ชอบ Bloody Mary กับ Hair และ Americano มากๆ *




_________________

ริวิวแบบแฟนคลับรู้ดนตรีน้อยน่ะ

Marry The Night (3/5)

ความรู็สึกแรกที่ได้ฟังเพลงนี้ใน gagavision คือ แปลกโดดเด่นและดูน่าสนใจมาก

พอได้มาฟังตัวเต็มแล้วอยากตะโกนดังๆว่า กูผิดหวัง โว้ย ทำไมมันธรรมดายังงี้

เนื้อดี ขึ้นสวย จบสวย ฟังกี่รอบก็ได้แค่นั้น


Born This Way (3.5/5)

ความรู้แรกก็คือชอบ ชอบแบบแค่ชอบ ผิดหวังนิดหน่อย แต่ก็ยังชอบอยู่ดี

แต่ข้อดีคือ นานๆไปก็ยังชอบอยู่ดีเพลงไม่น่าเบื่อ ฟังได้เรื่อยๆ


Goverment Hooker (4.5/5)

กาเวอ เม้นต์ ฮู กาเรรรร ได้ยินอย่างนี้จริงๆ หลงรักเลยทันที่แค่ท่อนนี้ก็คุ้มจะฟังทั้งเพลงแล้ว

กาก้า วูเม้น ฮุคเก้อ เป็นเพลงที่ยินแล้วอยากเดินตูดบิดบนแคทวอร์คจริงๆ


Judas (3/5)

พยายามฟังให้เพราะ ยังไงก็ไม่ค่อยเพราะ มันน่าเบื่อจริงๆนั้นแหล่ะ

นานๆไปก็ไม่อยากฟังอีก

ไม่รู้ว่าชอบ bad romance เป็นทุนเดิมมากๆอยู่แล้วเลยทำให้อคติกับเพลงนี้รึเปล่า

จุดแข็งจริงๆของเพลงนี้คือท่าเต้นกับเอ็มวี ที่เกร๋เริ่ศล้ำเกินเพลงไป ทำได้ดีจริงๆ

พอมาฟังต่อทั้งอัลบั้มก็โอเคขึ้น แต่ก็ให้ดีธรรมดาพอล่ะกัน


Americano (3.5)

สดพร้อมเปียโนเพราะ ฟังรอบแรกๆก็ยังเพราะอยู่ แต่ด้วยความว่าเนื้อเพลงวนๆ

อยู่อย่างนั้นเลยรู้สึกรำคาญ รึเปล่าไม่รู้ ฟังไม่ไหว


Hair (4.5)

เพลงนี้ออกตัวแรงมากตอนแรกว่าไม่ชอบเลยยยยย

มันซ้ำกับTEOG เกินไป แล้วดูเยอะๆ

ฟังๆไปแบบเก็บรายละเอียดกับเริ่มรักมันทีล่ะนิด โดยไม่รู้ตัว

โดยเฉพาะเนื้อ

ประโยค free as my hair มันช่างเข้ากับเพลงมาก มันทำให้นึกถึง ผมสยายปลิวตามลมแรงๆ

และเนื้อเพลงอยู่ดีๆก็อยากทำผมทรงนั้นตามอารมณ์มันช่างตรงกับชีวิตจริงยิ่งนัก

วัยเด็กที่อยู่ดีดีก็มาย้อมแดงทั้งหัว ถามผมข้าง ไว้ผมรากไทร และๆ โอ้ย อิน


SchiBe (5/5)

สมควรจะเป็น next single ยิ่งนัก เริ่ดกว่ารีมิ้กซ์

ฟังแล้วอยากโดดชูไม้ชูมือ แบบ อี zombie boy ทำใน anatomy of change ไม่มีผิด


Bloody Mary (4.5/5)

รอบแรกไม่ชอบ แต่สลัดในหัวไม่หลุด เปิดฟังใหม่ อีก และ อีก

ขึ้นต้นนึกถึงเพลง they ของ jem

ทำไมกาก้า ทำเพลงดาร์คงี้ นึกนึกถึงกลิ่นทริปฮอปนิดๆ Tricky หน่อยๆ

chorus ชาย ที่ร้องกาก้ากาก้า ก็เกร๋มาก นึกถึงgoldfrapp judas รีมิ้กซ์

แต่มันก็ไม่ใช่ ทริปฮอบเลย มันคือ ป้อบ มันคือกาก้า รักไปเลยอ่ะ

หัก .5 คือมันไม่ตลาด และคงไม่ตัดเป็นซิงเกิ้ลแค่นั้นหล่ะ เสียใจ T-T


Bad Kids (3/5)

