˹���á Forward Magazine

ตอบ

สุสานนักเรียน ตอนที่2 (5)
ผู้ตั้ง ข้อความ
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ สุสานนักเรียน ตอนที่2 (5) 


http://hysteriaculture.wordpress.com

hysteria

สุสานนักเรียน ตอนที่2 สุภาพสตรีชุดขาวกับการจองจำมรณะบนชั้น8

บทความ/นิยา่ยในเพจ Hysteria นี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์แก่ผู้เขียน “นายมัลนร ล้ำสกุลวงศ์” (http://www.facebook.com/ArmandVladJekyllDangouleme8774 และเพจ http://www.facebook.com/hysteriaculture )เท่านั้น ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด หรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาติ

“กราบสวัสดีชาวเฟซบุ๊คส์ ยูทูบและโซเชี่ยลแคมทุกท่านนะครับ ผมฮาเวิร์ดผู้โด่งดังจากเพจเน็ตไอดอลนักสืบเยาวชนจากโรงเรียนเซนต์มาบุสนะครับก็หลังจากที่ก่อนหน้านี้หลายท่านที่ติดตามอยู่ก็คงจะได้ดูคลิปเปิดโปงซิสเตอร์ฝ่ายปกครองไปแล้วซึ่งผมก็ขอกราบขอบพระคุณผู้ที่ได้ถ่ายและอัพสองคลิปดังกล่าวไว้นะครับไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็ตาม ขอบคุณจากใจจริงๆที่เสี่ยงเพื่อช่วยผม” ประโยคสุดท้ายของฮาเวิร์ดทำเอาฟารีดาแทบจะหัวเราะด้วยความคลื่นไส้ในความหลงตัวเองและสำคัญตัวผิดของเขา “เอาล่ะครับก่อนอื่นผมต้องขอเชิญเซเล็บสาวสวยของเซนต์มาบุสนะครับผู้ที่จะมาเป็นพิธีกรคู่กับผม ‘ดีไซน์’ ดาวของระดับชั้นม.5และแขกรับเชิญพิเศษสำหรับภารกิจนักสืบตามล่าหาความจริงในวันนี้ผมขอแนะนำ ‘แอนดี้’ นักเรียนใหม่ที่เพิ่งย้ายจากสิงคโปร์มาเรียนที่โรงเรียนเราเทอมนี้” ฮโยมินค่อยๆดันหลังของแอนดี้เข้าไปร่วมฉาก “สวัสดีครับแอนดี้” ฮาเวิร์ดทักทายด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ไม่น่าไว้วางใจเอาซะเลยในสายตาของเขาซึ่งฟารีดาที่ยืนอยู่ด้านหลังบรูโน่คู่กับฮโยมินก็คงจะมีความรู้สึกเช่นเดียวกับเขาเพราะเด็กสาวยืนเคี้ยวหมากฝรั่งพลางมองฮาเวิร์ดตาขวางชนิดที่ทำเอาแอนดี้ขนลุกเหมือนทุกครั้งที่เห็นฟารีดาโกรธ

