% = 3.5/5)
นับว่าเป็นอีกหนึ่งวงที่ดูแล้วน่าจะมีสิทธิ์ลอยลมบนเอาดีในฐานะไอดอลเกาหลีที่เป็นขวัญใจเหล่าวัยรุ่นญี่ปุ่นในอนาคตไม่อยากสำหรับสาวๆ T-ara ด้วยเคมีทางดนตรีและภาพลักษณ์ที่ดูแล้วโคจรมาทำปฏิกิริยาได้ตรงจริตชาวญี่ปุ่นในระดับหนึ่งเลยทีเดียวตลอดจนก่อนหน้านี้กับการโปรโมตอย่างหนักในซิงเกิ้ลBunny StyleและซับยูนิตQBSรวมถึงการจัดคอนเสิร์ตในประเทศญี่ปุ่นซึ่งก็นับว่าเป็นการปูทางที่ฉลาดก่อนที่จะปล่อย Treasure Box ออกสู่ตลาดเพราะนอกจากจะเป็นการปั่นกระแสให้ชื่อ T-ara เรื่อยๆแล้วยังเป็นการขยายฐานแฟนเพลงและต่อยอดบารมีของทางวงให้ติดตลาดไอดอลแดนปลาดิบอีกด้วย ผลก็คืออัลบั้ม Treasure Box ก็สามารถทะยานขึ้นสู่อันดับหนึ่งบนโอริคอนชาร์ตในวันเปิดตัวได้สำเร็จถึงแม้ว่าส่วนหนึ่งอาจจะด้วยความที่ จังหวะดี ไม่ชนกับตัวใหญ่ๆของบ้านเขาอย่างพวกเด็กจอห์นนี่ย์ สาวๆตระกูล48 พวกHello Projectหรือศิลปินระดับราชาราชินีของญี่ปุ่นทั้งหลายแหล่แต่ก็นับว่าสถิตินี้นี่ทำเอาชาว Queens หน้าชื่นตาบานกันได้แล้วกัน
เทียบกับ Jewelry Box ที่เป็นงานแปลภาษาเอาซิงเกิ้ลฮิตจากฝั่งเกาหลีมารีเมคใหม่แทบจะยกอัลบั้มแล้วใน Treasure Box อาจจะแลดูน่าตื่นเต้นกว่าด้วยความที่พวกสาวๆ โปรดิวซ์เซอร์และทางค่ายเพลงอุตส่าห์ใจดีแถมเพลงใหม่ๆมาให้ฟังกันด้วย (รวม TargetและBunny Styleที่โปรโมตเป็นซิงเกิ้ล) อีก5เพลงแปลงมาจากสามซิงเกิ้ลในเกาหลีและอีก3เพลงเป็นงานซับยูนิตของบีไซต์ในโปรเจ็คBunny Style จากลิสต์ที่ร่ายมาคร่าวๆทำเอาแอดมินท่านหนึ่งที่ชื่อ พาราไดเซอร์ (คามิเลีย) ร่อนโพสท์มาบนTimelineว่า หลอกขายกันชัดๆ แสกเข้ากลางหน้านางบ.ก. (Queens) คนเขียนวิจารณ์เข้าอย่างจังจนดิฉันเสียศูนย์ ไอ้เรารึตอนแรกๆใจก็ตุ้มๆต่อมๆเพราะดูจากรายชื่อสมบัติในกล่องแล้วกลิ่นอายโดนต้องสาปค่อนข้างแรงกล้าทีเดียวแต่พอฟังแล้ว 555 ขอโทษทีนะยะพาราไดเซอร์ถึงจะเอางานเก่ามาขายบ้างดัดแปลงภาษาข้ามเผ่าพันธุ์วัฒนธรรมมาร่วมค่อนอัลบั้มแต่ T-ara ยังคงรักษาชื่อเสียงของความเป็นวงเกิร์ลกรุ๊ปที่ทำ อัลบั้ม ได้อย่างดี กล่าวคือโดยรวมแล้วกล่องสมบัติชุดนี้ผ่านการเรียบเรียงที่ไหลลื่นลงตัวแบบแทร็คต่อแทร็ครวมถึงจัดเอกภาพและนำเสนอทิศทางออกมาได้ชัดเจนยิ่งขึ้นซึ่งก็นับว่าเป็นหนึ่งในเสน่ห์ของพวกมงกุฏที่ประณีตในการทำอัลบั้มมากกว่าจะเน้นมีดีแต่ซิงเกิ้ลมาตั้งแต่ไหนแต่ไร