ชอบแค่อินโทร


Highway Unicorn (Road 2 Love) (3/5)

ในแง่เพลงดีค่ะ นึกถึง pony unicorn น้อย การ์ตูนสมัยก่อนขึ้นมาทันที

แต่ร็อคจ๋าไปไม่ถูกจริตๆจริงๆ


Heavy Mental Lover (งดออกคะแนน)

นักวิจารณ์ให้คะแนนเพลงนี้กันเยอะมาก

เหมือนไม่ใช่กาก้า นึกไปถึงพวก

chick on speed cut copy lady tron daft punk miss kittin CSS

อะไรเถือกๆนั้นไป บอกไม่ถูก งงๆมาได้ไง


Electric Chapel (4/5)

เพลงนี้ตรงข้ามกับ marry the night ที่ฟังใน gagavision แล้วไม่ชอบ

แต่มาฟังตัวเต็มแล้ว เจ๋งมาก ถึงจะร็อคๆแต่ก็ชอบไม่รู้ได้ไงไม่รู้

น่าเอาไปลงเกมส์ guitar hero


U&I (4.5/5)

คันทรี่นิดๆและเพราะ นึกถึง speechless


The Edge of Glory (5/5 มีให้เกินสิบมั้ย)

บอกเลยว่าเป็นคนที่กลัววินาทีแห่งความตายมากๆ จนไม่กล้าดู

ไม่กล้าอยู่ ไม่กล้าคิดถึง ญาติตอนตายก็ไม่อยากไปดูใจ

คนตายก็แค่หายไปเฉยๆ แต่เพลงนี้ทำให้คิดใหม่จริงๆ

ชีวิตมันมาถึงจุดหมายของมันแล้ว มันเป็นวินาทีที่น่าภูมิใจที่หลานคนนึง

ได้ไปอยู่กับปู่ในวินาทีสุดท้าย ตอนเราตายคงอยากให้คนเรารักจริงๆอยู่ข้าง

ก็คงจากไปอย่างมีความสุขแล้ว เพลงนี้สื่อมาได้ ถึงคนที่กลัวความตายอย่างเราได้จริงๆ

ถ้าเรามีคนที่เรารักอยู่ข้างคงนอนหลับได้อย่างมีความสุข

badboy_narakmark พิมพ์ว่า:

ไม่รู้สิครับ หูไม่ถึง หรือไม่เข้าถึง ส่วนตัวผมรู้สึกผิดหวังกับอัลบั้มนี้ มีปลื้มก็แค่ Judas,The Edge Of Glory นอกนั้น คงต้องใช้เวลา ซักพัก ใหญ่ๆ ใหญ่มากๆ คือด้วยความที่อาจจะด้วยผมฟังแล้วปวดหัวก็เป็นได้ หรือเพราะอัลบั้มนี้อวยมากจนพอครั้งแรกที่ฟังตั้งความหวังว่ามันจะเข้าใจง่ายฟังง่าย แต่พอได้ฟังถึงกับกุมขมับครับ ทำไมมันฟังยาก ทำไมมันเข้าถึงยาก ดนตรีบางแทคดูรกไป แต่นั่นมันขึ้นกับคนฟังด้วยแหละเนอะ ผมชอบฟังอะไรที่ง่ายๆ เพราะเพลงที่ชอบก็แนว อีติ๊ อีบริท มาราย โอว ซิตี้ มาเจออัลบั้มนี้ที่ฟังครั้งแรกแล้วเข้าใจยากเลยเบือนหน้าหนีอย่างบอกไม่ถูก แต่ถ้าพูดถึงความกล้า การใช้เสียง ขอชื่นชมนาง แต่ถ้าเอาความติดหู อยากฟังอีกหลังจากฟังแล้ว บอกเลยว่าไม่ ส่วนตัวผิดหวังมากครับ แต่ถึงกระนั้น ขอใช้เวลาฟังอีกสักนิด เพราะมันอาจจะเป็นอัลบั้มที่ดีขึ้นมาได้ เหมือน เรย์ ออฟ ไรด์ ของเจ๊แม่ที่ตอนแรกไม่ชอบ ตอนหลังๆมาชอบ หรือแบบ อัลบั้มที่สองของติ๊ที่ฟังครั้งแรกเฉยๆฟังต่อไปไพเราะ แต่อัลบั้มนี้ของกาก้า ขอเวลาสักพักใหญ่ๆละกัน

