˹���á Forward Magazine

ตอบ

Christina Aguilera : Light Up The Sky
ผู้ตั้ง ข้อความ
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ Christina Aguilera : Light Up The Sky 


http://hysteriaculture.wordpress.com/2013/09/18/get-into-the-groove-christina-aguilera-light-up-the-sky-pop-87-4-55/comment-page-1/#comment-170

hysteria

Christina Aguilera : Light Up The Sky : Pop (87% = 4.5/5)

ช่วงหลังๆทาง Hysteria นำเสนอการรีวิวดนตรีในสายของกระแสหลักและความเป็นแฟชั่นไปค่อนข้างมากแล้วส่วนตัวจึงขอหวนกลับมาที่อะไรที่เป็นส่วนตัวของผู้เขียนกันบ้างซึ่งดนตรีก็คือดนตรีซึ่งเป็นภาษาสากลที่ไม่มีใครสามารถที่จะกำหนดกฏเกณท์ได้ว่าดนตรีในรูปแบบไหนที่สมควรจะเรียกว่า “ดนตรี” และในรูปแบบไหนที่สมควรจะเรียกว่า “ขยะ” เส้นฟางที่แบ่งสองคำนี้ออกจากกันมันอยู่ในรสนิยมของแต่ละบุคคลอยู่แล้วซึ่งไม่มีมาตรวัดความสูงต่ำเพราะอัตตะของแต่ละคนรวมถึงพื้นฐานที่หล่อหลอมทุกคนขึ้นมานั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง สำหรับดิฉันแล้วชีวิตนี้สัมผัสกับดนตรีมาเรียกได้ว่าก็ “น่าจะ” หลากหลายพอสมควรซึ่งก็มีหลายเพลงจากหลายศิลปินทีเดียวที่อยากจะเขียนนำเสนอในฐานะดนตรีที่อยู่ใน “จิตวิญญาณ” ของตัวเราตลอดจนสะท้อนส่วนหนึ่งในมุมลึกๆของความเป็นตัวตนของเราซึ่งไม่จำเป็นต้องดี ไม่จำเป็นต้องแนว ไม่จำเป็นต้องโด่งดังหรือได้รับความนิยมเป็นที่รู้จัก…แค่เป็นจังหวะและเสียงสะท้อนที่เป็นตัวเราแค่นั้นก็มีค่าเพียงพอ

อาจจะดูตลกสำหรับบางท่านที่ดิฉันจะบอกว่าเมื่อพูดถึงตัวตนของตัวเอง จิตวิญญาณของตัวเองหรือสภาวะใดๆก็ตามของตัวดิฉันเองดิฉันกลับคิดถึงและขอเลือก “คริสทิน่า อากิเลร่า” ขึ้นมาเป็นคนแรกสำหรับโอกาสอันน้อยนิดที่นานๆทีจะได้เขียนถึงอะไรที่ชอบมากกว่าต้องมาตามเซอร์วิสกระแสเพลงพ็อพ ทั้งที่ถ้าจะใช้โอกาสนี้เขียนถึงศิลปินอย่าง Nirvana,Soul II Soul,เอริคา บาดู,บีเยิร์คหรือพวก Manic Street Preachers จะไม่ดูเก๋ไก๋กว่าอีกหรือ? ส่วนตัวขอใช้รีวิวนี้เป็นพื้นที่ส่วนตัวในการประกาศ ณ พื้นที่นี้ว่ามีบางท่านใน Forwardmag ตีค่าเจตนารมณ์และอุดมการณ์ในความรักที่ดิฉันมีต่อดนตรีและงานเขียนได้ต่ำเตี้ยติดดินจนดิฉันเองก็แอบอดหัวเราะและเศร้าใจไม่ได้อยู่ในที เอาเป็นว่าดิฉันเชื่อว่าสิบปีที่ดิฉันเขียนวิจารณ์ในบอร์ดนี้มาและเป็นนักวิจารณ์รุ่นเก่าเพียงคนเดียวที่ยังยืนหยัดอยู่ในบอร์ดนี้คงจะพิสูจน์ได้ดีแล้วว่ามันมาด้วยความ “บริสุทธิ์ใจ” คือโดนมาหมดตั้งแต่ไม่มีใครอ่าน โดนพวกตัวใหญ่ๆเขม่นดูถูก โดนปั้นเรื่องดิสเครดิต โดนคว่ำบาตรแถมยังโดนคำด่าทอเสียดสีทุกคำที่ภาษาไทยได้เคยบัญญัติมาเป็นที่เรียบร้อยจนชินชา สิ่งเดียวที่ดิฉันอยากจะบอกคือส่วนตัวไม่เคยอายที่จะบอกว่าตัวเองชอบเพลงพ็อพและเป็น “พ็อพทั้งดุ้น” แต่ก็ไม่ได้ตื้นเขินถึงขั้นต้องตะเกียดตะกายปีนบันไดขึ้นไปฟังแนวอื่นๆอย่างบริทพ็อพ แจ๊ซซ์ อินดี้ เมทัล อาร์แอนด์บีหรืออิเล็คโทรนิคเพื่อ “โชว์พาว” ว่าตัวเองเก๋ มีรสนิยมอันดี แนว ติ๊สท์ดูเป็นการประดิษฐ์อย่างที่สมาชิกรุ่นเก่าบางท่านในที่นี้กล่าวไว้…

