GearKnight พิมพ์ว่า:

เป็นนางเอกต้องฟังมารายห์เป็นนางร้ายต้องฟังมาดอนนาครับ

เริ่มที่แม่หมีก่อนเลย
อัลบั้มนี้ทำอกมาได้ดีเสมอตัวไป
โดยรวมเน้นว่าโดยรวม
อยู่ในเกณฑ์ดีถูไถสไลเดอร์เอาตัวรอดไปได้
แต่ถ้าแยกออกมาฟังเป็นแทร็คแล้ว
ที่ฟังก็มีMigrate, Touch my body, I'm that chkick,
O.O.C, Bye Bye ทั้งอัลบั้มฟังอยู่แค่นี้
ที่เหลือข้าม ข้ามเลยแบบไม่สนใจเลยอ่ะครับ
เพราะคืนนนั้นที่สูบอัลบั้มมาฟัง
แทบจะหลับคาคอมเลย
บางเพลงมันทำให้รู้สึกแย่รู้สึกไม่ดี
มันก็ไม่ได้ง่อยอะไรนะ
แต่มันไม่มีอะไรเลยไม่มีความน่าสนใจอะไรทั้งสิ้น
แค่ฟังผ่านๆยังไม่เอา

สรุปแล้วเป็นภาคต่อที่ดีทำออกมาได้ดีพอใช้รอดตัวไป

ต่อมาก็เจ๊แม่
นี่แหละคืออัลบั้มที่ใช้
เพราะจะให้ไปนั่งฟังเพลงรัหวานซึ้งอย่างมารายห์ก็คงทำไม่ได้
ต้องฟังอะไรที่มันถึงใจแบบนี้
ที่ชอบก็มีCandy Shop, 4 Minutes, Give it 2 me,
Mies away, She's not me, Beat goes on, Dance tonight
โดยเฉพาะแทร็คหลังสุดนี่ชอบที่สุดในอัลบั้มนี้แล้ว
ชั่วโมงบินสูงขนาดนี้แล้ว
โดยรวมก็คือผดีเกือบจะดีมาก
มันยังไม่สุดดูขาดๆเกินๆแปลกๆ
น่าเสียดายนะครับอัลบั้มนี้เป็นอัลบั้มปิดท้าย
กับค่ายที่อยู่มาเกือบทั้งชีวิต
กลับไม่ได้ทำให้รู้สึกว่าค่ายนี้จะต้องเสียดายเจ๊เลย
ในแง่ของความดีของอัลบั้มนี้ในเรื่องอารมณ์ความรู้สึกที่ดีๆ
ลองคิดดูนะว่าอัลบั้มคำสารภาพบนลานเซิ้งเป็นอัลบั้มสุดท้าย
กันวอร์นเนอร์ทางค่ายคงจะเสียดายมาอนนนากว่านี้เยอะ
อัลบั้มนี้ก็ไม่ได้แย่นะแต่แค่สู้สิ่งที่ผ่านๆมาของเจ๊ไม่ได้ต่างหาก