Armand D'Angouleme พิมพ์ว่า:

Stereosonic พิมพ์ว่า:

ส่วนตัวแล้วหยกก็รักและภักดีกับอัลบั้มนี้ค่ะ ไม่มีข้อติ ไม่มีจุดด้อยให้มันเลย ก็ให้ 8.5/10

อันนี้ไม่ได้จะดิสเครดิตศิลปินอื่นๆนะ คือศิลปินอื่นเวลาทำเพลงออกมามันก็จะมีเพลงที่ดีบ้าง ห่วยบ้างปะปนกันไป ทำเพลงออกมากลวงโบ๋ให้มันเสร็จแบบขอไปทีหลอกขายแฟนคลับให้สอยไปขึ้นหิ้งบูชากันแต่กับ Born This Way มันไม่ใช่สิ่งที่ทำเพื่อหลอกขายหรือแลกไปเป็นของสัมนาคุณ
ซึ่งมันหายากมากนะสำหรับศิลปินยุคนี้ที่จะทำเพลงออกมาทั้งอัลบั้มแล้วกล้าเรียกได้ว่าคุณภาพคับแก้วอย่างอัลบั้มนี้

อย่างที่พี่ดาแนสบอก ธีมหลักของอัลบั้มก็จะเจือกลิ่นอิทธิพลดนตรียุค 80s เยอะมาก ความเป็น 80s ในที่นี้รวมดนตรีหลากแขนงจากยุคนี้ด้วยกันในอัลบั้ม อาทิ อิเล็คโทรนิก้า, ร็อคที่เน้นริฟสวยๆ (ก็พอดิบพอดีกับที่หยกกำลังตามหาเพลงกลิ่นอายยุค 80s มาฟังพอดี) อย่าง You and I, Electric Chapel, Born This Way, Bad Kids (อินโทรของเพลงนี้ได้อิทธิพลดนตรีร็อคจากยุค 70s มาด้วย)

ธีมหลักๆของอัลบั้มนี้ก็จะแบ่งออกเป็นแนว Haute Couture ไฮแฟชั่น ที่ฟังแล้วเฟื่องฟุ้งประดุจจิกส้นเข็มอยู่บนรันเวย์, แล้วก็แนวที่อิงยุคสมัยของดนตรีอย่างที่ได้กล่าวไป จะมีเพลงที่ซาวนด์โดดจากแทร็คอื่นอย่างเห็นได้ชัดคือ Bloody Marry กับ Americano ที่อิงวัฒนธรรมต่างๆเข้ามา ปลื้มเป็นพิเศษที่แทร็คหลังนี้มีการนำกีต้าร์คลาสสิคมาใช้ประกอบ แสดงถึงความเป็นอเมริกันยุคเก่าๆ ที่นั่งล้อมวงร้องลำทำเพลงกัน

ฟังตั้งแต่แทร็คแรกยันแทร็คสุดท้ายไม่มีคำว่าผิดหวังเลย นางเป็นศิลปินอิเล็คโทร-พ็อพ ที่สามารถทำเพลงโดดเด่นและดีเทียบชั้นศิลปินเก๋าๆชั้นแนวหน้าของอุตสาหกรรมดนตรีได้เลยจริงๆ

สำหรับเรื่องคะแนนนี่ตอนแรกพี่หนักใจนะคะเพราะคิดว่าจะตัดที่80แต่ด้วยความที่ลองเทียบกับงานที่ดีในระดับใกล้เคียงกันอย่างพวก Hard Candy,Bionic,Rated-RและBody Language แล้วคิดไปคิดมารู้สึกว่าส่วนตัวต้องการอะไรที่มากกว่านี้อีกนิด เพราะยังไม่มีอะไรโดดไปจากเขามากที่เหนือกว่าคือเรื่องของพลัง การเรียบเรียงและเนื้อหาแต่พลาดตรงการนำเสนอยิบย่อยในบางจุดซึ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับพี่นะแต่เผอิญ4อัลบั้มนั้นดันเป็นอัลบั้มของ4ศิลปินหญิงที่พี่ชอบมากด้วย เพื่อความยุติธรรมก็เลยยอมไม่ได้ 555...แต่ก็อย่างที่น้องหยกบอกเลยนะคะว่างานนี้คุณภาพคับแก้วจริงๆคือทำงานออกมาด้วยวิสัยทัศน์และศักยภาพทางดนตรีโดยแท้ เป็นงานดีที่ไม่จำเป็นต้องอาศัยแรงของแฟนขับหรือกระแสใดๆช่วยอวยเลยเพราะมันเห็นกันชัดอยู่แล้วว่านี่ของจริง

