| ผู้ตั้ง |
ข้อความ |
non3senz3
FF>>Member ระดับเบบี๋
เข้าร่วม: 15 Mar 2006
ตอบ: 24
ที่อยู่: From The Bronx
|
เห็ดปี๋อยู่แถว ๆ บางนาหร๋อ ใกล้ ๆ กันเรย  ที่คนหน้าตาดีอยู่กันเน๊าะ 55
ความรักของเราก้อมีแต่แอบรักเค้าข้างเดียว เปนสูตรสำเร็จของชีวิตไปแร้วอ่ะ ไม่เคยสมหวังเพราะไม่กล้าเริ่มก่อนทุกที แง่ะ ๆ
_________________ non3senz3 +*+ Destiny's Child
|
| Sun Jun 25, 2006 4:35 pm |
   |
|
สวยคะ ใครจะทำไม
ผู้เยี่ยมชม
|
ทำไมเดี๊ยนใช้ชีวิต อยู่เมลเบรินดีๆจริงๆคะ
|
| Mon Jun 26, 2006 5:31 pm |
|
|
Britney Spears
ผู้เยี่ยมชม
|
สวยคะ ใครจะทำไม พิมพ์ว่า:ทำไมเดี๊ยนใช้ชีวิต อยู่เมลเบรินดีๆจริงๆคะ
บ้านน้องอยุ่ลอสแองเจลิสคะ 555
|
| Mon Jun 26, 2006 5:43 pm |
|
|
เห็ดปี๋สวยไม่ปราณีใคร
FF>>Member มือใหม่หัดโพสต์
เข้าร่วม: 13 Apr 2006
ตอบ: 119
ที่อยู่: อยากรู้ก็โทรมาคะ
|
non3senz3 พิมพ์ว่า: เห็ดปี๋อยู่แถว ๆ บางนาหร๋อ ใกล้ ๆ กันเรย ที่คนหน้าตาดีอยู่กันเน๊าะ 55
ความรักของเราก้อมีแต่แอบรักเค้าข้างเดียว เปนสูตรสำเร็จของชีวิตไปแร้วอ่ะ ไม่เคยสมหวังเพราะไม่กล้าเริ่มก่อนทุกที แง่ะ ๆ
เดี๊ยนเคยเรียนราชิวินิตบางแก้วมาก่อนคะ ตอนนี้ไปเตรียมใหญ่แร๊ว บ้านอยู่แถวบางนาคะเพราะใกล้โรงเรียนเก่าตอนนี้อยู่หอพักคนอยู่นี่สวยหมดทุกคนคะ อิอิ
|
| Mon Jun 26, 2006 6:47 pm |
    |
|
Anayahoooo
FF>>Member มือใหม่หัดโพสต์
เข้าร่วม: 14 Mar 2006
ตอบ: 158
ที่อยู่: Lixington,Kentucky
|
เอางี้เราขอเล่าประสบการณ์ความประทับใจต่อผู้ชายคนหนึ่งแล้วกัน เพราะเรายังไม่ได้รับรักหมอนี่ทั้งที่เค้าอุตส่าห์เดิมดุ่มๆอย่างใจกล้าเข้ามาจีบแท้ๆ ตอนนั้นเราคิดว่าขอเวลาอีกซักนิดนะเราอาจจะรักเค้าก็ได้ถ้าให้เวลาเรา เอาล่ะเข้าเรื่องความประทับใจ
ตอนนั้นเราไปเข้าค่ายที่ ค่าประตูผา อาจารย์ที่สนิทกับเราเขาขอร้องให้กลุ่มของเราไปร่วมการเข้าค่ายครั้งนี้หน่อยให้ไปช่วยดูแลเพื่อนๆคณะอื่นเท่านั้นโอเคเราก็ไป กลุ่มเรามีทั้งหมดประมาณ 10 คน บวกกับเด็กจากคณะอื่นๆอีก รวมแล้วประมาณ 30 คน หมอนั่นเองอยู่นิติศาตร์และเป็นรด.เลยต้องไปเข้าค่ายครั้งนี้ด้วย ตอนเดินทางไปเข้าค่ายแสนทุลักทุเลเพราะต้องจ้างรถ 2 แถวไปกัน แล้วค่ายประตูผาก็อยู่ในป่า เป็นค่ายทหารฝึกพิเศษ พอไปถึงยังไม่ทันได้พักหายใจ มีเสียงระเบิดดังตุมๆเสียงรัวปืนดังกึกก้องต้อนรับการมาเยือนของพวกเรา ครูฝึกวิ่งมาจากไหนไม่รู้สั่งพวกเราหมอบลงกับพื้นทันทีที่ลงรถ หมอไม่พอสั่งเราวิคพื้นราว 