http://hysteriaculture.wordpress.com
http://www.facebook.com/hysteriaculture
บทความ/นิยายในเพจ Hysteria นี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์แก่ผู้เขียน นายมัลนร ล้ำสกุลวงศ์ (https://www.facebook.com/ArmandVladJekyllDangouleme8774 และเพจ http://www.facebook.com/hysteriaculture )เท่านั้น ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด หรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาติ
ความเดิมจากตอนที่แล้ว - มาดามDitaได้ออกอุบายให้พ่อบ้านปีเตอร์โทรชวน โมลท์เซ่น อเล็กซานเดอร์ มาที่งานมิดไนท์ดินเนอร์การกุศลของตัวเอง จันทรา,อีโตจัน,เคียวโกะและมิซาเอะได้ไปทานข้าวกันที่ภัตราคารจีนที่เป็นหอนางโลมและได้พบเจอกับ เอียนจือ ดอกทอง ดาวแห่งหอนางโลมผู้มีวรยุทธ์
ณ ท่าอากาศยานฮ่องกง - บนเครื่องบินส่วนตัวของเอกอัครราชทูตแห่งประเทศญี่ปุ่นที่กำลังจะเดินทางกลับประเทศหลังจากมาพักผ่อนที่ฮ่องกงกับภริยาและทีมงานกว่ายี่สิบชีวิตซึ่งกำลังรอเวลาที่เครื่องจะทะยานกลับสู่ดินแดนอาทิตย์อุทัย ท่านผู้โดยสารโปรดทราบๆ ขณะนี้ กรี๊ดดด!!! เสียงกรีดร้องโหยหวนของแอร์โฮสเตสจากห้องบังคับการทำเอาผู้โดยสาน สจ๊วร์ตและแอร์โฮสเตสอีกสองคนถึงกับขนลุกก่อนที่เครื่องจะพุ่งขึ้นสู่ฟ้าอย่างรุนแรงชนิดปราศจากการเตือนใดๆจนทุกคนในห้องโดยสารหัวคะมำ อะไรกันเนี่ย?!!! ผมต้องไปต่อว่าทางห้องเครื่องเสียหน่อยแล้ว นี่ถ้าท่านทูตกับคุณหญิงเป็นอะไรไปจะว่ายังไง? หนึ่งในคณะผู้ติดตามลุกขึ้นอย่างเดือดดาล ตามด้วยเสียงประตูทางด้านหลังที่เปิดออกเผยให้เห็นเรือนร่างงามของหญิงสาวในชุดสายเดี่ยวสั้นจุ๊ดสีชมพูที่มีผมสีฟ้าส่องประกายสะท้อนแสงและตรงปลายเป็นสีน้ำเงินเข้มกับหญิงสาวผมทองร่างท้วมเดินตามมาพร้อมรอยยิ้มสุดอำมหิต พวกคุณเป็นใครไม่ทราบ หนึ่งในบอดี้การ์ดลุกขึ้นแล้วหันมาประจันหน้า ฝน!!! ราชินีพัดเหล็กคาโอริเรียกชื่อสมุนเอก สิ้นสุดคำพูดของนางมารฝนก็ชักกระบี่ออกมาแล้วพุ่งเข้าฟันไปที่ร่างขอบอดี้การ์ดเคราะห์ร้ายที่กำลังเดินย่างสามขุมมาหาผู้หญิงทั้งสองจนเลือดสาดกระเซ็นไปทั่วห้องโดยสารท่ามกลางเสียงกรีดร้องของแอร์โฮสเตส ภริยาท่านทูตและผู้ติดตามหญิงอีกสามคน บอดี้การ์ดสามคนที่เหลือรีบอุทิศตัวเป็นโล่ห์ในการป้องกันท่านทูตและภริยาในขณะที่บอดี้การ์ดหญิงใจกล้านางนึงชักปืนออกมาด้วยความรวดเร็วและกระหน่ำยิงใส่ฝนไม่ยั้ง ฝนกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวดก่อนที่จะหงายหลังล้มและแน่นิ่งไป บอดี้การ์ดหญิงคนนั้นได้เล็งปืนมาที่คาโอริหากแต่เธอได้ถูกมือที่แข็งเหมือนคีมเหล็กบีบตรงขมับอย่างแรงจนทรุดลงก่อนจะถูกบิดหัวให้หันกลับมา360องศาพร้อมกับกระดูกคอที่หักละเอียดโดยฝนที่ไปยืนอยู่ข้างหลังเธอ วิชาภาพมายา ราชินีพัดเหล็กคาโอริเอ่ยขึ้นเป็นภาษาญี่ปุ่น วรยุทธ์จีนโบราณก่อนสมัยราชวงศ์ถังที่อาศัยอุณหภูมิของกำลังภายในบวกกับสภาพอากาศที่เย็นจัดด้านนอกเนรมิตภาพมายาขึ้นมาตบตาคู่ต่อสู้โดยที่เราจะหายตัวไปยืนด้านหลัง ของแบบนี้ไม่มีหรอกนะในประเทศมหาอำนาจที่เพิ่งเกิดใหม่เหมือนเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างญี่ปุ่น นางมารเดินตรงเข้ามา