พี่ชอบการคอมเม้นท์ของหยกที่ช่วยเติมเต็มงานเขียนของพี่จุดที่ขาดไปให้สมบูรณืขึ้นเยอะเลยทีเดียว เรื่องของดนตรีเป็นอีกส่วนที่พี่ชอบค่ะคือนอกจากอิเล็คโทรนิคและร็อคแล้วพี่ชอบความที่ก้ากล้าที่จะทดลองอ่ะคือใส่มาหมดเลยนะทั้งลูกเล่นกอสเพล โกธิคก็มี ทริพฮอพในBloody Marry ก็ใส่อิทธิพลเข้ามาได้เก๋ดีแม้ไม่จัดจ้านแต่ก็หรูหราตระการตามากมายทีเดียวดูเป็นเพลงที่มีคลาสรวมถึงกลิ่นของพวกคันทรี่ย์ฟังค์ผสานโซลและบลูส์จัดๆจนเกือบจะเข้าขั้นเป็นบลูส์กราสก็มีซึ่งเป็นสิ่งที่พี่ไม่คิดว่าก้าจะทำอันนี้นี่พลิกอคติที่มีได้หมดสิ้นเลยทีเดียว

พูดถึง Haute Couture นี่พี่ชอบ4แทร็คแรกมากๆเลยนะคือนอกจากจะดูไฮแฟชั่นแล้วยังเป็นการผสานวัฒนธรรมพ็อพจากการนำกลิ่นอายเรโทรแบบยุค80-90มาผสมผสานได้ดีทีเดียวมีตั้งแต่ดิสโก้ผสานฟั้งค์กีย์แบบ80ที่มาดอนน่าทำช่วงงานแรกๆยันเทคโน90สวยจัดบางเพลงเปื้อนความเป็นไทรบัลแถมด้วยลูกเล่นแบบดั๊บสเต็ปกระชกยันดาร์คอัลเทอเนทีฟตามนิยม นับว่าทำออกมาคารวะแฟชั่นและพ็อพคัลเจอร์ยุคก่อนสิ้นโลกได้เฉียบขาดทีเดียว

หยกฟังเพลงของวงร็อค80หรือจ๊ะ? ฟังวงอะไรบ้างเอ่ย? สำหรับพี่ตอนนี้กำลังฟังบริทพ็อพช่วง90และหลงมากๆเลยตอนนี้ขอตายกับ Coldplay,Keane,Travis.Oasis - - เกลียดสองจ๋อแต่ชอบเพลงหล่อนๆมาก ,Manicsพี่ก็ชอบ,Stereophonicกับ The Verve ก็โอเค ตอนนี้กำลังกระดึ๊บๆไปสร้างมิตรภาพกับพวกRadioheadและSuedeอยู่จ๊ะ...มีงาน801อะไรดีๆแนะนำพี่บ้างนะพี่ไม่ค่อยได้ฟังวง80เลย

หยกเป็นแฟนเดนตายของ Oasis เลย ทำให้หยกหันมาฟังศิลปินยุค 90s เช่น Pearl Jam, Nirvana, Blur, Ian Brown, Suede (เสียดายที่เพลงดีแต่ไม่ดังมาก) และอื่นๆก็ฟังในทำนองเดียวกันกับพี่ดาแนส

ยุค 70s-80s หยกฟังพวก Aerosmith, AD/DC, Alice Cooper, Led Zeppelin, The Runaways
เหล่านี้ขอแนะนำเลยค่ะ หยกรู้สึกนะว่าพอฟังเพลงหลากแนวมากๆ มันจะทำให้เกิดความเคยชินกับศิลปินอย่างนังก้าที่ไม่รู้วันดีคืนดีจะขุดแนวไหนมาทำ แล้วรับมือกับมันได้

Jimi Hendrix นี่ก็เริ่ดค่ะ ฮีก็เป็นผู้บุกเบิกไลน์ดนตรีร็อคในยุคต่อๆมาด้วย ถึงมาด่วนลาโลกแต่ก็ทิ้งผลงานดีๆไว้เยอะ


_________________

Stereosonic พิมพ์ว่า:

Armand D'Angouleme พิมพ์ว่า:

Stereosonic พิมพ์ว่า:

