Rihanna - LOUD ! 3.5 / 5 (B-)
คร่าวๆก่อนฟัง
- หลายปีก่อน ที่ตลาดเพลงพ๊อพกำลังแข่งขันกันอย่างดุเดือดด้วยชะนีสายพันธุ์ใหม่หลากหลายนางทั้งผิวสี ผิวสองสี ผิวไม่มีสี กิ้งก่าเปลี่ยนสีและสารพัดกระแสที่โหมพัดกระหน่ำวงการให้สะพัดด้วยแนวร่วมแกนนำโดยDC และนางบียอนเซ่กับหนูหอกบริทนี่ย์กับอีตี๊นา กากีเรร่า ร่วมขบวนทั้ง ameria , ciara christina Millians วง cherish และมหากาพย์ชะนีนมเด้งทั่วยุโรปทั้งฝั่ง UK และ US ไล่ชื่อมาก็มีทั้งดังบ้าง one hit wonder บ้าง แป้กบ้างตายห่าไปตามกาลเวลาบ้าง และดับอนาถบ้าง หนึ่งในนั้นก้คือนังรีฮานน่ากับเพลงดังที่หลายคนตอนนั้นกัดว่าเป็นแค่เพลงกระแสดาดๆ pon de replay ทว่าการล้มลุกคลุกคลานของอีห่านและหลายๆชะนีบางตนนั้นสัมฤทธิ์ผล แต่บางนางไม่ อย่าง ciara และ ameria กับอีกหลายๆนางนั้นตายสนิท จะมีอยุ่รอดมาได้ก้แค่ไม่กี่คน ตอนนี้ที่เห็นชัดๆก็มีแค่ keri hilson กับ kelly rowland ที่กลายพันธุ์ไปเป็นราชินีเพลงแดนซ์เท่านั้นที่พอรอดมาได้ อานิสงค์จากพลังแฟนคลับติ่งของบริท บี และอีตี๊อันนั้นถืทอเป็นบารมีที่สะสมสั่งสอนกันไม่ได้
แน่นอนถัดมาจากนั้น unfaithful , SOS จนกระทั่งเพลงแห่งยุค umbrella ที่ก่อกระแส bad girl ผมบ๊อบสั้นปรี๊ดส์สุดเท่ห์ของนางออกอาละวดา กับเพลงระดับที่จัดว่าเป็นเพลงรักแห่งยุคคลาสสิคของโลกเพลงพ๊อพไปอีกหนึ่งเพลง ที่มีเนื้อหาทั้งลามก อบอุ่นยิ่งใหญ่และฉลาดที่สุดในโลกอุตสาหกรรมเพลงโลกที่เคยมีมาเพลงหนึ่ง ขนาดนั้นเลย ความดีความชอบทั้งหมดอันนี้ต้องขอขอบคุณสองหัวหอกแห่งเดฟแจมยุคใหม่ ทริคกี้ย์สจ๊วตกับ เดอะดรีมเนส ที่ทำเพลงดีๆเจ้าปัญหาที่โยนเจ้าของเพลงกันไปกันมาทั้ง บริทนี่ย์ เมรี่ย์ เจ เฟธ อีวานส์ ไปยันกระทั่งเจ๊แม่มาดอนน่าก็เคยมีเอี่ยวด้วยกับเพลงเพลงนี้
แต่หวยที่ได้สุดท้ายก็มาอยุ่ตรงนังห่าน ซึ่งขอบอกว่าถ้าไม่ใข่เพลงนี้และนางห่านเป็นคนร้องเพลงนี้อาจเป็นแค่เพลงฮิตธรรมดาๆของนักร้องหญิงทรงพลังคนนึง ไม่ได้มีเรื่องราวเชิงซับซ้อนและความเป็นดรามาติคใดๆที่นางห่านและเจย์ซีมอบไว้กับออริจินอลของตัวนางเองเพลงนี้