บอดี้การ์ดอีกสามนายที่เหลือกระหน่ำลูกกระสุนปืนมาที่ราชินีพัดเหล็กคาโอริแต่เธอเพียงแค่โบกพัดเหล็กในมือกระสุนที่ถูกปล่อยออกมาทั้งหมดก็กลับแน่นิ่งอยู่กลางอากาศ โดนยิงน่ะมันเจ็บนะจ๊ะ!!! สิ้นสุดคำพูดของนางมารกระสุนปืนกลางอากาศทั้งหมดก็ลอยพุ่งเข้าใส่เจ้าของกระสุน สจ๊วร์ตและคณะผู้ติดตามทั้งหมดจนล้มพับไป เหลือเพียงแอร์โฮสเตสสาวทั้งสอง ท่านทูตและภริยา เธอสองคนต้องการอะไร ท่านทูตแข็งใจถาม อย่างแกจะมาให้อะไรฉันได้ ราชินีพัดเหล็กกางพัดแล้วเขวี้ยงประดุจบูมเมอแรงประหารท่านเอกอัครราชทูตทันที คุณคะๆ ภริยาท่านทูตร่ำไห้พลางกอดศพไร้ศรีษะของสามีในขณะที่นางมารเดินถือพัดย่างสามขุมเข้ามามองหน้าแอร์โฮสเตสสาวทั้งสองที่ยืนกลัวจนตัวสั่นก่อนจะเดินหันหลังกลับไปนั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้ผู้โดยสารนุ่มๆ ทำเอาภริยาท่านทูตถึงกับชะงักด้วยความงุนงงก่อนจะกรีดเสียงร้องเมื่อร่างของแอร์โฮสเตสนางหนึ่งลงมากองตรงหน้าเมื่อถูกแทงจนลำไส้ทะลัก ฮวายอง - นางนกต๋อสมุนของราชินีพัดเหล็กหันมามองภริยาท่านทูตด้วยรอยยิ้มที่เหี้ยมเกรียมก่อนจะหยิบปืนพกขึ้นมาระเบิดเข้าไปที่สมองของหญิงที่น่าสงสารจนกะโหลกแตกยับ ในขณะที่ราชินีพัดเหล็กคาโอริและฝนกำลังมองอย่างพึงพอใจ ทำดีมากฮวายอง สมแล้วที่เป็นยอดฝีมือจากแดนโสม นางมารปรบมือ ฝน!!! บริการอาหารให้ข้าและพี่สะใภ้เจ้าหน่อยสิ ความฝันของเจ้าคือการเป็นแอร์โฮสเตสไม่ใช่เหรอ? คาโอริหันมาสั่งลูกสมุนด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่ฝนรีบกระตือรือร้นเดินออกไปพร้อมกับหลงที่เดินเข้ามาในห้องโดยสาร ผมตั้งให้เครื่องบินขับเองโดยอัตโนมัติแล้วครับท่านแม่ ก่อนจะเดินเข้าไปกอดจูบฮวายองด้วยความคิดถึง
ญี่ปุ่น - เวลา9โมงเช้าบนเตียงที่แสนจะอุ่นและนุ่มสบาย อีโตจันและเคียวโกะกำลังนอนหลับอุตุอยู่บนเตียง ในขณะที่จันทราเดินมาเคาะประตูห้อง สาวๆจ๊ะตื่นอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วลูกๆ อาจารย์มิซาเอะมารอทานอาหารเช้าแล้วและวันนี้พวกเราต้องไปเยี่ยมโอซาว่าคุงกันนะ! อีโตจันและเคียวโกะเดินสะลึมสะลือลงมาจากเตียงอีโตจันมีความรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาดหลังจากที่ได้พบกับ เอียนจือ ดอกทอง เมื่อคืน เธอรู้สึกผูกพันกับผู้หญิงคนนี้อย่างประหลาดและมีความรู้สึกที่อยากจะกลับไปที่หอนางโลมเพื่อหาเธออีก หวังว่าจะได้พูดคุยกับเธอและรู้จักเธอมากขึ้น อีโตจันเธอเป็นอะไรรึเปล่า? เคียวโกะถามเมื่อเห็นเพื่อนมีอาการซึม อ๋อ!!! เปล่าๆไม่มีอะไรหรอก อีโตจันรีบบอกปัด ถ้าเป็นเรื่องเมื่อคืนที่ฉันเห็นเธอปาดาวกระจายล่ะก็ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอไปเรียนมาจากไหนแต่ไม่ต้องห่วงนะฉันจะไม่บอกใครหรอก สัญญาจ๊ะ เก้ยวก้อย!!! คำพูดของเคียวโกะทำให้อีโตจันยิ้มออกมาอย่างเบิกบานจริงๆเป็นครั้งแรก เคียวโกะคือเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอมาตั้งแต่สมัยประถมและหนึ่งในสิ่งที่หนักใจอีโตจันที่สุดก็ได้คลี่คลายไป เพราะเธอกลัวมาทั้งคืนว่าเคียวโกะจะมองเธอเป็นตัวประหลาดและอาจจะไม่อยากเป็นเพื่อนกับเธออีกต่อไป