ส่วนตัวแล้วหยกก็รักและภักดีกับอัลบั้มนี้ค่ะ ไม่มีข้อติ ไม่มีจุดด้อยให้มันเลย ก็ให้ 8.5/10

อันนี้ไม่ได้จะดิสเครดิตศิลปินอื่นๆนะ คือศิลปินอื่นเวลาทำเพลงออกมามันก็จะมีเพลงที่ดีบ้าง ห่วยบ้างปะปนกันไป ทำเพลงออกมากลวงโบ๋ให้มันเสร็จแบบขอไปทีหลอกขายแฟนคลับให้สอยไปขึ้นหิ้งบูชากันแต่กับ Born This Way มันไม่ใช่สิ่งที่ทำเพื่อหลอกขายหรือแลกไปเป็นของสัมนาคุณ
ซึ่งมันหายากมากนะสำหรับศิลปินยุคนี้ที่จะทำเพลงออกมาทั้งอัลบั้มแล้วกล้าเรียกได้ว่าคุณภาพคับแก้วอย่างอัลบั้มนี้

อย่างที่พี่ดาแนสบอก ธีมหลักของอัลบั้มก็จะเจือกลิ่นอิทธิพลดนตรียุค 80s เยอะมาก ความเป็น 80s ในที่นี้รวมดนตรีหลากแขนงจากยุคนี้ด้วยกันในอัลบั้ม อาทิ อิเล็คโทรนิก้า, ร็อคที่เน้นริฟสวยๆ (ก็พอดิบพอดีกับที่หยกกำลังตามหาเพลงกลิ่นอายยุค 80s มาฟังพอดี) อย่าง You and I, Electric Chapel, Born This Way, Bad Kids (อินโทรของเพลงนี้ได้อิทธิพลดนตรีร็อคจากยุค 70s มาด้วย)

ธีมหลักๆของอัลบั้มนี้ก็จะแบ่งออกเป็นแนว Haute Couture ไฮแฟชั่น ที่ฟังแล้วเฟื่องฟุ้งประดุจจิกส้นเข็มอยู่บนรันเวย์, แล้วก็แนวที่อิงยุคสมัยของดนตรีอย่างที่ได้กล่าวไป จะมีเพลงที่ซาวนด์โดดจากแทร็คอื่นอย่างเห็นได้ชัดคือ Bloody Marry กับ Americano ที่อิงวัฒนธรรมต่างๆเข้ามา ปลื้มเป็นพิเศษที่แทร็คหลังนี้มีการนำกีต้าร์คลาสสิคมาใช้ประกอบ แสดงถึงความเป็นอเมริกันยุคเก่าๆ ที่นั่งล้อมวงร้องลำทำเพลงกัน

ฟังตั้งแต่แทร็คแรกยันแทร็คสุดท้ายไม่มีคำว่าผิดหวังเลย นางเป็นศิลปินอิเล็คโทร-พ็อพ ที่สามารถทำเพลงโดดเด่นและดีเทียบชั้นศิลปินเก๋าๆชั้นแนวหน้าของอุตสาหกรรมดนตรีได้เลยจริงๆ

สำหรับเรื่องคะแนนนี่ตอนแรกพี่หนักใจนะคะเพราะคิดว่าจะตัดที่80แต่ด้วยความที่ลองเทียบกับงานที่ดีในระดับใกล้เคียงกันอย่างพวก Hard Candy,Bionic,Rated-RและBody Language แล้วคิดไปคิดมารู้สึกว่าส่วนตัวต้องการอะไรที่มากกว่านี้อีกนิด เพราะยังไม่มีอะไรโดดไปจากเขามากที่เหนือกว่าคือเรื่องของพลัง การเรียบเรียงและเนื้อหาแต่พลาดตรงการนำเสนอยิบย่อยในบางจุดซึ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับพี่นะแต่เผอิญ4อัลบั้มนั้นดันเป็นอัลบั้มของ4ศิลปินหญิงที่พี่ชอบมากด้วย เพื่อความยุติธรรมก็เลยยอมไม่ได้ 555...แต่ก็อย่างที่น้องหยกบอกเลยนะคะว่างานนี้คุณภาพคับแก้วจริงๆคือทำงานออกมาด้วยวิสัยทัศน์และศักยภาพทางดนตรีโดยแท้ เป็นงานดีที่ไม่จำเป็นต้องอาศัยแรงของแฟนขับหรือกระแสใดๆช่วยอวยเลยเพราะมันเห็นกันชัดอยู่แล้วว่านี่ของจริง