อย่าไปคิดว่าตัวเอง "หูไม่ถึง" สิคะ เจ๊ว่ามันเป็นเรื่องของความชอบส่วนตัวมากกว่าคือถ้าศิลปินทำออกมาไม่คลิ๊กกับจุดที่เป็นตัวตนของเราต่อให้เขาทำออกมาได้ดีขนาดไหนเราก็ไม่ชอบ ยกตัวอย่างเจ๊นี่ไม่เคยฟังบีเยิร์ครู้เรื่องเลยนะคือเพลงนางเก๋ ครีเอทแต่ด้วยความที่มันไปไม่ได้กับเราทุกวันนี้เจ๊ก็ยังไม่ชอบเพลงบีเยิร์คอยู่ดี อย่างที่หนูว่าแหละค่ะว่ามันขึ้นกับคนฟังและบางทีต้องใช้เวลา

วันนี้เจ๊เพิ่งได้ไปคุยกับเพื่อนๆมาพวกเขาฟังเพลงเก่งกว่าเจ๊และยากกว่าเจ๊อีกนะ พวกเขาก็ยังไม่ชอบอัลบั้มนี้เลยด้วยความที่มันมีบางจุดอย่างที่หนูบอกว่ามันรก รวมถึงมีจุดด้อยที่เจ๊มองข้ามไปด้วยนะคะคือการที่กาก้าเอาซาวนด์80-90มาประยุกต์ในตัวงานแต่ทำออกมาไม่ถึงไม่มีลูกเล่นไม่มีชั้นเชิงจนกลายเป็นล้าไป

แต่สำหรับเจ๊ด้วยความที่เป็นเกย์ - - พวกมันเป็นผู้ชายกันหมด - - อาจจะถูกจริตกับอัลบั้มเต้นรำตึ๊บๆประมาณนี้ เหอๆๆๆ

ป.ล. เป็นอัลบั้มที่คอพ็อพต้องใช้เวลาอยู่กับมันสักระยะอย่าง Ray Of Light และ Stripped บวกMemoirs...ของกแม่หมีที่เป็นอาร์แอนด์บีตลบอบอวนไปด้วยอีกหนึ่งก็ได้ ลองให้เวลาการฟังกับมันดูแล้วอาจจะชอบขึ้นก็ได้นะคะ...แต่จะว่าไปเห็นมีน้องๆหลายคนบ่นว่าอัลบั้มนี้ฟังยากนะ ทำไมเจ๊คิดว่าฟังง่ายจังหว่าหรือว่าอีก้ามันทำเอาใจนักวิจารณ์ ???

นางมารหอหลวม พิมพ์ว่า:

ส่วนตัวต้องบอกเลยว่า"ค่อนข้าง" จะไม่ชอบแทรคที่ 9 - 12 มันไม่ค่อยไหว ไม่ชอบค่ะ มันหนักเกินไปหรืออะไรก็แล้วแต่ มันทำให้คนที่ชอบเพลงพ็อพจ๋า ไม่ค่อยปลื้มค่ะ แต่แทรคที่ชอบมากสุดหนีไม่พ้น The Edge Of Glory กับ Hair นะคะ (เพลงหลังนี่ชอบเพราะอิทธิพลเพลงแรกล้วนๆ) แต่เหนือสิ่งอื่นใด ต้องขอชมนางเลย่วา ภาคดนตรี เนื้อหา การร้อง พัฒนาขึ้นกว่าอัลบัมก่อนๆ แบบชัดเจนเลยจริงๆ มีทั้งเพลงที่แคร์ตลาด และ ไม่แคร์ตลาดในอัลบัมเดียวไปเลย ซึ่งแสดงจุดยืนของนางได้อย่างชัดเจนว่า นางทำได้นะคะ ความแน่นของดนตรีมันแน่นกว่า The Fame จริงๆ แต่ก็นั่นแหละ ตัวเดี๊ยนใมนฐานะคนที่รักเพลงพ็อพ เลยพาลไม่ปลื้มไปด้วยเลย เรียงความชอบก็ดังนี้เลยค่ะ

