Jamie Cullum : Catching Tales : 4/5

รูปแบบเพลง

งานของเจมี่ คัลลัมยืนอยู่ความเป็นแจ๊ซซ์ร่วมสมัยประสานพ็อพซึ่ง อ๊ะๆๆๆๆๆ! ขอร้องอย่าเพิ่งยี้เพียงเพราะเขาทำดนตรีแจ๊ซซ์นั่นอาจจะทำให้คุณพลาดของดีไปอย่างน่าเสียดายเลยทีเดียวอยากบอก งานของตาฮ็อบบิทแจ๊ซซ์คนนี้จากที่ได้กล่าวไปในข้างต้นแล้วว่าเเป็นโมเดิร์นแจ๊ซซ์โดยผสานลูกเล่นลูกล่อลูกชนและภาคดนตรีที่หลากหลายอย่างพ็อพ ฟังค์กีย์ บริทพ็อพ เรโทร อาร์แอนด์บี อินดี้ไปจนถึงหยิบร็อคและฮิพฮอพมาผสมผสานลงสู่การนำเสนอได้อย่างละเมียดละไม ชนิดที่เรียกได้ว่าหยิบอัลบั้มนี้ขึ้นมาเพียงอัลบั้มเดียวคุณจะได้เปิดรสนิยมทางดนตรีแจ๊ซซ์ที่หลากหลายตั้งแต่แจ๊ซซ์โบราณๆช่วงยุค50ไปจนถึงแจ๊ซซ์ยุคโลกาภิวัฒน์ตามแบบฉบับดนตรียุคฟิวชั่นที่การนำเสนอออกมาโฉบเฉี่ยวมากพอตัวเลยทีเดียว

จุดด้อย

เพียงแค่เอ่ยคำว่า "แจ๊ซซ์" ขึ้นมานี่คงทำให้หลายคนคงหลับก่อนที่จะลองลงไปสัมผัสกับมันจริงๆเสียอีก ยิ่งในกรณีคนไทยนี่เดี๊ยนว่าจับมาฟังแจ๊ซซ์ซัก100คนนี่จะผ่านถึง20คนรึเปล่ายังเป็นประเดนที่น่าคิดเลย ซึ่งวเป็นอะไรที่น่าตกใจนะคะเนื่องจากแจ๊ซซ์เป็นรากฐานของดนตรีทุกประเภทแต่อย่างไรก้ตามต้องทำความเข้าใจอย่างยิ่งยวดด้วยในส่วนของรสนิยมส่วนบุคคลของผู้บริโภค ความเคยชินไปจนถึงต้องตระหนักว่าแจ๊ซซืนี่ไม่ใช่ดนตรีที่เข้าถึงได้ง่ายอยู่แล้วเลยต้องนับเป็นแต้มเสียไปสำหรับบางท่านน่ะค่ะ อีกประเด็นเมื่อฟังอัลบั้มนี้แล้วส่วนตัวเดี๊ยนรู้สึกว่าในเรื่องของเอกภาพนี่สู้งานชุดที่แล้วไม่ได้แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องยอมรับว่างานชุดนี้มอบความหลากหลาย ความเป็นธรรมชาติในเนื้องานและความน่าสนใจในการติดตามไปได้อาจจะตลอดรอดฝั่งกว่าซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่ตัวศิลปินและผู้ฟังรู้กันดีนะคะในฐานะหัวใจสำคัญของการเสพย์งานดนตรีในระยะยาว

ป.ล. ถ้าจำไม่ผิดอัลบั้มนี้โปรโมตสองซิงเกิ้ลเองอ่ะไม่รู้ว่าแป๊กรึเปล่า แต่เสียดายเพลงดีๆอีกหลายเพลงจัง