ถัดมาหลังจากนั้น หลังจากเวียนว่ายตายเกิดในวงการมาในระดับหนึ่ง นางห่านเริ่มเลือกและมีจุดยืนของตัวเองชัดเจนมากขึ้น งานพัฒนาการทางเนื้อิหาดนตรี และภาพลักษณ์ที่ขายได้และผนวกเข้ากับศาสตร์แขนงต่างๆทางศิลปะโลกโพสต์โมเดริ์นและวัฒนธรรมเพลงพ๊อพยุคใหม่ ที่มาเร็วไปเร็ว นางคลอดอัลบั้มลำดับที่ 4 ที่ถือเป็นไฮไลท์และมาสเตอร์พีซของอาชีพการเป็นศิลปินของนาง Rated R ที่ถึงจะมีเพลงดังแค่ Rude boy กับ Hard และ RR ที่พอดังในระดับหนึ่ง แต่คุณภาพและคุณค่าของงานที่ถ่ายทอดกับคอนเส๊พเพอร์เฟ็ค สนัฟฟิลม์ของอัลบั้มนั่นต่างหากที่ควรชื่นชม
และหายไปไม่ทันถึงปี นางขยันจริง ขยันจังเข็นงานชุดใหม่ที่บอกกับแฟนๆว่าเป็น "our music" คือเป็นเพลงที่ฟังร่วมกัน ไม่ส่วนตัวและเข้าถึงในคนกลุ่มมากแบบในชุดก่อนแต่ก้ไม่หงอยเหงาและพยายามกลับไปหารูปแบบสูตรสำเร็จเดิมๆแบบงานเดิม ทว่า....งานลำดับล่าสุดของนาง LOUD ก็แสดงให้เห็นว่าถึงจะไม่ได้ทำเพลงเอง แต่หากมีรสนิยมสมองและซื่อสัตย์กับจุดยืนที่ตัวเองมี เพลงที่ meet in the middle คือทั้งมีดีในตัวของมันเองและมีจริตพอที่จะถูกใจตลาดเพลงกลุ่มใหญ่ๆได้โดยที่ไม่ต้องเสร่อทำเพลงตามกระแสมันทำกันได้อย่างไร ในขณะที่นางก้ขนเอาทีมงานโพรดิคชั่นที่ดี หลอมรวมเพลงในกระแสที่กำลังเป็นที่นิยมเอามาปรับใช้ในงานตัวเองจนเกิดเป็นลู่ทางใหม่ๆของตัวนางเองขึ้นมาโดยที่ไม่กลืนภาพตัวเองลงไปซักนิดเดียว
รูปแบบดนตรี
-พ๊อพขนานแท้ นางลดความเป็นฮิพฮอพลงไปเยอะมาก เหลือเเค่กลิ่นอายอาร์แอนด์บีเท่านั้นที่เข้ามามีบทบาทมากขึ้น เพลงเนิบๆมีจังหวะในอัลบั้มจะถูกรสชาติของดนตรีสกาอ่อนๆและดนตรีเร๊กดเก้เข้ามามีสีสัน ส้รางมิติในตัวเองมากขึ้น อีกอย่างความเป็นร็อค กับโมเดริ์นร็อคในอัลบั้มที่แล้วก็เข้ามามีส่วนในงานค่อนข้างเกือบ 50 % ทั้งลีดกีต้าร์ โซโล่เบส เครื่องดนตรีสังเคราะห์ในแบบนิวเวฟและลูกเล่นของดนตรีร็อคแบนด์อเมริกันยุค 80-90 อย่าง aerosmith