อีโตจัน,เคียวโกะ,มิซาเอะและจันทรานั่งรับประทานอาหารเช้าเลิศรสที่จันทราตั้งใจเตรึยมสุดฝีมือนั่นคือซุปเต้าเจึ้ยวสาหร่ายญี่ปุ่นรสเลิศเสิร์ฟพร้อมกับชุดเบคอน สลัด มันฝรั่ง ไข่ดาวและไส้กรอกแบบตะวันตกพร้อมกับ กล้วยบวชชี ขนมหวานแบบไทยที่ดูท่ามิซาเอะและเคียวโกะจะประทับใจกับเมนูจับแพะชนแกะที่ลงตัวนี้ไม่น้อย ก่อนที่มิซาเอะจะเป็นสารถีพาทุกคนไปเยี่ยม โอซาว่า ซาโตชิ ที่โรงพยาบาลโตเกียว อุ๊ย!!! คุณแม่คะ ซาโตชิส่งLineมาบอกหนูด้วยว่าปลอดภัยแล้ว พยาบาลเพิ่งเปลี่ยนผ้าพันแผลให้และตอนนี้คุณแม่มาเฝ้าอยู่ด้วยค่ะ อีโตจันตะโกนขึ้นมาอย่างดีใจ อีตาบ้าซาโตชิ!!! ฉันเหรอก็ส่งทั้งLineทั้งWhatsappทั้งส่งข้อความไปในเฟซบุ๊คส์ แต่ไม่ตอบฉันสักคำ!!! เคียวโกะฉุน คุณนายโอซาว่าอยู่ด้วยเหรอจ๊ะแบบนี้ก็ดีเลยน่ะสิ จะได้แนะนำให้ทำความรู้จักกับอาโตอิซังเอาไว้ คุณนายโอซาว่าน่ะเป็นประธานของสมาคมผู้ปกครองระดับมัธยมปลายของโรงเรียนเราน่ะจ๊ะ มิซาเอะหันไปมองจันทราซึ่งยิ้มตอบกับมาอย่างตื่นเต้น โอซาว่าคุงไม่เป็นไรฉันก็โล่งใจ เราน่าจะแวะซื้ออะไรไปฝากเขาหน่อยนะ จันทราเสนอความคิด
ณ โรงพยาบาลโตเกียว แคทลายี แม่หม้ายวัยเฉียด50ปีเจ้าของ The Salon Of Love ร้านทำผมที่โด่งดังมีชื่อเสียงที่สุดของประเทศญี่ปุ่นในย่านโตเกียวพาราไดซ์กำลังนั่งมองลูกชายที่กำลังเล่นเกมส์Safari SkiในIpadด้วยสีหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสงสาร ซาโตชิคุงลูก!!! หนูน่าจะนอนพักนะคะแผลจะได้หายไวๆ แคทลายีพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ โธ่ แม่ครับ!!! ก็ผมเบื่อนี่หน่าจริงๆเอ็กซเรย์แล้วก็ไม่ได้เป็นอะไรมากด้วย จะต้องนอนโรงพยาบาลอีกทำไมตั้งคืนนึงก็ไม่รู้ ซาโตชิบ่น ก็คุณหมอเขาอยากจะให้แน่ใจว่าลูกหายดีจริงๆแล้วไงคะ อย่าดื้อนะคนดีนอนพักผ่อนดีกว่านะคะลูก เธอยื่นมือไปหยิบIpadจากมือของลูกชายที่ยอมเอนตัวลงนอนอย่างว่าง่ายพร้อมกับหันมาห่มผ้าให้ลูกสุดรักก่อนที่เสียงประตูจะเปิดขึ้น เป็นจันทรา,อีโตจันและเคียวโกะที่เดินเข้ามาในห้องตามด้วยมิซาเอะที่หอบกระเช้าผลไม้และนมกล่องเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม แต่แคทลายีดูเหมือนจะแสดงออกชัดเจนถึงอาการไม่ต้อนรับพวกเธอผิดกับซาโตชิที่ยิ้มกว้างอย่างดีใจ คุณครูสวัสดีครับ!!! อีโตจันกับเคียวโกะก็มาเยี่ยมฉันด้วยเหรอ ซาโตชิรีบลุกขึ้นแต่ผู้เป็นแม่รีบเอามือมาประคอง โธ่ ลูก! ทำไมรีบลุกแบบนี้ล่ะเดี๋ยวแผลก็ปริหรอก แคทลายีพูดอย่างอ่อนใจ นี่ซาโตชิฉันขอบคุณเธอมากๆนะที่ช่วยฉันไว้เธอกล้าหาญมากๆเลยนะ อีโตจันเดินมาหาถึงข้างเตียง ไม่เป็นไรหรอก! ว่าแต่เรื่องมันเป็นยังไงล่ะ เราสองคนถึงรอดมาได้น่ะ?