ซิงเกิ้ล

Get Your Way (4/5) ซิงเกิ้ลแรกที่ได้ แดน ดิ ออโตเมติคจากGorillazเข้ามาร่วมโปรดิวซ์ซึ่งผลงลัพธ์ออกมา ต๊ายยย!เก๋นะคะเพียโนพ็อพแจ๊ซซ์ยืนพื้นตบด้วยบีทฮิพฮอพ (ค่ะฮิพฮอพค่ะ) ใส่สรรพสำเนียงแบบร็อคและผสานความเป็นสแตนดาร์ดเข้ามาได้อย่างมีชั้นเชิง ฟังครั้งแรกอาจจะรู้สึกแปลกๆนะคะแต่ฟังนานไปนี่เปรี้ยวแรดล้ำเลยทีเดียว ส่วนตัวถือว่าบ่งบอกถึงพัฒนาการทางภาคดนตรีที่สูงขึ้น หลากหลายขึ้น อิสระและน่าสนใจมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเลยทีเดียว

Mind Trick (3.5/5) ซิงเกิ้ลที่สองและเป็นซิงเกิ้ลปิดตัวของอัลบั้มนี้นะคะ (ถ้าเข้าใจไม่ผิดนะ) ภาคดนตรีเป็นพ็อพผสานดนตรีฟังค์กีย์และจังหวะจะโคนแบบเรโทรซาวนด์ช่วงยุค70-80 ภาคนำเสนอธรรมดาเรียบง่ายแต่เข้มข้นและเฟี้ยวฟ้าวจนกลายเป็นความเก๋เฉี่ยวบนความธรรมดาๆอย่างน่าดูชม ส่วนตัวรู้สึกว่าเป้นหนึ่งในซิงเกิ้ลที่เพราะและฟังง่ายที่สุดของตาฮ็อบบิทแจ๊ซซ์เลยทีเดียว คิดถุกแล้วค่ะที่ตัดเป็นเพลงขายน่ะ

แทร็คเด็ด

I Only Have Eyes For You (4/5) คัฟเวอร์มาจากเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องFilmในปี1934นะคะ ต้นฉบับขอยอมรับว่าไม่เคยฟังมาที่เวอร์ชั่นของตาฮ็อบบิทเป็นสแตนดาร์ดแจ๊ซซ์บัลลาดช้าๆอารมณ์แบบเพลงที่เล่นโชว์ในคลับแจ๊ซซ์ยุค50น่ะค่ะ เพลงดีแต่ถ้าไม่ใช่คอแจ๊ซซืนี่หลับแน่ขอเตือนไว้ล่วงหน้าด้วยความหวังดี มาที่ London Skies (5) เป็นแทร็คที่เดี๊ยนชอบที่สุดในอัลบั้มนี้นะคะส่วนตัวคิดว่าเป็นเพลงที่สุดยอดและน่าประทับใจมากๆในภาคเนื้อหาที่บรรยายออกมาได้บรรเจิดมีวาทะศิลป์ถ่ายทอดผ่านบนพ็อพเมโลดีย์หวานๆพริ้วๆผสานความเป็นร็อค อินดี้ บัลลาดและแจ๊ซซ์ก่อนที่จะตบด้วยท่วงทำนองบริทพ็อพสวยๆได้อย่างลงตัว เป็นแทร็คที่แทนความงดงาม เยือกเย็น หวานซึ้งสุนทรีย์จับขั้วหัวใจของศิลปินอังกฤษได้ดีเลยทีเดียว ตามมาติดๆกับ Photograph (4/5) โมเดิร์นแจ๊ซซ์หวานๆเพราะๆที่ฟังแล้วติดหูติดใจชะงัด ถ้าใครคิดอยากจะเริ่มฟังโดยจิ้มแทร็คที่เพราะที่สุดก่อนเป็นอันดับแรกล่ะก้ แนะนำแทร็คนี้แล้วจะไม่ผิดหวังค่ะ สำหรับคอพ็อพแจ๊ซซ์ยุค50-70กว่าๆนี่น่าจะชอบ Nothing I Do (3.5/5) ได้ไม่ยาก ภาคดนตรีคละเคล้าไปด้วยพ็อพ ฟังค์ แจ๊ซซ์กับบีบ็อพเข้ากันได้อย่างลงตัว ส่วนตัวคิดว่าภาคการนำเสนอรวมถึงลูกล่อลูกชนค่อนข้างน่าสนใจเลยทีเดียว ต่อด้วย Oh God (4.5/5) กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เริ่ดค่ะ ยืนพื้นที่กอสเพลเสริมทัพด้วยอารมณ์พ็อพโซลอ่อนๆ อาร์แอนด์บีและแจ๊ซซ์ได้อย่างมีชั้นเชิง ภาคการนำเสนอเรียบง่ายแต่ ทรงพลังสุดแล้วในอัลบั้มนี้ ลองฟังดูสิคะ! แทร็คถัดไป Catch The Sun (3/5) ต๊ายยยยยย เริ่ดนะเธอใครจะไปคิดว่าจะได้ยินเพลงพ็อพอินดี้วัยรุ่นจากศิลปินที่แจ้งเกิดด้วยการทำแจ๊ซซ์คนแก่อย่างตาฮ็อบบิทแจ๊ซซ์ ถ้าคิดจะสับรางมาทำพวกอินดี้ ร็อค อัลเทอเนทีฟพวกนี้นี่มีแววรุ่งมากมายนะหล่อน ปิดท้ายด้วย Back To The Ground (3/5) ฟังๆไปก็ตลกดีนะคะเพลงนี้แม้ว่าภาคดนตรีจะโกลาหลไปนิดมีตั้งแต่พ็อพร็อคปะทะสแตนดาร์ดแจ๊ซซ์เพียโนไปๆมาๆเธอก็ไปจิก This Love ของมารูนไฟว์มาแปะไว้กลางเพลงอีกก่อนจะปิดท้ายด้วยการแปลงร้างกลายพันธุ์เป็นฮาร์ดคอร์ตะคอกแผดเสียงก่อนจบอีก อู๊ยยยยยคนอะไรทะเล้นบ้าพลังสุดๆ