… อันที่จริงแค่ข้อความทางตัวหนังสือไม่เคยมีอะไรสลักสำคัญกับดิฉันมานานพอดูแต่เผอิญดันเข้าทางพอดีกับคลิปวิดีโอของคริสทิน่าตอนไปเยือนรวันด้าที่เพิ่งปล่อยมาไม่นานนี้พอดี นอกจากภาพของความอบอุ่นเปี่ยมไปด้วยความเอื้ออาทรของผู้หญิงคนหนึ่งที่ยินดีจะแบ่งปันและช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ผู้ที่ยากไร้ในฐานะ “เพื่อนมนุษย์” ด้วยกันแล้วดิฉันยังไปสะดุดเอาที่เพลง “Light Up The Sky” จากอัลบั้ม Lotus ที่ใช้เป็นธีมประกอบซึ่งก่อนหน้านี้แทบจะไม่เคยสนใจเพลงนี้เลยแต่ในวันนี้มันกลับรู้สึกอินอย่างบอกไม่ถูกกับงานบัลลาดงามระยับสไตล์ดิว่าบัลลาด90sอันเป็นงานเชิงอดัลท์คอนเทมโพรารี่ย์บัลลาดงามงดบริสุทธิ์บนเพียโนพริ้งพลิ้วนุ่มละมุ่นคลอเคลียไปกับน้ำเสียงโซลโหยหวนทรงพลังแต่อบอุ่นและกระเทาะไปกลางใจของศิลปินพร้อมท่อนคอรัสที่ประโหมประโคมทั้งดนตรีและเสียงประสานแบบยิ่งใหญ่อลังการกึ่งกอสเพลที่ฟังแล้วนี่เป็นงานแบบ “Classic Christina” แท้ๆที่ไม่รู้ว่าตอนนั้นดิฉันมองข้ามไปค้นหาอะไรอยู่ที่ได้เพิ่งมาค้นพบว่าเพลงนี้กลับกลายเป็นเพลงที่ดิฉันชอบที่สุดเป็นอันดับต้นๆของอัลบั้ม Lotus ทีเดียว ในฐานะเพลงที่บ่งบอกตัวตนและสภาวะของดิฉันในขณะนี้ได้อย่างครบถ้วน ดนตรีอันเป็นดนตรีในจิตวิญญาณในแบบที่ดิฉันชอบรวมถึงเป็นสาส์นส่วนตัวที่สะท้อนดิฉันต้องการจะสื่อในรีวิวนี้ได้ครบถ้วน – - “สิ่งตอบแทนตลอด10ปีที่ Forwardmag ไม่ใช่เงินแต่เป็นความสุขที่ได้รับจากการแบ่งปันความรักและความรู้สึกจากการเสพย์ดนตรีผ่านทางงานเขียนซึ่งเหมือนกับเป็น “สวรรค์” ทีเดียวล่ะนี่คือเหตุผลที่ยังคงเดินหน้าเขียนอะไรต่อไปเรื่อยๆและก็คงไม่มีเหตุผลที่จะเดินออกไปจากสวรรค์แห่งนี้ไม่ว่าคำวิพากษ์วิจารณ์หรือข้อความที่เสียดสีบั่นทอนทำลายกำลังใจปั่นป่วนก่อกวนต่างๆนานา “เพราะนั่นไม่ใช่ปัญหาของดิฉันที่จะต้องมานั่งสนใจ” มีความสุขกับจุดยืนในสิ่งที่ตัวเองศรัทธาดีและส่วนตัวก็เชื่อว่าการมอบความสุขให้ผู้อื่นแม้จะเป็นเพียงแค่ทางงานเขียนก็จะสามารถนำพาความสุขใดๆเหล่านั้นกลับคืนสู่ชีวิตของผู้ให้ไม่ทางวัตถุก็ทางจิตใจ จึงเป็นเหตุผลที่ดิฉันขออุทิศเพลงนี้ให้ทุกคำวิพากษ์วิจารณ์ที่เจอมาทั้งชีวิต…เผื่อบางท่านจะสามารถเป็นสุขกับสิ่งที่ดิฉันมีความสุขได้ เอเมน

ป.ล.คนฟังเพลงพ็อพจะเขียนรีวิวอย่างอื่นที่ไม่ใช่แนว “พ็อพ” นี่มันหมายความว่า “อยากเก๋” งั้นเหรอ?


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ  


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ  
ชอบตั้งแต่ฟังครั้งแรกแล้วนะเพลงนี้ ขณะที่หลายคนกรีดร้องกับจัสอะฟูลผมกลับเฉยๆ ชอบเพลงนี้มากกว่า


_________________
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ชมเว็บส่วนตัว MSN Messenger
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ  
เป็นอีกหนึ่งในไม่กี่เพลงที่เป็นปลื้มสำหรับอัลลาบึ้มบัวบานของอิอ้วนคร้ะ

ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว ชมเว็บส่วนตัว
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ  
เพลงนี้เพราะจริงคะ ความหมายก็ดีน้า


_________________
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ  
เพลงนี้ก้อชอบค๊ะ แต่ชอบ Best of me มากกว่า


_________________
You better work, bitch
ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:
ตอบ หน้า 1 จาก 1
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน
  


copyright : forwardmag.com - contact : forwardmag@yahoo.com, forwardmag@gmail.com