พี่ชอบการคอมเม้นท์ของหยกที่ช่วยเติมเต็มงานเขียนของพี่จุดที่ขาดไปให้สมบูรณืขึ้นเยอะเลยทีเดียว เรื่องของดนตรีเป็นอีกส่วนที่พี่ชอบค่ะคือนอกจากอิเล็คโทรนิคและร็อคแล้วพี่ชอบความที่ก้ากล้าที่จะทดลองอ่ะคือใส่มาหมดเลยนะทั้งลูกเล่นกอสเพล โกธิคก็มี ทริพฮอพในBloody Marry ก็ใส่อิทธิพลเข้ามาได้เก๋ดีแม้ไม่จัดจ้านแต่ก็หรูหราตระการตามากมายทีเดียวดูเป็นเพลงที่มีคลาสรวมถึงกลิ่นของพวกคันทรี่ย์ฟังค์ผสานโซลและบลูส์จัดๆจนเกือบจะเข้าขั้นเป็นบลูส์กราสก็มีซึ่งเป็นสิ่งที่พี่ไม่คิดว่าก้าจะทำอันนี้นี่พลิกอคติที่มีได้หมดสิ้นเลยทีเดียว

พูดถึง Haute Couture นี่พี่ชอบ4แทร็คแรกมากๆเลยนะคือนอกจากจะดูไฮแฟชั่นแล้วยังเป็นการผสานวัฒนธรรมพ็อพจากการนำกลิ่นอายเรโทรแบบยุค80-90มาผสมผสานได้ดีทีเดียวมีตั้งแต่ดิสโก้ผสานฟั้งค์กีย์แบบ80ที่มาดอนน่าทำช่วงงานแรกๆยันเทคโน90สวยจัดบางเพลงเปื้อนความเป็นไทรบัลแถมด้วยลูกเล่นแบบดั๊บสเต็ปกระชกยันดาร์คอัลเทอเนทีฟตามนิยม นับว่าทำออกมาคารวะแฟชั่นและพ็อพคัลเจอร์ยุคก่อนสิ้นโลกได้เฉียบขาดทีเดียว

หยกฟังเพลงของวงร็อค80หรือจ๊ะ? ฟังวงอะไรบ้างเอ่ย? สำหรับพี่ตอนนี้กำลังฟังบริทพ็อพช่วง90และหลงมากๆเลยตอนนี้ขอตายกับ Coldplay,Keane,Travis.Oasis - - เกลียดสองจ๋อแต่ชอบเพลงหล่อนๆมาก ,Manicsพี่ก็ชอบ,Stereophonicกับ The Verve ก็โอเค ตอนนี้กำลังกระดึ๊บๆไปสร้างมิตรภาพกับพวกRadioheadและSuedeอยู่จ๊ะ...มีงาน801อะไรดีๆแนะนำพี่บ้างนะพี่ไม่ค่อยได้ฟังวง80เลย

หยกเป็นแฟนเดนตายของ Oasis เลย ทำให้หยกหันมาฟังศิลปินยุค 90s เช่น Pearl Jam, Nirvana, Blur, Ian Brown, Suede (เสียดายที่เพลงดีแต่ไม่ดังมาก) และอื่นๆก็ฟังในทำนองเดียวกันกับพี่ดาแนส

ยุค 70s-80s หยกฟังพวก Aerosmith, AD/DC, Alice Cooper, Led Zeppelin, The Runaways
เหล่านี้ขอแนะนำเลยค่ะ หยกรู้สึกนะว่าพอฟังเพลงหลากแนวมากๆ มันจะทำให้เกิดความเคยชินกับศิลปินอย่างนังก้าที่ไม่รู้วันดีคืนดีจะขุดแนวไหนมาทำ แล้วรับมือกับมันได้

Jimi Hendrix นี่ก็เริ่ดค่ะ ฮีก็เป็นผู้บุกเบิกไลน์ดนตรีร็อคในยุคต่อๆมาด้วย ถึงมาด่วนลาโลกแต่ก็ทิ้งผลงานดีๆไว้เยอะ