1. The Edge of Glory(5/5)
2. Hair(4.5/5)
3. Judas(4/5)
4. Born This Way(3.5/5)
5. You&I(3.5/5)
6. Schiße(3/5)
7. Goverment Hooker(3/5)
8. Marry The Night(3/5)

สุดท้ายคงต้องฟังไปบ่อยๆ ยาวๆ อาจจะชอบเพลงอื่นๆ เพิ่มขึ้นค่ะ

ปล. ไม่ต้องแปลกใจคะแนนนะคะ ให้ตามความชอบค่ะ

อีกหนึ่งความเห็นที่ตรงกับที่เจ๊และเพื่อนๆเม้าท์กันวันนี้เลย...แสดงว่าเราคิดตรงกันหลายคนนะคะว่า บางทีอัลบั้มนี้อาจจะไม่ถูกใจผู้ฟังที่เป็นคอเพลงพ็อพสายเมนทสตรีมจ๋าไปเลยก็ได้อย่างที่หอหลวมว่าคือบางจุดมันหนักเกินไปจนหลุดธีมความเป็นพ็อพ ทำให้เจ๊คิดถึงชะตากรรมที่อัลบั้ม Bionic ของอีติ๊ประสบคือทำเพลงแรงเกินจนหลุดกรอบของกระแสหลัก - - แต่โชคดีที่กาก้ามันยังแรงอยู่เลยคิดว่าอัลบั้มนี้น่าจะรอด

ดูจากเพลงที่หอหลวมบอกว่าไม่ประทับใจนี่เจ๊พอจะเดาออกว่าหนูอาจจะไม่ชอบเพลงที่แบบเจือฟั้งค์ร็อคหนักๆกีตาร์เฟี้ยวฟ้าวกราดเกรี้ยวหัวหมุนรวมถึงพวกอิเล็คโทรนิคที่ฟังยากชวนอ้วนมากเกินไปแน่เลย สำหรับเจ๊ต้องขอบคุณที่มันทำให้เจ๊ยอมฟังพวกเลดี้ทรอน โกลด์แฟร็ปและพวกMIA มาเจออีก้าชุดนี้เลยค่อนข้างสบาย...ไม่งั้นเจ๊ก็คงไม่ไหวเหมือนกัน 555

thoorn พิมพ์ว่า:

รู้สึกดีใจที่พี่ชอบอัลบั้มนี่

ต้องขอยอมรับว่าพี่ประทับใจอัลบั้มนี้มากกกกกกกกกกกกกกกแบบเกินคาดไปเลยคือส่วนตัวพี่คิดว่าเป็นอะไรที่เก๋อ่ะค่ะ

Wilber พิมพ์ว่า:

ส่วนตัวผมว่ามันไม่ค่อยติดหูนะ ต้องใช้เวลาสักพักใหญ่ๆเลยถึงจะพอฮัมเพลงตามไปได้บ้าง แต่ไม่รู้สิผมว่าตัวเพลงมันค่อนข้างเยี่ยมเลยทีเดียว เหมือนกับแม่ก้าต้องการใส่อะไรลงไปให้มันดูมีพลังมากๆ มีการเรียงแทรคที่ดี ใส่ใจรายละเอียดมาก ส่วนทางด้านเนื้อหาเพลงค่อนข้างดีมากเลยทีเดียว คิดว่าตรงกับสิ่งที่แม่ก้าเคยพูดไว้ว่า "เพลงของเลดี้กาก้า ทำให้ฉัน(แฟนคลับ)รักตัวเอง"

ปล.มีวูบนึงที่แอบผิดหวังเล็กน้อย เพราะโม้ไว้เยอะเลยว่ามันต้องจะต้องยอดเยี่ยมที่สุดในยุคนี้ แต่ผมว่ามันยังไม่ใช่นะ ยังไงก็ตามถือว่าเป็นอีกอัลบั้มที่ผมชอบมากๆต่อจาก Femme Fatale ของแม่บริทเมื่อต้นปีที่ผ่านมานี่เลย

