Blackpink - The Album



อันที่จริงแล้ว ตัวรีเองก็ไม่ได้มีโปรเจ็คท์รีวิวที่อยากจะเขียนในช่วงนี้ซักเท่าไหร่นัก (รวมไปถึงบรรดาโปรเจ็คท์ที่ยังเขียนค้างเอาไว้ด้วย) แม้กระทั่งอัลบั้มล่าสุดของอีหัวนมเอง ก็ไม่ได้อยู่ในแพลนที่อยากจะเขียนแต่อย่างใด แต่ไหนๆเห็นบรรดากะเทยเพื่อนสาวต่างhypeกับอัลบั้มนี้กันมาก ยิ่งกว่าวันหวยออก อีกทั้งพอได้ฟังเพลงหมดทั้งอัลบั้มแล้ว ก็พอจะกล่าวได้ว่าคุ้มค่าให้เสียเวลาเขียนรีวิวนี้ให้พวกนางซะหน่อย



The Album : C+

ว่ากันตามตรง มาตรฐานผลงานของอีหัวนมเอง ถ้ากะเทยไม่อคติหรือรำคาญความเวิ่นเว้อปัญญาอ่อนของพวกอีปลิงเกินไปนัก ก็ต้องยอมรับว่าผลงานของอีพวกนี้เองก็ไม่ใช่ผลงานไก่กานูกูเซโย ยิ่งเทียบกับมาตรฐานของเพลงแดกหมาด้วยกันแล้วนั้น เพลงอีหัวนมคือแดกขาดทุกด้านแบบทุกด้านจริงๆ แต่... ก็ต้องยอมรับอีกเช่นกันว่าที่ผ่านมานั้น ในมาตรฐานระดับสากลเอง เพลงอีหัวนมก็ยังไม่สามารถล้างคราบกลิ่นโคลนสาปโลกที่3 ไปเผยอหน้าชูคอในมาตรฐานระดับเพลงโลกที่1กับเค้าได้

แต่... ในอัลบั้มล่าสุดนี้เอง เรียนตามตรงว่าพวกนางได้เปลี่ยนทัศนคติและมุมมองของรีที่เคยมีต่อผลงานของพวกนางเปลี่ยนไปพอสมควร หรือจะกล่าวว่าอัลบั้มนี้สามารถตอบโจทย์สิ่งที่แฟนเพลงสากล แม้แต่แฟนเพลงทั่วไปที่เป็นnon-Kpop fansคาดหวังหรือต้องการ ก็คงจะได้(มั้ง?)

อย่างไรก็ตาม แน่นอนว่าอัลบั้มนี้มันก็ไม่ได้ถึงขนาดมิมีมลทินมัวหมอง สามารถลบคำสบประมาทต่างๆนาๆออกไปได้อย่างสิ้นเชิงขนาดนั้น แต่... ก็ยอมรับความจริงและให้เครดิตในแง่ของการเปิดมิติและสร้างบรรทัดฐานใหม่ของผลงานเพลงแดกหมา ว่าอัลบั้มนี้ของอีหัวนมสามารถยกระดับมาตรฐานของผลงานได้ทัดเทียมไม่อายเพลงเมนสตรีมของฝั่งพวกดั้งขอเลยแม้แต่น้อย

ส่วนในแง่ของจุดด้อย อย่างที่เคยพิมพ์ไปในกระทู้สนทนาและกระทู้MV ว่าสิ่งที่หายไปจากอัลบั้มนี้คือ'ขาดความเป็นเจ้าของผลงาน' โอเค ไม่ว่าพวกหล่อนจะรักหรือเกลียดพวกนางก็ตามแต่ แต่อีกสิ่งหนึ่งที่ปฏิเสธไปไม่ได้คือผลงานที่ผ่านๆมาของอีพวกนี้มันมีซิกเนเจอร์และความเฉพาะตัวบางอย่าง ที่บั่บ เออ นี่ล่ะ เพลงอีหัวนม แม้ว่าสิ่งนั้นกะเทยจะปรามาสว่าเป็นfake iconหรือtrendsetter wannabeก็ตามอะนะ

ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดคือ อีสองซิงเกิ้ลล่าสุด อย่างอีice creamและอีlovesick girls ที่แทบจะหาตัวตนหรือความเป็นเจ้าของผลงานของอีหัวนมแทบไม่เจอ เครดิตของอีพวกนี้ใน2เพลงนี้ มีอยู่แค่ในฐานะนักร้องที่มีชื่อกำกับไว้แค่นั้น ขาดเอกลักษณ์ ไร้ความไอคอนนิค เหมือนนักร้องเกรดบีที่มาเป็นแบคอัพให้ศิลปินเอลิสต์อีกทีแค่นั้น

ส่วนจุดด้อยอีกข้อนึงที่มีผลมากๆเช่นกัน นั้นก็คือเรื่อง'กำแพงภาษา' ต้องบอกก่อนว่าส่วนตัวรีเองนั้น ทุกคนรู้ คนอ่านรู้ ด้วยความที่เป็นคนฟังเพลงเกาหีลมายาวนานเกินกว่า10ปี ส่วนตัวไม่ได้มายด์อะไรกับประเด็นนี้อยู่แล้ว แต่เท่าที่ฟังได้คุยกับพี่ๆน้องๆหลายๆคนที่เป็นแฟนเพลงสากลหรือคนที่เป็นnon-Kpop fans มีจำนวนไม่น้อยที่บอกว่ายังรู้สึกว่าภาพรวมยังไม่สามารถก้าวข้ามความเป็นเพลงแดกหมาไปได้

จากประเด็นนี้ ส่วนตัวคิดว่าภาคดนตรี รวมถึงมูดแอนด์โทนของอัลบั้มนี้คงไม่ใช่ปัญหาที่ทำให้คนกลุ่มนี้รู้สึกเช่นนั้น ถ้าให้รีวิเคราะห์ รีคิดว่าคงเป็นผลพวงมาจากเรื่อง'ภาษา' โอเคว่าอาจจะมีเรื่องอคติและความไม่คุ้นชินอยู่ด้วยหรือไม่ ก็คงไม่สามารถตอบแทนใครให้ได้ แต่ขนาดคนที่ค่อนข้าง'คุ้นชิน'กับภาษาแดกหมาอยู่แล้วอย่างตัวรีเอง บางแทร็คยังแอบรู้สึกทะแม่งแปลกๆ

โดยเฉพาะทักษะการร้องเพลงของอีเข ที่ฟังกี่ครั้งก็เพลียในความปรอทแตก ไมเกรนแทบขึ้น สมัยเดบิ้วแรกๆก็ยังอยู่ในระดับพอทนได้ แต่หลังๆพอรู้ว่าเริ่มดังก็ยิ่งมั่นหน้า อีตอนร้องภาษาแดกหมาก็ไม่เท่าไหร่หรอก (จริงๆก็คือเหี้ยนั้นล่ะ แต่คือด่าจนไม่รู้จะสรรหาอะไรอะไรมาพิมพ์ จนปลงเลิกด่าไปเอง) แต่พอร้องภาษาดั้งขอเท่านั้นล่ะ โอ้โห กูงงมาก อีปลิงใช้ประสาทสัมผัสส่วนไหนในการรับรู้เสียงของอีนี้ได้คะ ถึงกล้าอวยว่าร้องเพราะ สำเนียงระดับเนทีฟสปีคเกอร์ อีดอก ถ้าไม่รู้คงนึกว่ากำลังอยู่ในงานชิงเปรตวันสารทเดือนสิบ มั่นมากค่ะอีเข คงนึกว่าตัวเองเป็นอีเด็กบิลหรี่อย่างงั้นล่ะสิ่ ขำ