ในส่วนของทิศทางใน Treasure Box ส่วนตัวมองว่าค่อนข้างจะซอฟต์ลงกว่า Jewelry Box ที่เป็นงานรวมไฮไลท์เด็ดของT-araค่อนข้างหลายเท่าตัวโดยเนื้องานเป็นงานเจพ็อพที่เน้นความเป็นทีนพ็อพแบบเอาใจเหล่าโอตาคุตั้งแต่พ็อพใสๆหวานๆ บัลลาดสูตรสำเร็จเพราะๆยันดนตรีเต้นระบำจำพวกซินธิ์พ็อพแกลมอิเล็คโทรนิคผสานกลิ่นของความเป็นเออร์บันแซมอาร์แอนด์บี ฮิพฮอพยันลูกเล่นร่วมสมัยอย่างดั๊บสเต็ปในบางจุดซึ่งก็นับว่าเป็นอีกครั้งที่โปรดิวซ์เซอร์วางอัลบั้มได้ต่อเนื่องชวนฟังมากๆตั้งแต่ต้นจนจบฟังได้เพลิดเพลินเกือบจะไม่มีสะดุด - ส่วนตัวสะดุดอยู่เพลงหนึ่งคือ Beautiful Sniper ที่ไม่น่าใส่เข้ามาทำร้ายตัวเองเลยจริงๆ กลัวอัลบั้มมันออกมาดีเกินไปเหรอจ๊ะ? - จนแม้แต่แอดมินใหม่ของทางเพจเราอย่างน้อง Natnicha (โซวอน) ที่ตั้งหน้าตั้งตาให้กำลังใจสาวๆT-araของดิฉันด้วยการโขกสับมาโดยตลอดยังออกปากชมว่า ถูกใจ
อย่างไรก็ตามแม้ว่าในแง่ของทิศทางจะดูชัดเจนมากกว่า Jewelry Box เยอะแต่งานชุดนี้ยังแพ้อยู่เยอะที่ความ จัดจ้าน ของตัวเพลงซึ่งต้องยอมรับว่าเพราะส่วนหนึ่ง Jewelry Box คัดมาแต่มาสเตอร์พีซของทางวงและเพลงส่วนมากที่สลับมาเป็นภาษาญี่ปุ่น อาทิ Time To Love,Lies,Roly Poly,WeironiและBo Peep,Bo Peep สามารถทำออกมาได้ลงตัวแถมยังเล่นออกมาซะดีและแรงกว่าต้นฉบับที่เป็นภาษาบ้านเกิดภูมิลำเนาเสียอีกเมื่อเทียบกันแล้ว Treasure Box ที่เน้นขายตลาดวัยรุ่นมากกว่าจะแนะนำตัวสะท้อนความเป็น T-ara แบบงานชุดแรกจึงดูธรรมดาไปถนัดใจแต่อย่างหนึ่งที่ชอบในอัลบั้มนี้คือเพลงที่เอามารีเมคแม้จะไม่มีเพลงไหนออกมาทรงพลังจนบี๊ตต้นฉบับเท่ากับงานชุดที่แล้วแต่ก็ไม่มีเพลงไหนแย่หรือเห่ยจนกลายเป็นเอางานตัวเองมาฆ่าในแดนปลาดิบอย่าง Lovey DoveyและCry Cryที่เอามาทำเป็นภาษาญี่ปุ่นได้ชนิดที่ชวนหดหู่แต่อย่างใด ส่วนตัวชอบงานในอัลบั้มAbsolute