30 ครั้ง เราเองวิดพื้นไม่ได้เพราะเคยข้อมือหักแล้วไม่ได้ดามกระดูกเลยไม่ต่อกันสมบูรณ์ แต่คนอื่นวิดพื้นไดเขาก็ทำกันไป พอหลังจากนั้นครูฝึกจึงให้ขนกระเป๋าไปเก็บบนโรงนอนที่เตรียมไว้แล้ววิ่งลงมาฝึกเลย ตอนนั้นเรากับเพื่อนมองหน้าอาจารย์เพราะไม่คาดว่าต้องมาฝึกเสียเองในเมื่อตอนแรกอาจารย์บอกว่าเราแค่มาเป็นผู้คุมเท่านั้น จากการฝึกตั้งแต่วินาทีแรกที่เหนื่อยแสนเหนื่อย หมอนั่นบังเอิญหรือเปล่าไม่รู้ที่มาอยู่กลุ่มเดียวกับเรา แต่ด้วยการที่เค้าเป็นผู้ชายถึงแม้อยู่กลุ่มเดียวกันแต่เราก็แบ่งแยกกันระหว่างชายหญิงไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม จนมาถึงวันที่ 2 ต้องเข้าฐานหนัก เรายอมรับว่าตอนนั้นล้ามากเพราะผลจากการนอนไม่หลับด้วยและฝึกหนักจากวันแรกเราเหนื่อยจนรู้สึกแย่มากจริงๆ ช่วงฝ่านด่านเข้าฐานต้องกระโดดข้ามคานไม้ขนาดเอว ต้องวิ่งลงเนินขึ้นเนิน ฯลฯ จนมาถึงต้องนอนหงายราบกับพื้นเพื่อผ่านรั้วลาดหนาม ตอนนั้นเรารู้สึกหน้ามืดแล้ว แต่กลัวว่ามันจะถ่างเวลาเพื่อนคนอื่นเลยกัดฟันฝืนตัวเองดันตัวผ่านลวดหนามต่ำๆไปได้ พอลุกขึ้นมาเราเซนิดๆแต่ สายตาเรามองเห็นหมอนั่นยืนรอเราอยู่ เราอดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมเขาไม่วิ่งต่อไปเพราะมันยังเหลืออีกหลายฐาน หมอนั่นมองหน้าเราแล้วกวักมือเรียกเราวิ่งต่อไป เราวิ่งตามเขาไปจนถึงด่านไต่ข้ามไม้ซุง เราจะเดินไม่ไหวแล้วหมอนั่นหยุดยืนรอตรงกลางท่อนไม้เอื้อมมือมาให้เราจับประคองตัวเองจนข้ามไม้ได้ เราวิ่งกันต่อไปในขณะที่เพื่อนคนอื่นวิ่งนำไปแล้ว หมอนั่นวิ่งช้าๆรอเราตลอด เกือบถึงด่านต่อไปแล้วรองเท้าเราขาด เราเสียหลักเกือบหกล้ม หมอนั่นรีบวิ่งเข้ามาทันที มาหยุดตรงหน้าเราแล้วจับมือเราอีกครั้ง ถามเราว่าจะสู้วิ่งต่อไปไหมหรือจะหยุดแล้ว สภาพที่มอมแมมแต่หมอนั่นยังยิ้มอยู่ได้ เรายอมรับว่าตอนนั้นจะร้องไห้แล้วแต่ก็พยักหน้าว่าวิ่งต่อ หมอนั่นถอดผ้าพันคอตัวเองแล้วมาถอดรองเท้าเราเอาผ้าพันตรงรอบรองเท้าที่มันขาดให้แล้วใส่รองเท้าให้เราใหม่ เรายืนตะลึงปนซึ้งในน้ำใจแบบพูดไม่ออก คราวนี้หมอนั่นจับมือเราพาหมอบข้ามด่านมดแดงที่ทหารโรยไว้ที่พื้นเป็นด่านสุดท้าย จนถึงฐานนั่งพัก เราสองคนกระแทกตัวนั่งกับพื้นอย่างอ่อนแรง เพื่อนเราจับกลุ่มกันรออยู่แล้วมันแอบซุบซิบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันอยู่ เราก็เขินนะไม่กล้าพูดอะไรแต่พอเหตุการณ์นั้นผ่านไปเพื่อนมันเริ่มพูดกันหนาหูถึงวีรกรรมและสิ่งที่หมอนั่นทำเพื่อเราตอนอยู่ในค่าย