ซึ่งข้อด้อยเหล่านี้คือการบ้านให้อีหยางแอนด์ทีมงานกับอี4ตัวนี้ ต้องกลับไปคิดทบทวนแบบhard-workingและแก้ไขสำหรับในคัมแบ็คครั้งถัดไป ถ้ายังอยากก้าวข้ามไปเป็นนักร้องระดับหัวตารางกับเค้า เพราะภาพรวมของอัลบั้มนี้เอง ในฐานะก้าวแรกที่ตีตลาดเพลงอีกันอย่างเต็มตัว ก็ต้องถือว่าสอบผ่านอะนะ แต่... อัลบั้มหน้าคือขอเหอะ เลิกซักที อีการพราวด์กับอีพวกภาพลักษณ์พอพสตาร์AECซะเต็มประดา คือมันไม่สามารถต่อยอดส้นตีนอะไรได้เลยแม้แต่นิดเดียว นอกจากแสดงถึงความราคาถูกและความตลาดล่างแค่นั้น


_________________

จริงๆอีแทร็คเร็คคอมเม้นด์คือแอบเลือกยากเช่นกัน เอาเป็นว่าถ้าให้เลือกแทร็คที่เป็นthe bestในอัลบั้มนี้จริงๆ ส่วนตัวเห็นด้วยว่าทีมงานคิดถูกแล้วที่ชู Lovesick Girls (5) เป็นซิงเกิ้ลหลักของอัลบั้มนี้ สำหรับรี ขอนิยามให้เพลงนี้ว่า เป็นการทำเพลงให้สมกับเป็นเพลงที่สามารถฟังได้จริง

โดยเฉพาะข้อดีที่สุดของเพลงนี้ คือการไม่พยายามยัดเยียดอะไรที่มันดูสะเหล่อๆ เช่นอีแท็คไลน์เห่ยๆโหลๆแบล็คพิ้งค์อินยัวแอรีย้ะ หรือเบรคแดนซ์เชยๆที่เปิดตามซ่องตรอกเล้าหมูตามประเทศสารขัณฑ์เข้าไป อีกทั้งตัวlyricsของเพลงนี้เอง ก็ยังอยู่ในระดับที่ประสาทสัมผัสของมนุษย์ปกติจะรับได้ ไม่ใช่อยากจะทำเพลงนำเทรนด์ แต่มีปัญญาทำได้แค่เพลงiconic wannabe ขายคิลลิ่งพาร์ทสะเหล่อๆตลาดล่าง ร้องเพลงเหมือนคนพิการลิ้นไก่สั้นอย่างฮะฮาวยู้ไล้ค์แด้ทแดทแดท...อะไรนั้น

แม้อีท่อนคอรัสเพลงนี้ที่เป็นฮุคซองย้ำคิดย้ำทำเป็นกะหรี่OCD ถึงจะแอบเวิ้นเว้อไปหน่อยก็ตาม แต่ก็อยู่ในระดับที่สามารถรับได้ ซึ่งเครดิตตรงนี้ต้องขอชื่นชมและขอยกให้แก่อีเดวิตเกตต้าแต่เพียงผู้เดียว จะว่าไปแล้วที่ผ่านๆมา ตัวรีเองก็ไม่ได้appreciateอะไรกับผลงานของอีนี่นักหนาด้วยซ้ำ จะบอกว่าเป็นPDสายDJคนท้ายๆที่รีจะนึกถึงก็ยังได้ ออกแนวปรามาสอยู่บ่อยๆว่ามีแต่เพลงขี้หี จนโดนPDสายDJรุ่นน้องแซงกันไปหมดแล้ว

ยิ่งตอนแรกพอรู้ข่าวว่าอีเดวิดเกตต้าจะมีส่วนร่วมในอัลบั้มนี้ของอีหัวนม คือกากบาทหัวหมาทิ้งรัวๆตั้งแต่แรกเลย ปกติลำพังแค่เพลงอีเดวิดเกตต้าเองก็ฉิบหายอยู่แล้ว ยิ่งมาเจออีหัวนมอีก มั่นใจได้เลยว่าต้องขี้หีชนิดที่ว่าไม่รู้จะสรรหาคำด่าชนิดไหนมาบรรยายสรรพคุณความชั้นต่ำนี้ได้หมด

