Johnny Fever พิมพ์ว่า:

กระทู้นี้ มันอีกยาวไกล ....

จำไมได้เลยว่าตัวเองเคยวีนอะไรรึเปล่า ++

GearKnight พิมพ์ว่า:

ทิวทิวา พิมพ์ว่า:

น้องโนว์ แรงเยอะมากค่ะ น้องทิวกลัว บอบช้ำจัง แต่งงานกันไปอย่าซ้อมน้องทิวนะคะ พูดกันดีดีก็ได้

สัญญษครับสัญญา
ด้วยเกียรติของลูกเสือสามัญ

Back in Black พิมพ์ว่า:

ว๊ายยยยย
เป็นสาวเหนือหรอคะเนี่ย
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เลิศ

กันปลื้มมากเลยคะ
เพื่อนกันก็พราวกับการเป็นคนเมืองมากๆ คะ

กันก็ว่ามันเก๋ดีคะ

สนุกมากคะ ถ้าไม่นับเรื่อง capacity ที่แน่นเกินไปของเมื่อวานนี้
กันไปเชียงใหม่มาได้ซักพักแล้วคะ โอเคมากคะ จนกระทั่งเมื่อคืนนี้
วันนี้ก็รถติดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปิดถนนหนะคะ

ไม่รู้ว่าเค้าจะยังให้เล่นสงกรานต์อยู่หรือเป่า
ถ้ายังให้เล่นกันว่าสนุกแน่เลยคะ
เค้าว่าจะปิดถนนรอบคู รถไม่เข้าแล้วเดินวนรอบคูเอา
แอร๊ยยยย
นึกแล้วก็อยากกลับไปเล่นนะคะ

ที่สำคัญกะลัเริ่มปิ๊งกะหนุ่มที่นั่นพอดีหนะคะ

Chris พิมพ์ว่า:

Disney Boy พิมพ์ว่า:

เรื่องนี้เกิดตอม. สาม เด็กๆ ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่างนะฮะ

คือตอนนั้นเป็นวันก่อนวันพ่อ เขาก็เลยมีให้ตัวแทนห้องเอาพ่อมาอะไรประมาณนั้น
ตอนแรกก็จะได้แล้ว แบบ โทรทีละคนเลยนักเรียน สักพักอาจารย์ประจำชั้น (เป็นอาจารย์ห้องสมุดด้วย) ห้องสมุดอยุ่หน้าห้อง ผอ. ก็แบบ ไปๆ มา โทรได้ไม่กี่คนเขาก็บอกขี้เกียจหล่ะ(เป็นครูวัยรุ่น) เขาก็บอกงั้น เธอ(ผม ซึ่งเป็นรองหัวหน้าห้อง) เอาพ่อมาแล้วกัน เราก็โอเคๆ ไม่เสียหาย เขาก็โทรบอกพ่อเรา เราก็ไปนั่งเรียนต่อ พอตกเย็น มีอาจารย์ฝ่ายจัดงานเขาเดินมาบอกที่ห้องว่าให้เตรียมตัวกี่โมงๆ ไอ้เราก็รู้ว่า เวลาแบบนี้พ่อมาไม่ได้แน่ เพราะกว่าจะออกจากเวร ที่ทำงานมาได้คง เกือบเที่ยง (พ่อเป็น พนักงานดับเพลิงและกู้ภัยที่ ดอนเมือง เวลทำงานเลยไม่ค่อยจะแน่นอนเท่าไหร่) เราก็ตายหล่ะ มาได้ไหมเนี้ย เลยโทรไปถามพ่อแบบ เวลานี้มาได้ไหม ซึ่ก็ตรงกับที่เราคิดมาได้ไม่ได้จริงๆ ด้วย ก็เลยลงไปบอก อาจารย์ที่ห้องสมุด เขาก็แบบ หงุดหงิดใส่เรา บอกเออๆ ช่างมัน ขี้เกียจหาแระ ทำเหมือนเราผิด ก็เลยใส่ ไป ตอนนั้นแบบ นักเรียน อาจารย์อื่นๆ เต็มห้องสมุด "แล้วมึงจะเอาไงว่ะสัส! ความผิดกหรอไอ้เชี้ย ห่า อยากให้พ่อกุมานัก เด๋วจะโทรไปบอกพ่อให้ลาออกเลยไหมไอ้เหี้* จะได้มางานได้ ไอ้ควาย พ่อกุไม่ไดอยู่บ้าน นอนบนกองเงินกองทองนะจะได้ว่างตลอดเวลา เมิงไม่เอาโครตพ่อโคตรแม่เมิงมาเองเลยหล่ะ" วีนต่อแบบอียาวมาก หองสมุดนี้แบบ มีแต่เสียงเราจนเพื่อนแบบต้อง วิ่งมาแบบ ช่วยกันลากออกไป แบบ ประสาทเสียมาก แปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกันทำไมหงุดหงิดวันนั้น จำไม่ได้แบบ ทั้ง รร เงียบกันเลยทีเดียว เพราะมันจะเลิกเรียนแล้ว บางชั้นเขาก็เริ่มกลับบ้านกัน คนก็แบบ เกิดอะไรขึ้นที่ห้องสมุด !!!!

ปล. ตอนนี้ก็ดีกับอาจารย์ท่านนั้นแล้ว กลายเป็นซี้กันเลย เพราะตอนนั้นต่างคนต่างหงุดหงิดก็เลยเป็นแบบนั้น

เด็กๆ อย่าเอาเยี่ยงอย่างนะจ๊ะ

ใจร้าย

Chris พิมพ์ว่า:

Johnny Fever พิมพ์ว่า:

กระทู้นี้ มันอีกยาวไกล ....

จำไมได้เลยว่าตัวเองเคยวีนอะไรรึเปล่า ++

เคยเราจำได้

Johnny Fever พิมพ์ว่า:

Chris พิมพ์ว่า:

Johnny Fever พิมพ์ว่า:

กระทู้นี้ มันอีกยาวไกล ....

จำไมได้เลยว่าตัวเองเคยวีนอะไรรึเปล่า ++

เคยเราจำได้

ไหนเล่าให้ฟังหน่อย