แล้วเธอเป็นอะไรมั้ย??? ซาโตชิถามด้วยความเป็นห่วง ไม่เป็นไรหรอก ต้องขอบคุณเคียวโกะน่ะที่มาเจอพวกเราพอดีเลยร้องตะโกนให้คนช่วย อีโตจันพูดปดพลางหันไปมองหน้าเคียวโกะซึ่งพยักหน้ารับ อื้ม!!! เธอไม่เป็นไรแล้วใช่มั้ยซาโตชิ? แต่แคทลายีสวนขึ้นมาก่อนที่ลูกชายจะอ้าปากตอบ เฮอะ!!! ถามมาได้ไม่เป็นไร! ลูกชายฉันโพกผ้าพันแผลซะหนาขนาดนี้หนูว่าเขาดูสบายดี มากแมะล่ะจ๊ะ? เธอเน้นเสียงแบบแดกดันที่ประโยคหลังทำเอาเด็กทั้งสามถึงกับหน้าเจื่อนและจันทราก็ชักสีหน้าแสดงความไม่สบอารมณ์ทันที มิซาเอะเห็นว่าบรรยากาศเริ่มจะเต็มไปด้วยรังสีอำมหิตและความอึดอัดจึงรีบแทรกขึ้น ดิฉันเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆค่ะ คุณนายโอซาว่า เอ่อ ขอแนะนำให้รู้จักคุณนายอาโตอิแม่ของอีโตจันค่ะ มิซาเอะพยายามเป็นอย่างยิ่งที่จะทำให้บรรยากาศดีขึ้นด้วยการพยายามจะผูกมิตรระหว่างคุณแม่ของทั้งสองฝ่าย หากแต่นี่อาจจะกลายเป็นการจุดชนวนสงครามให้สองสาวรุ่นใหญ่เสียมากกว่า
แคทลายีมองจันทราอย่างประเมิีนค่าขณะที่อีกฝ่ายโค้งคำนับและมอบกระเช้าผลไม้พร้อมนมสดให้ ขอบคุณมากๆค่ะแต่ดิฉันคงรับไว้ไม่ได้ ซาโตชินี่ฉันไม่ได้เล้ยงมาแบบบ้านๆน่ะค่ะไม่เคยให้กินนมหรือผลไม้ที่มีวางขายเกลื่อนกลาดตามซุปเปอร์มาร์เก็ตหรอก แคทลายีพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งถือดีทำเอาทุกคนในห้องถึงกับหน้าถอดสีกับกิริยาที่หยาบคายไร้มารยาทของสาวสังคมท่านนี้มาก ผิดกันกับจันทราที่ยิ้มกว้างออกมาอย่าพึงพอใจเป็นครั้งแรกแล้วหันมาทางซาโตชิ โอซาว่าคุงจ๊ะแม่ขอบคุณหนูมากๆนะที่ช่วยลูกสาวแม่ไว้ เป็นสุภาพบุรุษและกล้าหาญมากๆเลยทีเดียวแม่ว่ากระเช้านี้แม่มอบให้กับมือเธอเองดีกว่าถึงจะถูก - เพราะแม่ตั้งใจมาขอบคุณเธอโดยเฉพาะ ไม่ใช่ใครทั้งนั้น ^ ^ จันทราพูดขอบคุณซาโตชิด้วยน้ำเสียงโอบอ้อมอารีทำเอาเด็กหนุ่มถึงกับยิ้มกว้าง ขอบคุณมากๆครับ ผมดีใจมากๆเลย ก่อนที่จะรับกระเช้าจากจันทรามาวางไว้บนตักและเจาะนมสดดื่มอย่างเอร็ดอร่อย ตายแล้วซาโตชิ!!! นมถูกๆแบบนั้นลูกทานเข้าไปได้ยังไง พาสเจอไรซ์มาดีรึยังก็ไม่รู้เดี๋ยวก็ท้องเสียหรอกค่ะลูก แคทลายีโวยวาย ดิฉันว่านมที่คนซื้อกินกันทั้งประเทศนี่เขาพาสเจอไรซ์มาดีแล้วล่ะค่ะ ใจของคนบางคนมากกว่าที่ไม่เคยผ่านกระบวนการเหล่านี้ น่าเสียดายหน้าตาสวยๆและความมีหน้ามีตาทางสังคมแต่กลับใช้โอกาสที่มีมากกว่าในการดูถูกคนอื่น ดิฉันล่ะผิดหวังจริงๆที่ได้เห็นว่าตัวตนที่แท้จริงของ โอซาว่า แคทลายี CEOร้านซาลอนชื่อดังระดับประเทศ สาวสังคมไฮโซและประธานสมาคมผู้ปกครองของโรงเรียนมัธยมโตเกียวจะไร้มารยาทต่างจากที่เห็นตามหน้านิตยสารลิบลับ จันทราหันไปเผชิญหน้าด้วยคำพูดที่เชือดเฉือนเผ็ดร้อนจนทำเอามิซาเอะ,อีโตจันและซาโตชิถึงกับตกตะลึง ในขณะที่เคียวโกะดูเหมือนจะไม่สามารถปิดบังรอยยิ้มที่มาจากความสะใจแสนสาหัสได้ แม่ขาพอเถอะค่ะ เรากลับกันดีกว่า ซาโตชิจะได้พักผ่อน อีโตจันเข้ามาปรามจันทราที่ดูเหมือนอารมณ์กำลังเดือดดาล ดี!!! รีบๆพาแม่เธอไปให้พ้นๆจากที่นี่ได้แล้วและเธอสองคน (แคทลายีชี้มาที่อีโตจันกับเคียวโกะ) อย่าได้สาระแนมาวุ่นวายกับลูกชายฉันอีก ดัดจริต!!! อายุแค่16ก็่ลากผู้ชายออกไปเที่ยวยัน2-3ทุ่มจนเป็นเรื่องเป็นราว อาจารย์มิซาเอะรบกวนอบรมอีหนูสองคนนี้เป็นพิเศษแทนบิดามารดาเขาด้วยนะคะท่าทางแร่ดซะขนาดนีดิฉันว่า ไม่พ้นปีนี้คงป่อง แคทลายีแผดเสียงหัวเราะหลังจากได้ปล่อยคำดูถูกเด็กสาวทั้งสองไป