สรุป

สำหรับเดี๊ยนอัลบั้มนี้ก็ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในงานของศิลปินยุคใหม่ที่ช่วยสืบสานดนตรีคนยุคเก่ารวมถึงพัฒนาและยกระดับดนตรีเหล่านั้นให้สามารถเป็นสิ่งที่จับต้องและเข้าถึงได้ง่ายสำหรับคนยุคนี้ ซึ่งเหมาะนะคะสำหรับผู้อ่านผู้ที่รักดนตรีแต่อาจจะยังอยุ่ในช่วงเริ่มต้นที่จะไต่ระดับขึ้นไปฟังเพลงที่เข้าถึงยากขึ้นลึกขึ้นเรื่อยๆ สำหรับคุณๆที่อยากจะลองเริ่มต้นฟังแจ๊ซซ์โดยเริ่มต้นที่งานชุดนี้ก็ถือเป็นการเริ่มที่ดีในการเปิดโลกทัศน์ทางดนตรีของคุณเลยทีเดียว เนื่องจากมีความร่วมสมัย หลากหลายและฟังได้ไม่ยากจนเกินไปถือว่าเป็นการออกกำลังกายทางรูหูที่ดีก่อนที่จะปีนขึ้นไปพบพานกับศิลปินรุ่นใหญ่อีกหลายชีวิตที่มีให้ดาหน้าเข้าไปทำความรู้จักอีกไม่หวาดไม่ไหวนะคะ ดนตรีนี่สวยงามและไม่มีขอบเขตจริงๆ


_________________

รีวิวชิ้นนี้เป็นการรวมพลังชาร์ลีแองเจิ้ลรีเควสระหว่างคุณน้องมีนบอย เจ๊มาม่าเมย์ (ที่ป่านนี้ไม่รู้เป็นอย่างไรบ้างที่ยุโรปน่ะค่ะ)กับคุณน้องพาราไดเซอร์นะคะ หึหึหึหึ