Oasis พี่ชอบที่พวกเขาเป็นวงร็อคที่คิดฮุคได้ทรงพลังและติดหูหนึบมากๆด้วยที่สำคัญไม่เสียพลังของความเป็นร็อคแต่อย่างใดพี่ชอบงานเปิดตัวพวกเขานะ Definitely อ่ะติด1ใน20อัลบั้มที่พี่ชอบที่สุดตลอดกาลเลยเป็นงานบริทพ็อพที่หยิบเอาความเกรี้ยวกราดของร็อคแอนด์โรลมาละลายลงกับความเป็นพ็อพแบบเดอะบีทเทิ่ลได้ลงตัวมากๆ เสียดายที่ภาพรวมระยะยาวของทางวงดูย่ำอยู่กับที่หน่อย พวกร็อค90นี่พี่เริ่มมาจากพวก Nirvana กับ Smashing Pumpkins เป็นสองวงกรั๊นจ์และอัลเทอเนทีฟระดับเทพที่ขอยกให้ขึ้นหิ้งตลอดกาล Suede นี่ตั้งแต่เบอร์นาร์ดออกไปพี่ว่าภาคดนตรีของทางวงดร็อปลงนะรอดมาได้เพราะลุกเล่นการร้องของนางเบร็ทจริงๆ - - วันนั้นเพิ่งเจอป้าไซม่อนมือกลองวงนี้ที่บีทีเอสนานาตัวจริงถึงจะแก่แต่น่ารักมากกกกกกก - - Blur วงนี้นี่เป็นวงที่ประสบความสำเร็จในแง่ยอดขายที่สุดในมวลหมู่บริทพ้อพฝีมือดีพัฒนาการใช่ย่อยแต่ส่วนตัวไม่ค่อยถูกจริตคุณพี่ฟังแค่4อัลบั้มเอง

วงที่น้องหยกแนะนำมา 555 ไม่เคยฟังแบบจริงๆจังๆเลยสักวงเป็นตัวเลือกที่น่าสนใจมากๆค่ะเด่วคุณพี่จะลองไปหาๆมาฟังดู พูดถึงAC/DCพี่ชอบ Highway To Hell อ่ะคลาสสิคมากๆ...หยกเก๋มากเลยฟังจิมมี่ เฮนดริกซ์ด้วยคนนี้ราชาบลูส์ร็อคเลยนะคะนั่นพี่ชอบเพลง Bold As Love ของเขาอ่ะเนื้อเพลงดูเป็นกวีที่สวยงามดี

Armand D'Angouleme พิมพ์ว่า:

princess พิมพ์ว่า:

ส่วนตัวยังไม่ได้ฟังอัลบั้มเต็มค่ะ เพราะอัคติ ไว้เยอะ...
แต่เดี๋ยวขอไปฟังก่อนมาอ่านรีวิวแทรค นะค๊ะ

เจ๊ชอบอัลบั้มนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกก แนะนำให้ไปลองหามาฟังเร็วๆนะจ๊ะจะได้มาแชร์ความเห็นกัน

ตอนนี้ฟังได้ไป สองสามรอบ
ต้องบอกว่าช่วงกลางๆ อัลบั้ม ถ้าคนที่ไม่เจนจัดเรื่อง เพลงแนวนี้ เกือบตายเลยนะค๊ะ
นัก และเข้าถึงยากพอควรทีเดียว
แต่อย่างที่พี่แนสบอกว่า มันดี ดีจริงๆค่ะ แต่ถ้าฟัง สองสามรอบแบบนี้มันจะดูเยอะล้นๆ มาก!!
ต้องอาศัยว่าฟังให้ชินกับหูไปซักพักก็จะเริ่มชอบมัน...
อีกอย่าง เห็นด้วยที่ว่า ทั้ง 3 เพลงที่ตัดมาไม่มีอะไรเข้ากันเลย
แต่พอรวมในอัลบั้มมัน ...เฮ้ย เจ๋งอ่ะ !!
ถือว่ากาก้า ตอบโจทย์ ที่จะสามารถสร้างฐานแฟนคลับเดนตายได้ชัดเจน พอๆ กะ ติ๊ บริท หรือ มาดอนน่า เลยทีเดียวค่ะ

แต่ตอนนี้ขอซึมซับมันไปเรื่อยๆ ก่อนนะค๊ะ
ปล. แอบตกใจที่ไปหาอัลบั้มชีฟัง ...แล้วเพลง Edag of Glory กลายเป็นเพลง Friday ซะงั้นน น ***** -Fun Fun Fun 5555+


_________________


#WorkBitch

Armand D'Angouleme พิมพ์ว่า:

นาโอ พิมพ์ว่า:

ตายละแนสสขราาาาา หลังๆ เราจะตีกันตายมั้ยคระ .. เอาจริงเจ้กลับไม่ค่อยชอบอัลบั้มนี้เท่าไหร่นะ เจ้ว่ามันล้นเกิน รวมๆ แล้วดูเละๆ ไงไม่รุ้ .. คือแบบ ไอเดียมันล้น แล้วหยิบนุ่นหยิบนี่มาผสมจนสเปะสปะไปหมดอะ เจ้ลองนั่งฟังทั้งอัลบั้มแบบต่อเนื่อง 2-3 รอบก็ยังรุ้สึกเหนือไม่ไปใต้ไม่มาอยุุ่ .. คือโอเครที่ทุกเพลงไม่น่าเกลียด ฟังได้จนจบ แต่มันรุ้สึกไม่ต่อเนื่องเท่านั้นเอง .. เด๋วรออ่านรีวิวยาวๆแล้วกันนะคระ

สวยเลือกได้

555 จริงๆนะเจ๊จะว่าไปช่วงหลังๆเราสองคนนี่ความเห็นต่างขั้วกันสุดๆเลย...ไอ้ที่ว่าล้นฟังๆแล้วก็จริงอย่างที่เจ๊ว่านะแต่ด้วยความที่แนสเองบางทีเป็นคนที่ค่อนข้างเยอะด้วยล้นด้วยอยู่ในตัวเลยค่อนข้างจะรับได้ไม่มีปัญหา...เอาจริงๆผิดคาดนะเพราะปกติจะเห็นเจ๊ชอบงานเต้นรำสนุกๆและอิเล็คโทรนิคเก๋ๆแบบนี้ตอนแรกก็เลยทึกทักเอาว่าดิว่านาโอต้องชอบแน่ๆ

ถ้าแยกฟังเป็นเพลงๆ แยกรายละเอียดแต่ละเพลงไป ก็คือโอเครนะ ส่วนใหญ่ก็จะชอบคร่ะ แต่พอรวมๆ แลวฟังมันดเดียวจบแบบเรียงแทรค มันรุ้สึกมั่วเกินอ่าคร่ะ

สวยเลือกได้


_________________
Kylie Thailand Fansite

งงกับคะแนนของนักวิจารณ์ต่างประเทศมากอะ บางสำนักนี่คะแนนพุ่งมาก แ่มี 2 สำนักให้ 2 คะแนนเอง ก็ งง แต่สำหรับรีวิวที่อ่านมาพอมีคนชอบผมก็ชื่นใจมากๆ


_________________

เอาเพลงที่ชอบและฟังได้ที่สุดเลยนะ

Marry the night
Born this way
Judas
Government Hooker
Americano
Schibe
The Edge of Gory

ที่ลิสต์มาเนี่ยชอบทุกเพลงเลยนะ แต่นอกนั้น ไม่ชอบและฟังไม่จบเลย ส่วนที่ชอบน้อยสุด คงเป็น Marry the night The Edge of Gory
นอกนั้นชอบจริงจัง

ชอบมากกว่า เพลงดังๆ อย่าง Bad Romance Telephone justdance papa love game อีก


_________________

Marry The Night
Born This Way
Hair
ScheiBe
Heavy Metal Lover

นอกนั้นหูไม่ค่อยดี ทนฟังไม่ค่อยได้ค่ะ
และรู้สึกเหมือนมีหน้าใครลอยไปลอยมาอยู่ตลอด
สงสัยอคติกัดกินจริงๆ แอร๊ยยยยยย


_________________

ทุกทีส่วนใหญ่จะมีความเห็นตรงกับเจ๊แนสนะ แต่คราวนี้ความเห็นตรงกับเจ๊นาโอ 555+ คือโอเคฟังแยกแทร็คแล้วโอ แต่พอเอามารวมๆกันแล้วมันยังดูสะเปะสะปะไปหน่อย มันยังไม่ดูเป็นเนื้อเดียวกัน ถามว่าดีไหม ดี แต่กลับฟังได้บ่อยไม่กี่เพลง ตัดไว้ที่ 3.5/5 ส่วนเรตก็ 71% นะครับผม!!!

ปล.แทร็คที่ชอบก็... Americano / Born This Way / The Edge of Glory แล้วก็ You & I


_________________

April fighting! + angel Sojin�

เข้ามาดูคะแนน Heavy Mental Lover แล้วตื้นตันค่ะ น้องเบ็ตยกให้เป็นแทร็คที่เปรี้ยวเยี่ยวราดที่สุดในอัลบั้มแล้ว


_________________


ลงชื่อ::: น้องเบ็ต เด็ดสะระตี่