แต่พอรีลีสออกมาจริงๆ กลับทำให้รีค่อนข้างประทับใจมาก และยังมากที่สุดในบรรดาแทร็คทั้งหมดในอัลบั้มนี้ เป็นซิงเกิ้ลในรอบ2ปีของอีหัวนมเลยมั้ง (หลังจากอีมาจีมักชอรอม) ที่รีเอ่ยปากชมอย่างจริงจัง โอเคว่ามันก็ไม่สมบูรณ์แบบชนิดที่ว่าไม่มีข้อบกพร่องอะนะ กล่าวคือมันยังมีความเชยบางอย่างของซาวด์แบบอีเดวิดเกตต้าที่แก้ยังไงก็ไม่หายซักที แต่... ก็เป็นความเชยที่พอจะอะลุ่มอล่วยให้ได้ จะบอกว่าเป็นเสน่ห์เฉพาะตัวของงานอีเดวิดเกตต้าก็ยังได้เลย

อย่างที่รู้กันว่าอีเดวิดเกตต้าเป็นPDสายDJที่มีเอกลักษณ์และลายเซ็นในผลงานตัวเองค่อนข้างสูงมากกก ผลงานส่วนใหญ่ของอีนี้คือต่อให้หลับตาฟังก็ยังสามารถจิ้มเลือกได้เลยว่าเพลงไหนเป็นเพลงของนาง โดยเฉพาะซาวด์สังเคราะห์สะเหล่อๆ กับโพรแกรมมิ่งโป๊งฉึ่ง ที่ดูเป็นเพลงpoor tasteเปิดตามรถบั๊มป์งานวัด อะไรเทือกนั้น

เลยทำให้รีค่อนข้างประหลาดใจพอสมควร ที่อีเดวิดเกตต้าทำเพลงนี้ได้ค่อนข้างที่จะซอล์ฟลงกว่าที่คิดไว้ค่อนข้างมาก คือมีความเป็นพอพมากขึ้นเหมาะกับอีหัวนม ลดความอล่างฉ่างให้ไม่ดูเป็นเต้นรำอัพบีทมากจนเกินไปนัก ให้รสสัมผัสที่กลางๆ ไม่เทน้ำหนักไปที่ด้านใดด้านหนึ่งมากจนเกินไป สามารถเข้าถึงทาร์เก็ตคนฟังได้ค่อนข้างหลากหลาย

แต่... ไม่ใช่ว่าเพลงนี้จะไม่มีข้อเสียเลย อย่างที่พิมพ์ไปในพารากราฟบนๆว่า อีเดวิดเกตต้าเป็นPDที่มีลายเซ็นในผลงานตัวเองสูงมาก ดังนั้นเราแทบจะไม่เห็นพัฒนาการใดๆจากฝั่งของอีตัวนักร้องอย่างอีหัวนมเลยแม้แต่นิดเดียว เหมือนที่รีเคยพิมพ์บอกไปในกระทู้ก่อนหน้านั้น ถ้าจะขึ้นเครดิตให้ถูกต้องจริงๆ ควรขึ้นว่า'David Guetta - Lovesick Girls feat. BLACKPINK' น่าจะสมเหตุสมผลมากกว่า