แม่ครับ!!! ซาโตชิร้องขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ สองคนนี้เขาเพื่อนผมนะครับ ถ้าผมไม่ได้อีโตจันกับเคียวโกะช่วยไว้ก็คงจะโดนพวกมันฆ่าไปแล้ว แต่เป็นฝ่ายจันทราที่หันมาตอบซาโตชิอย่างเยือกเย็น นอนพักผ่อนเถอะหนูซาโตชิ บางทีเรื่องของ บุญคุณ ก็เป็นสิ่งที่สอนให้บางคนรู้จักกันไม่ได้จริงๆต่อให้จะแก่แง้มฝาโลงขนาดไหนก็ตาม พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ว่าดอกบัวมี4เหล่าน่าแปลกใจที่บัวที่โผล่พ้นน้ำอย่างหนูกลับมีแม่ที่ (จันทราหันมาเท้าสะเอวมองแคทลายีบอกสัญญาณอันตราย) เป็นบัวคนละเหล่าโดยสิ้นเชิง!!! แคทลายีโกรธจนตัวสั่น ถ้าไม่มีอะไรแล้วดิฉัน ครูมิซาเอะกับเด็กๆขอตัวลากลับก่อนแล้วกันนะคะ จันทราโค้งคำนับแคทลายีแบบผู้มีวัฒนธรรม ก่อนที่จะหันไปมองเชิงบังคับให้อีโตจัน,เคียวโกะและมิซาเอะทำตามก่อนที่จะเดินตามทั้ง3ไปที่ประตู อ๋อ อีกเรื่อง!!! จันทราหันมายิ้มเผชิญหน้ากับคุณนายโอซาว่า ใครเขาช่างอุตริตั้งชื่อให้คุณว่า แคทลายี เพราะเห็นแต่คนดีๆเขามีแต่ชื่อ แคทลียา ออกมาได้ ดอกทอง สมชื่อมากๆ ผู้ที่มีปิยะวาจาจะนำแต่คำพูดที่สร้างความสุขใจให้แก่ผู้อื่น อย่างคุณเขาเรียกว่า ต่ำช้า!!!! จันทราปล่อยหมัดเด็ดสุดท้ายก่อนจากทำเอาเคียวโกะหัวเราะพรื่ดดดออกมาอย่างปราศจากการควบคุมก่อนที่ทั้งหมดจะเดินออกมาจากห้อง ตามด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวนของแคทลายี
ฉันละหมั่นไส้ยัยแก่แคทลายีจริงๆให้ตาย!!! เคียวโกะระเบิดอารมณ์ออกมาแบบสุดจะทน นั่นสิไม่อยากจะเชื่อเลยว่ายัยป้าปากปลาร้านั่นจะเป็นแม่ของซาโตชิ อีดอกเอ๊ย!!! อีโตจันเสริมโดยลืมไปว่าอาจารย์มิซาเอะกำลังยืนฟังอยู่ด้วย นี่แน่ะ!!! มิซาเอะหยิกไปที่แขนของอีโตจัน ห้ามพูดคำพวกนี้นะจ๊ะ อาโตอิ!!! แต่ฉันก็ไม่อยากเชื่อเลยจริงๆว่าคุณนายโอซาว่าจะไร้มารยาทกับพวกเราได้ถึงขนาดนี้ เธอหันมามองหน้าของจันทราที่มึนตึงบิดเบี้ยวด้วยอารมณ์โกรธ ฉันว่าอย่าไปสนใจเขาเลย คนบางคนก็ต้องมีกล้องมาค่อยจับภาพถึงจะแสดงด้านที่ดีออกมา จันทราพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบขัดกับสีหน้าที่ดูเหมือนว่าอยากจะหยิบดาบคู่ใจขึ้นมาฟันปากของโอซาว่า แคทลายีเสียเต็มประดา
ฝรั่งเศส - ที่งานมิดไนท์ดินเนอร์ในห้องโถงสุดหรูที่คฤหาสน์ของมาดามDita ดิฉันจัดงานดินเนอร์นี้ขึ้นโดยมีจุดประสงค์เพื่อที่คนในแวดวงสังคมทั้งท่านรัฐมนตรี นักการเมือง ประธานบริษัท ดาราและไฮโซจะได้ร่วมใจกันแบ่งปันกำลังทรัพย์ตามศรัทธาจากการเข้าร่วมดินเนอร์สุดหรูในครั้งนี้ที่ทางดิฉันได้รับเกียรติจากเชฟ10ท่านที่ติดอันดับท็อปของภัตราคารระดับ5ดาวซึ่งเป็นภัตราคารแนวหน้าทั้ง10แห่งนครปารีสมาปรุงอาหารเลิศรสเพื่อรองรับพวกท่าน ขอพวกเราทุกคนมีความสุขและดื่มด่ำกับอาหารเลิศรสในมื้อนี้โดยไม่ลืมนึกถึงคนที่หิวโหยในถิ่นทุรกันดารของฝรั่งเศส ขอพวกเราไม่ลืมที่จะแบ่งปันทุนทรัพย์ของเราตามศรัทธาและกำลังเพื่อที่ความสุขและความอิ่มหน่ำจะได้บังเกิดทั่วกันอย่างเสมอภาคใน ฝรั่งเศส ประเทศที่สวยงามของเราค่ะ มาดามDitaในชุดราตรีสีแดงสดยืนประกาศกลางห้องโถงท่ามกลางเสียงปรบมือของผู้มีเกียรติในงานและสื่อมวลชน