_________________

ว๊ายยย ใครค่ะเจ๊


_________________

พลอย (น้องปูน) พิมพ์ว่า:

ฟังเพลงเก่าๆ แบบไม่มีคนฟังก็งี้แหละคร่ะ ....คนน้อยดี

อ่านไป รู้สึกว่า อันนี้ ดูแปลกๆน่ะคร่ะ

รีวิวไป ก็ไม่ซื้อแผ่นแท้อยู่ดีคร่ะ

เดี๊ยนรีวิวให้คนที่เขารักดนตรีอ่านน่ะค่ะไม่ได้รีวิวขายแผ่นใครจะซื้อแผ่นจริงแผ่นแท้นี่มันอยู่ที่ปัญญาของแต่ละคนไม่เกี่ยวกับเดี๊ยนอยู่แล้ว ก่อนจะไสหน้าด้านๆเข้ามารีพลายอะไรสองสลึงนี่ช่วยดูกาลเทศะนิดนึงนะคะ อีร้อยควย มือไม่พายแล้วอย่ามาเอาส้นตีนราน้ำค่ะกะเทย หึหึหึหึ

ป.ล. นี่ยังไม่ถึงวันพระเดียนเข้าใจว่าผีอย่างหล่อนคงไม่มีปัญญาออกมาล่องลอยหาแผ่นแท้หรอกน่ะค่ะ อีปูน หึหึ



แก้ไขล่าสุดโดย Da Nastina เมื่อ Thu Jan 31, 2008 6:33 am, ทั้งหมด 1 ครั้ง
_________________

พระนางแมรียา พิมพ์ว่า:

ว๊ายยย ใครค่ะเจ๊

เอ่อ นักร้องคือเจมี่ คัลลัมอ่ะค่ะฉายาฮ็อบบิทแจ๊ซซ์เธอเปรี้ยวมากเลยนะคะเอาแจ๊ซซ์มาผสมกับร็อคในอัลบั้มชุดแรกแล้วขุดนี้ก็ต่อยอดไต่ไปฮิพฮอพ ฟังค์ บริทพ็อพอะไรเริ่ดๆอ่ะค่ะเป็นหนึ่งในศิลปินที่เป็นความหวังของชาวเมืองผู้ดี แต่เจ๊เดาเอาว่าที่หนูถามนี่คงเป็นนายแบบในซิกเจ๊ชิมิคะเอ่อ นายเป้าล่ำคนนี้ชื่อ ทราวิส ฟิมเมลเป็นหนุ่มที่CKจับปั้นจากดินให้หลายเปนดาวน่ะค่ะ น่ากินมากๆส่วนตัวเจ๊ยกให้เป็นหนึ่งสัญลักษณ์ทางเพศของยุคนี้เลยนะรวมถึงเป็นขวัญใจชาวเกย์ด้วย หึหึหึหึหึ ดูภาพที่เธอถ่ายสิคะเห็นแล้วเปียก แอร๊ยยยยยยย


_________________

Da Nastina พิมพ์ว่า:

รีวิวชิ้นนี้เป็นการรวมพลังชาร์ลีแองเจิ้ลรีเควสระหว่างคุณน้องมีนบอย เจ๊มาม่าเมย์ (ที่ป่านนี้ไม่รู้เป็นอย่างไรบ้างที่ยุโรปน่ะค่ะ)กับคุณน้องพาราไดเซอร์นะคะ หึหึหึหึ

เจ๊มาเร็วกว่าที่คิดแฮะ >< ก่อนอื่นขอสารภาพก่อนว่าก่อนที่จะบรรจงพิมพ์ลงไปนี้ว่า รู้จักตานี่ แต่ไม่เคยฟังตานี่เลย เพราะว่า ประเภทดนตรีที่มันโชว์หราที่หน้าเว็บเป็น Jazz ซึ่งปรกติพาราก็ไม่ค่อยได้แตะเยอะแยะเท่าไหร่ อีกทั้งถึงรู้จักตานี่ ก็ไม่เคยฟังตานี่เลย ครั้นจะเอามาเปิดที่สถานีก็กลัวคนฟังจะหลับเสีย เพราะดันมีคำว่า jazz