_________________

ส่วนเพลงอื่นๆในอัลบั้มขอพูดรวมๆไปเลยก็แล้วกัน นอกจากเพลงที่ถูดตัดเป็นซิลเกิ้ลอย่าง How You Like That (2.5/5) และ Ice Cream (2/5) เพลงอื่นๆในอัลบั้มแม้จะอยู่ในระดับใช้ได้ก็จริง แต่สิ่งที่ขาดที่สุดของบรรดาแทร็คเหล่านั้น คือขาดอิมแพ็คท์ในฐานะเพลงที่สามารถจะถูกตัดเป็นซิงเกิ้ลได้ แม้กระทั่งอี Pretty Savage (3/5) ที่กะเทยพากันอวยเช้าเย็น รียังมองว่าภาพรวมค่อนข้างทำได้จืดชืดมากจนเกินไป เหมือนเพลงฮิพฮอพวอนนาบีของนักร้องเกรดบี ที่ไม่ได้ชูพัฒนาการอะไรของอีพวกนี้เลย นอกจากฉายภาพซ้ำของพอพสตาร์AECโลกที่3 ถามจริง กะเทยคิดว่าจะให้ตัดเพลงนี้ไปตีตลาดอีกัน ที่สัดส่วนการบริโภคเพลงไอ้มืด/อีมืดปาไป80-90%ของอุตสาหกรรมดนตรีเมนสตรีมทั้งหมดอย่างงั้นเหรอ เฮลโหล เคยเปิดเพลงไอ้มืด/อีมืดที่เป็นพอพสตาร์ของอีกันฟังไหมคะ ถามก่อน ขำ

ส่วนเพลงที่น่าผิดหวังที่สุดในอัลบั้มนี้ นอกจากอีไอติมที่พากันลงเหวไปทั้งตัวเจ้าของเพลงอย่างอีหัวนมและคนฟีทอย่างอีแป้นแล้ว อีกเพลงที่ทำได้แย่ไม่แพ้กันคือ Bet You Wanna (2/5) ที่งงมากว่ากล้าส่งเพลงแบบนี้ไปให้อีบือฟีทได้ยังไง เพราะมันไม่มีอะไรแบบไม่มีอะไรในเพลงนี้เลยจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นความเพราะ ความเก๋ หรือความสร้างสรรค์ อย่าว่าแต่ให้เป็นบีไซด์ แทร็คนี้มีคุณค่าได้แค่เดโม่หรืออันรีลีสแค่นั้นด้วยซ้ำ แต่กล้าที่จะส่งแทร็คแบบนี้ไปให้อีบือมาฟีท ส่งอีHow You Like Thatไปให้แทน ยังดูดีซะกว่า งงใจอีหยางเว่อร์ คือเข้าใจล่ะ ว่าอยากเพลย์เซฟให้อีหัวนม เพราะไปฟีทกับใครเค้า ก็โดนเค้าทุบหีกลับมาทุกครั้ง ตั้งแต่สมัยอีดัวหรืออีก้า ถ้ายังดันทุรังส่งเพลงฮิพฮอพไปให้อีบือเลือกอีก อีพอกแพกกับอีเหงือกก็คงโดนฆ่าตายโหงออกอากาศแน่นอน เพราะความห่างชั้นของสกิลมันต่างกันราวฟ้ากับเหวเกินไป แต่อย่างไรก็ตาม อย่างน้อยก็ควรเลือกเพลงที่เป็นผู้เป็นคนมากกว่านี้ไป อันนี้เหมือนใช้หัวหน่าวคิดมากกว่าใช้หัวสมอง

ส่วน3แทร็คท้ายอัลบั้ม อย่าง Crazy Over You (3/5), Love to Hate Me (3/5) และ You Never Know (2.5/5) ส่วนตัวแอบเสียดายที่ทำออกมาได้ครึ่งๆกลางๆเกินไป โอเคว่ามันไม่ใช่เพลงที่แย่ แต่มันมีข้อบกพร่องที่เห็นได้ค่อนข้างชัด เช่น เชยเกินไป ขาดเอกลักษณ์ รียูสงานเก่า หรือมีปัญหาในเรื่องของวอคัล อะไรแบบนี้ ซึ่งปัญหาเหล่านี้ เอาจริงมันไม่ใช่ปัญหาใหม่ แต่มันเป็นปัญหาที่เรื้อรังมายาวนาน ตั้งแต่สมัยยังไม่เริ่มตีตลาดอีกันด้วยซ้ำ เพียงแต่เมื่อก่อน เราอาจจะพอมองข้ามไปได้ เนื่องจากก็ทำฟังกันเองครื้นเครงในกะลาประเทศแดกหมา แล้วมาตรฐานเพลงแดกหมาก็อย่างที่รู้กันว่าไซด์แทร็คหมายถึง เพลงที่ถ้ากะเทยไม่อยากเสียเวลาในชีวิต แม้จะแค่2-3นาทีก็ตาม ก็อย่าไปกดฟังมัน แต่พอจะอัพเกรดอัพราคาไปขายพวกดั้งขอแล้ว จะมาย้อมแมวหลอกขายอะไรพวกนี้ มันไม่ได้ ต้องกลับไปทำความเข้าใจซะใหม่ว่าไซด์แทร็คมันต้องแข็งแรงและมีpotentialมากพอที่ตัดเป็นซิงเกิ้ลโปรโมตต่อไปได้ ไม่ใช่ทำไซด์แทร็คเพื่อมาเติมเพลงในอัลบั้มให้มันดูเยอะๆอะไรแค่นั้น