หรือพวกวงร็อคเก๋าๆในอดีตอย่าง U2 ,the doors ที่เป็นอิทธิพลดนตรีในงานของนางยุคหลังๆแบบชัดเจนไม่มีเม้ม สังเกตุได้จากบัลลาดเเละกลุ่มเพลงฟัง ที่ไม่ใช่เพลงกะดัง เพลงเต้นระบำพวกนั้น เดือบทุกเพลงเป็นพ๊อพร็อคดีๆระดับหนึ่งทั้งนั้น ไม่ใช่เพลงอาร์แอนด์บีเลี่ยนๆหรือเพลงบัลลาดหวานๆที่หาได้ตามดิว่าร่วมค่ายแต่อย่างใด
จุดเด่น
แน่นอน ลูกเล่นดนตรีและความกล้าหาญหักดิบสายเออร์บันของตัวเองลงหมดคราบ การนำความเป็นร็อคและสารพันสิ่งที่ร้อยเรียงเข้ามาเติมเต็ม ช่วยขยายรูปแบบดนตรีของตัวนางเองให้ดูชัดเจนมากขึ้น เราเริ่มสังเกตุและมองเห้นตัวตนของนางผ่านงานได้จตากแค่เพลงกะดังกะขายที่ไม่ได้มีอะไรน่าจดจำ ในขณะเดียวกัน การนำเสนอภาคดนตรีต่างๆก็ทำเออกมาได้พอดิบพอดีไม่ประดักปะรเดิดเสร่อ ดูพยายามจนน่าหมันไส้เหมือนงานขุดที่แล้วที่บางคนแอบกัดว่าดูพยายามเกินตัว เพลง 3 - 4 เพลงท้ายๆอัลบั้มนั้นนั่นแหละ ที่ดูเป็นอิมเพรซซีฟร็อคแบนด์อลังการขัดกับครึ่งอัลบั้มแรกสิ้นเขชิง งานชุดนี้เป็นมิตรกับคนฟังมากขึ้น หลากหลายขึ้น ติดหูมาก และมีเพลงที่ตัดโพรโมทได้มหดเลยทั้ง 11 เพลง
จุดด้อย
ความซ้ำซากของเพลง โดยเฉพาะพวกเพลงเร็วๆเพลงอัพบีท ที่เหมือนลอกงานเก่าๆของตัวเองมาซะอย่างนั้น อีกทั้งขอบเขตการใช้เสียงของนางยังมีข้อจำกัดอยุ่มาก เหมือน ashanti ที่มีศักภาพมีของแต่ยังติดอยุ่ที่ทั้งประสบการณ์ชั่วโมงบินและด้วยตัวเนื้อเสียงของนางเองด้วย ที่ยังไม่ไปถึงจุดที่น่าจะทำให้ภาพรวมของงานยิ่งสมบูรณ์ แต่พัฒนาการในน้ำเสียงก้มีมาให้เห็นอยุ่บ้าง นางมีความเป็นดรามาติคในน้พเสียงสูง คือเป็นคนที่เสียงขึ้นเนสิก ขึ้นจมูกและในตัวเสียงมีทั้งความกร้าว เก็บกดมีอารมณ์มากมายล้นทะลัก แต่บางทีกลับเเบนกระด้างเหมือนเสียงของเมรี่ย์เจ ไบลจ์ อุปสรรคแบบนี้อาศัยอย่างเดียวคือหัวใจและจิตวิญญาณ แบบที่หป้าเมรี่ย์เพิ่งมาทำได้ไม่กี่ปี เอาชนะกำแพงของตัวเองลงราบคาบ นอกนั้นถือว่าสอบผ่าน เป็นอัลบั้มที่ดี เพลงน่าฟัง นักร้องแรดเปรี้ยวเยี่ยวราด จะเอาส้นตรีนอะไรอีกคะ ??