เพื่อนเริ่มยุให้เรารับรักหมอนั่น เราก็ใจเกือบเอนเอียงแล้วนะ แต่แล้วพอปิดเทอมเราก็ต้องห่างหายกันไป พอเปิดเทอมใหม่หมอนั่นหายไปแล้ว เราเก็บความสงสัยในการหายตัวของหมอนั่นไว้อยู่ตลอด แล้ววันหนึ่งเราเจอหมอนั่นอีกครั้งในห้องอินเตอร์เน็ต เราเข้าไปถามว่าเค้าหายไปไหนไม่เห็นหน้าเลย เค้าบอกว่าย้ายไปเรียนคณะนิติศาตร์ที่มหาลัยรามแล้วล่ะ.....เรื่องราวทั้งหมดเลยจบลงแค่นี้
_________________ 
ยินดีกับเควินที่รักและภรรยา ขอให้เจ้าชายตัวน้อยมีสุขภาพดี
|
| Mon Jun 26, 2006 10:40 pm |
 |
|
เมย์ สติเฟื่องอารมณ์
FF>>Member ระดับเบบี๋
เข้าร่วม: 10 May 2006
ตอบ: 47
|
ปารีด ฮี๋ตัน พิมพ์ว่า: เล่าเรื่องประสบการณ์ทางเพศด้วยสิค๊า แบบนี้ไม่ครบสูตร อ่านแลวขัดมากๆ
แหม อีหมาเมย์ร่านสำรอกความจริงออกมาเลยนะค๊า เข้าคอนเส็ปสวะบอร์ดจริงๆเลยค๊า
สงสารโคตรเหง้าสักราชของอีปารีดคร่ะ ไม่เข้าใจว่ากล้าผสมพันธ์ให้เกิดอีปารีดได้ยังไง
หนังหน้ายิ่งกว่าสัตว์ปีศาจจากอเวจี เมย์คิดว่า ตระกูลอีปาคงจบอยู่แค่นี้ละคร่ะ เพราะไม่มีใครกล้าเอาอีปาทำพันธ์อีกแล้ว ดีคร่ะตายโหงตายห่าไปเลยทั้งโคตร
_________________ 
I'M THE REAL DIVA
|
| Tue Jun 27, 2006 4:43 pm |
|
|
เห็ดปี๋สวยไม่ปราณีใคร
FF>>Member มือใหม่หัดโพสต์
เข้าร่วม: 13 Apr 2006
ตอบ: 119
ที่อยู่: อยากรู้ก็โทรมาคะ
|
เมย์ สติเฟื่องอารมณ์ พิมพ์ว่า:ปารีด ฮี๋ตัน พิมพ์ว่า: เล่าเรื่องประสบการณ์ทางเพศด้วยสิค๊า แบบนี้ไม่ครบสูตร อ่านแลวขัดมากๆ
แหม อีหมาเมย์ร่านสำรอกความจริงออกมาเลยนะค๊า เข้าคอนเส็ปสวะบอร์ดจริงๆเลยค๊า
สงสารโคตรเหง้าสักราชของอีปารีดคร่ะ ไม่เข้าใจว่ากล้าผสมพันธ์ให้เกิดอีปารีดได้ยังไง
หนังหน้ายิ่งกว่าสัตว์ปีศาจจากอเวจี เมย์คิดว่า ตระกูลอีปาคงจบอยู่แค่นี้ละคร่ะ เพราะไม่มีใครกล้าเอาอีปาทำพันธ์อีกแล้ว ดีคร่ะตายโหงตายห่าไปเลยทั้งโคตร
อย่าให้เห้ดปี๋กลายร่างเป็นอีกร่างหนึ่งละกันคะ อีปารีสมึงหนีหีสุกหีสุนแน่
|
| Tue Jun 27, 2006 4:53 pm |
|
|
anonacity
FF>>Member Cool
เข้าร่วม: 01 Jul 2010
ตอบ: 1563
ที่อยู่: สวรรค์
|
เมย์ สติเฟื่องอารมณ์ พิมพ์ว่า:ตั้งแต่จำความได้ เมย์ก็โดนเอามาตั้งแต่เด็กแล้วละคร่ะ
รีนี้แรง
_________________ นะคะ
|
| Sat Sep 25, 2010 9:40 am |
|
|
puredevil01
FF>>Member ระดับเริ่ด
เข้าร่วม: 06 Jul 2012
ตอบ: 16878
ที่อยู่: สำนักพระธรรมกาย
|
แฟนเรารักเรามาก ๆ
_________________ 
|
| Mon Dec 24, 2012 4:30 pm |
|
|
|
|