ที่เอามาทำใหม่ได้น่ารักดีอย่าง Wanna Play (4/5) เพลงเปิดอัลบั้มที่พอแปลงเป็นภาษาญี่ปุ่นแล้วก็เป็นงานอิเล็คโทรพ็อพเต้นรำฟิวชั่นฮิพฮอพอาร์แอนด์บีที่ดูเก๋ไก๋สดใสน่ารักและเท่ห์ไปอีกแบบแถมยังแบ่งสัดส่วนให้สมาชิกท่านอื่นๆได้มีพาร์ทของตัวเองมากขึ้นเพราะต้นฉบับนี่ส่วนตัวคิดว่าน้ำหนักไปลงที่อึนจองกับฮโยมินมากเกินไปจนเหมือนเป็นเพลงดูเอ็ทของอึนมิน Feat. เพื่อนๆเสียมากกว่า ในขณะที่ Bye Bye (4/5) ก็ทำออกมาได้ตรงเคมีโอตาคุมากๆพวกวัยรุ่นญี่ปุ่นต้องชอบกันมากแน่ๆกับงานทีนพ็อพดิสโก้จังหวะคึกคักสนุกสนานแถมยังไพเราะหวานใสติดหูขนาดนี้ จับให้เป็นธีมของงานเลี้ยงจบการศึกษาได้เลยนะนี่ อีกเพลงที่สลับมาเป็นภาษาญี่ปุ่นแล้วดีกว่าที่คาดไปอีกแบบยกให้ Like The First Time (4/5) จริตจก้านสู้ภาษาเกาหลีไม่ได้แต่เล่นเอาขนลุกเหมือนกัน เอาเป็นว่าใครชอบงานเรโทรแบบสมัยที่พวกศิลปินเกาหลีตีตลาดบ้านเราใหม่ๆ - ยุคเกาหลีฟีเว่อร์ - พวกงานสไตล์พ็อพเต้นรำย้อนยุคอัพบนบีทอิเล็คโทรนิคจัดจ้านแซมความเป็นฮิพฮอพจากท่อนแร็พแรงๆค่อนไปทางดิบถ่อยบ้างตามการนำเสนอก็น่าจะชอบได้ไม่ยาก
สำหรับพวกเพลงภาษาญี่ปุ่นแบบออริจินัลที่โดดเด่นมากๆในงานชุดนี้เห็นจะไม่พ้นซิงเกิ้ลโปรโมตอย่างBunny Style(4/5)และTarget(3.5/5) เพลงแรกนี่จะว่าไปมาแนวเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตามด้วยงานทีนพ็อพจังหวะเต้นรำสนุกสนานโดดเด่นบนซินธิ์เต้นระบำดืดดึ๋งแบบที่Karaใช้ในซิงเกิ้ลPandoraและความเป็นเออร์บันติดกลิ่นอาร์แอนด์บีเล็กน้อยแต่พอเข้าท่อนคอรัสกลายเป็นMorning MusumeและHello Projectเสียจนทั้งค่ายต้องหันมาค้อนกันตาเหลือกส่วนตัวชอบท่อนแร็พของอารึมและช่วงดั๊บสเต็ปเบรคโดยอึนจองและคิวริดูเก๋ไก๋ไม่เบา ส่วนเพลงหลังอัพบีทให้มีความเป็นคลับแด๊นซ์มากขึ้นและโพรแกรมมิ่งเฟี้ยวฟ้าวแสนกลประดุจอยู่ในยุคเกมส์ซูเปอร์แฟมิคอมฟังไปฟังมานานไปแล้วติดหูดีไม่หยอก นับเป็นสองเพลงที่พวกท่านทำกันมาชนิดกะขายกันโต้งๆโดยแท้ขอคารวะว่าญี่ปุ่นม๊ากกกก ส่วนเพลงที่เหลือที่น่าสนใจเห็นจะไม่พ้นซับยูนิตทั้งสามเพลงเริ่มที่ Sign (3.5/5) อันเป็นการดวลกันระหว่างสองสาวเสียงดีของทางวงคุณโซจ๋าเอ็มซีวงกับน้องเล็กอารึมที่เพิ่งประกาศลาออกไปเป็นฮิพฮอพเกิร์ลทำงานเดี่ยวก่อนหน้านี้ไม่นาน ตัวเพลงเป็นงานพ็อพบัลลาดสูตรสำเร็จเพราะๆที่ฟังได้เพลิดเพลินดีแท้ ใครรักอารึมก็อย่าลืมตามเก็บอัลบั้มนี้ด้วยนะคะเพราะเป็นอัลบั้มสุดท้ายของน้องในฐานะT-araก่อนลาออกจากวง ส่วนใครที่ชอบอะไรออกแนวบับเบิ้ลกัมใสๆต้องฟัง Soap Bubbles (3.5/5) ของพี่ใหญ่โบรัมและลีดเดอร์คิวริสองสาวที่น่าจะดังที่สุดในตลาดญี่ปุ่น งานพ็อพวัยรุ่นใสๆฟังกันเพลินๆสะอาดกระจ่างแจ้ง(ลืมวัย)ไร้มลพิษ ส่วนของแซ่บต้องจิ้ม Dangerous Love (4/5) ของสามนางพญามาเฟียวงฮโยมิน,จียอนและอึนจองซึ่งก็เป็นเพลงอิเล็คโทรพ็อพเต้นรำติดกลิ่นอายเรโทรย้อนยุคสลัดสะบัดด้วยกลิ่นอายซินธิ์พ็อพ เทคโนและดิสโก้ซึ่งจะว่าไปก็เหมาะกับพวกเธอดี พูดก็พูดเถอะร้องกันสามคนแต่ออกมาแรงกว่าเพลงออริจินัลทั้งหมดที่ยกมาเขียนในย่อหน้านี้เสียอีก ท่าจะมีของดีกันจริงสมคำร่ำลือ ปิดอัลบั้มด้วย Happy Birthday To You (4/5) เป็นงานพ็อพบัลลาดเพราะๆพรมเพียโนกึ่งไลท์แจ๊ซซ์พลิ้วไสว เป็นงานอดัลท์คอนเทมโพรารี่ย์บัลลาดสไตล์Vocal Groupเพราะๆอบอุ่นปิดท้ายอัลบั้มเป็นของขวัญให้ชาวQueensหายคิดถึงกันไปอีกคำรบ
ฟังแล้วก็อิ่มอกอิ่มใจกันไปในฐานะแฟนคลับของพวกเธออย่างน้อยปีนี้ก็ไม่เหงานะตั้งแต่ Bunny Style,T-ara N4,QBS,Targetแล้วก็มาเต็มๆกับอัลบั้มนี้ว่าแล้วก็อดใจรอคัมแบ็คปีหน้าของพวกเธอไม่ไหวละหวังว่ากลับมาคราวหน้าจะเป็นอัลบั้มเต็มๆมีเพลงเยอะๆอีกครั้งแบบสมัย Absolute อีกครั้งนะคะเพราะนี่ก็ล่อเอาซิงเกิ้ลดังๆเกือบทุกเพลงแล้วมั้งมาเปลี่ยนเป็นภาษาญี่ปุ่นว่าแล้วรีบสร้างวัตถุดิบใหม่ๆด่วน
ป.ล.ว่าแต่นี่เป็นแผนการตลาดรึเปล่าคะนี่เพราะว่าเพลงส่วนใหญ่ของ T-ara ที่แปลงมาจากภาษาเกาหลีนี่ลงตัวกับภาษาญี่ปุ่นให้อารมณ์มุชิมุชิอาริกาโตะแทบจะทุกเพลงจริงๆ ส่วนมากเพลงเกาหลีมาแปลงเป็นญี่ปุ่นจะดูประดักประเดิดแต่กับพวกT-araนี่รอดเป็นส่วนมาก ถ้าไม่เป็นเพราะการวางแผนล่วงหน้าทางการตลาดที่รัดกุมก็คงเป็นเพราะปฏิกิริยาทางเคมีมันตรงกันอยู่แล้วล่ะเนอะ ^ ^