อยากรู้จริงๆว่ายัยนี่มีแผนอะไร โมลท์เซ่นกระซิบกับสมาชิกอาวุโสของพรรค3-4คนที่ติดตามมาในงานและระหว่างที่รัฐมนตรีกำลังกล่าวสุนทรพจน์น่าเบื่อหน่ายเกี่ยวกับปัญหาความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจและช่องวางของระดับชนชั้นในฝรั่งเศสอันเป็นหัวใจสำคัญที่ท่านสนับสนุนมิดไนท์ดินเนอร์ครั้งนี้เป็นอย่างยิ่งDominicได้เดินควงแขนDitaตรงมาที่กลุ่มของโมลท์เซ่น สวัสครับดีครับคุณอเล็กซานเดอร์ โดมินิคกล่าวทักทายด้วยน้ำเสียงเรียบนุ่มเป็นมิตร ผมรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ท่านให้เกียรติมาในงานมิดไนท์ดินเนอร์ของเรา โดมินิคกล่าวต่อ อ๋อ แน่นอนทีเดียวครับเมอร์ซิเออร์ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับเชิญจาก อ้า คู่แข่งทางการค้าคนสำคัญในอนาคต โมลท์เซ่นยกแก้วไวน์ Cheers! ดิฉันไม่ทราบว่าเมอร์ซิเออร์กำลังพูดถึงเรื่องอะไรองค์กรของเราเป็นองค์กรเกี่ยวกับงานสังคมสงเคราะห์และสวัสดิภาพทางสังคม ไม่ได้เป็นองค์กรทางธุรกิจหรือการค้า Ditaยกแก้วขึ้นตอบรับพลางตอบเสียงหวาน ถ้าเช่นนั้นผมคงต้องให้ความกระจ่างแจ้งว่าผมมิได้พูดถึง กิจการ Social Welfare ที่คุณใช้บังหน้า กำแพงมีหูประตูมีช่องเสมอครับมาดาม โมลท์เซ่นขยายความด้วยรอยยิ้มก่อนที่Ditaจะหยิบแก้วขึ้นมาชนเพื่อแสดงความยินดีพร้อมกับยกดื่ม ท่านรัฐมนตรีปราศรัยเสร็จแล้วดิฉันว่าถึงเวลาของออเดิร์ฟและการเต้นรำ ที่แม้ว่าจะไม่ได้สวมหน้ากากตามประเพณีชนชั้นสูงก็ตาม เนื่องจากดิฉันคาดว่าไม่จำเป็น!!! Ditaหยั่งเชิงด้วยรอยยิ้มก่อนที่โมลท์เซ่นจะยื่นมือมาเพื่อขอDitaเต้นเป็นคู่เปิดฟลอร์
รู้มั้ยมาดามผมคิดว่าเราจะสามารถเป็นคู่ค้าทางธุรกิจที่ดีต่อกันได้มากกว่าคู่แข่งถ้าคุณจะยินดีเปิดช่องทางให้แก่ผู้ทำธุรกิจท่านอื่นตามหลักของการแบ่งปันที่คุณมักจะปราศรัยต่อหน้าสาธารณชนบ้าง โมลท์เซ่นพูดกับDitaในขณะที่ทั้งห้องโถงกำลังบรรเลงด้วยเครื่องสายออเครสต้าที่ขับขานท่วงทำนองดนตรีคลาสสิค นั่นคือสิ่งที่ดิฉันคิดหากแต่ดิฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาๆที่ไม่ได้มีสิทธิ์ขาดใดๆทั้งสิ้น แม้แต่สิ่งที่จะตัดสินใจ Ditaตอบด้วยน้ำเสียงและท่าทางอันเปี่ยมจริตจก้าน ผมไม่คิดว่าผมจะเลือกคู่เต้นผิดหรอกนะ ผมว่าคุณเป็นผู้หญิงที่มีอะไรมากกว่าที่เห็นคุณน่าจะเข้าใจในสิ่งที่ผมกำลังเสนออยู่ดี มิเช่นนั้นผมก็คงจะชวนสามีคุณเป็นคู่เต้นแต่ทีแรก โมลท์เซ่นกระซิบ ตรงประเด็น!!! แต่ไม่ชัดเจน มันจะง่ายขึ้นถ้าคุณบอกข้อเสนอมาตรงๆ Ditaโอบที่คอของโมลท์เซ่นพลางจ้องลึกเข้าไปในดวงตา ผมต้องการรู้จักเอเย่นต์ใหญ่จากญี่ปุ่นที่คุณทำการค้าด้วยและผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสัมปทานที่โดมินิคกำลัซครอบครองในโลกของอาชญากรเพียงผู้เดียวจะแบ่งเป็นสอง!!! โมลท์เซ่นพูดอย่างเยือกเย็นแกมขู่ หลังจากที่เรารับประทานอาหารกันเสร็จ ฉันขอให้คนในองค์กรของคุณที่คุณหมายมั่นว่าจะมาเป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจอันแสนอบอุ่นนี้ไปพบกันที่โบสถ์ปารีส โดมินิคจะเป็นคนประสานงานให้พวกเราได้ประชุมกับเอเย่นต์ ส่วนคุณและฉันเราจะขึ้นรถไปมุ่งหน้าไปหาเอเย่นต์ของเรากัน การทำความรู้จักเป็นการส่วนตัวสำคัญอย่างยิ่งสำหรับธุรกิจนี้ และหากคุณไม่ไว้ใจ (Ditaโบ๊ยหน้าไปทางสมาชิกพรรคอาวุโสทั้ง4ที่ติดตามมา) คุณสามารถพาพวกเขาพร้อมอาวุธปืนไปกับลีมูซีนของฉันได้ ฉันอธิบายให้เอเย่นต์ฟังได้ว่าพวกเขาคือทีมประสานงานของคุณซึ่งก็สมควรอย่างยิ่งต่อการพบปะในครั้งแรกนี้ Ditaบอกพลางจูงมือโมลท์เซ่นมาที่โต๊ะอาหารก่อนงานดินเนอร์การกุศลจะเริ่มขึ้น
บนเครื่องน่านฟ้าของประเทศญี่ปุ่น - ท่านแม่นี่เราเข้าสู่อาณาเขตุของประเทศญี่ปุ่นแล้วครับ หลงรายงาน ในขณะที่ราชินีพัดเหล็กคาโอริกำลังยิงAngry Birdอย่างเย็นใจในGalaxy Note2สีขาวบริสุทธิ์ รู้อะไรมั้ยว่าทำไมแม่ถึงชอบเจ้าAngry Birdตัวสีดำที่สุด? นางมารเอ่ยคำถามขึ้นมาลอยๆทำเอาหลงกับฝนถึงกับงุนงงจนตอบไม่ออก แต่เป็นฮวายองที่ให้คำตอบอย่างฉาดฉาน เพราะตัวสีดำมีอำนาจในการทำลายล้างได้มหาศาลและรวดเร็วที่สุด เมื่อถึงเป้าหมายก็จะระเบิดภายในพริบตา คาโอริเงยหน้าขึ้นมาหลิ่วตาให้ฮวายอง เป๊ะเว่อร์!!! สมกับเป็นลูกสะใภ้ของข้า นางมารลุกขึ้นพร้อมกับขยับเล็บแฟชั่นสีฟ้าน้ำทะเลที่ส่องประกายกากเพชรระยิบระยับ ก่อนที่นางมารจะเปิดภาพที่เธอวาดออกแบบในNote2ของเธอเป็นภาพที่เครื่องบินตกและระเบิดกระจายพร้อมกับโครงกระดูกของคนนับร้อยและภาพของจักรพรรดิญี่ปุ่นที่นั่งร้องไห้ ฝน!!! เจ้าคิดว่าไง?!!! นางมารถามสมุนเอกด้วยน้ำเสียงรื่นเริง งดงามตระการตาเจ้าค่ะท่านอาจารย์ ^ ^ ฝนตอบด้วยความชื่นชมทำเอาคาโอริส่ายหัว หลง!!! เจ้าคิดว่าไง?!!! นางมารหันมาถามลูกชาย เป็นศิลปะที่เปี่ยมด้วยความหมายครับท่านแม่ ข้าเชื่อว่าจะต้องเป็นแผนที่ดี หลงรีบตอบแต่นางมารขัดขึ้นด้วยเสียงเยือกเย็น ข้าหวังว่าเจ้าจะรู้นะฮวายอง!!! ฮวายองยิ้มอย่างมีความหมาย ดิฉันคิดว่าเราควรจะพุ่งชนที่สนามบินโตเกียวค่ะ ดิ่งชนตรงกลางห้องโดยสารรับร้องว่าจะต้องเป็นโศกนาฏกรรมแน่ๆ คำตอบที่ได้รับจากฮวายองทำเอาราชินีพัดเหล็กถึงกับยิ้มออกมาอย่างเบิกบาน หลงกับฝนจำเป็นที่จะต้องมีเชาวน์ปัญญาและไหวพริบให้มากเทียบเท่ากับวรยุทธ์ในตัว นางมารนั่งลงบนเบาะพลางดื่มชาเขียวที่ฝนยกมาเสิร์ฟพลางนั่งยิ้มกับภาพสึนามิครั้งล่าสุดที่ทำลายประเทศญี่ปุ่นในYoutube ในขณะที่เครื่องบินกำลังมุ่งหน้าสู่โตเกียว
หน้าโรงแรมหรูย่านฮาราจูกุ เอียนจือๆเจ้าจะไปไหน??? เสี่ยเล้งเจ้าพ่อธุรกิจบ่อนพนันจากปักกิ่งวิ่งตามสาวอันเป็นที่รัก ถึงเวลาแล้วที่ข้าต้องไปจากท่าน เอียนจือ ดอกทองหันไปตอบพร้อมรอยยิ้มทรงเสน่ห์ แต่เจ้าจะทิ้งข้าไปไม่ได้ ข้ารักเจ้า!!! เสี่ยเล้งอ้อนวอน แต่ข้าไม่เคยรักท่าน เอียนจือหันหลังตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา งั้นที่ผ่านมาเท่ากับเจ้าหลอกข้า เจ้าหลอกให้ข้ารัก หลอกให้ข้าไว้ใจ เสี่ยเล้งคำราม ข้าไม่เคยหลอกท่าน แค่ข้าไม่เคยรักท่านเลยก็เท่านั้น