แทร็ค by แทร็ค
S&M 3/5
เปิดอัลบั้มคึกคักกับเทคโนพ๊อพสนุกๆที่ใส่จังหวะของกลองสดกับบิดเคืร่องมิกซ์เทิร์นเทิบ้ลสนั่นหวั่นไหวขนมาหมดห้องอัด ระดมบีทกันให้ซ่องระเบิด เป็นเพลงที่ฟังได้เรื่อยๆและเด่นจริงติดตรงแค่มันเหมือน disturbia ของนางเองมากจนบางทีแอบอาจเผหลอร้องเนื้อสลับกันได้ จะดีก้เพราะแค่เพลงนี้บอกภาพรวมอัลบั้มได้ชัดเจนมากทั้งเนื้อหา ดนตรีและการพรีเซนท์มันมีความเป็นตัวเองของนังห่านผ่านทุกวินาทีที่เพลงกดเพลย์
What's my names 3.5/5 เพลงเก่งซิงเกิ้ลที่2 ที่กลายเป็นเพลงลายเซนต์และรูปแบบเพลงเก่งของนางไปเองแล้วแน่ๆ พ๊อพอาร์แอนด์บีเนิบนาบที่ใช้บีทกลองโพรแกรมมิ่งไสตล์ซอยโน้ตแบบเพลงสตรีทเร๊เกเก้เมาๆลอยๆสนุกๆกับเนื้อเพลงร้องตามง่ายๆในวงเหล้าหรือลานเบียร์อะไรเทือกๆนั้น เหมาะเหม็งมากที่จะรีบตัดโพรโมทและเป็นเพลงที่เข้าปากนางมาก สมบูรณ์แบบหมดจดสมกับเป็นหนึ่งในเพลงอันดับหนึ่งของตัวนาง
cheers 4/5 เพลงเด่นเด้งหนึ่งเพลงในอัลบั้มที่มีพร้อมเพรียงทั้งคอรัสแรงๆน่าฟังร้องตามประสานเหมือนเพลงฉ่อยที่เป็นกึ่งแร๊พกึ่งร้องโห่กันตามงานกีฬาหรือเคาท์ตเรอ์บาร์วันหยุดยาวกระทั่งเคาท์ดาวน์ปีใหม่ ดาร์คมิดเทมโพฮิพฮอพที่เอาแซมเพิ่ล im with you ของนางวีนมาใช้ได้อย่างฉลาด กลิ่นความเป็นฮาเร็มบีทโมทาวน์จากฝีมือการคุมบังเหียนจาก polow da don ถูกสอดประสานเข้ากับน้ำเสียงเมาๆวีนๆแอบจิกลูกคอจาไมก้านิดๆบาบาโดสแหล่หน่อยๆ เก๋จัดเก๋จริงเป็นเพลงที่ถ้าตัดโพรโมทดังแน่และน่าจะดังแบบไม่เปรีย้งปร้างเสร่อๆแบบพวกเพลงของอีก้าหริอเคที่ เคชช่าอะไรพวกนั้นด้วย รสนยิมนี่มันสอนกันไม่ได้จริงๆนะคะ
fading 3/5 อาร์แอนด์บีสกาพ๊อพจังหวะย้วยๆเอื่อยๆวันฟ้าใส ให้กลิ่นอายทะเล้ทะเลด้วยริฟกีต้าร์อคูสติคโปร่งๆกับเสียงบีทสังเคราะห์เป็นแบ็คเกราวน์มิวสิคแบบเสียงนาฟ์กาปลุกมือถือให้อารมณ์หญิงๆ อ่อนโยนกับเพียโนและคอรัสอะแคพเพลล่าเพราะๆ เป็นตเพลงพ๊อพเพราะๆดีๆเพลงนึงที่กล้าบอกเลยว่ามันจะต้องดังมากกกกกกกกกกกกกกกในประเทศไทยและพวกประเทศที่ชอบฟังเพลงอีซี่ลิฟเซนนิ่งอะไรแบบนั้น เนื้อเพลงก้นะ ... รีบๆตัดมาเถอะอีเพลงแบบนี้คนไทยน่ะชอบนัก และฝรั่งเองก้น่าจะชอบไม่แพ้กัน ดนตรีปูทางโปรยให้เปิดโอกาสรีมิกซ์มีคนมาแร๊พซะขนาดนี้
only girl 4.5/5
california king 4/5
man down 4.5/5
raining man 3.5/5
complicated 3.5/5
Skin 5/5
love the way you lie part 2 3/5
แก้ไขล่าสุดโดย มาดามจ๊อกกาโล่ เมื่อ Thu Dec 16, 2010 7:40 pm, ทั้งหมด 3 ครั้ง
_________________