เพลงแรกที่พาราฟังจากอีตานี่คือ everlasting love ซาวน์แทรค บริดจ์โจนส์ไดอารี่ ที่เพราะกว่า An Everlasting Love ของป้าติ๊นา อยู่มากโข (ก็เอามาเปรียบเทียบกันได้นะ บ้าไปแล้วเรา) มากมายมากๆ ตามมาด้วย London Skies เพลงนี้น่ารักอ่ะ ฟังแล้วไม่หลับแน่นอน เพลงเสนออกมาด้วยดนตรีน่ารักๆ กับเสียงร้องแม้จะไม่นุ่มมากก็จริง แต่ก็สนุกไปกับเพลงนี้ได้

Get Your Way หลายๆคนอาจชอบเพลงนี้ แต่พาราไม่ชอบ ไม่ใช่อะไร คือ พาราไม่ค่อยชอบฮิพฮอพเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว - - ทำให้เพลงนี้เป็นเพลงที่พาราเปิดฟังแค่สองครั้งเท่านั้นคือครั้งแรกทดลองฟัง และครั้งที่สองลองพยายามฟังอีกครั้ง

ส่วนเพลงของตานี่ที่พาราชอบมากๆก็ everlasting love , Blame it on my youth แล้วก็ Frontin' ครับผม!!!


_________________

April fighting! + angel Sojin�

ต๊ายยยยย แบบว่าผู้ดีหายไปเดือนกว่านี่คุณน้องแนสทิน่ารีวิวทิ้งไว้ให้ผู้ดีมาตามรีพลายมากมายก่ายกองเป็นดอกเห็ดทีเดียวฮ่ะ ฮุฮุฮุ เอาเป็นว่าคนสวยขอเจิมรีวิวนี้เป็นตัวแรกแล้วกันนะคะ แบบว่าส่วนตัวแล้วฟังจากงานชุดนี้เมื่อเทียบกับอัลบั้มแรกแล้วผู้ดีจะถูกใจTwenty Somethingมากกว่าฮ่ะ อาจจะเป็นเพราะอย่างที่หนูบอกว่าในแง่ของเอกภาพมันให้ผลลัพธ์ที่สูงกว่าแต่จริงๆแล้วแบบว่าอัลบั้มนี้ก็ดีฮ่ะฟังง่ายขึ้นแบบว่าแนวเพลงหลากหลายขึ้น แบบว่าอีตานี่เก๋ฮ่ะจับฮิพฮอพจับฟังค์จับบริทพ็อพลงมาผสมพันะกับสแตนดาร์ดแจ๊ซซ์ได้ออกมาเป็นงานร่วมสมัยขนาดนี้ เริ่ดเชียะ! แต่แบบว่าฟังภาพรวมแล้วออกลูกมั่วไปนิดแต่ก็ลงตัวดีน่ะฮ่ะ แต่แปลกใจอย่างนึงฮ่ะคุณน้องอีพวกนักวิจารณ์อังกฤษบางสำนักนี่รีวิวอัลบั้มนี้ในแง่ลบมากๆทั้งๆที่ภาพรวมงานชุดนี้ออกมาระดับ3.5-4ดาวสำหรับผู้ดีเลยทีเดียวนะคะแบบว่าเดี๊ยนเดาเอาว่ามันคงรับการเปลี่ยนแปลงไม่ได้เลยเล่นสับด่าก่นซะขนเพชรศิลปินปลิวว่อนทั่วเกาะอังกฤษเลยทีเดียว ฮุฮุฮุ แบบว่าชาติไพร่ฮ่ะ ส่วนตัวแล้วเพลงที่ชอบที่สุดในอัลบั้มคุณพี่ชอบLondon SkiesกับMind Trickนะคะเนื่องจากภาคการนำเสนอที่เรียบง่ายแต่แบบว่าแปลกใหม่บวกกับผสมผสานภาคดนตรีได้อย่างเนียนและเก๋ทีเดียว ฮุฮุฮุ เหนือชั้นฮ่ะ ส่วนPhotograhก็เพราะดีค่ะแต่แบบว่าฟังไปนานๆแล้วผู้ดีรู้สึกเบื่อๆ Get You Wayเริ่ดมากๆๆๆๆๆๆๆๆ Catch The Sunนี่แนะนำพวกหนูๆในบอร์ดฟังเลยฮ่ะแบบว่าพวกเธอที่ฟังพ็อพง่ายๆอะไรกันคงชอบแบบว่าปริมาณความเป็นแจ๊ซซ์มีไม่กี่ส่วนฮ่ะเพลงนี้หนักไปทางพ็อพร็อคอ่อนๆกับอินดี้มากกว่า น่ะฮ่ะ แบบว่าเริ่ดแบบว่าเชิ่ดฮ่ะ


_________________
นี่คือโฉมหน้าของบุคคลที่มีความเป็นผู้ดีฮ่ะ

พลอย (น้องปูน) พิมพ์ว่า:

ฟังเพลงเก่าๆ แบบไม่มีคนฟังก็งี้แหละคร่ะ ....คนน้อยดี

อ่านไป รู้สึกว่า อันนี้ ดูแปลกๆน่ะคร่ะ

รีวิวไป ก็ไม่ซื้อแผ่นแท้อยู่ดีคร่ะ

แบบว่าอีไพร่นี่รีพลายอะไรแลดูไม่เป็นปัญญาชนเลยทีเดียวฮ่ะ แบบว่าเสือกฮ่ะ แบบว่าเสร่อฮ่ะ แบบว่านะคะอ่านแล้วผู้ดีคันรูหียิกๆๆๆๆๆๆๆทีเดียว แต่แบบว่าเป็นโชคดีของหล่อนฮ่ะเพราะว่าผู้ดีเพิ่งกลับจากยุโรปมาเหนื่อยๆเลยยังไม่มีอารมณ์จะลงมาแบบว่าเล่นกีฬาล่าสัตว์ชั้นทรามยิงควายเยี่ยงหล่อน แบบว่าขอกลับไปนอนบนเตียงราคาร่วมล้านที่นุ่มอบอุ่นและสบายก่อนฮ่ะแล้วถ้ายังเห็นสัมพเวสีผีไม่มีทะเบียนศาลสิงเยี่ยงหล่อนเข้ามาเห่าหอนแบบว่าเข้ามารังควานขอส่วนบุญน้องสาวเดี๊ยนไม่เลิกไม่ราอีกล่ะก็แบบว่าแม่จะแปลงร่างเป็นนางพญาลงมาลากไส้แหกหีส่งหล่อนกลับอเวจีเองฮ่ะ อีช็อกกาลี แบบว่าน้องแนสคะเธอรีวิวดีค่ะดังนั้นไม่ต้องไปสนใจอีพวกที่ผีเจาะหีขึ้นมาไว้พูดอย่างอีนี่ฮ่ะ แบบว่าขอหัวเราะแบบผู้ดีนิ๊ดนึงได้มั้ยคะ ฮุฮุฮุ แบบว่าเริ่ดแบบว่าเชิ่ดฮ่ะ


_________________
นี่คือโฉมหน้าของบุคคลที่มีความเป็นผู้ดีฮ่ะ

แบบว่าก่อนจากหนูแนสขา เด่วคืนนี้คุณพี่โทรไปเม้าท์เริ่ดๆนะคะได้ข่าวว่ามีเรื่องอะไรเกี่ยวกับคนดังในบอร์ดมาอัพเดทเหรอหนู แบบว่าไปเจอใครมาคะ ฮุฮุฮุ กระสันฮ่ะ


_________________
นี่คือโฉมหน้าของบุคคลที่มีความเป็นผู้ดีฮ่ะ