พี่เห็นด้วยสุดๆตรงอัลบั้มนี้เป็นต่อหลายๆอัลบั้มในเรื่องของการเรียบเรียงนะคะคืออย่างที่ได้วิจารณ์ไปว่าไม่รู้กาก้ามันเรียงเพลงยังไงจากซิงเกิ้ล3เพลงแรกนี่กระจายแนวมากๆจนตอนแรกพี่แบบ เฮ้ยมันจะมารวมกันไหวเหรอเนี่ย?ที่ไหนได้พอของจริงออกมาทรงพลังจนเจ๊กระโดเหยงเลย เรื่องที่กาก้าโม้ไว้บางทีพี่ว่าอย่าไปเอาอะไรกับศิลปินมากค่ะเพราะว่าพี่ติดตามพวกดิว่ามา10กว่าปีเห็นให้ความหวังกันแบบนี้ทุกนางและมีส่วนน้อยนะที่จะทำออกมาได้เว่อร์อย่างที่พูดไว้

princess พิมพ์ว่า:

ส่วนตัวยังไม่ได้ฟังอัลบั้มเต็มค่ะ เพราะอัคติ ไว้เยอะ...
แต่เดี๋ยวขอไปฟังก่อนมาอ่านรีวิวแทรค นะค๊ะ

เจ๊ชอบอัลบั้มนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกก แนะนำให้ไปลองหามาฟังเร็วๆนะจ๊ะจะได้มาแชร์ความเห็นกัน

Stereosonic พิมพ์ว่า:

ส่วนตัวแล้วหยกก็รักและภักดีกับอัลบั้มนี้ค่ะ ไม่มีข้อติ ไม่มีจุดด้อยให้มันเลย ก็ให้ 8.5/10

อันนี้ไม่ได้จะดิสเครดิตศิลปินอื่นๆนะ คือศิลปินอื่นเวลาทำเพลงออกมามันก็จะมีเพลงที่ดีบ้าง ห่วยบ้างปะปนกันไป ทำเพลงออกมากลวงโบ๋ให้มันเสร็จแบบขอไปทีหลอกขายแฟนคลับให้สอยไปขึ้นหิ้งบูชากันแต่กับ Born This Way มันไม่ใช่สิ่งที่ทำเพื่อหลอกขายหรือแลกไปเป็นของสัมนาคุณ
ซึ่งมันหายากมากนะสำหรับศิลปินยุคนี้ที่จะทำเพลงออกมาทั้งอัลบั้มแล้วกล้าเรียกได้ว่าคุณภาพคับแก้วอย่างอัลบั้มนี้

อย่างที่พี่ดาแนสบอก ธีมหลักของอัลบั้มก็จะเจือกลิ่นอิทธิพลดนตรียุค 80s เยอะมาก ความเป็น 80s ในที่นี้รวมดนตรีหลากแขนงจากยุคนี้ด้วยกันในอัลบั้ม อาทิ อิเล็คโทรนิก้า, ร็อคที่เน้นริฟสวยๆ (ก็พอดิบพอดีกับที่หยกกำลังตามหาเพลงกลิ่นอายยุค 80s มาฟังพอดี) อย่าง You and I, Electric Chapel, Born This Way, Bad Kids (อินโทรของเพลงนี้ได้อิทธิพลดนตรีร็อคจากยุค 70s มาด้วย)

ธีมหลักๆของอัลบั้มนี้ก็จะแบ่งออกเป็นแนว Haute Couture ไฮแฟชั่น ที่ฟังแล้วเฟื่องฟุ้งประดุจจิกส้นเข็มอยู่บนรันเวย์, แล้วก็แนวที่อิงยุคสมัยของดนตรีอย่างที่ได้กล่าวไป จะมีเพลงที่ซาวนด์โดดจากแทร็คอื่นอย่างเห็นได้ชัดคือ Bloody Marry กับ Americano ที่อิงวัฒนธรรมต่างๆเข้ามา ปลื้มเป็นพิเศษที่แทร็คหลังนี้มีการนำกีต้าร์คลาสสิคมาใช้ประกอบ แสดงถึงความเป็นอเมริกันยุคเก่าๆ ที่นั่งล้อมวงร้องลำทำเพลงกัน

ฟังตั้งแต่แทร็คแรกยันแทร็คสุดท้ายไม่มีคำว่าผิดหวังเลย นางเป็นศิลปินอิเล็คโทร-พ็อพ ที่สามารถทำเพลงโดดเด่นและดีเทียบชั้นศิลปินเก๋าๆชั้นแนวหน้าของอุตสาหกรรมดนตรีได้เลยจริงๆ