เอียนจือเริ่มเดินจากไป ไอ้อุ้ย!!! ยิงอีเหี้ยนี่ทิ้งเดี๋ยวนี้ เสี่ยเล้งประกาศก้องแต่อุ้ยก็ได้แต่ยืนมือสั่นเอาปืนเล็งมาที่เอียนจือพร้อมน้ำตา อาอุ๊ยเจ้าไม่กล้ายิงข้าหรอก เอียนจือหันไปเผชิญหน้ากับปืนในมืออุ๊ยก่อนที่มันจะร่วงหล่นลงพื้น เฮียเล้งถ้าวันนี้ท่านปล่อยข้าไปแล้ววันใดเกิดอยากจะฆ่าข้าก็จงตามหาข้าให้เจอ เอียนจือเหลียวหลังกลับมาทิ้งท้ายก่อนจะเดินจากไปในความมืด - น้ำตาของสาวน้อยหลั่งเป็นสายเมื่อหวนคิดถึงจุดก่อนที่ต้นรักของนางกับอาอุ๊ยจะผลิบาน ขณะที่เดินวนกลับมาที่หน้าโรงแรมแห่งเดิมที่กลายเป็นโรงแรมร้างไป
แม่งเอ๊ยโคตรซวยเลยถูกตำรวจจับได้จนต้องหนีมาปล้นเขากินในย่านฮาราจุกุแทน หัวโจกจากแก๊งค์อันธพาลสามคนที่ทำร้ายซาโตชิในย่านโตเกียวพาราไดซ์เอ่ย โชคดีนะพี่ที่ป๋าไปประกันตัวพวกเราไว้ ถ้าไม่มีเส้นพวกเราคงติดคุก เฮ้ย!!!ดูอีหมวยนั่นดิแม่งโคตรสวยเลย มาเดินเปลี่ยวๆแบบนี้คนเดียวปล้ำแม่งเลยดีกว่า!!! พวกมันทั้ง3หัวเราะออกมาอย่างหื่นกระหายแล้วเดินตรงไปที่เอียนจือ ดอกทอง
ไงจ๊ะ น้องสาว!!! มาเดินทำอะไรคนเดียวตรงนี้จ๊ะ ไม่กลัวเหรอ??? หัวโจกแซว มาเดินหาแขกไปเรื่อยเปื่อยจ๊ะ ^ ^ เอียนจือตอบพร้อมรอยยิ้มเยือกเย็น โว๊วว ตรงไปตรงมาสมกับเป็นหญิงยุคใหม่แท้อีนาง!! หนึ่งในกลุ่มหัวเราะ แต่พวกพี่ชอบกินของฟรีจ๊ะ กินแล้วปล้นแล้วก็กินเรื่อยๆจนอิ่ม! เอียนจือรู้จุดประสงค์ของพวกผู้ชายถ่อยเหล่านี้ดีจึงแกล้งหันหลังวิ่งเข้าไปในซอยที่ลึกและเปลี่ยวกว่าเดิมให้พวกมันตายใจวิ่งตามพลางหัวเราะและสบถอย่างกักขฬะหื่นกระหาย ก่อนที่เอียนจือจะหันหลังกับมาใส่วิทยายุทธ์หมัดมวยจีนจนพวกมันกระเจิง หญิงสาวทั้งถีบ ชกและเหวี่ยงพวกมันจนหงายหลังแม้จะเป็นชายฉกรรจ์ถึงสามคนแต่พวกมันก็ไม่สามารถต้านทานวรยุทธ์ของเธอได้เลย เอียนจือแกล้งระเบิดฝ่ามือโลหิตทลายกำแพงคอนกรีตเป็นผุยผงจนพวกมันตกใจกลัวและวิ่งแตกกระเจิงโดยมีเอียนจือเดินบนอากาศตามไปติดๆก่อนที่จะหยุดอยู่ตรงระเบียงชั้นที่5ของโรงแรมร้างเตรียมเผด็จศึก แต่แล้วก็มีรถปอร์เช่สีดำคันหนึ่งขับมาด้วยความเร็วสูงพุ่งใส่พวกมันจนแตกฮือก่อนที่จะไล่ต้อนพวกมันทั้งหมดกลับเข้าซอยลึกได้อย่างง่ายดาย รถปอร์เช่คันนั้นได้ชนหัวโจกของแก๊งค์อย่างแรงจนลงไปนอนดิ้นพราดๆกับพื้นเนื่องด้วยกระดูกสันหลังหัก ก่อนจะขับพุ่งอัดก็อปปี้นักเลงกระจอกคนหนึ่งของกลุ่มเข้ากับเสาไฟฟ้าอย่างแรงจนมัดขาดใจตายในเวฝาเสี้ยววินาที ในขณะที่อีกคนหนึ่งกำลังวิ่งหนีกลับไปทางปากซอยแบบไม่คิดชีวิต
ร่างของผู้หญิงในชุดหน้ากากและเสื้อบอดี้สูทที่เป็น กากเพชร สีเงินระยับทั้งตัวได้ปรากฏออกมาจากรถคันดังกล่าวพร้อมยิงปืนลูกซองไปที่กลางหลังของนักเลงชะตาขาดอย่างแม่นยำ ใครที่มันทำลูกกูมันต้องตาย!!! เธอแผดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งก่อนจะวิ่งกลับขึ้นรถไปแล้วพุ่งถอยกลับมาทับหัวโจกของกลุ่มที่นอนร้องโอดโอยอยู่บนพื้นจนเครื่องในทะลักถึงจุดจบไปอีกคน ซึ่งเหตุการณ์นี้สร้างความตะลึงให้เอียนจือที่แอบตามมาดูอยูเป็นอย่างมาก
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