_________________

นี่ชอบ Bet You Wanna นะ ดูง่ายๆดี มาตรฐานก็พวกเพลงอี little mix อะไรพวกนี้ ฟังๆเด้นๆดิ้นๆ ไม่เอาอะไรมาก แต่เหตุผลที่ทำให้ชอบก็คงเพราะอีเจนนี่ อินเนอร์กะหรี่คือพอได้ แล้วก็ไม่ล้นเกิน อีท่อน ยู้วันนาทัชๆ คือสอบผ่านอยู่ ในขณะที่อีเข อีนี่อยู่ท่อนไหนก็มีแต่จำทำเพลงเขาพัง อย่างอีจี่สูหรือพ๊อกแพ้ก ขาดเหลือยังไงก็ blend in แต่นางคือ เสียงหนืดขึ้นจมูก บีบเสียงร้องแปลกๆ มาหยงๆๆอะไรของชี สำเนัยงเห็นอีปลิงบอกสำเนียงออสสี่ แวร์ ??? อิป๊อกแป้กยังออกเสียงคำได้ตรงกว่าซะอีกไปๆมาๆ

ทีแรกเดาว่าที่ว่าอีไอติมแป้ก ก็อาจจะเป็นเพราะไม่มีภาษาเกาหลีในเพลงแมะ พวกแดกหมาเลยไม่เอา เอาใจนอกบ้านในบ้านคนเท แต่พอมาดูอีไดนาแตด อิ้งทั้งเพลง แต่เสือกเปรี้ยงกว่าซะงั้น แสดงว่าปัญหาคงเป็นที่ความขี้หีของเพลงเอง (แต่อีไดนาแตดนี่ ไม่ดูเนื้อเพลงคือไม่รู้เลยนะว่าร้องอิ้ง)

รวมๆละนะ หลายต่อหลายเพลงนะ นี่ว่าอีเขเป็นส่วนที่ทำให้เพลงมันน่าฟังน้อยลง มึงจะเอื้อนจะเค้นอะไรมากมาย ฟังละปวดไมเกรน ที่เหลือเสียงดีเสียงแย่ยังไงก็ไม่ได้ถึงกะทำเพลงพังอ่ะ นึกออกมะ อย่างอีง่อยมีอีแชงอีดา เสียงแบนๆ อินเนอร์หัวไชเท้า ชืดๆ อย่างอุบาทว์ก็ทำให้เพลงหมดอารมณ์ แต่สำหรับอีเข คือแบบ ไม่ดีแล้วเกินหน้าเกินตาอ่ะ มันเลยกลายเป็น all over ทุกสิ่งอย่างไปหมด ปวดหี

ท้ายสุดคือ เลิฟซิกบิชเชสคือ ตอนนี้คือฟังบ่อยมากก ในขณะที่อีเบ็ดจูวอนนา ตอนแรกๆออกมาคือชอบนะ ฟังรัวๆ ตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะฟังเท่าไหร่ ที่สำคัญคือทำไมชาร์ตร่วงไวปานนั้น สู้อีไดนาแตดที่ปล่อยมาสองเดือนยังไม่ได้เลย