สำหรับเรื่องคะแนนนี่ตอนแรกพี่หนักใจนะคะเพราะคิดว่าจะตัดที่80แต่ด้วยความที่ลองเทียบกับงานที่ดีในระดับใกล้เคียงกันอย่างพวก Hard Candy,Bionic,Rated-RและBody Language แล้วคิดไปคิดมารู้สึกว่าส่วนตัวต้องการอะไรที่มากกว่านี้อีกนิด เพราะยังไม่มีอะไรโดดไปจากเขามากที่เหนือกว่าคือเรื่องของพลัง การเรียบเรียงและเนื้อหาแต่พลาดตรงการนำเสนอยิบย่อยในบางจุดซึ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับพี่นะแต่เผอิญ4อัลบั้มนั้นดันเป็นอัลบั้มของ4ศิลปินหญิงที่พี่ชอบมากด้วย เพื่อความยุติธรรมก็เลยยอมไม่ได้ 555...แต่ก็อย่างที่น้องหยกบอกเลยนะคะว่างานนี้คุณภาพคับแก้วจริงๆคือทำงานออกมาด้วยวิสัยทัศน์และศักยภาพทางดนตรีโดยแท้ เป็นงานดีที่ไม่จำเป็นต้องอาศัยแรงของแฟนขับหรือกระแสใดๆช่วยอวยเลยเพราะมันเห็นกันชัดอยู่แล้วว่านี่ของจริง

พี่ชอบการคอมเม้นท์ของหยกที่ช่วยเติมเต็มงานเขียนของพี่จุดที่ขาดไปให้สมบูรณืขึ้นเยอะเลยทีเดียว เรื่องของดนตรีเป็นอีกส่วนที่พี่ชอบค่ะคือนอกจากอิเล็คโทรนิคและร็อคแล้วพี่ชอบความที่ก้ากล้าที่จะทดลองอ่ะคือใส่มาหมดเลยนะทั้งลูกเล่นกอสเพล โกธิคก็มี ทริพฮอพในBloody Marry ก็ใส่อิทธิพลเข้ามาได้เก๋ดีแม้ไม่จัดจ้านแต่ก็หรูหราตระการตามากมายทีเดียวดูเป็นเพลงที่มีคลาสรวมถึงกลิ่นของพวกคันทรี่ย์ฟังค์ผสานโซลและบลูส์จัดๆจนเกือบจะเข้าขั้นเป็นบลูส์กราสก็มีซึ่งเป็นสิ่งที่พี่ไม่คิดว่าก้าจะทำอันนี้นี่พลิกอคติที่มีได้หมดสิ้นเลยทีเดียว

พูดถึง Haute Couture นี่พี่ชอบ4แทร็คแรกมากๆเลยนะคือนอกจากจะดูไฮแฟชั่นแล้วยังเป็นการผสานวัฒนธรรมพ็อพจากการนำกลิ่นอายเรโทรแบบยุค80-90มาผสมผสานได้ดีทีเดียวมีตั้งแต่ดิสโก้ผสานฟั้งค์กีย์แบบ80ที่มาดอนน่าทำช่วงงานแรกๆยันเทคโน90สวยจัดบางเพลงเปื้อนความเป็นไทรบัลแถมด้วยลูกเล่นแบบดั๊บสเต็ปกระชกยันดาร์คอัลเทอเนทีฟตามนิยม นับว่าทำออกมาคารวะแฟชั่นและพ็อพคัลเจอร์ยุคก่อนสิ้นโลกได้เฉียบขาดทีเดียว

หยกฟังเพลงของวงร็อค80หรือจ๊ะ? ฟังวงอะไรบ้างเอ่ย? สำหรับพี่ตอนนี้กำลังฟังบริทพ็อพช่วง90และหลงมากๆเลยตอนนี้ขอตายกับ Coldplay,Keane,Travis.Oasis - - เกลียดสองจ๋อแต่ชอบเพลงหล่อนๆมาก ,Manicsพี่ก็ชอบ,Stereophonicกับ The Verve ก็โอเค ตอนนี้กำลังกระดึ๊บๆไปสร้างมิตรภาพกับพวกRadioheadและSuedeอยู่จ๊ะ...มีงาน801อะไรดีๆแนะนำพี่บ้างนะพี่ไม่ค่อยได้ฟังวง80เลย

อนึ่งเวิลด์มิวสิคของค่ายPutumayoนี่ตอนนี้พี่ก็ฟังบ่อยจ๊ะ