“ค่ะ สำหรับผลงานแรกของทางเพจเรานะคะวันนี้จะขอชวนคุณมาร่วมสืบเสาะไขปมปริศนาลี้ลับของสิ่งเหนือธรรมชาติที่เป็นตำนานอันชวนพิศวงของโรงเรียนเซนต์มาบุส…” ดีไซน์กล่าวระหว่างที่พวกเขากำลังเดินขึ้นบันไดที่5ทางปีกตะวันตกของโรงเรียน บรรยากาศยามค่ำคืนของโรงเรียนเซนต์มาบุสยังดูไม่ค่อยเป็นมิตรเอาเสียเลยสำหรับแอนดี้แม้ว่าจะไม่มีเสียงดนตรีไทยชวนขนหัวลุกดังโหยหวนแบบเดิมก็ตาม เขารู้สึกอึดอัดที่ดีไซน์พยายามจะเดินมาเบียดชิดเขาเสียเหลือเกินในขณะเดียวกันก็รู้สึกขบขันฮโยมินที่เดินหลับตาปี๋เกาะแขนฟารีดาที่สีหน้ายากจะคาดเดาแจ “ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนนะครับว่าแต่ละโรงเรียนจะมีสิ่งลี้ลับ สิ่งสยองขวัญหรือเรื่องเล่าชวนขนลุกประจำโรงเรียนอยู่7อย่าง ที่บางคนอาจจะคุ้นเคยเวลาอ่านการ์ตูนผีของญี่ปุ่นในชื่อของ ’7สิ่งมหัศจรรย์’ นะครับ ยกตัวอย่างเรื่องของ ‘ห้องนาฏศิลป์’ อย่างหลายโรงเรียนคงจะมีเรื่องเกี่ยวกับเสียงดนตรีไทยตอนกลางคืนหรือไม่ก็เห็นผู้หญิงในชุดนางรำกำลังรำอยู่ในห้องดนตรีไทย เป็นต้นนะครับ” แอนดี้เหลือบมองฟารีดาที่หน้าซีดเผือดขึ้นมาทันที เขารู้ว่าเธอยังคงจำเรื่องน่ากลัวที่เกิดกับตัวเองเมื่อเดือนที่แล้วชนิดฝังใจ สิ่งนี้ยิ่งทำให้เขาไม่พอใจมากขึ้นเมื่อเห็นสีหน้ากระหยิ่มยิ้มย่องของฮาเวิร์ดที่ดูเหมือนจะจงใจจะขุดคุ้ยเรื่องนี้มากระทบฟารีดา “อย่างเมื่อก่อนที่นี่ก็เคยมีนะครับเรื่องลี้ลับของเรือนนาฏศิลป์ไทยกลางน้ำ ทุกคนเห็นลานว่างๆตรงนั้นมั้ยครับเมื่อก่อนเคยเป็นเรือนไทยไม้สักสวยงามมากๆเลยทีเดียวเมื่อก่อนก็จะมีหลายคนได้ยินเสียงดนตรีไทยน่ากลัวๆดังลอยออกมาจากเรือนมืดๆบางทีก็มีคนเห็นนางรำกับคนใส่ชุดโขนรำกันอยู่กลางเรือนครับ แต่เมื่อเดือนที่แล้วเกิดอุบัติเหตุไฟไหม้หลังจากนั้นก็ไม่มีใครได้พบหรือได้ยินเรื่องอาถรรพ์ดังกล่าวอีกเลย” ฮาเวิร์ดกล่าวขณะที่บรูโน่กำลังถ่ายภาพของพื้นที่เตียนโล่งกลางน้ำที่เคยเป็นที่ตั้งของเรือนไทยลงมาจากชั้น4 “ค่ะ แล้วนอกเหนือจากเรื่องนี้นะคะที่โรงเรียนเราก็จะมีเรื่องเล่าอีกเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับวิญญาณของผู้หญิงชุดขาวบนชั้น8ที่อย่างเวลาตอนเย็นๆนะคะเธอจะมาปรากฏตัวให้บางคนเห็น อย่างนักกีฬาโรงเรียน ครู ซิสเตอร์ นักเรียนประจำตลอดจนพนักงานที่โรงเรียนนี่เจอกันมานักต่อนักแล้วค่ะ” ดีไซน์เสริม

“และวันนี้นะครับเหตุผลที่ผมเชิญ ‘แอนดี้’ มาเป็น Special Guest ให้กับทางรายการของเราเพราะว่าเพื่อนของผมคนนี้ ‘เจอดี’ ตั้งแต่วันแรกที่เปิดเรียนเลยน่ะสิครับ ผมคิดว่าบางทีเขาอาจจะมีสัมผัสพิเศษอะไรบางอย่างที่อาจจะสามารถติดต่อสื่อสารกับดวงวิญญาณดวงนี้ได้เรื่องนี้ต้องใช้วิจารณญาณในการรับชมนะครับ ว่าแต่แอนดี้ช่วยเล่าให้พวกเราฟังหน่อยสิครับว่าเรื่องทั้งหมดมันเป็นยังไงมายังไง” ฮาเวิร์ดหยุดตรงบริเวณบันไดชั้น5 ทุกคนตั้งใจฟังแอนดี้พูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันเปิดเทอมและลักษณะของผีผู้หญิงตนดังกล่าวที่เขาพบเจอ ดีไซน์ดูเหมือนจะลืมห่วงความสวยไปชั่วขณะเพราะเธอยืนเอามือปิดปากพลางทำใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเกด้วยความหวาดกลัว ในขณะเดียวกันฮโยมินกับฟารีดาก็ยืนนิ่งราวกับลืมหายใจ “…ถ้าจำไม่ผิดผมเห็นเธอคนนี้มา4ครั้งได้และครั้งล่าสุดเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา” แอนดี้ตอบคำถามของฮาเวิร์ด “แสดงว่าอาจจะมีอะไรที่แอนดี้สามารถติดต่อถึงกันกับวิญญาณท่านนี้ได้ล่ะสินะคะ และล่าสุดนะคะจากข้อมูลที่เราได้ยินคำร่ำลือกันมามีการคาดเดากันว่าวิญญาณของผู้หญิงในชุดขาวคนนี้อาจจะเป็นวิญญาณของคุณครูชั้นประถมที่เสียชีวิตจากเหตุการทิ้งระเบิดสมัยช่วงสงครามโลกซึ่งเป็นสาเหตุที่โรงเรียนเซนต์มาบุสของเราไม่ได้เปิดทำการเรียนการสอนสำหรับชั้นประถมศึกษามานานหลายสิบปีทีเดียว” ดีไซน์กล่าวเสริม “แต่ก็มีเรื่องเล่าอีกเรื่องนะครับว่าอาจจะเป็นวิญญาณของอธิการโรงเรียนคนเก่าที่หายสาบสูญไปเป็นเวลามากกว่าครึ่งศตวรรษจนทุกวันนี้ยังไม่มีใครรู้ว่าเธอไปไหน เกิดอะไรขึ้นกับเธอและเธอยังคงมีชีวิตอยู่หรือไม่และวันนี้เราจะลองร่วมกันสังเกตุการณ์เพื่อค้นหาความจริงของความลี้ลับนี้กันครับ” ฮาเวิร์ดให้ข้อมูลโต้แย้งอีกด้านมาช่วยประกอบทำเอาแอนดี้รู้สึกทึ่งกับความสามารถในการพูดของเขา ฮาเวิร์ดที่เกเรและดูไม่เอาอ่าวในสายตาของเขาจริงๆแล้วมีพรสวรรค์ที่เป็นประโยชน์มากกว่าการพยายามเล่นสเก็ตบอร์ด เต้นบีบอยหรือบาสเก็ตบอลที่ใช่ว่าจะมีทักษะน่าตื่นตาตื่นใจใดๆในสายตาแอนดี้ เพื่อนที่เขาไม่ค่อยชอบขี้หน้าคนนี้ดูท่าทางมีประโยชน์สำหรับโรงเรียนในฐานะMCหรือพิธีกรงานวิชาการต่างๆมากๆหากเขาคิดที่จะเสนอตัวทำ

ดีไซน์หันมายิ้มให้กล้องระหว่างที่ทุกคนกำลังใจจดใจจ่อกับบทสนทนาระหว่างฮาเวิร์ดกับแอนดี้ เด็กสาวรู้สึกเหน็ดเหนื่อยและหวาดกลัวกับสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่เหลือเกินเธอภาวนาดังๆในใจว่าขอให้ค่ำคืนนี้ได้โปรดจบลงอย่างรวดเร็วเพราะสำหรับเธอรายการสำหรับผู้หญิงทั้งทอล์คโชว์และซีรี่ยส์ต่างๆที่กำลังรอคอยเธออยู่นั้นดูน่าสนใจกว่าการลองของนี้มากๆ แว๊บเดียวที่เธอยืนเหม่อลอยมองไปด้านหลังของฮโยมินและฟารีดาที่มืดสนิทเด็กสาวเห็นบางสิ่งบางอย่างเคลื่อนไหวผ่านด้านหลังของเพื่อนทั้งสองไปช้าๆ ดีไซน์สะบัดหัวบางทีเธออาจจะตาพร่ามัวจากไฟฉายที่ฟารีดาและฮโยมินกำลังส่องมา ดูเหมือนจะไปมีใครสังเกตุท่าทีอันผิดปกติของเด็กสาวจนเธอกรีดเสียงร้องออกมาเมื่อเธอลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นร่างในชุดคลุมซิสเตอร์ที่ค่อยๆเดินกุมท้องที่ป่องเหมือนคนกำลังท้องแก่ใกล้คลอดกะโผลกกะเผลกตรงมายืนด้านหลังฟารีดาและฮโยมิน ใบหน้าบวมอืดเต็มไปด้วยหนอนชอนไชนั้นแสยะยิ้มให้ดีไซน์

ดีไซน์กรีดร้องด้วยความหวาดกลัวเธอผงะถอยหลังอย่างรวดเร็วจนสะดุดส้นสูงหกล้มลงร่างของเด็กสาวกลิ้งลงมาจากบันไดขั้นเกือบบนสุดมานอนกองอยู่ที่พื้น “โอ๊ยๆเจ็บจัง!” เด็กสาวนอนน้ำตาไหลพรากบิดตัวไปมาอยู่ที่พื้นพลางกุมข้อเท้าด้วยความเจ็บปวด “ดีไซน์ Are you ok?” ฮาเวิร์ดรีบวิ่งเข้าไปดูอาการแฟนสาว “ยัยดีไซน์เป็นอะไรอ่ะแก? อยู่ก็ล้ม เจ็บมากมั้ยนี่!” ฮโยมินนั่งลงไปประคองเพื่อนในขณะนี่ฟารีดากำลังสำรวจข้อเท้าของดีไซน์อยู่ “โอ๊ยๆฟารีดา เจ็บอ่ะเบาๆหน่อย!” เด็กสาวร้องครวญคราง “สงสัยข้อเท้าพลิกนี่ฉันว่าพอกันเถอะนะพาดีไซน์กลับลงไปข้างล่างดีกว่า” ฟารีดาพูดทำเอาฮาเวิร์ดและบรูโน่ทำหน้าเสียดาย “ไม่เป็นไรๆ The Show Must Go On” ดีไซน์พยุงตัวขึ้นก่อนจะล้มลง “ก็บอกแล้วว่าไม่ไหวๆ” ฟารีดาที่ประคองเพื่อนสาวไว้ได้ทันเอ็ด “เอางี้สิเธอกับฮโยมินก็พาดีไซน์ลงไปรอข้างล่าง เดี๋ยวพวกเราจะถ่ายต่อเอง” บรูโน่เสนอความเห็น “แล้วทิ้งแอนดี้ไว้กับเธอสองคนนี่นะ!” ฟารีดาตวาดเสียงแหว “แล้วจะให้ฉันลงไปกับดีไซน์สองคนยังไงล่ะ ฉันประคองคนเดียวไม่ไหวหรอกนะ น่านะฟารีดาแอนดี้ไม่เป็นไรหรอกลงไปด้วยกันเถอะ” ฮโยมินอ้อนวอนแต่ฟารีดาดูเหมือนอยากจะต่อต้าน “ไม่เป็นไรหรอกฟารีดา ฉันโอเคน่า” แอนดี้ที่มองดีไซน์นั่งกุมข้อเท้าด้วยความสงสารบอกฟารีดา “งั้นก็ได้ แต่ถ้าพวกเธอเล่นอะไรแผลงกับแอนดี้นะฉันเอาตายแน่ๆ!” ฟารีดาหันมาขู่ฮาเวิร์ดและบรูโน่ก่อนจะก้มลงไปช่วยฮโยมินช้อนตัวดีไซน์ขึ้นมาก่อนจะช่วยกันพาเดินลงบันไดไป

“เอ็งแน่เหมือนกันนี่หว่าแอนดี้” ฮาเวิร์ดหันมาตบไหล่แอนดี้ “พวกผู้หญิงไม่อยู่ก็ดีนะ กูว่าตื่นเต้นดี” บรูโน่พูดด้วยอารมณ์หึกเหิม “เรามาถ่ายให้เสร็จๆดีกว่า” แอนดี้พูดด้วยอารมณ์กึ่งรำคาญเพราะท้องของเขาเริ่มปั่นป่วนด้วยความหิว

“นี่ดีไซน์แกเป็นอะไรอ่ะเมื่อกี้? กรี๊ดซะดังเลยพวกชั้นตกใจแทบแย่” ฮโยมินถามด้วยความสงสัย “ก็เมื่อกี้ เอ่อ ” ดีไซน์กระอักกระอ่วน “อย่าบอกนะว่าแกเห็นอะไร อร๊ายยย!!!” ฮโยมินรีบกระโดดเข้ามาโอบดีไซน์และฟารีดาด้วยความหวาดกลัว “ฉันเห็นผีซิสเตอร์ยืนข้างหลังพวกเธอน่ะสิ หน้านี่นอนไชเต็มเลยนะแล้วยิ้มให้ฉันด้วย” ดีไซน์อธิบายด้วยใบหน้าซีดเผือดแต่ดูเหมือนว่าจะเป็นฮโยมินที่อาการน่าเป็นห่วงว่าจะหัวใจวาย เด็กสาวฉวยยาดมไปจากมือดีไซน์ก่อนจะสูดมันเข้าไปเต็มปอด “แกอย่าอำฉันนะครั้งที่แล้วฉันก็เจอผีนางรำแล้วคราวนี้ก็ผะ ผะ ผีซิสเตอร์มายืนข้างหลัวฉันอีก” ฮโยมินพูดด้วยน้ำเสียงแห้งผากคล้ายคนหมดแรงใกล้จะเป็นลม ก่อนจะยืนตัวแข็งทื่อ “นะ นะ นั่นใครคะ?” เด็กสาวชี้ไปที่ร่างๆหนึ่งที่ยืนอยู่ในมุมมืดตรงบันไดชั้นสอง

“ขณะนี้นะครับเรากำลังจะเดินผ่านไปบันได5เพื่อที่จะขึ้นไปชั้น8ตรงบริเวณโซนกลางนะครับ ทุกคนเห็นห้องที่ประตูถูกล็อคอยู่นี่มั้ยครับ? นี่เป็นห้องน้ำนักเรียนชายชั้น5ที่ถูกปิดตายไว้เนื่องจากปีที่แล้วมีซิสเตอร์เข้าไปผูกคอตายนะครับ สังเกตุดูหน้าห้องนอกจากจะมีการลงกลอนที่แน่นหนาแล้วด้านบนยังมีการตอกหมุดไม้กางเขนไว้ด้านหน้าด้วยนะครับ 5555 สงสัยจะกลัวผีซิสเตอร์อาละวาด” ฮาเวิร์ดหัวเราะกับภาพไม้กางเขนหน้าประตูห้องน้ำผิดกับแอนดี้ที่ไม่รู้สึกขบขันเอาเสียเลย ดูเหมือนว่าฮาเวิร์ดจะลืมไปแล้วว่าเมื่อเดือนที่แล้วมีอะไรประหลาดๆเกี่ยวกับห้องน้ำห้องนี้ “ซิสเตอร์ขนิษฐาๆครับ What’s Up? ได้ยินแล้วตอบด้วย” ฮาเวิร์ดเคาะประตูเรียกผู้ตายในขณะที่บรูโน่หัวเราะลั่น

“นั่นใครคะ?” ฟารีดาที่ยืนอยู่ด้านหน้าดีไซน์และฮโยมินถามร่างที่ยืนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ในเงาดำ “ข้าแต่พระบิดา พระองค์ทรงสถิตย์อยู่บนสรวงสวรรค์ โปรดประทานอาหารประจำวันแก่พวกข้าพระองค์…” เสียงสวดอธิษฐานขอพรพระเจ้าที่เยือกเย็นชวนขนหัวลุกดังออกมาจากร่างที่เริ่มขยับตัวบิดเบี้ยวมุมมืด ฮโยมินตัดสินใจเอาไฟฉายส่องไปที่เจ้าของร่างนั้นก่อนที่เธอจะอ้าปากค้างด้วยความตกใจจนแทบสิ้นสติ ร่างในชุดคลุมของซิสเตอร์ท้องแก่ที่ดีไซน์เห็นกำลังยืนบิดตัวงอไปมาอย่างทุกข์ทรมานหากแต่ใบหน้าที่ถูกหนอนชอนไชโลมเลียนั้นกลับแสยะยิ้มอย่างชวนสยองขวัญ ปากของเธอพร่ำสวดออดว้อนพระเจ้าด้วยเสียงที่โหยหวนและแหลมสูงเยือกเย็นขึ้นเรื่อยๆเธอกรีดเสียงร้องด้วยความทุกข์ทรมานก่อนที่จะมีก้อนๆหนึ่งหล่นจากหว่างขาของเธอมากองแทบเท้า เจ้าสิ่งที่เป็นเมือกมันนั้นค่อยๆคืบคลานมาที่เด็กสาวทั้งสามที่ยืนแข็งทื่อช้าๆก่อนที่ร่างของเด็กทารกแรกเกิดจะค่อยๆตั้งไข่ขึ้นช้าๆ “กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!” ฮโยมินกรีดร้องก่อนจะเผ่นแน่บโดยที่ไม่สนใจเพื่อนอีกสองคน ดีไซน์ที่เจ็บข้อเท้าพยายามจะขยับตัวหนีแต่แล้วก็ล้มลงแต่ฟารีดาแทนที่เธอจะวิ่งหนีไปแบบฮโยมินเธอกลับโน้มตัวเข้าไปประคองดีไซน์จนถึงกับล้มลงอีกคน “พี่จ๋า พี่สาวคนสวย ไปช่วยลุงเขาหน่อยนะจ๊ะ ลุงหิวไม่มีข้าวกิน ลุงเขาคิดถึงบ้าน เขาอยากกลับบ้าน ลุงอยากเจอลูก” ร่างเล็กๆร่างนั้นเดินต้วมเตี้ยมเข้ามาเขย่าฟารีดาที่กำลังหลับตาปี๋ด้วยความหวาดกลัว


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
ตอบโดยอ้างข้อความ
ตอบ  


ดูข้อมูลส่วนตัว ส่งข้อความส่วนตัว
แสดงเฉพาะข้อความที่ตอบในระยะเวลา:
ตอบ หน้า 1 จาก 1
คุณไม่สามารถสร้างหัวข้อใหม่
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลบข้อความของคุณ
คุณไม่สามารถลงคะแนน
  


copyright : forwardmag.com - contact : forwardmag@yahoo.com, forwardmag@gmail.com